eitaa logo
نکات ناب آیت الله جوادی آملی
321 دنبال‌کننده
580 عکس
248 ویدیو
2 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 📝آیه:(بسم الله الرحمن الرحیم) ⛳️الرّحمن و الرّحيم: دو صفت از صفات علياي خداي سبحان است كه از «رحمت» مشتق شده است. صيغه مبالغه است و بر «كثرت» دلالت مي‏ كند و صفت مُشبهه است و «ثبات و بقا» را افاده مي‏ كند. 🌪فرهنگ هاي لغت براي «رحمت» معاني فراواني مانند: رقّت، رأفت، لطف، رفق، عطوفت، حبّ، شفقت و دلسوزي ذكر كرده ‏اند؛ در حالي كه اوّلا ً اين ها رحمت است، نه خود آن؛ زيرا با مشاهده صحنه ‏هاي رقت‏ آور، ابتدا در قلب انسان رقّت، لطف، عطوفت، دلسوزي، محبّت، شفقت و رأفت و رحمت پديد مي‏ آيد. ⛅️ثانياً آنچه گفته شد، ويژگي مصداقي از مصاديق رحمت است كه در حادث مي‏ گردد؛ امّا رحمتي كه به اسناد داده مي ‏شود، از هر گونه و است؛ چنان كه اميرالمؤمنين (عليه‏ السلام) مي ‏فرمايد: خداوند رحيمي است كه به موصوف نمي ‏شود: «رحيم لا يوصف ». ❄️بنابراين، معناي جامع ، همان «اعطا و افاضه براي رفع حاجت نيازمندان» است و به اين معنا به خداي سبحان نيز اسناد داده مي ‏شود: «الرحمة من الله و». ☀️دو واژه رحمان و رحيم كه در است، بر اثر در و ساختار لفظي، داراي است: بر وزن وبراي ‎ است و وزن فعلان بر فراواني و سرشار بودن دلالت دارد؛ مانند: «غضبان» كه به معناي «سرشار از خشم» است. پس مبدأ از رحمت است و رحمت رحمانيّه ذات اقدس الهي همان و مطلقي است كه را فرا گرفته، بر افاضه مي‏ شود. 🌴اين رحمت فراگير همان (گسترده) و نور فراگير وجود است كه هر موجودي را روشن كرده است: (قل من كان في الضلالة فليمدد له الرّحمن مدّاً*بگو آنان که در گمراهی قرار دارند باید خدای رحمن به آنان (طبق آیین خود دهد). 🎲و امّا «رحيم» بر وزن فعيل و مُشْبِهه است كه بر دلالت دارد و به تناسب آن به معناي مبدئي است كه رحمتي و دارد كه از گسترش كمّي به ميزان رحمت رحمانيه برخوردار و اين همان است كه بر افاضه مي ‏شود: (...وكان بالمؤمنين رحيماً *و او همیشه بر مومنین رحیم است). 🚨كلمه «رحمن» همانند «إله»، بر غير خداي سبحان نيز قابل اطلاق است؛ امّا ، جز بر ذات اقدس خداوند اطلاق نمي‏ شود. 🐚لازم است توجه شود كه چون خداوند سبحان به مقتضاي (هو الأول) و هر شأن است، اگر كاري بدون توجه به او آغاز شود ‏الاول است؛ چنانكه اگر كار و شأني بدون قصد قرب به او كه «هو الآخر» است، انجام شود ‏الآخر و خواهد بود. از اين رو لازم است به نام آغاز شود. *قهراً چنين كاري ‏رجحان(بدون برتری) نيست؛ زيرا كار مرجوح كه خدا از آن است هرگز به خداوند ندارد. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه۲: (اَلْحَمْدُ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمِين) 🌹«لام» در «الحمد»: 🥀براي (همه حمدها) يا است و مفادش آن است كه از و براي واقع شود، در واقع است و جز او هيچ كس مالك حمد نيست. 🔊 بنابراين، او و محمود صرف است. ⚡️احتمال ديگر در آن است كه براي باشد و مراد از حمدِ معهود، است كه خداي سبحان از دارد. 🍁«لام» در «لله»: 🍂يا براي است و يا . خداوند هر حمدي است، يا هر حمدي اوست. 🌳«ربّ»: 🌾ربوبيّت، شي‏ء به سمت آن است و ربّ كسي است كه شأن او سوق دادن اشيا به سوي كمال و آن ها باشد و اين صفت به صورتي در او باشد. 🕊مفاهيمي همچون: مالكيّت، مصاحبت، سيادت، قيمومت، ملازمت، تداوم بخشيدن، برآوردن حاجت، تعليم يا تغذيه، همه از لوازم و آثار و هر يك در موردي و به اقتضاي موارد است و هر يك مصداقي از مصاديق متفاوت است، نه معناي آن و اخذ هر كدام از آن ها در معناي ربّ از باب زيادت، حدّ (به معناي عام) بر محدود، و نشانه اين زيادت آن است كه در سوره «ناس» كلمه «مَلِك» وكلمه «إله» هر دو بعد از كلمه ذكر شده است. 🎄 و اگر تعبير مفهوم را به همراه داشت، لازم نبود كه (مَلِك الناس إله النّاس) جداگانه ذكر شود، و چون معناي با معناي در عين ، نيست، از اين رو نكته مزبور به عنوان شاهد ياد شد. ⛳️كلمه «ربّ» بدون و به طور ، جز بر ذات مقدس خداوند اطلاق شود، ولي به صورت مضاف و مقيّد بر غير خداوند نيز اطلاق مي‏ شود؛ مانند: «ربّ الدار» و «ربّ الإبل» و اگر كلمه «ارباب» به طور جمع استعمال شده است، مانند: (أَأَربابٌ متفرّقون خیرٌ...آیا معبودان متعدد بهتر است!) به لحاظ باورهاي (بُت های واسطه) است وگرنه در جهان هستي از يك ربّ نيست. 🖌تذكّر: در از «ربّ» نبايد به جاي «تربيب»، «تربيت» به كار برد؛ زيرا «ربّ» از نظر صرفي مضاعف و مربّي ناقص واوي است و مربّي از ريشه «ربو» به معناي است. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i