⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️🌹⚡️ 🌹 ⭕️چرا در #قرآن پاره اى از آيات و داستانها تکرار شده؟ 🔷بايد توجّه داشت #قرآن_مجيد در مدّت بيست و سه سال بر حسب موقعيّت ها و حوادث و پيشامدهاى مختلف نازل شده است. #قرآن يك كتاب خشك قانونى، و يا يك كتاب كلاسيك نيست كه قوانين و مسائل علمى را بطور دسته بندى شده بيان نمايد. قرآن #كتاب_ارشاد و #تبليغ و #هدايت است، و هدف آن اين است كه حقايق زندگى انسانى و دستورات لازم براى رسيدن به #كمال_انسانى را بيان كند و از راه نفوذ در روح ها و افكار مردم و موضع قوانين اجتماعى صحيح، جامعه اى به وجود آورد كه كمال مادّى و معنوى را دارا باشد. براى تأمين چنين هدفى، #قرآن_کریم درباره تمام موضوعات مورد لزوم سخن گفته است. قرآن تدريجاً و در حوادث مختلف و براى پاسخگويى به نيازهاى گوناگون در طول ۲۳ سال نازل شده است. 🔷امّا در مورد #تكرار: در قرآن به دو نوع تكرار برمیخوريم: ۱) تكرار پاره اى از تاريخ ها؛ ۲) تكرار پاره اى از آياتى كه بيان كننده «واقعيّت خاصّى» است.‌ در مورد #داستانهاى_تاريخى بايد توجّه كنيد كه هدف اساسى قرآن از ذكر تاريخ گذشتگان، توجّه دادن مردم به قوانين مسلّم زندگى است كه بر زندگى انسان هاى پيشين حكومت داشته است. #قرآن مى خواهد مردم را با اين قوانين آشنا كند و آنها را توجّه دهد كه #علل #ترقّى و پيشرفت و يا #انحطاط_جوامع و ملل گذشته چه بوده است؟ خوددارى آنها از قبول دعوت پيامبران چه نتايج خطرناكى به بار آورده و رواج ظلم و ستم با آنها چه كرده و كدام عامل بود كه آنها را به انقراض و سقوط كشانيد و بالاخره نقاط ضعف و قوّتشان چه بوده است؟ 🔷 #قرآن_مجید در داستان ها مردم را به اين قوانين و حقايق متوجّه ساخته و همچنين #عاقبت_نافرمانى افراد گردنكش و جبّار را نشان داده است.‌ همين حقيقت ايجاب نموده كه قرآن سرگذشت جوامع گذشته را زير و رو كند و جنبه هاى مختلف آن را نشان دهد. بنابراين، اگر قرآن در موارد مختلفى مثلا از «بنى اسرائيل» و يا «آفرينش آدم» سخن میگويد، در هر مورد به قسمت و فراز خاصّى از اين موضوع اشاره میكند و میخواهد در هر مورد، #مردم را به نكته خاصّى توجّه دهد كه در مورد ديگر به آنان توجّه نداده است. اين حقيقتى است كه با دقّت در داستانهاى قرآن به دست مى آيد. 🔷در موارد ديگرى كه پاره اى از آيات قرآن تكرار شده، مثلا تكرار آيه شريفه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبَّكُمَا تُكَذِّبَانِ» در «سوره الرّحمن» بايد توجّه داشت اين تكرارى براى نتيجه گيرى از #تأثير_خاصّ_روانى در #روحيّه_خوانندگان و #شنوندگان_قرآن است. خداوند وقتى براى #بيدارساختن_روح و فكر يك جمعيّت سخن میگويد، گاهى بر روى موضوعاتى كه جنبه روانى و عاطفى خاصّى دارد تكيه میكند و آنرا تكرار مى نمايد؛ مثلا، در همين سوره «الرّحمن» خداوند، در مقام شمردن #نعمتهاى_مهمّى است كه در #آفرينش_انسان و #تشكيل_جامعه و #تمدّن_انسانى و ادامه آن، نقش اساسى دارد، 🔷و همچنين در اين سوره نعمت هاى بزرگى بيان میشود كه در #زندگى_جهان‌ديگر براى انسان فراهم شده است، خداوند در خلال شمردن اين نعمت ها كه به منظور #تحريك_عواطف‌بشر است، آيه «فَبِاَىَّ آلاَءِ رَبِّكُمَا تُكَذِّبَانِ» را تكرار میكند و از اين راه در خلال شمردن اين نعمت ها #حسّ_حق‌شناسى_انسان را بيدار میكند، و او را به خضوع در برابر حقيقت وا میدارد و وجدان و عواطفش را تحريك میكند. بنابراين، اين نوع تكرار هم در جاى خود از نظر ارشاد و هدايت لازم است و مخلّ به فصاحت و بلاغت قرآن نيست، بلكه از #محسّنات_كلام نيز به شمار میرود؛ زيرا #موجب_تأكيد و #تأثير_بيشتر میگردد. 🔷اين قبيل تكرار در ادبيّات فارسى و عربى فراوان است و شواهد بسيارى از قصايد عرب در دست است كه مشتمل بر تكرار يك «بيت» و يا يك «مصراع» و يا يك «جمله» میباشد. از جمله در قصيده اى كه «عدَّىّ بن ربيعه» دايى «إمْرء القِيس» در مرثيه برادرش «كُليبْ» سروده است، جمله «عَلى أنْ لَيْسَ عِدْلا مِنْ كَليبْ» بيست مرتبه تكرار شده است. در اشعار ادباى بزرگ فارسى زبان نيز نمونه هاى زيادى دارد. منبع: وبسایت راسخون #قرآن #هدايت https://eitaa.com/bshmk33