♡﷽♡ #رمان_رؤیاےوصال❤️ #قسمت121🍃 سر میز ناهار یادم افتاد امیر گفتہ بود باید شیرینے عروسیتو بدے اونہم حتما باید غذا دعوتم ڪنے. _حُسنا امیر گیر داده شیرینے عروسیتو میخوام باید دعوتم ڪنی خونتون حُسنا_خب دعوتشون ڪن .متاهلہ؟ _نہ مجرده ، دعوتش ڪنم؟ یعنے تو میتونے غذا درست ڪنی؟ حُسنا_آره مگہ میخوام چیڪار ڪنم؟یہ نفره دیگہ. این همونیہ ڪہ گفتے فرزند شهیده؟ _آره ،مادرش خیلے زن خوبیہ .خیلے منو دوست داره حُسنا_خب مادرش هم دعوت کن، اینجورے منم بامادرش آشنا میشم. تنہا هم نیستم.توفیقیہ خانواده شهید رو مهمون ڪنیم. _باشہ من حرفے ندارم. دستت درد نڪنہ خانم ، غذات هم خیلے عالے و خوشمزه بود.پس بہشون میگم براے چہارشنبہ بیان. حسنا_نوش جان عزیزم.باشہ راستے آسید یہ دوستے دارم تو درسہاش نیاز بہ ڪمڪ داره ، ازم قول گرفتہ ڪمڪش ڪنم .دو روز در هفتہ یڪ ساعت براش وقت گذاشتم اگر اجازه بدے میاد خونہ. _ من حرفے ندارم اگر خودت مشڪلی ندارے، اون ساعت هم من میرم بیرون تا راحت باشید. بعد از عروسیمون انگیزه ام براے ڪار کردن بیشتر شده بود. سعے میڪردم بعد نماز صبح نخوابم و مطالعہ ڪنم. از طرف وزارت دفاع طراحے موشڪ بالستیڪ با بُرد بیش از ۲۰۰۰ ڪیلومتر در ڪمترین زمان ممڪن، درخواست شده بود. بخاطر این طرح جدید، بیشتر شبہا بیدار میموندم ، توے خونہ طرح را تڪمیل ميڪردم و امیر هم تایید نہایے را میزد. براے محافظت بہتر طرح را روے کامپیوتر شخصیم _ڪہ سعید برنامہ هاے حفاظت شده مخصوص ریختہ بود_ ذخیره میڪردم . حُسنا هم مثل همیشہ بشقاب بہ دست بالاے سرم ایستاده بود. حُسنا_ آقا پسر آااا ڪن . و تیڪہ هاے بزرگ و ڪوچڪ میوه ڪہ بہ حلق من سرازیر میشد. _مگہ بچہ ام ڪہ میگے آاا ڪن. حُسنا_شوهر هم ڪم از بچہ نداره. _پس خدا بہ دادت برسہ ،میخواے دوتا بچہ رو تحمل ڪنے. حُسنا_دوتا ڪہ سہلہ،حالا ڪجاشو دیدے _نہ تو رو خدا ، بزار این یڪے بیاد یہ نفس راحتے بڪشیم . هنوز بہ خودمون نرسیدیم . نیومده از ڪار و زندگے انداختتمون، اگر بیاد ڪہ من دیگہ تو روهم نمیبینم لپمو ڪشید حُسنا_دارے حسادت میڪنیا _خوبہ ڪہ متوجہ شدے. من ڪلا انحصار طلبم نسبت بہ تو حُسنا_بذارپسرت بیاد ، اونو ڪہ ببینے منو دیگہ تحویل نمیگیرے _هرڪسے جاے خودش داره و تو همانے همانے "کسی را که عمری به هرجا بجستم گرامی تر از جان ، توآن جانِ جانی"★ حُسنا_آقاے جانِ جانان ڪے بریم گلزار شہدا؟منو سر قبر دوست شهیدت هنوز نبردے. _آره میدونم، خیلے وقتہ خودمم نرفتم .بزار شب جمعہ باهم بریم. و چہ ڪیفے دارد خلوت دونفره با شہدا چہارشنبہ از راه رسید و مهمانے ما هم برگزار شد. حُسنا و حاج خانوم (مادر امیر) حسابے باهم گرم گرفتہ بودند . بعد از صرف شام روے مبل نشستیم _خب امیر آقا شیرینے عروسےِ ما را هم خوردے ، حالا ڪے نوبت تو میشہ بہمون شیرینے بدے؟ مادرامیر_خدا از زبونت بشنوه این بچہ ڪہ بہ حرف ما گوش نمیڪنہ _بچہ گوش ڪن بہ حرفِ مادرت امیر سرشو بہ سمتم آورد و آروم گفت : همہ ڪہ مثل جنابعالے شانس ندارن ڪہ وسط داعش هم زن گیرشون بیاد. من فڪر کنم وسط شہر زنہا هم تنہایے بایستم چیزے عایدم نمیشہ. _پس حسابے بختت بستہ شده . امیر _چہ جورم اینقدر خندیدیم مادرامیر_نہ آقا سید ،خودش بخت خودش رو بستہ ،از بس سختگیرے میڪنہ هردونفرمون از تعجب چشمامون اندازه یہ نعلبڪے شده بود. امیر_نگفتم بہت ، ایشون شاهگوش تشریف دارن مادرامیر_خدا ڪنہ یہ زن خوب و نجیب مثل حُسناخانوم بزودے نصیبت بشہ از این تعبیر هم خوشحال شدم ڪہ همہ حُسنا رو دوست دارن و هم یہ حسِ بدے در من شڪل گرفت.دوست نداشتم امیر حتے ثانیہ اے بخواهد در مورد حُسنا فڪرڪنہ، چہ برسہ ڪہ بخواد آدمے شبیہ اون پیدا ڪنہ. اون شب هم تمام شد. شب جمعہ با حُسنا گلزار شهدا رفتیم و سر قبر حمید ... خم شدم و آب را روے سنگ قبرش ریختم . _ڪجایے رفیق؟تنہا تنہا خوش میگذره؟ ڪے منو میبرے؟ دست حُسنا رو گرفتم. _میشہ برام دعا ڪنے ... شهید بشم؟ دستمو ناگہانے بوسید حُسنا_حتما دعا میڪنم .دعا میڪنم باهم شهید بشیم ، آسید بیا از امروز بہ نیت شہادتمون تا وقتے ڪہ زنده ایم روزے۱۴ صلوات بفرستیم. ۷صلوات بہ نیت ظہور مولا ڪہ ان شاء اللہ اقا رو ببینیم و ۷ تا هم بہ نیت شهادت دو نفره مون . و من هر روز بہ رسم عہدمان ۱۴ صلوات میفرستم. توچے؟.. اصلا یادت هست؟ ✍🏻 #نویسنده_زهراصادقے ↩️ #ادامہ_دارد.... ☕️🍃☕️🍃☕️🍃 ╭─┅═♥️═┅╮ http://eitaa.com/cognizable_wan ╰─┅═♥️═┅╯