🌸🍃🌸🍃 #چرابرخی_رویاها_یادمان_نمیماند عالم مثال، عالمی است که حقیقت دارد و از عالم وهم و خیال خارج و متمایز است. انسان بدون نیاز به جسم خاکی‌اش، در آن می‌گردد و می‌بیند و کسب لذت یا کسب درد و عذاب می‌کند. اما ماهیت آن بر ما معلوم نیست از چه جنسی است و در کجای عالم هستی قرار دارد. در زمان خواب، روح از تن ما جدا می‌شود و این جدا شدن روح از بدن باعث می‌شود، جسم برزخی ما به راحتی بتواند جسم خاکی ما را رها کرده و در عالم مثال به سِیر و گردش بپردازد. به همین علت٬ وقتی که بیداریم تخیل ممکن است ولی رویا دیدن ممکن نیست. زمانی‌که ما خواب می‌بینیم انگار دو نفر می‌شویم که یکی جسم خاکی در رختخواب و محل تاریک٬ چشمانش بسته است و دیگری در محل دیگری فارغ از فصل و عقل و اختیار و زمان و مکان در حال سِیر و گردش است. که بعد از مرگ همین جسم برزخی ما تا قیامت خواهد بود. با این فرق که دیگر جسم خاکی وجود ندارد تا بیدار شود و به آن بپیوندد. به عبارت ساده، بعد از مرگ در همین عالمِ رویایی که شب‌ها سیر می‌کنیم، سیر خواهیم کرد. برای اطلاعات بیشتر رجوع شود به آیه‌ی 42 سوره الزمر. هر یک از ما وقتی از خواب بیدار می‌شویم یک تکان و شوکی به چشم‌های‌مان وارد می‌شود که این مرحله، همان دلالت بر برگشت روح به بدن دارد. با برگشت روح به بدن، جسم برزخی نیز رویا را رها کرده و از عالم مثال بر می‌گردد. چون در زمان رویا دیدن، ذهنِ ما نقشی ندارد، لذا خواب در یاد نخواهد ماند زیرا محل ضبط اطلاعات ما، ذهن ماست که زمان رویا دیدنِ ما، ذهن ما مسکوت است و از عالم مثال دور است. زمانی‌که روح به جسم برمی‌گردد، دو نوع کارکرد ایفا می‌کند: کارکرد اول: گاهی روح، ابتدا جسم خاکی را فعال می‌کند که ذهن در آن است و سپس جسم برزخی را فعال کرده و وارد بدن می‌کند. (این فاصله زمانی بیش از 2 ثانیه نیست) در این حالت چون در زمان برگشتِ جسم برزخی به تنِ خاکی ذهن فعال است، لذا اطلاعاتی به ذهن منتقل می‌کند و این اطلاعات ثبت می‌شوند اما این ثبت اطلاعات در حافظه کوتاه مدت و بسیار سطحی است. لذا خواب یادمان می‌ماند که برای به یاد ماندن کامل و دقیقِ خواب باید خوابِ خود را بلافاصله در دفتری بنویسیم. چون اگر ننویسیم و بخوابیم یادمان خواهد رفت. پس هر خوابی که در صبح به یاد می‌آوریم یقین کنیم بیدار شده و در ذهن‌مان ثبت کرده‌ایم. حتی این بیداری ممکن است به اندازه 10 ثانیه در نصف شب بوده باشد و سپس خواب‌مان را ادامه داده باشیم. در کارکرد دوم روح، ابتدا جسمِ برزخی را فعال می‌کند در حالی‌که جسم خاکی فعال نیست. پس زمانی‌که جسم برزخی به جسم خاکی ملحق می‌شود، ذهن در جسم خاکی فعال نیست، پس در زمان تلاقی جسم برزخی و خاکی چیزی ثبت نخواهد شد و در نتیجه، خواب یادمان نخواهد ماند. در این حالت هرچند خواب در یاد و ذهنمان ثبت نخواهد شد ولی اگر رویای‌مان شیرین بوده باشد، در طول روز بی‌دلیل احساس شادی خواهیم کرد و برعکس اگر خواب پریشان بوده باشد، بی‌دلیل احساس ناراحتی خواهیم کرد. چرا که جسمِ برزخی ما شادی و یا عذاب دیده‌اند اما چون رویا در ذهن ما ثبت نشده است ما دلیل این شادی و یا غم روزانه‌ی خود را که ناشی از‌ همان رویای شبانه ماست، ندانسته و نخواهیم فهمید و گمان خواهیم کرد بی دلیل شاد و یا غمگین هستیم. الله اکبر کبیرا کبیرا سبحان الذی خالق کل شی علی حکمه ‎ #خواب #رویا 💠 🇮🇷🌸🌹🌸 #کانال_دانستنی_های_زیبا بجمع ما بپیوندید👇👇👇 @cognizable_wan