من زخم مهلکی به دلم هست و بارها مرهم نهاده دست تو، زخم مرا، رفیق! 𖧹┥👤 #حسین_منزوی 𖧹╰🕊 #قاصدک_خیال • ༺┄┄┅𑁍✨✨𑁍┅┄┄༻• @cafeghadam

. تراپیست؟ نه ممنون خدا رو دارم ☘ • ༺┄┄┅𑁍🌞🕋🌞𑁍┅┄┄༻• #اذان_ظهر_به_افق_اصفهان https://eitaa.com/cafeghadam

انتهای شب🧷🤍 نگرانی هایت را به خدا بسپار😇 آسوده بخواب خدا بیدار است😴 شبتون بخیروسرشارازآرامش آسمونی🎠 • ༺┄┄┅𑁍💙🌚𑁍┅┄┄༻• @cafeghadam

صباح الخیر⚘🌬 • ༺┄┄┅𑁍☕🌤☕𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam

به اين دنيا انرژى خوب بده مطمئن باش از غیر منتظره‌ترين راه‌ها به خودت برميگرده👒💚 •༺┄┄┅𑁍🤍🌱🤍𑁍┅┄┄༻• @cafeghadam

هیچ شبی🌙 پایان زندگی نیست🌱 از ورای هر شب دوبارہ🧸 خورشید طلوع می کند⛅ • ༺┄┄┅𑁍💙🌚𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam

صباح النور🌤 • ༺┄┄┅𑁍🤍💛𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam

#صفحه_چهار پس از این نجوای مادرانه، آنچه از کودکی در خاطرم مانده تصویری محو و کم رنگ از شهرم‌، اَشیا، است؛ شهری آرام و دور از هیاهوی زندگی شهرهای بزرگ؛ شهری پولدار نشین با خانه های چوبی یک یا دو طبقه و سقف های سفالی و شیب دار که بین کوه و دریا قرار گرفته بود با سه خط راه آهن که یکی از کنار دریا می گذشت و دومی از وسط شهر و سومی از دامنهٔ کوه. خانهٔ دو طبقهٔ چوبی ما یه این خط ریلی سوم نزدیک تر بود؛ خانه ای در بلندی شهر که به انبوه درختان متراکم کاج و معبد شینتو در دامنهٔ کوهستان روکو میرسید فکر می کردم همهٔ دور و اطراف شهر این گونه پوشیده از درختان است تا اینکه روزی به دنبال مادرم، که برای پهن کردن لباس به طبقه بالای خانه رفته بود، رفتم و از آنجا چشمم به جایی افتاد که کوه و جنگل نبود و تا چشم کار میکرد آب بود و آب. از همین آب ها، دریای ژاپن تا اقیانوس آرام امتداد داشت و من هنوز نرفته بودم و نمی دانستم این اقیانوس آرام گاهی ناآرام میشود وزنه می سازد و خانه های چوبی را مثل گردباد در هم می پیچد وحتی می سوزاند. . 𖧹╭📚 #مهاجر_سرزمین_آفتاب 𖧹┥👤 #مسعود_امیرخانی 𖧹╰🕊 #کافه‌_کتاب • ༺┄┄┅𑁍⌛📖⌛𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam

صباح الخیر🌤 • ༺┄┄┅𑁍🍳🥖𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam

امام رضا جان 💕 #قرار_عاشقی_قدم • ༺┄┄┅𑁍🎀𑁍┅┄┄༻• https://eitaa.com/cafeghadam