تو شعری بس گران بودی ورای فهم هر عامی تو فضلی بی کران بودی ورای فهم هر خامی تو را تقطیع کردند آن سبک مغزان بی دانش که شاید سهل تر گردی برای درک افهامی چو شد معلوم وزنت فرقه ی تواب پیدا شد مگر آنها که از بغض و حسد کردند اقدامی که آنها بودشان در دل همیشه کینه از جدت نیاوردند هرگز تاب هر دردانه ی نامی تو را مشی حسن بود و شمیم حیدر و احمد بدیهی بود شیطان را برایت گسترد دامی تو آن تسبیح زیبا در کف دست پدر بودی که پاشیدی به صحرا از خطای کوفی و شامی تو‌را باید به دقت جمع آرند از دل صحرا جوانان بنی هاشم شوندت بر پدر حامی تو را ای عسکری حتما نظر از سوی حق باشد که از اکبر سرودی تا بگیری از پدر جامی #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۳ تیر ۱۴۰۴ #حضرت_عای_اکبر #امام_حسین

یک مرد هر چه هست یقینا ذلیل نیست مردی که داد تن به ذلالت اصیل نیست هیهات می زنند رجال کریم دهر بر بودنی که موجب حظ جلیل نیست جان می دهند بر ره جانان و در زنند میخانه ای که مستی جامش قلیل نیست تقدیم می کنند همه هست خویش را بر آنکه از برای کمالش بدیل نیست سر می دهند و پا ز رکابش نمی کشند باور نموده اند به از او کفیل نیست معلوم می کنند به جان دادن این دیار هرگز سزا برای حیاتی جمیل نیست معلوم می کنند به احلی من العسل در این جهان برای شهادت عدیل نیست معلوم می کنند به والشمر جالس هرگز محل برای فضیلت دلیل نیست ای عسکری مپیج سر از امر این شهان زیرا به عشق جز ره آنان سبیل نیست #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۳ تیر ۱۴۰۴ #امام_حسین #شهدا

«ای اهل حرم میر و علمدار نیامد» یعنی که بر ارباب جهان یار نیامد بر دختر لب تشنه و بر اصغر بی تاب سقای نوازشگر و غمخوار نیامد علمدار نیامد علمدار نیامد ای اهل حرم میر و علمدار نیامد یعنی که امان رفت و دگربار نیامد یعنی که برادر شده در معرکه تنها بر اهل حرم مرد مددکار نیامد علمدار نیامد علمدار نیامد ای اهل حرم میر و علمدار نیامد کوه ادب و اسوه ایثار نیامد یعنی که امان رفت و جسور آمده کفتار چون شیر ژیان قاتل کفتار نیامد علمدار نیامد علمدار نیامد ای اهل حرم میر و علمدار نیامد شاهی کمرش خم شد و تیمار نیامد سوزد به غم داغ برادر جگر او یعنی پس از این سید و سالار نیامد علمدار نیامد علمدار نیامد ای اهل حرم میر و علمدار نیامد یعنی به حرم جز دم غمبار نیامد تا شام بلا راه دراز است و پر از خوف این قافله را یک ره هموار نیامد علمدار نیامد علمدار نیامد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۴ تیر ۱۴۰۴ #حضرت_اباالفضل #امام_حسین

امروز دانشگاه ما درس ادب دارد از نحوه ی تدریس یک دنیا عجب دارد استاد این کرسی اباالفضل علی باشد از نسل خوبان است پس حسنش سبب دارد او همچنین استاد در ایثار و استغناست مشکش پر از آب است و او خشکیده لب دارد استاد باشد در حیا زیرا که خواهش کرد من را مبر در پیش عطشانی که تب دارد استاد غیرت بود با رد امان دیو اف زد به آن امنی که معنای شغب دارد ای عسکری او جان فدای ابن زهرا کرد یک یا بنَیَّ پس از آن بانو طلب دارد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۴ تیر ۱۴۰۴ #حضرت_اباالفضل #امام_حسین

مکن ای صبح طلوع از تو شود شام شروع که غم انگیزی و جاری کنی از سنگ دموع صبح فردا به جهان تابش خورشید بلاست بر شیاطین برود اهل جهالت به رکوع از عطش اصغر شیری به تلظی افتد نزد آن رود که از آن خورد احشام و سبوع قوم ریزند سر شیر خدا می یابد کوفیان را به خدا خصلت کفتار شیوع پاسخ «علت این معرکه؟» « بغضا لابیک بدهند ابن علی را همه بر بدر رجوع صبح فردا کند این قوم ستمگر کاری تا که قابیل فتد پیش خطاشان به خضوع عسکری هر چه شود جرم به عالم تا حشر اصل این جرم بود هر چه جز این است فروع #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۵ تیر ۱۴۰۴ #عاشورا #امام_حسین

هر جماعت دارد بر خود عاشورایی می رسد هر کس را امتحانی غایی شعر ای ایران را سر ده ای ایرانی که شده عاشورا تو هم عاشورایی که دیار ایران کربلاها دارد این جماعت باشد پیرو زیبایی شمرها، خولی ها کوفیان شامی ها ملک ایران دارد این چنین اعدایی گفت قاسم روزی ملک ایران حرم است هست چون ما دلمان تا ابد مولایی عسکری بر حفظ خاک خود ایرانی به شهادت دارد فرصتی رویایی #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۵ تیر ۱۴۰۴ #ملی_حماسی #امام_حسین

نمای جبهه دگر معنی شهادت داشت فلک به حسن ختام خواص عادت داشت مراد هر دل عاشق نگاه معشوق است حسین شوق فنا بر سر ارادت داشت حسین عبد خدا بود و بی گمان بر او عمل به حکم خدا معنی سعادت داشت حسین هر زد و خوردش به امر جانان است برای هر قدمش نیت عبادت داشت پیام آمدش از یار سوی من بشتاب وگرنه در ره جانان سر رشادت داشت نه ذو الجناح دگر عسکری توانی داشت نه بر جهان شه ما میل بر زیادت داشت #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۵ تیر ۱۴۰۴ #امام_حسین

برای اهل خیام است تازه وقت نبرد نگشته داغ عزیزان بر آل فاطمه سرد امان به همره عباس رفت و می باید برای ضربت دستان زجر فکری کرد اگر که حکم بزرگی فرار باشد پس بدیهی است که طفلی شود بیابان گرد فرار کرد یتیمی ز دشمن و غافل از اینکه آتش دامن چه بر سرش آورد یکی ز غارت معجر به شیون است و یکی ز گوش پاره فغان آرد و شدت درد یکی بهانه ی بابا گرفته است و یکی به آب و نان نزند لب به رغم چهره زرد نمی کند زن غساله یک سه ساله قبول که گشته خاک کبودی که پر شده است از ورد اگر چه حمله کند مثل شیر حق زینب به کاخ اهل ستم هم کند ستمگر طرد اگر چه عسکری این زن علم به پا دارد کند به دشمنش آنچه نیاید از صد مرد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۵ تیر ۱۴۰۴ #امام_حسین #شام_غریبان

بر آل پاک پیمبر چه بعد فجر افتاد که جای ناز و نوازش سخن به زجر افتاد برای شرح مصیبت همین سخن کافی است که کار از ید سقا به دست زجر افتاد برای حمله به دردانه ی نبی خدا سخن ز سبقت مردان برای اجر افتاد چه آمده به سر مردی و مرام عرب که بین جمع یتیمان سخن ز ضجر افتاد لهیب آتش آن روز تا ابد باقیست که بی ملاحظه از آستین فجر افتاد #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۵ تیر ۱۴۰۴ #امام_حسین #شام_غریبان

تا گفت «صه» هر آنچه صدا بود شد سکوت گویی انام قاطبه من حکمها یموت هر آنچه فاتحان بزنند از سر سرور هر طبل شادمانه جرسهای بر ستور گویا عدو اسیر به دستان زینب است از بیم جان خود شنود هر چه مطلب است زینب یقین به دهر تصرف نموده است آن قدرتی که در ید معصوم بوده است زیرا که بوده عالمه غیر معلمه زیرا که بوده فهمه غیر مفهمه صه گفت و کرد شماتت تمام شهر شد تلخ تا حلاوت آن فتح، مثل زهر گفتا زیاد گریه نمایید و خنده کم باشد مدید اشک شما آه و غصه هم ای ختل و خذل و غدر به عالم مرامتان خورده است ننگ تا به قیامت به نامتان فردا جوابتان به رسول خدا چه هست وقتی بپرسد او به چه کاری زدید دست ؟ ای عسکری فدای علی گونه خطبه ات بر من نظر نما که بلند است رتبه ات #سید_عسکر_رئیس_السادات ۱۹ تیر ۱۴۰۴ #حضرت_زینب #امام_حسین

. آمدی تا آنکه باشی ای امام انس و جان جان پناه جمله انسان های مظلوم جهان شیعه تنها نیست از دریای عشقت مستفیض نهر از هر جا که آمد سوی دریا شد روان هر که معلومش نباشد کار عالم دست کیست اربعین های تو حتما می شود بر او عیان حضرت بارانی و باری به هر جای زمین هر که خواهد هر چه از تو هدیه آری بی گمان ملتمس چون بنگرد بر دست‌هایت روز حشر ترسمت آخر ببخشی شمر را ای مهربان شاید از این بر شفاعت شرط، اذن حق بود تا که دیوی مثل او هرگز نباشد در امان عسکری قربان لطفت اسم ما را خط مزن از میان زائرانت نوکرت را هم بخوان #سید_عسکر_رئیس_السادات دوم آبان نود و چهار آخرین بازنگری ۲۲ شهریور۱۴۰۱ #امام_حسین

ساقی میخانه اگر بیمار و دلمرده است وقتی عبا بر دوش فردی رنج نابرده است چون خیل نامحرم ز حظ عشق محرومند دلهای نامحرم ز عاشق در پی خرده است ما را سند پرسند بر مشایه باید گفت بر آن همین بس قلب یک دنیا سند خورده است اوصاف مومن در کلام عسکری گوید این عشق قلب طاعنان را سخت افشرده است وقتی زیارت شد سفارش حکم مشایه معلوم باشد گر چه از آن خصم افسرده است ای عسکری شیدایی عاشق به فتوا نیست دلهای عاشق از جمود عقل آزرده است #سید_عسکر_رئیس_السادات ۲۷ مرداد ۱۴۰۴ #امام_حسین #اربعین