🔷 پیامبر اکرم صلی ‌الله علیه و آله و سلم فرمودند: شب جمعه اول ماه رجب را «ليلة الرغائب»‏ مى‏ گويند. وقتی یک سوم از این شب بگذرد، هیچ فرشته‌ای در آسمان‌ها و زمین نمی‌ماند مگر این که در کعبه و اطراف آن جمع شود. 🔷 آنگاه خداوند می‌فرماید: ای فرشتگانم! هرچه می‌خواهید از من درخواست کنید. فرشتگان عرض می‌کنند: حاجت ما این است که از روزه داران رجب درگذری. خداوند می‌فرماید: این کار را انجام دادم. 🔷 قسم به آنکه جانم در دست اوست هیچ بنده یا کنیزی از بندگان و کنیزان خدا این نماز را به جای نمی‌آورد مگر اینکه خداوند گناهان او را ببخشد اگر چه گناهان او مانند کف دریا و به عدد شن و به وزن کوه‌ها و به عدد برگ‌های درختان باشد. 🔷 و روز قیامت هفتصد نفر از خویشان خود را که همگی سزوار آتش باشند شفاعت می‌کند. 🔷 و آنكه هر كه اين نماز را بگزارد چون شب اول قبر او شود حق تعالى بفرستد ثواب اين نماز را به سوى او به نيكوتر صورتى با روى گشاده و درخشان و زبان فصيح. 🔷 پس به وى گويد:«اى حبيب من بشارت باد تو را كه نجات يافتى از هر شدت و سختى». 🔷 بنده گويد: تو كيستى؟ به خدا سوگند كه من رويى بهتر از روى تو نديدم و كلامى شيرين‏ تر از كلام تو نشنيده‏ ام و بويى بهتر از بوى تو نبوييدم. 🔷 گويد: من ثواب آن نمازم كه در فلان شب از فلان ماه از فلان سال بجا آوردى؛ امشب به نزد تو آمدم تا حق تو را ادا كنم و مونس تنهايى تو باشم 🔷 و وحشت را از تو بردارم و چون در صور دميده شود من سايه بر سر تو خواهم افكند در عرصه قيامت پس خوشحال باش كه هرگز خير از تو جدا نخواهد شد. ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolit

❌👈 كيفيّت نماز مهم لیلة الرغائب 🔷 اولين پنجشنبۀ ماه رجب را روزه می‌دارى. 🔷 و چون شب جمعه داخل شود، ما بين نماز مغرب و عشاء، دوازده ركعت نماز بجاى مى‌آورى، هر دو ركعت با يک سلام، و در هر رکعت می‌خوانی: ▪️سوره «حمد» یک مرتبه ▪️سوره «قدر» سه مرتبه ▪️سوره «توحيد» دوازده مرتبه 🔷 پس از پایان نماز هفتاد مرتبه مى‌گويى:«اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ الْأُمِّیِّ وَ عَلَى آلِهِ» 🔷 سپس به سجده می‌روى و هفتاد مرتبه می‌گويى:«سبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوح» 🔷 آنگاه سر از سجده برداشته و هفتاد مرتبه می‌گويى:«ربِّ اغْفِرْ وَ ارْحَمْ وَ تَجَاوَزْ عَمَّا تَعْلَمُ إِنَّكَ أَنْتَ الْعَلِیُّ الْأَعْظَم»ُ 🔷 دوباره به سجده رفته و هفتاد مرتبه می‌گويى:«سبُّوحٌ قُدُّوسٌ رَبُّ الْمَلائِكَةِ وَ الرُّوح» 🔷 سپس حاجت خود را می‌طلبى كه به خواست خدا برآورده خواهد شد. 📚 بحارالانوار، ج ۹۵ ص ۳۹۵ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

💠 تو هنگامى كه ريشه درآوردى، بار خواهى داد. اينكه مى ‏بينى ما را بايد شارژ كنند و مادامى كه پشتوانه نداشته باشيم، مى ‏افتيم به خاطر همين نكته است كه ريشه نداريم وگرنه همچون درختى بوديم كه قرآن مثال مى‏ زند؛ ريشه ‏هايش ثابت و برگ‏هايش گسترده ‏اند تا آسمان، مدام بار مى ‏آورند. «أَصْلُها ثابِتٌ وَ فَرْعُها فِی السَّماءِ تُؤْتی‏ أُكُلَها كُلَّ حينٍ بِإِذْنِ رَبِّها». 💠 اين سنگ است كه بايد كسى پرتابش كند و تازه تا آنجا بالا مى ‏رود كه پشت سرش نيرو باشد، همين كه فشار تمام شد، باز مى‏ گردد و افت مى‏ كند، ولى گياه بالا رفتن برايش طبيعى است. 💠 اينكه ما، در راه حق احساس سختى مى‏ كنيم، به همين خاطر است كه نروييده ‏ايم و خودمان را بر فلاح سفارش نكرده ‏ايم.«حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ». نداشته ‏ايم. 📚 صراط، ص 96 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅ هر درخت مجبور است كه مدّتى در زير خاك ريشه بگيرد و سپس‏ سربرافرازد، وگرنه سطحى است و قرارى نخواهد داشت؛ «اُجْتُثَّتْ مَنْ فَوْقَ الارْضِ مَالَها مِنْ قَرارٍ». ✅ و اين ريشه انداختن را درون گرايى گفتن و انگ زدن، نبايد دلت را به هم بزند و همچون ميمون‏ها تو را به بازى بگيرد. دشمن براى تحريك، خيلى از اين وسوسه‏ ها دارد. ✅ آنها كه بدون ريشه و پايه سر برمى ‏آورند، همان درخت كدويى هستند كه بر درخت گردو پيچيده بود و در مدتى كوتاه سر بر سر گردو گذاشته بود و آخر سر با باد پاييز جنازه‏اش بر درخت گردو خشكيد. ✅ ما نمى‏ توانيم به اتهام درون گرايى در سطح بمانيم و با پاى ديگران راه برويم. آنها كه از درون نجوشيده ‏اند از بيرون پر خواهند شد. 📚 صراط، ص 23 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶در زمان متوكل زنی می ‏گفت: من زينب دختر فاطمه زهرا سلام الله علیها هستم و چون رسول خدا بر بدن من دست كشيده در هر چهل سال دوباره جوان می شوم. 🔶 كسی نمی ‏توانست جواب او را بدهد. متوكل از حضرت امام هادی خواست با دليلی منطقی اين زن را قانع كند. حضرت فرمود: گوشت فرزندان فاطمه بر درندگان حرام است. او را پيش درندگان ببريد، اگر فرزند فاطمه باشد ضرری نمی ‏بيند. 🔶 آن زن گفت: می خواهد مرا با این کار بکشد، در اينجا از فرزندان فاطمه زياد هستند برای امتحان يكی از آنها را داخل قفس بفرست. چهره حاضران متغير شد. بعضی از ناصبی ها گفتند: خود ابن الرضا برود. 🔶 حضرت داخل قفس شيران شد. شيرها خود را جلو حضرت انداختند و سر خود رابه زمين گذاشتند. ایشان دست مباركش را به‏ سر آنان كشيد و امر کرد که کنار بروند، همه به کناری رفتند 🔶وزير متوكل به او گفت: هر چه زودتر بگو بيايد بيرون؛ چون اگر اين خبر در ميان مردم منتشر شود محبوبيت پيدا می‏ كند. حضرت بيرون آمده و به زن فرمود: حالا تو برو. گفت: والله دروغ گفتم. 🔶من دختر فلانی هستم، فقر و احتياج‏ وادارم كرد كه چنين ادعايی بكنم. بالاخره مادر متوكل شفاعت كرد و او نجات پيدا كرد. 📚 بحار الانوار، ج ۵۰ ص ۱۴۹ ❌ نشر با ذکر منبع👈 https://eitaa.com/tavasolitabrizi

🎤👈 استاد علی صفایی رحمة الله علیه 🔷 حضرت عيسى علیه السلام مى‏ گفت:«لَنْ يَلِجَ مَلَكُوتَ السَّماءِ مَنْ لَمْ يُوْلَدْ مَرَّتَيْنِ». كسى كه دوبار متولد نشود به ملكوت راه نمى ‏يابد. 🔷 تو يك بار از مادر متولّد شدى و اين بار بايد از خودت بيرون بيايى؛ از نَفس، از غريزه‏ ها، از عادت‏ها متولّد شوی. 🔷 كسى كه از خودش بيرون نيامده، همان حيوان است كه با غريزه حركت مى‏ كند و با طبيعتش راه مى‏ رود و بر اساس بازتاب‏ها و عمل و عكس‏ العمل زندگى مى ‏كند. 📚 صراط، ص ۹۷ 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

💠 فكر و عقل و عشق با هم همدمند. و هر يك زمينه‏ ى ديگرى را مى‏ سازد. اين فكر است كه زمينه ‏ى سنجش را فراهم مى ‏كند. و اين سنجش است كه كار عشق را آماده مى ‏سازد. 💠 ميان عقل عاشق و عشق او تعارضى نيست. تضاد از آنجا بر مى‏ خيزد كه ما عقل فارغ را با عشق عاشق مى ‏سنجيم. ما مى‏ بينيم كه جان در سر شيرين گذاشتن معقول نيست و اسماعيل را سر بريدن، معقول نيست، گرچه اين‏ را عشق مى‏ فهمد. 💠 اما ابراهيم كاملاً منطقى و عاقلانه اسماعيل را و مرگ‏ها را و خدا را و بقاء را سنجيده و اسماعيل را در بهترين راه به جريان انداخته. اين حكم عقل است كه مهم را فداى مهم‏تر كن. 💠 ابراهيم به مهم‏تر رسيده و در اين ديد ديگر تناقضى نيست. تناقض، ميان ديد من و عشق ابراهيم است. من هنوز اسماعيل‏هايم برايم مهم‏تر هستند. 💠 و اين است كه همه چيز را فدايشان مى ‏كنم. و اين است كه كار ابراهيم را نمى‏ فهمم. فكر، معبودها را مى‏ يابد و عقل، آنها را مى‏ سنجد و دل، بهترين را انتخاب مى‏ كند، پس تناقض در كجاست؟ 📚 روش نقد ج 3، ص 99 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

🔶 هنگامى كه انسان گرفتارى‏ ها و سختى‏ ها و مسائل موجود در راهى را براى رسيدن به هدفى در نظر بگيرد، ناچار آماده شده و توانايى درگيرى و حتى بهره ‏بردارى در او بوجود مى ‏آيد. 🔶 اما هنگامى كه مسائلش را نشناخته باشد، با برخورد ناگهانى به مشكلات و سختى ‏ها غافلگير مى ‏شود و ضربه مى‏ خورد و عقب مى‏ نشيند. توجه به مشكلات خود باعث مجهز شدن و درگير شدن و استفاده كردن مى ‏شود. 🔶 هنگامى كه من مى ‏دانم ازدواج و يا مسافرت به تهران چه سختى ‏هايى دارد از اول وسائل رفاهيم را برمى ‏دارم و يا توانايى بدنم را مى‏سنجم و حركت مى ‏كنم. 🔶 و هنگام برخورد آماده‏ ام و منتظرم و تحمل‏ مشكلى كه در انتظارش بوده ‏اى خيلى آسان‏تر از برخورد با مشكلِ از راه رسيده و ناگهانى است. 📚 استاد و درس، ص 39 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

❇️ در هنگام مشورت نبايد اسير برداشت‏ها و حرف‏ها بود، بايد ملاك‏ها را بدست آورد و بايد از اطلاعات و آگاهى ‏هاى ديگران بهره ‏مند شد و آن‏ها را سنجيد و سپس انتخاب كرد. ❇️ مشورت چشم خود را كور كردن نيست، بلكه از چراغ‏هاى ديگر بهره گرفتن است. ❇️ اين اشتباه است كه با امر و نهى ديگران حركت كنيم. چه بسا آنچه كه ملاك نهى است باعث حركت من و تشويق من باشد؛ چون شرايط و موقعيت‏ها و محيطها يكسان نيست. 📚 مسئوليت و سازندگى، ص 30 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie

✅ انسان مجبور است كه آزاد باشد و اين همان تعبير دقيقى است كه امام مطرح مى‏ كنند: «لا جَبْرَ وَ لا تَفْويِضَ بَلْ امْرٌ بَيْنَ الامْرَيْنِ»؛ يعنى انسان هر دو را دارد. ✅ انسان مجبور است كه آزاد باشد و چيزى است بين اين دو؛ يعنى جبر در اختيار و اختيار در عمل. 📚 حركت، ص 78 🆔 کانال👈 https://eitaa.com/cheshmeyejarie