eitaa logo
دفتر تمرین (سعیدتوتونکار)
145 دنبال‌کننده
1.4هزار عکس
1.2هزار ویدیو
24 فایل
همه نیازمند آنیم که ناطق شدن را تمرین کنیم و گرنه در همان بخش اول باقی می‌مانیم. ارتباط با ادمین: https://eitaa.com/Saeedtotonkar
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از حسین سوزنچی
بسم الله الرحمن الرحیم آتش‌افروزی اسرائیل در غزه و لبنان، شهادت سید حسن، و وظیفه ما «وَ لَمَّا بَرَزُوا لِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ قالُوا رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْكافِرينَ» (بقره: ۲۵۰) امروزه با شرایط دردناک و دشواری مواجهیم. مقام معظم رهبری چند ماه قبل فرمودند: «شرایط کنونی منطقه به گونه‌ای است که هم برای دشمن صهیونیستی شرایط مرگ و زندگی است و هم برای جبهه حق. ورود لبنان به قضایای اخیر فلسطین و غزه تأثیر عمیقی داشت و اگر چنین کاری انجام نمی‌شد قطعا بیشترین خسارت به خود لبنان وارد می شد.» توجه شود: «هم برای دشمن صهیونیستی و هم برای جبهه حق». ⭕️ این روزها که درندگی را به نهایت رسانده و ، خون دلی را که به خاطر و می‌خوردیم، مضاعف کرده، بسیاری در بهت فرو رفته و خون ها به جوش آمده است، برخی گمان می‌کنند که اکنون وقت آن است که به عنوان اصل و محور مقاومت، مستقیم وارد میدان جنگ شود؛ و هم با ابزار رسانه‌ای خود تلاش می‌کند در افکار عمومی عدم ورود مستقیم ایران به جنگ را حمل بر ضعف و ناتوانی ما کند. 💢اما چه باید کرد؟ 📜در جریان یکی از جنگ‌ها که دشمنان اسلام برای یکسره کردن کار اسلام با لشکری عظیم به راه افتاده بودند، مشاوران جنگی به خلیفه وقت (عمر بن خطاب) پیشنهاد دادند که خودش با تمام نیروهای سپاه اسلام مستقیم وارد میدان شود. خلیفه با ع مشورت كرد. امیرالمومنین ع راهکاری عملیاتی ارائه داد که شاید امروز بتواند سرلوحه اقداماتی باشد که ما قرار است انجام دهیم. فرمودند: اين امر، پيروزى و خوارى‏‌اش، نه به اندكى سپاه بود، و نه به بسيارى آن. دين خدا بود كه خدا چيره‏‌اش نمود، و سپاه او كه آماده‏‌اش كرد، و يارى‏‌اش فرمود، تا بدانجا رسيد كه رسيد، و پرتو آن بدانجا دميد كه دميد. ما از خدا وعده پيروزى داريم. او به وعده خود وفا كند و سپاه خود را يارى دهد. جايگاه آنکه عهده‌دار امر است در اين كار، جايگاه رشته‌‏اى است‏ كه مهره‌‏ها را به هم فراهم آرد و برخى را ضميمه برخى ديگر دارد. اگر رشته ببرد، مهره‌‏ها پراكنده شود و از ميان رود، و ديگر به تمامى فراهم نيايد. مردم پشتیبان تو امروز اگر چه اندكند در شمار، امّا با يكدلى و يك سخنى در اسلام، نيرومندند و بسيار. تو همانند قطب برجاى بمان، و این مردم را چون سنگ آسيا گرد خود بگردان، و به آنان آتش جنگ را برافروزان؛ كه اگر تو از اين سرزمين برون شوى، مردم از هر سو تو را رها كنند، و پيمان بسته را بشكنند، و چنان شود كه نگاهدارى مرزها كه پشت سر مى‌‏گذارى براى تو مهمّتر باشد از آنچه پيش روى دارى. همانا دشمن اگر فردا تو را در وسط میدان ببیند، گويد اين ريشه و اصل آنهاست، اگر آن را بريديد آسوده گرديديد، و همين سبب شود كه فشار آنان به تو سخت‌‏تر گردد و طمع ايشان در تو بيشتر. اين كه گفتى آنان به راه افتاده‏‌اند، تا با مسلمانان پيكار كنند، ناخشنودى خداى سبحان از عزم آنان به جنگ با مسلمانان، از تو بيشتر است، و او بر دگرگون ساختن آنچه خود ناپسند مى‌‏دارد تواناتر. امّا آنچه از شمار آنان گفتى، ما در گذشته نمى‌‏جنگيديم به نيروى بسيارى، بلكه مى‌‏جنگيديم با چشم داشتن به پيروزى و يارىِ [خداوند متعال]. 📚نهج البلاغة، خطبه ۱۴۶ (ترجمه سید جعفر شهیدی) متن خطبه در اینجا @souzanchi
جامعه انقلابی، جامعه بی‌شکل و شاکله نیست. نظام انقلابی ساز و کار تبدیل ایمان صادق انقلابی به عمل صالح انقلابی است. ارزش افزوده ساز و کار انقلابی دستآورد گرانسنگ حرکت به سوی جامعه‌پردازی و تمدن‌سازی است. نه آسان به دست می‌آید و نه آسان باقی می‌ماند. مردم مؤمن انقلابی نیازمند آن هستند که به سرعت و جدیت از موقعیت حضور توده‌ای به موقعیت حضور نظام‌مند ارتقاء یابند. برخی رفتارهای ما در صحنه‌های اجتماعی نشان می‌دهد که هنوز شکل مناسب را برای جریان شاکله انقلابی در بدنه اجتماعی پیدا نکرده‌ایم. انقلاب اسلامی ما امروز بسیار بزرگ‌تر و فربه‌تر از آن است که رفتارهای ابتدایی کفاف نیازمندی‌هایش به عمل صالح را بدهد. بهانه این نوشته مواجهه برخی افراد با موضوع جنگ لبنان و حوادث پیرامون آن است. برخی گمان می‌کنند که اگر با دمیدن بر رفتارهای هیجانی جامعه را به سطح حرارت بالاتر برسانند، کاری صورت می‌پذیرد. این عینا همانند آن است که برای سوخت رسانی به یک اتومبیل، بنزین را روی سقف آن خالی کنی و احیانا شعله‌ای هم روشن کنی یا جرقه‌ای بزنی. واقعا اینگونه نیست. مسئله ما امروز با رفتارهای بدون ساختار مهندسی شده حل نمی‌شود. ما از موقعیت ابتدایی عبور کرده‌ایم. هر چند در پس پرده شور و هیجان انقلابی ده‌ها سال قبل ما نیز قوه عاقله‌ای بود که دائما مسیرهای درست و راهبردهای کلان را ترسیم و تصویب می‌کرد و اینگونه نیست که انقلاب اسلامی بر خلاف تصور برخی در یک شیب طبیعی قهقرایی قرار گرفته و لاجرم جاری شده و با تخلیه کور انرژی خویش، اتفاقاتی را رقم زده است. اما به هر حال آنچه امروز در اختیار داریم متفاوت از چیزی است که آن روز داشتیم. البته این تفاوت نه در شاکله که در شکل است. فرض کنید یک دانه را در زمین مناسب می‌کارید و از آن درختی سترون رشد می‌کند. این درخت و آن دانه از حیث شاکله یکسانند، اما از حیث فعلیت و شکل و اقتضاءات یکسان نیستند. در امتداد هم و پشتیبان هم هستند. همزیست و همبسته‌ و همدل هستند، اما نباید و نمی‌توان با این دو معامله یکسان کرد. این غلط است. انقلابی‌گری ما نیز از پس چند دهه رشد و بالندگی باید عقلانی و نظام‌مند باشد. قطعا در این مرحله نیز ریزش‌هایی خواهیم داشت و البته رویش‌هایی. افراد ضعیف‌تر از توفیق در این مرحله بازخواهند ماند و آنان که بستر قوی‌تری طلب می‌کردند وارد میدان خواهند شد. آنان که حضوری بسیط‌تر و ساده‌تر طلب می‌کنند به مدارهای حاشیه‌ای‌تر رانده می‌شوند و آنان که حضور پیچیده‌تر و چندوجهی نظام‌وارگی را برمی‌تابند به مرکز تولید عمل صالح انقلابی نزدیک‌تر می‌شوند. این راندگی و خواندگی طبیعت رشد انقلاب اسلامی ایران است. تصور کمینه از هر رویداد با انقلاب نهادینه شده همخوانی ندارد. مسئله جهاد در امروز روزگار چنین نیست که برخیزی سلاح شخصی را برداری و حرکت کنی به سمت خط مقدم. جنگ و جهاد برای ما امروز تنها راهپیمایی و مانند راهپیمایی نیست. تصور برخی از ما در مورد جنگ نهایتا چیزی شبیه مهیا شدن برای زیارت اربعین است. اما واقعا چنین نیست. همین فهم اولیه نسخه‌های ساده‌انگارانه‌ای هم تجویز می‌کند. آدم‌های ساده، مناسب موقعیت‌های ترکیبی نیستند. جنگ‌ها امروزه هیچ کدام تک‌وجهی نیستند. ما در بستر جنگ‌های ترکیبی و جهاد چندوجهی هستیم. ارتقاء‌ ما به مراتب منطقه‌ای و جهانی و حضور ما در زمینه‌های مختلف تأثیرگذاری، عمل صالح مرکب می‌طلبد. هر کدام از ما که تمرین کافی نداریم نمی‌توانیم موفق شویم. چه بسا نیت خیر داشته باشیم اما باعث آسیب رسیدن به نظام شویم. افکار و گفتار و رفتار ما باید متناسب با صحنه باشد. زیر سؤال بردن سیستم حتی اگر ضعیف عمل کند و عبور کردن از آن و بی‌اعتبار ساختنش باعث خواهد شد، سیستم نحیف و نحیف‌تر شود و تولد‌های خارج از رحم و غده‌های ناهمساز رشد پیدا کند. اگر ما نتوانیم حرکت در مسیر ساختارمند را هر چند تنگ و ناقص باشد بیاموزیم، رشد متناسب با مأموریت‌های پیش رو را نخواهیم داشت. منطق رشد انقلابی مؤلفه‌های فراوانی دارد. یکی از خیانت‌های حکومت‌های گذشته عقب نگه داشتن جامعه از همین رشد اجتماعی و سیاسی است. بسیاری از ما ایده رشد اجتماعی و سیاسی را داریم؛ اما تمرین عملی کافی نداریم. در میانه جنگی که در خط مقدم آن قرار داریم، مشاجره با فرماندهان یا کج‌تابی با آنان و یا زیر سؤال بردنشان یا تردید در مدیریتشان یا زیر پا گذاشتن فرمانشان عین شکست است. حتی اگر سیستم حداکثری عمل نکند، وارد کردن فشار به مفصل‌بندی‌ها و خسته کردن آن و ممانعت از پیشرفت آن قطعا خطای راهبردی نابخشودنی است. تحلیل موقعیت انقلابی یعنی اینکه بدانی ولیّ خدا در کجا ایستاده به کدام سو می‌رود، به چه می‌اندیشد و جریان روابط ولایی به ما تا کجا و چقدر امکان می‌دهد که تدبیر ولیّ فقیه را عملیاتی کنیم. باید از عمل احساسی بی‌جا فاصله بگیریم و رفتار سیاسی خود را با عقلانیت انقلابی تنظیم کنیم. باید مسیرهای رسمی را تأیید و تأکید و تقویت کنیم و نشان دهیم که دقیقا پشت سر فرمانده هستیم و آماده اجرای فرمان. اگر او بایستد خواهیم ایستاد و اگر حرکت کند حرکت خواهیم کرد و هیچ گاه نه مانع او خواهیم شد نه تصمیمی را به او تحمیل خواهیم کرد. در مسئله جنگ بسیار پیشرفته و پیچیده با اسرائیل باید با دقت و آمادگی کامل فرامین ولیّ فقیه را از مسیر ساز و کارهای طراحی شده در نظام دنبال کنیم و نه خارج از آن.
اصل بر پنهان بودگی است. مهارت آشکار شدن به قوت و قدرت و اقتدار نیاز دارد. آدم‌های ضعیف با سلب مسئولیت، هزینه آن را بر دیگران تحمیل می‌کنند.
برای رزمندگان اسلام دعا کنید
مقاومت، عمل صالح امت اسلام است و وعده صادق، عمل صالح ملت ایران. همچنان که طوفان الأقصی عمل صالح فلسطینیان است و زنجیره اعمال صالح عظیم در حال افق گشایی و بسترسازی آینده آزاد و آباد برای مردم ایران، مردمان منطقه و مستضعفان جهان است. شاید ۲۰ سال بعد وقتی به گذشته نگاه می‌کنیم، ریسه‌ای بلند از وعده‌های صادق ببینیم که در جشن آزادی زیبا و باشکوه می‌درخشند. بی‌تردید قدر و قیمت مقاومت امروز از دیروز روشن‌تر است و قد و قامت رشته کوه محور مقاومت امروز از دیروز سرافرازتر است. انقلاب اسلامی ایران توانست سند دیگری را به امضاء ناظران جهانی برساند و ولایت فقیه بار دیگر ضرورت و قطعیت خویش را اثبات کرد، زمانی که معادلات تغییر را نوشت تا اعمال گردد. وعده صادق ارتفاع ایران را برای جهان آشکار می‌کند. همان چیزی که میلیاردها میلیارد دلار هزینه شد تا پنهان بماند. مردم جهان نمی‌توانند دیوار آتش جهنمی شیطان در ترور سید مقاومت را تماشا کنند، اما خیمه بلند و کوبنده موشک‌های فاتح ایران بر خانه شیطان را نادیده بگیرند. هر موشک وزن معینی از آهن و باروت دارد؛ اما دنباله بی‌انتهایی از عزم و اراده و تلاش و تصمیم و موفقیت آن را پیش می‌برد و به مقصد می‌رساند. موشک‌ها پس از انفجار تمام می‌شوند اما پیامی را بر خیمه‌گاه اشغالگران می‌نشانند. ما بازگشته‌ایم....
دوست داشتیم ما نیز در کنار او این موفقیت را جشن می‌گرفتیم؛ اما انگار تقدیر این بود که فرارود و مسیرهای آسمان را بر آسمان زمین بگشاید و راه‌های فروبسته را باز کند و فرصت انتقام را فراهم آورد. الحمد لله علی الشهادة الحمد لله علی الجهاد الحمد لله علی الفتح و النصر الحمد لله ربّ العالمین
تا زمانی که ایمان صادق، عمل صالح نزاید، جز ادعا نیست. دعا تنها بخشی از عمل صالح مؤمنان است. اگر تمام آنچه را که انجام می‌دهی دعاست، یعنی سنگینی ایمان را بر مولای خویش حمل کرده‌ای. گاهی ما دچار سوء استفاده از امکان آسمانی دعا می‌شویم. دعا برای آن نیست که عمل ما را بکاهد. دعا پاسخی به همت بلند و بی‌انتهای مؤمنان است. آنان که خدا را می‌خواهند و راهی جز انفعال کامل نمی‌یابند و حق چنین است. چون به این حال رسیدند دعا می‌کنند و خداوند پاسخ آنان را بی‌تردید خواهد داد. دعا دکان گدایی نیست. اسباب استضعاف نیست. خداوند انسان را اشرف مخلوقات آفرید و تمام عالم را مسخر او فرمود. جز خود همه چیز را در زنجیره رشد انسان قرار داد و خود بر روند پیشرفت انسان مراقبت و محافظت دارد و هدایت را به دست می‌گیرد. انسان نسبت به هر مقامی فعال است، جز مقام بندگی خدا که ناگزیر مواجهه با الله انفعال مطلق است و بندگی چنین ممکن می‌شود و رابطه اینگونه دو سویه می‌گردد و رشد وجودی اینچنین فراهم است. در برابر الله تعالی فقر مطلق است که راهگشاست. آنچه در کنار بی‌نهایت معنی دارد صفر است و این مقام جز برای اولیاء برگزیده حاصل نمی‌شود که قوی‌ترین وجود اتسانی را دارند و می‌توانند در مرزهای خویش بایستند و بر آغوش بی‌نهایت مطلق و مطلق بی‌نهایت رها گردند. دعا راهنمای ما به این مقام است. نه مسیر سقوط در ضعف و رفع مسئولیت و ترک عمل و ذلت و انفعال و آسیب‌پذیری و حقارت. مؤمن همچنان که مسیر تقرب را می‌جوید و می‌پوید، شدت وجودی و توسعه وجودی می‌یابد. اخلاص در بندگی جز با تقرب دائمی به دست نمی‌آید. مؤمن ضعیف که نه قوت درونی دارد و نه قدرت پیرامونی و نه اقتدار محیطی مطلوب اولیاء الهی و الله تعالی نیست. هیچ یک از بندگان برگزیده خداوند ضعیف و‌ منفعل نبودند. هیچ کدام از رفتار و گفتار و پندار بندگان خدا را نباید در محدوده ضعف و سستی و انفعال و ذلت فهمبد. دینی که از خوانش ذلیلانه برمی‌آید بسیار نفرت‌انگیز و شایسته پرهیز است. همان دینی که برخی دینداران ضعیف دارند و جای خالی قبول الهی را با تکبر و استکبار پر می‌کنند. اگر ما درست دینداری کرده باشیم لاجرم باید دایره عمل صالح ما گسترده شده باشد و سطح آن ارتقاء یافته باشد و توانسته باشیم کاری فراتر از گذشته در تسخیر عالم درون و بیرون خود انجام داده باشیم. وعده صادق یکی از آن اعمال صالح عظیم است که ساز و کار ولایت برآورد. چرا که تا یک دقیقه پیش از توفیق عملیات نیز منافقان حاضر نبودند به آن بیاندیشند و جانب دشمن را نگیرند. قطعا منافقان و کافران هیچ سهمی از این پیروزی ندارند. این پیروزی بزرگ از آن مؤمنان است و غنیمت معنوی آن نیز مخصوص آنان است و اجر بزرگی که در پی دارد نیز بین آنان تقسیم خواهد شد. آنچه که در عمل صالح وعده صادق حائز اهمیت است، نیت تقرب آن به خداست. اعمال صالح هر یک به اندازه خویش ما را به خداوند نزدیک می‌کنند. این نزدیکی در دو شاخه است. یکی توسعه و تقدیر وجود و دیگری تقویت و تشدید وجود. جامعه مؤمنان در سرتاسر جهان با غروب دیشب یکسان نیست. ارتقاء وجودی و توسعه و تقویت وجدانی از پس این عمل صالح خالص سازنده و پردازنده، ما را به مرحله‌ای پیشتر می‌برد و امکان‌های ما را برای پیروزی‌های بیشتر و اعمال صالح بزرگ‌تر بیشتر می‌کند. ما امروز می‌توانیم بگوییم که هم قوی‌تر هستیم؛ هم قدرتمندتر هستیم و هم مقتدرتر. آن موشک‌ها به جز اینکه خیمه دشمن در سرزمین‌های اشغالی را بر سرشان آوار کرد، خانه ایمان ما را نیز آباد ساخت و دسترسی‌های ما و ابزار ما را بهتر و بیشتر ساخت. بهره‌برداری و مراقبت از این موهبت نیز با ادامه همین راه ممکن است. یعنی تقویت روابط ولایی و اعتماد به کارآیی و کارسازی آن.
إذا جاء نصرالله والفتح، مردم دسته دسته وارد دین خدا می‌شوند. باید از آن مراقبت کرد.
بسیاری از آنان که اطهار بیزاری از دین می‌کنند نگران ضعف دینداری و دینداران هستند. به خصوص که کافران اهل تظاهر و تجمل و تشریفاتند و سعی می‌کنند با زرق و برق و شکوه ظاهری هیبت ظاهری فراهم کنند و خود را در ذهن بشر بالا بکشند و سلطه قهر خود را چیره کنند و دیگران را به ترس و تردید بیافکنند و به تذلل و تضرع وادارند و منافع زندگی آنان را مصادره کنند و از فرصت‌های بالندگی آنان سوء استفاده کنند. اما مؤمنین غالبا چنین نیستند. نه اهل تفاخر و تکبرند و نه اهل سلطه و برتری‌طلبی. اما به ما آموخته‌اند که اظهار نعمت بخشی از شکرگزاری و تبلیغ منعم است. نباید انتظار داشت که سایرین به پنهانی‌های خان رحمت الهی که در دل مؤمنان گسترده است راهی داشته باشند. آنان نشانه‌ها را می‌بینند و با بوییدن و پوییدن آنها قدم به قدم راه را می‌یابند و به اصل معنی می‌رسند. اعمال صالح ما می‌تواند قوت پنهان و ظرفیت اقتدارآفرینی و زمینه بسط قدرت مؤمنانه را آشکار کند. وعده صادق یکی از آن اعمال صالح قوی بود که نشان داد در پنهانی‌های زیست ولایتمداران فرصت‌هایی هست که کرانه‌های آن ناپیداست و گنجایش اقبال مردمان مستضعف جهان برای غلبه بر مستکبران پوچ و توخالی را دارد. وعده صادق نه تنها ساخت درونی مستحکم جبهه ایمان را آشکار کرد، سستی و شکنندگی و پوچی جبهه کفر را نیز روشن ساخت. ادامه این راه همان دعوت عملی به دین خدا و ولایت اهل بیت پیامبر است. مردم هر گاه در عمل حاصل زحمات خویش را بیابند قوی‌تر از گذشته عمل صالح جمعی و جامعه‌ای را دنبال خواهند کرد و زودتر از این معبر تنگ و دشوار جامعه شدن و تمدن یافتن رها خواهند شد.
بیماری‌زدایی یکی از ضرورت‌های منطقه ماست. عوامل بیماری‌زا متعددند. با کنار راندن آنها منطقه سالم و قوی شکل خواهد گرفت و تنافر و تزاحم و تقابل و تنازع از بین خواهد رفت. وضع بیمار منطقه که غالبا معلول حضور ناخودی‌ها و بی‌خودی‌هاست با مهار و از بین بردن علت درمان خواهد شد. این کار بعید است از مسئولان کشورها برآید. مردم باید به میدان بیایند و دولت‌هایشان را مجاب کنند که بر خلاف منافع عمومی عمل نکنند و با خود بیماری را به منطقه نیاورند.
هدایت شده از تعلیقات
🔹 مهمتر از عملیات وعده صادق 2، است. این عملیات باید در بعد داخلی و خارجی روایت شود. پیوست بخشی از فرآیند موفقیت و پیروزی عملیات است. 🔹 این عملیات مجاهدانه باید در کشور و برای جبهه مقاومت و حتی ملت‌های آزاده جهان، خلق قدرت، غرور، و اعتماد به‌نفس کند و از سوی دیگر پذیرش اجتماعی برای ادامه مسیر و رفت‌وبرگشت را فراهم کند. اگر فرآیند تبیین درست صورت بگیرد، حتی می‌توان جلوه جدیدی از ملی حول قدرت ملی در سپهر جمهوری اسلامی را شاهد بود. 🔹 البته نسبت به ابعاد این مسئله، از قدرت و غیرت نظامی ایران، از پیروزی گسترده جبهه مقاومت به راهبری و بامحوریت ایران، عدم انفعال ایران در یک‌سال گذشته اموری است که باید خیلی زودتر رخ می‌داد که موانع متعددی داشت. 🔹 از جمله اینکه برخی به‌جای جهاد تبیین مشغول و بودند و به زیرساخت‌های آسیب زدند که باید این آسیب را جبران کرد. 🆔 @taalighat