eitaa logo
نکات ناب آیت الله جوادی آملی
321 دنبال‌کننده
580 عکس
248 ویدیو
2 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 📝آیه:(بسم الله الرحمن الرحیم) ⛳️الرّحمن و الرّحيم: دو صفت از صفات علياي خداي سبحان است كه از «رحمت» مشتق شده است. صيغه مبالغه است و بر «كثرت» دلالت مي‏ كند و صفت مُشبهه است و «ثبات و بقا» را افاده مي‏ كند. 🌪فرهنگ هاي لغت براي «رحمت» معاني فراواني مانند: رقّت، رأفت، لطف، رفق، عطوفت، حبّ، شفقت و دلسوزي ذكر كرده ‏اند؛ در حالي كه اوّلا ً اين ها رحمت است، نه خود آن؛ زيرا با مشاهده صحنه ‏هاي رقت‏ آور، ابتدا در قلب انسان رقّت، لطف، عطوفت، دلسوزي، محبّت، شفقت و رأفت و رحمت پديد مي‏ آيد. ⛅️ثانياً آنچه گفته شد، ويژگي مصداقي از مصاديق رحمت است كه در حادث مي‏ گردد؛ امّا رحمتي كه به اسناد داده مي ‏شود، از هر گونه و است؛ چنان كه اميرالمؤمنين (عليه‏ السلام) مي ‏فرمايد: خداوند رحيمي است كه به موصوف نمي ‏شود: «رحيم لا يوصف ». ❄️بنابراين، معناي جامع ، همان «اعطا و افاضه براي رفع حاجت نيازمندان» است و به اين معنا به خداي سبحان نيز اسناد داده مي ‏شود: «الرحمة من الله و». ☀️دو واژه رحمان و رحيم كه در است، بر اثر در و ساختار لفظي، داراي است: بر وزن وبراي ‎ است و وزن فعلان بر فراواني و سرشار بودن دلالت دارد؛ مانند: «غضبان» كه به معناي «سرشار از خشم» است. پس مبدأ از رحمت است و رحمت رحمانيّه ذات اقدس الهي همان و مطلقي است كه را فرا گرفته، بر افاضه مي‏ شود. 🌴اين رحمت فراگير همان (گسترده) و نور فراگير وجود است كه هر موجودي را روشن كرده است: (قل من كان في الضلالة فليمدد له الرّحمن مدّاً*بگو آنان که در گمراهی قرار دارند باید خدای رحمن به آنان (طبق آیین خود دهد). 🎲و امّا «رحيم» بر وزن فعيل و مُشْبِهه است كه بر دلالت دارد و به تناسب آن به معناي مبدئي است كه رحمتي و دارد كه از گسترش كمّي به ميزان رحمت رحمانيه برخوردار و اين همان است كه بر افاضه مي ‏شود: (...وكان بالمؤمنين رحيماً *و او همیشه بر مومنین رحیم است). 🚨كلمه «رحمن» همانند «إله»، بر غير خداي سبحان نيز قابل اطلاق است؛ امّا ، جز بر ذات اقدس خداوند اطلاق نمي‏ شود. 🐚لازم است توجه شود كه چون خداوند سبحان به مقتضاي (هو الأول) و هر شأن است، اگر كاري بدون توجه به او آغاز شود ‏الاول است؛ چنانكه اگر كار و شأني بدون قصد قرب به او كه «هو الآخر» است، انجام شود ‏الآخر و خواهد بود. از اين رو لازم است به نام آغاز شود. *قهراً چنين كاري ‏رجحان(بدون برتری) نيست؛ زيرا كار مرجوح كه خدا از آن است هرگز به خداوند ندارد. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🎋2ـ قداست و بركت نام خدا 🕊قرآن_كريم ، معارف و احكامي را براي اسماي خداي سبحان بيان مي ‏كند؛ مانند اين كه همانند او منزّه و مقدّس و همچنين مبداء و منشاء بركات فراواني است و بر اين اساس، انسانها را با وظيفه ‏اي كه در برابر نام خدا دارند آشنا مي‏ كند: 🦋وظيفه اوّل نام خداست: (فسبّح باسم ربّك العظيم)، (سبّح اسم ربّك الأعلي* نام پروردگار بزرگ و برترت را منزه و پاک بدار). تسبيح، تقديس و تنزيه آن است كه نه آن را در امور به كار برند و نه در كار از آن كنند و نه در آنْ نام ديگري را ياد كنند. همان گونه كه مقتضاي تسبيح و تقديس ذات اقدس الهي آن است كه هر را از حريم او سلب كنند و آن ذات را مبدأ هر اثر و منتهاي بالذات هر صيرورت(دگرگونی آن به آن) بدانند و در كنار ذات او هيچ ذاتي را مستقل ندانند. 🌾همان طور كه خداي سبحان در مقام ذات خود از هر عيب و نقص است و بايد تنزيه شود، در مقام «اسم» نيز كه نشانه اوست بايد تقديس و تنزيه شود و يكي از مراتب تنزيه اسم خدا آن است كه نه در نام او نامي ذكر شود و نه در آن. 🔊بنابراين، هم آنچه برخي مي‏ گفتند: «به نام خدا و به نام خلق...» نارواست و هم آنچه مي‏ گويند: «اول به نام خدا بعد به نام...». چنين ذكري از نام خداوند، است، نه تنزيه. 🌿پس از نزول آيه كريمه (فسبّح باسم ربّك العظيم) پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) فرمودند: آن را در ركوع نماز قرار دهيد«اجعلوها فى » و پس از فرود آمدن كريمه (سبّح اسم ربّك الأعلي) فرمودند: آن را در سجود نماز بگذاريد: «اجعلوها فى » و از اين رو در نماز «سبحان ربّى العظيم وبحمده» و در آن «سبحان ربّى الأعلي وبحمده» به عنوان ذكر و تسبيح تشريع شد و اين نيز نشانه ‏اي از اهميّت تقديس نام خداي سبحان است. ❄️وظيفه دوم انسان ها در برابر نام خدا، آن و به آن است: (تبارك اسم ربّك ذي الجلال والإكرام....مبار است نام پروردگار باشکوه و ارجمند). قرآن كريم اسم خدا را و نشانه هستي صرفي مي‏ داند كه همه بركات وجودي از ناحيه اوست. كسي كه به حقيقتِ اسم خدا واصل شد و آن را تلفظ كرد او با «اسم الله» كاري مي ‏كند كه خودِ خداوند سبحان با «كُنْ*موجود باش» انجام مي‏ دهد و از اين رو اهل معرفت گفته‏ اند: «بسم الله الرحمن الرحيم» از عبد به منزله «كُنْ» از مولاي اوست. 🚨خداي سبحان هر چيزي را كند و با فرمان «كن» تحقق آن را بخواهد، آن شي‏ء تحقق مي‏ يابد: (إنما أمره إذا أراد شيئاً أن يقول له كن فيكون...‌ همین که اراده کند چیزی را و بگویید موجود باش، موجود می شود)؛ همان گونه كه حضرت نوح (عليه‏ السلام) با اسم خدا بر آن طوفان سهمگين و امواج كوه‏ گونه آب استيلا يافته، كشتي معروف خود را با نام خدا حركت مي ‏داد و آرام مي‏ كرد: (بسم الله مجراها ومرساها...با استعانت از اسم خدا سوار شوید و حرکت کنید). 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i