حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی : 🔹راز و و حکمت و آداب نماز | 📚 #راز_های_نماز 🔸شايد تفاوت ميان راز، حكمت، و ادب به گوش شما خورده باشد. 🔸راز عبادتی همچون نماز چيزي است كه به عالم ملكوت و برتر از آن برمي‏گردد آنچه به درون و باطن عبادت مربوط مي‏شود. 🔸حكمت عبادت، همان هدف و نتيجه‏اي است كه بر آن مترتب مي‏گردد، از قبيل عروج، نجات از ناشكيبايي. 🔸و.... ادب نماز مسائلي است كه به اوصاف و احوال نمازگزار بازگشت مي‏كند كه بايد حضور قلب و خشوع قالب داشته باشد، پيوسته در ذكر باشد و از توجه به غير معبود خود را حفظ كند و همچنين ساير صفات ظاهري معهود و لازم را (از لباس و مكان و...) مراعات نمايد و روشن است كه اين امور از اسرار نيست، 🔸پس ميان آداب و اسرار نماز تفاوت است. چون جز به حفظ آداب نماز نمي‏توان به اسرار آن دست يافت، بنابراين آداب نماز همان علت هاي آماده‏ساز و اسباب كمك‏رسان در رسيدن به پاره‏اي از اسرار نماز است؛ زيرا رسيدن به باطن ممكن نشود جز براي كسي كه خاطر او پاك و درون او صاف و دل او سالم باشد. همان‏گونه كه ظاهر قرآن را جز آن‏كس كه از حدث پاك باشد نمي‏تواند مس كند، و باطن قرآن را جز كسي كه از آلودگيهاي گناه منزّه باشد مس نمي‏كند 🔸ظاهر نماز را نيز جز با وضو يا غسل نمي‏توان بجا آورد، و باطن آن را نيز نمي‏آورد جز پاك چشمي كه در نماز از آلودگي توجّه به غير معبود مبرّاست. زيرا ميان شاهد و مشهود تناسب لازم است، و كسي كه در حجاب و پنهاني فرو رفته در نشئه‏اي است كه نمي‏تواند ما فوق آن را بنگرد، از اين‏رو حسّ نمي‏تواند آنچه را خيال مشاهده مي‏كند بنگرد، و خيال نيز آنچه را عقل مشاهده مي‏كند نمي‏نگرد. 🔹(منبع : صفحه 29) _____________ #حضرت_آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی : 🔹تحصیل طهارت از تیمم | #راز_های_نماز 🔸هدف تحصيل طهارت از خاك (تيمّم)، آن تواضع به پيشگاه عزيز محض، و فروتني در ساحت بلندپايهٴ صِرف، و خشوع نزد قدرت مطلق خداوندي است. 🔸خداوند متعال دربارهٴ حكمتِ طهارتي كه از خاك حاصل آمده مانند طهارتي كه از آب تحصيل شده مي‏فرمايد: «ما يريد الله ليجعل عليكم من حرجٍ و لكن يريد لِيُطهّركم و ليتمّ نعمته عليكم لعلّكم تشكرون»؛ زيرا طهارت ظاهري كه با آب حاصل مي‏شود و طبق آنچه فرمود: ﴿...وينزّل عليكم من السّماء ماءً ليطهّركم به ويذهب عنكم رجز الشيطان﴾ از بين برنده پليدي شيطان است، گرچه با تيمم بر خاك فراهم نمي‏آيد، ليكن فروتني و بندگي را به ارمغان مي‏آورد. 🔸پس از اين جهت، آب و خاك با يكديگر يكسانند، و چون لازم نيست كميت و كيفيت تيمم، كه بدل از وضو است مانند وضو باشد، مسح سر و پاها در تيمّم لازم نيست، نه براي اين كه خاك بر سر نهادن، علامت فراق و جدايي است، در حالي كه منظور از نماز، پيوند و ارتباط است، چنان‏كه برخي از بزرگان فرموده‏اند؛ زيرا اين سخن، به مسح پا نقض مي‏شود، چون با اين كه خاك بر پا نهادن و مسح پاها با خاك، نشانهٴ فراق و جدايي نيست، انسان در تيمّم مأمور به مسح آن نشده است. 🔸افزون بر اين، اصل سخن خالي از توهّم و اشكال نيست؛ زيرا دليل عقلي و يا نقلي معتبر وجود ندارد كه مسح سر با خاك نشانهٴ جدايي است. 🔸چون در نماز، معتبر است بين طهارت بيرون و پاكي درون جمع شود، دستور بر اين است كه نماز جز با طهارت پنج عضو و پاك ساختن دل با توبه، جايز و روا نيست. مراد از توبه بازگشت از گناه به فرمانبرداري و از دشمني به دوستي خدا و از ما سوي الله به جانب او، و از كثرت به وحدت و... است. 🔹(صفحه 40) _____________ #حضرت_آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli

حضرت آیت الله العظمی #جوادی_آملی : 🔹وضوی علوی | 📚 #راز_های_نماز 🔸چينش و تنظيم نظام هستي، اعمّ از واجب و ممكن، با قانون علّت و معلول، صورت گرفته است و اين نظام، در اصل وجود، و كمال آن هيچ‏گاه از اين قانون تخطي نمي‏كند. در جاي خود روشن شده كه آنچه در مرتبه‏اي پايين قرار دارد، درچيزي كه در مرتبهٴ بالاست اثر نمي‏گذارد، چنان كه ظاهر نمي‏تواند علّت باطن باشد؛ گرچه ممكن است نشانه يا علّت اعدادي باشد. بلكه تنها مؤثر در عالي مرتبه بالاتر از آن است، و نيز علّت براي باطن، چيزي است كه از آن باطن‏تر است و بر آن برتري دارد. 🔸خداي سبحان با وضوي كسي كه بخواهد نماز بگزارد، فرشتگان فراواني مي‏آفريند كه او را تقديس، تسبيح و تكبير مي‏گويند. اين در صورتي است كه وضو مانند وضوي علي بن ابي‏طالب (عليه‏السلام) و دعا در حال وضو چونان دعاي او باشد؛ يعني دعاها همان دعاهايي باشد كه علي (عليه‏السلام) با حال و حضور مي‏خواند، نه هر وضويي و نه هر گفته و دعايي، بلكه هرگاه فعل و قول همان كردار و گفتار علوي باشد، موجب مي‏شود خداوند سبحان آن اثر مهم را بر آن مترتب نمايد، و يا آن فعل و اين قول بنابر تمثل اعمال به صورت فرشته تمثل يابد. 🔸بنابراين، مجرّد شستن صورت و دو دست، و صِرف كشيدن مسح سر و پاها به روش اهل بيت (عليهم‏السلام) و تنها تكلّم به كلماتي كه از آنان وارد شده در لحظهٴ شستن و مسح كشيدن، سبب نمي‏شود خداوند در برابر هر قطرهٴ آب، فرشته‏اي تقديس و تسبيح و تكبيرگو بيافريند. 🔸و اين نيست جز براي اين كه وضو از آن جهت كه سبب طهارت است نهاني عيني و دروني خارجي دارد، و هركس كه در عمل، با اخلاص به جانب خداوند رو كند، بدان دست مي‏يازد، و آن كس كه دل خويش را تسليم خدا كند، به او مي‏رسد به گونه‏اي كه از هرآلودگي و پليدي پاك مي‏گردد و گوهر طهارت او تقديس و تسبيح و تكبير مي‏شود، از اينجاست كه شايسته است خداوند از قطرهٴ آب وضويش فرشته‏اي بيافريند كه داراي آن آثار ملكوتي باشد، و يا كردار او را به مثال فرشتگان تسبيح‏گو تمثيل بخشد. 🔹(صفحه 30 و 33) _____________ #حضرت_آیت_الله_العظمی_جوادی_آملی @daftar_ayatollah_javadi_amoli