eitaa logo
دغدغه‌های حوزوی
453 دنبال‌کننده
149 عکس
47 ویدیو
24 فایل
آئينه‌ای براى انعكاس مهمترين اخبار، دیدگاه‌ها، نقدها و تحليل‌هاى چالشی عرصه دين، فرهنگ، اجتماع، روحانيت و حوزه‌های علمیه... http://eitaa.com/joinchat/2263875587C5a248fd4a0 شناسه: @daghdagheha ادمین @a_r_moayedi
مشاهده در ایتا
دانلود
💠 علامه طباطبائی و راهی به سوی تفکر جهانی 🔹به بهانه ۲۴آبان سالروز درگذشت علامه طباطبائی 🖋سهند ایرانمهر 🔸امروز سالگرد درگذشت علامه طباطبایی است. در بخشی از کتاب"سرشت و سرنوشت" (گفتگوی دکتر ابراهیمی دینانی با کریم فیضی) دکتر دینانی از آشنایی و ارادت دو طرفه هانری کُربن (اسلام شناس و شیعه شناس فرانسوی) و علامه می گوید. دکتر دینانی در این کتاب، از روزی می گوید که هانری کربن، علامه طباطبایی را به تنهایی به منزل خود دعوت کرد: "من نمی دانم برخورد کربن و همسرش و نحوه پذیرایی آنها یا سخنانی که رد و بدل شد، چگونه بود اما علامه به دفعات از آن جلسه یاد می کرد و تحت تاثیر آن بود. من ندیده بودم ایشان درباره یک زن صحبت کند و از یک خانم تعریف کند ولی بارها از بزرگواری خانم کربن و فرهیختگی او سخن به میان می آورد". بی تردید این تابوی سخن نگفتن از یک زن و تعریف از او که حتا علامه طباطبایی با آن دید باز عرفانی واشراقی از ان احتراز داشته، سنت علما و حوزه هاست و تنها زمانی توسط علامه شکسته شده که وی برخلاف آن پیش فرض های معمول از نزدیک دیده است که زن برخلاف آن تفسیر و تعبیر ضیق فقهی، هم می تواند فرهیخته باشد و هم موانست و مجالست با اهل علم داشته باشد و هم چنان نفوذ خالی از شائبه ابتذال و وسوسه ای که عالمی چون او را تا مدتها به تحسین در جلوت و خلوت وادارد. بنابراین می توان گفت که حظ وافر در رابطه کربن و طباطبایی یک طرفه نبوده و علامه نیز بهره و فتح باب آفاقی فکری خود را نیز داشته است. 🔸نکته مهم تر در این دیدارها آن بوده که به جز مباحث سنگین و خاص فلسفی و کلامی، علامه طباطبایی به شدت جویای درک خصایص و عادات فردی و اجتماعی شخصیت هانری کربن به عناون یک غربی بوده است و "غرب" و "زندگی و فکر غربی" چون امروز کراهت شدیده نداشته است. دینانی در این مورد می گوید: "کربن اشراقی و معنوی بود اما به شکل تیپیکال غربی بود بود و کاراکتر غربی داشت. می دانستم سوال خصوصی از یک غربی زشت است اما گاهی این کار را میکردم و وقتی سوالی می پرسیدم، علامه گوشش را تیز میکرد تا ببیند من چه سوالی میکنم و پرفسور کربن چه جوابی می دهد!". 🔸اینگونه ارتباطات و تاثیر آن بر علامه طباطبایی آنقدر مثبت بوده است که هنوز، طیف آزاد اندیشی از علما مفتخر به این رابطه و متنعم از بهره های مکتوب این رابطه اند و طیف دیگر هم اگرچه جوهره اصلی بروز چنین برکاتی را درک نمی کنند اما دست کم در مقام تفاخر، روزی خور آنند و از حقانیت شیعه و اشراف علامه و نیز نقش کربن در گسترش شیعه و معرفی آن در محافل علمی سخن می گویند، با این حال همزمان با وقوع انقلاب ۵۷، بخش سنتی حوزه خیلی زود نگران این رابطه شد و دینانی در این کتاب شرح میدهد که چگونه از او خواستند علامه طباطبابی را از ادامه آن منع کند. 🔸دکتر غلامحسین ابراهیمی دینانی آن فشارها و نیز لحظه ای که پیام تلخ قشریون و دلواپسان نفوذ غرب را به علامه طباطبایی داد، اینگونه توصیف می کند: "به من گفتند، بعضی دوستان جلسات شما اینطور و آنطورند و هانری کربن را هم نمی دانیم کیست؟! تشکیل این جلسات از اول هم درست نبود و ما تا حالا تحمل کردیم ولی الان که چیزی به انقلاب نمانده صلاح نیست این جلسات ادامه پیدا کند و شما این را به ایشان منتقل کنید...هروقت یاد ان صحنه می افتم گریه ام می گیرد. وقتی به علامه گفتم، ایشان یک دفعه حالش بد شد و رعشه ای که معمولا در درست داشت شدت گرفت. لب هایش می لرزید و صورتش قرمز شد. 5 دقیقه ای سکوت کرد و چند بار گفت: عجب عجب عجب! و بعد از کمی تامل گفت:" من شخصی هستم که گوشه ای نشسته ام و چیز می نویسم تنها راه من به جهان و تفکر جهانی و اینکه چه میگذرد این جلسات است، این راهم نمی توانند به من ببینند؟" -به نقل از فرهیختگان فرهیختگان @daghdagheha
💠چرا مردم عادی دروغ‌ پردازی‌ها درباره روحانیت را باور می‌کنند؟ 🔸زندگی طلبه‌ها موضوعی است که مردم عادی از طرق مستقیم با آن آشنایی چندانی ندارند و همین امر باعث شده که شایعه‌سازی در خصوص طلاب راحت‌تر از دیگر اقشار جامعه صورت گیرد. برای مثال یک فرد عادی در جامعه به راحتی این شایعه را باور می‌کند که اکثر روحانیون افراد متمولی هستند و یا اینکه اکثر روحانیون مخالف آزادی‌های اجتماعی هستند و غیره. غافل از اینکه طلاب هم مثل دیگر اقشار جامعه به گروه‌ها و طبقات مختلف اقتصادی و اجتماعی و فکری تعلق دارند. همین عدم آشنایی مردم عادی با زندگی روزمره طلاب، یکی از عوامل تعمیق شکاف میان مردم و روحانیت شده‌است. با توجه به اهمیت جایگاه روحانیت در ابعاد مختلف حیات فردی و جمعی ایرانی‌ها، شایسته است طلاب به گونه‌های مختلف این شکاف را کاهش دهند. 🔸یکی از دلایل ناآشنایی با زندگی روزمره روحانیون، کاهش اقبال جوانان به مساجد است. در مقاله «چرا هیئتی‌ها، اکثراً مسجدی نیستند؟» به این موضوع پرداختیم و اشاره داشتیم که در گذشته به علت حضور پررنگ‌تر افراد عادی در مساجد و ارتباط نزدیک‌تر با روحانیون محل، مردم عادی آشنایی بیشتری با زندگی عادی روحانیون داشتند و همین امر باعث می‌شد که حتی با وجود دروغ پراکنی‌ها و توطئه‌های رژیم ستم شاهی علیه روحانیون، مردم این شایعات را باور نمی‌کردند. ولی در سالهای اخیر استقبال جوانان عادی از مساجد و منابر کم شده که باید به طور جدی مورد بررسی قرار گیرد. 🔸در همین زمینه، باید به تغییر نقش و جایگاه روحانی های محل هم اشاره کرد. در واقع در کنار کاهش اقبال به مساجد،‌ روحانیون محل هم، آن نقش سنتی خود را چندان ایفا نمی‌کنند. در گذشته،‌ روحانی محل عملاً با مردم زندگی می‌کرد و در خانه‌اش به روی همه باز بود. اکنون این رابطه تغییر پیدا کرده و به تبع آن، مردم ارتباط نزدیکی با روحانی محل ندارند. بخشی از این تغییر، ناشی از یک جبر تاریخی است، ولی به هر حال نمی‌توان مسئولیت روحانیون را در این خصوص نادیده گرفت. 🔸در سال‌های اخیر و با تغییر هنجارهایی که در حوزه رسانه‌های جمعی صورت گرفته، امکان آشنایی مردم با روحانیون از طریق تلویزیون و سینما نیز امکان پذیر شده است. این رسانه‌ها به طور بالقوه می‌توانند عاملی برای نزدیکی مردم و روحانیت باشند، ولی متأسفانه در اکثر موارد ما شاهد بوده ایم که فیلم‌های سینمایی و سریال‌های تلویزیونی، تصویری واقعگرایانه از روحانیون ارائه نمی‌دهند و همین امر باعث بدبینی مردم نسبت به اینگونه تصویرپردازی‌ها از روحانیون شده است. خوشبختانه این موضوعی است که برخی از طلاب هم به آن اشاره کرده‌اند و بعنوان مثال حجت‌الاسلام مصطفی یوسف‌زاده در گفتگو با ایرنا، به «نگاهی کلیشه‌ای و تکراری» از شخصیت، موقعیت و رفتار یک روحانی در سریال «ستایش» اشاره کرده و اینگونه تصویرپردازی‌ها را مورد انتقاد قرار داده است. حجت‌الاسلام یوسف زاده با تأکید بر اینکه روحانیت باید بپذیرد که با قبول رسالتی خطیر و مهم، همیشه در معرض نگاه نقادانه و کنجکاوانه مردم قرار دارد، یادآور شده: روحانیت باید به فیلمسازان اجازه سرک کشیدن به سویه‌های پنهان زندگی فردی و اجتماعی خود را بدهند، که البته این امر تاکنون محقق نشده. 🔸حوزه‌های شیعه از دیرباز یکی از اصلی ترین مراکز تولید فکر و جریان‌سازی بوده و علت موفقیت این جریان‌سازی‌ها، نه فقط در توان نظری حوزه‌ها، بلکه در ارتباط عمیق این مراکز دینی و معنوی با جمهور ناس بوده. شکافی که اکنون میان مردم و روحانیت ایجاد شده کاملاً قابل ترمیم است ولی برای این امر، باید با واقعگرایی به آسیب‌شناسی پرداخت. در این راستا، تلاش روحانیت برای ایجاد درک درست‌تری از زندگی روزمره خود، و ایجاد این ذهنیت که روحانیون نیز بخشی از جامعه هستند از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. -به نقل از سایت مردم و روحانیت @daghdagheha
💠روش برخورد با اعتراض مردم 🔸امام علی(ع) در عهدنامه‌ٔ مالک اشتر: ✅ ... وَ إِنْ ظَنَّتِ الرَّعِيَّةُ بِكَ حَيْفاً فَأَصْحِرْ لَهُمْ بِعُذْرِكَ وَ اعْدِلْ عَنْكَ ظُنُونَهُمْ بِإِصْحَارِكَ فَإِنَّ فِي ذَلِكَ رِيَاضَةً مِنْكَ لِنَفْسِكَ وَ رِفْقاً بِرَعِيَّتِكَ وَ إِعْذَاراً تَبْلُغُ بِهِ حَاجَتَكَ مِنْ تَقْوِيمِهِمْ عَلَى الْحَقِّ ... ✅... هرگاه مردم (‌درست یا غلط) بر تو گمان ستمکارى داشتند، آشكارا عذرت را برایشان توضیح بده و با شفافیت و روشنگری ذهنیت آنان را اصلاح کن؛ چراكه این پاسخگو بودن، نفس تو را تربیت و رام می‌کند و سبب مهربانى و نرمى با مردم می‌شود و راهی است برای آنکه به هدفت در واداشتن آنها بر حق برسی. ❇️نهج‌البلاغه، نامهٔ ۵۳ @daghdagheha
💠 مباحثات/روحانیت و خشونت‌های اجتماعی 🖊محمد وکیلی ♦️مسئله ای به نام خشونت های اجتماعی و خیابانی هرچند از دیرباز مطرح بوده و سابقه ای چند ده ساله در مطالعات و پژوهش های اجتماعی و روان شناختی دارد، اما پدیده خشونت علیه روحانیت، از معضلات نوپدیدی است که طی یکی دو سال اخیر در جامعه ما علنی شده است و با گسترش و افزایش نفوذ رسانه ها‌ مخصوصا فضای مجازی در جامعه، شکلی عیان تر یافته است. گزارشهایی از موارد متعدد این خشونت طی سال گذشته و امسال از شهرهای مختلفی چون تهران، مشهد، اهواز و قم منتشر شده است. به ویژه اینکه این خشونت ها از خشونت کلامی گذشته و به خشونت فیزیکی در حد اقدام به قتل رسیده است. 🔸هر چند در سابق هم اینگونه تعرضها وجود داشته اما اولا از جانب گروهکهای معاند که میان مردم هم منفور بودند صورت می گرفت و ثانیا قربانیان این خشونتها، معمولا شخصیتها و چهره های مهم و محوری روحانیت بودند. اما امروزه با پدیده ای مواجهیم که اولا نشانه های برنامه ریزی شده، سازمان یافته و تشکیلاتی بودنش بسیار کم رنگ است و ثانیا قربانیانش از میان طلاب و روحانیون فاقد جایگاه و مسئولیت حاکمیتی هستند. در آخرین مورد از این خشونت ها، طلبه ای مشهدی مورد تهاجم با قمه قرار گرفت و بعد از چند روز بستری درگذشت. 🔸گر چه نگرش روان شناختی ریشه اینگونه خشونتها را به اختلال روانی تقلیل می دهد و مسئولان قضایی و انتظامی نیز با همین بهانه، پرونده هایی از این قبل را بدین بهانه که فرد مهاجم دارای اختلال روانی بوده مختومه می کنند، اما از نظر اجتماعی نمی توان کنار این پدیده به راحتی عبور کرد. اینگونه خشونت ها مجموعه ای از وکنش های اجتماعی هستند که زمینه های قابل مطالعه ای دارند. زمینه هایی که در صورت غفلت از آن، می تواند تبعات فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی به بار آورد. مطالعه ریشه ها و عوامل ایجاد یا گسترش این پدیده، اگرچه نیازمند پژوهش های اساسی است که ضرورت دارد مراکز مطالعاتی حوزوی بدان بپردازند، اما اجمالا می توان ریشه های این خشونت را در عوامل زیر جستجو کرد: 🔹احساس ناکامی اجتماعی و اقتصادی، احساس تبعیض، عدم پاسخگویی مناسب و صحیح نهادهای حاکمیتی (از جمله قوای مجریه و قضاییه که بیشترین ارتباط مستقیم با مراجعات مردمی را دارند) به مطالبات و توقعات و انتظارات، و فراهم نبودن راههای قانونی طرح این مطالبات، موجب انباشت آنها و در نتیجه فوران خشم اجتماعی می شود. در چنین وضعیتی با توجه به اینکه مسئولان و مسببان اصلی در کف جامعه قابل شناسایی نیستند، طلاب و روحانیون به دلیل داشتن لباسی متفاوت، سیبل چنین تهاجماتی قرار می گیرند. 🔹با توجه به نظریه بازنمائی استوارت هال(نظریه پرداز فرهنگ) تصویری که از حضور پررنگ روحانیت در رسانه ها و تریبون ها (آن هم معمم و در قالب لباس روحانیت) ساخته شده، لزوما همان تصویر و تصوری نیست که روحانیت قصدش را کرده بود. حتی اگر روحانیت نقشی محوری در وضعیت فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی امروز نداشته باشد، این حضور پررنگ و همه جایی روحانیت موجب شده که روحانیت مسبب اصلی وضعیت غیرقابل دفاع اجتماعی و اقتصادی کشور شناخته شوند. بر همین اساس هم، به نظر می رسد تاکید بر تلبس تمام طلاب جهت انجام مسئولیت های حوزوی، نیاز به بازاندیشی دارد. 🔹در چنین شرایطی انعکاس خدمات اجتماعی روحانیت و قرار گرفتن در کنار مردم هنگام طرح مطالبات مشروع و قانونی، نه فقط در زبان ( و از پشت تریبون ها، چرا که از نظر مردم، داشتن تریبون خود نشانه ای است از قرار گرفتن در جبهه مسئولان) بلکه در میدان عمل و در کف میدان و اجتناب از رنگ و بوی جناحی دادن به فعالیت های اجتماعی روحانیت، می تواند راهکارهایی جهت ترمیم رابطه مردم و روحانیت بوده، زمینه های خشونت های فیزیکی و زبانی علیه روحانیت در سطح جامعه را فرو بکاهد. 🔻🔻🔻 @mobahesat @daghdagheha
🔴جایی بجز خیابان بگذارید! 🖋محسن قنبریان 🔹تجربه این سالها نشان داده تجمع مسالمت آمیزبزرگ منعقد نشدنی است. نهادهای مدنی قوی برای قالب گیری وضمانت تجمعات نداریم. دشمن و نفوذی و زخم خورده هم الی ماشاء الله داریم که هر مطالبه ای را منحرف وهر تجمعی را آشوب کنند ! پس تجمع مسالمت آمیز بیشتر کلمه ای سرکاری است وچیزی است که چون منعقد نمیشود عملا منع میشود! 🔹در مردم سالاری موضوعات مهم وعمومی به حسب اهمیت از طریق: "همه پرسی"، "طرح سه فوریتی ودوفوریتی مجلس" و"مصوبه هیٲت دولت" پیگیری میشود. خواست واراده عمومی از طریق این روشهای قانونی اعمال میشود. 🔹 در کشور ما "همه پرسی" که استفاده ابزاری وتبلیغاتی برخی رئیس دولتها شده است و مسائلی مثل نرخ بنزین هم شایددر آن درجه اهمیت نیست. 🔹شورای عالی سران هم مثل یک مجمع تشخیص شده ؛اما با این فرق که" مٶخر" از مجلس ودولت وبرای حل اختلاف مجلس و شورای نگهبان نیست ؛ "مقدم" بر مجلس وبی نیاز از شورای نگهبان است! از اتاقی برای هماهنگی قوا در جنگ اقتصادی واینکه نیازمندی های آن زودتر در مصوبات دولت ومجلس و نظارت وتعقیب قضائیه درآید؛ به یک مرکز قانونی مصوبه سازی رسیده است! 🔹مجلس شورای اسلامی که اقلا براساس قانون اساسی منعی ندارد مصوبه ای از آن شورا را در طرحی چکش کاری کند و متخصصان و صاحبنظران بیشتری را در آن تصمیم سهیم کند ، به صرف فرمایش رهبری طرح سه فوریتی ودوفوریتی را به هیٲت رئیسه نمی دهد ! برخی بخاطری که هزینه کامل تصمیم گردن رهبری بیافتد وبرخی بخاطری که ولایت پذیری وذوب در ولایتشان در چشم طرفداران لک نگیرد! 🔹حالا شما بگویید مردمی که به تعبیر رهبری،" یقینا بعضی از آنها از این تصمیم [گرانی بنزین]یانگران می شوند یاناراحت می شوند یا به ضررشان است یا خیال می کنند به ضررشان است به هر تقدیر ناراضی می شوند"، چکار کنند؟! خیابان بریزند ،آشوب میشود! خانه بنشینند ، نماینده شان در مجلس کاری نمی کند چون نمیخواهد انگ ضد ولایت بخورد!دولت هم که تصمیمش را اجرا کرده است! به آقای مجلس بگوئی تو هم قانونی هستی و بازنگری ات اگر با کارشناسی باشد رهبری منع ات نمی کند؛ خودت از "رٲس امور "بودن استعفاء نده؛ جوابی میشنوی؟!! اتفاقا وقتی کارشناسان موافق ومخالف وجود دارند وتکافٶ ادله است رٲی مردم مهمتر میشود ومجلس، نماینده آحاد ملت در همه نقاط کشور است. ♦️حتی به مراجع تقلید هم نمیتوان گله کرد که چرا چیزی نمی گویید؟ شاید شخصیت شما جای هزارها بنشیند و شنیده شود! چون چند نفر از مراجع هم بیانیه دادند وملاحظه وبازنگری در طرح را خواستند اما حتی صدا وسیما آنها را انعکاس نداد! ...جایی بجز خیابان بگذارید! -به نقل از کانال نویسنده @daghdagheha
💠روحانیتی که قرار بود پشت و پناه مردم باشد... 🖋حمیدرضا باقری ✅وقتی دردهای مردم زیاد می‌شود از روحانیت انتظار می‌رود، مطالبه‌گر حقوق آنها باشد، در صحنه‌های اجتماعی حضور جدی داشته باشد و راهبری اجتماعی کند؛ ✅ اما امروز در فتنه‌هایی که در عراق، لبنان و ایران رخ می‌دهد، نقش‌آفرینی روحانیت کجاست؟ اگر روحانیت در این فتنه‌ها در میان مردم حضور فعال داشت، آیا منافقان و نفوذی‌ها می‌توانستند این اعتراضات را به انحراف بکشانند؟ ✅وقتی رهبری اجتماعی در دست کسانی که اهل صلاح و مطالبه‌ی حقوق واقعی مردم هستند، نباشد، طبیعتا راهبری اجتماعی در دست کسانی قرار خواهد گرفت که مردم و کشور را به سوی هلاکت و فساد می‌کشانند. ⁉️اما مشکل کجاست که حداکثر ایفای نقش روحانیون در فتنه‌های امروز، در سطح مراجع با یک بیانیه و سخنرانی کوتاه ختم می‌شود که آن هم انعکاس بسیار محدودی در رسانه‌ها دارد، در سطح طلاب نیز به حضورهای مختصر در اجتماع و با تاثیرگذاری بسیار اندک و مقطعی! محدود می‌شود. ✅مشکل جای دیگری است که باید حل شود، در این وضعیت مراجع هم زیاد بخواهند حرف بزنند وقتی کسی به سخنانشان توجهی نمی‌کند و مسئولی ترتیب اثر نمی‌دهد، شأن خود را پایین می‌آورند و احترامشان هم شکسته می‌شود. طلاب هم که وقتی بخواهند وارد صحنه اجتماع شوند و نقش‌آفرینی کنند، مردم می‌گویند سلام حاج‌آقا، صبح بخیر! تا حالا کجا بودی؟! 🔹مشکل اصلی کجاست؟ ♦️مشروطه را که یادتان هست؟ آن زمان وقتی طلاب و روحانیون در صحن حرم عبدالعظیم(ع) و فاطمه معصومه(س) تحصن می‌کنند، نتیجه آن این می‌شود که مردم آنقدر به شاه فشار می‌آورند و جامعه چنان قفل می‌شود که شاه هم مجبور می‌شود مقابل خواست روحانیون کوتاه بیاید و اختیارات خود را محدود کند. حتی انگلیس هم که می‌خواهد فرمان، "راهبری اجتماعی" را بدست بگیرد، روحانیون را می‌آورد در سفارت و از قدرت اجتماعی آنها بهره می‌گیرد. ♦️چرا آن زمان اینگونه بود و روحانیت قدرت کنش‌گری و راهبری اجتماعی داشت ولی امروز قدرت کنش‌گری‌اش بسیار محدود شده؟ ✅چون آن روز روحانیت کارکردهای مختلفی داشت و در بطن جامعه بود. آموزش و پرورش، قضاوت، طبابت، ثبت و اسناد و رسانه، امور خیریه و... در دست روحانیت بود و در جامعه بسیط آن روز اینها عمده شئون اصلی جامعه بود. ♦️اما بعد از مشروطه و حتی بعد از انقلاب اسلامی، رفته رفته با حاکمیت مدرنیته، مسیر کنار گذاشته شدن روحانیت از کارکردهای حقیقی‌‌اش ادامه یافته؛ ♦️در جامعه امروز ما، حتی کارکردهای اختصاصی روحانیت همچون قضاوت، معلمی قرآن و دینی، مشاوره، رسانه‌ و... هم از روحانیت گرفته شده و حاکمیت از ایفای نقش روحانیت در آن‌ها مستغنی است. ♦️خیلی ها تصورشان مثلا از حاضر شدن روحانیت در مدارس به صورت معلمی یک کار تبلیغی بلند مدت است اما باید نگاه‌ها را بالاتر برد و بدانیم که حضور روحانیت در جامعه و ایفای نقش او نه صرفا یک کار تبلیغی بلکه ایجاد پیوست‌هایی اجتماعی مرتبط با روحانیت است که به او امکان راهبری اجتماعی را می‌دهد. ♦️علاوه بر نگاه راهبری اجتماعی از حیث علمی نیز نتیجه دور ماندن روحانیت از این صحنه‌ها و ایفای کارکردهای اجتماعی‌اش، جدا شدن پرداخت‌ها و سو گیری‌های علمی روحانیت از نیازهای عینی جامعه و نیز جدا افتادن ساختارهای مختلف جامعه از رنگ و بوی دین است. -به نقل از کانال نویسنده @daghdagheha
هدایت شده از خبرگزاری حوزه
🔔 🔥 در پی سوءاستفاده اشرار از گله‌مندی مردم، ایجاد آشوب در کشور، حمله به مردم و غارت اموال، تعرض به قرآن عزیز و مقدسات دینی، صبر ملت لبریز شده و خیزش عمومی در لبیک به رهبرانقلاب و حمایت از اقتدار و امنیت کشور شکل گرفته است. ◽️همه با خود در این اجتماعات حاضر میشویم و به قرآن عزیز قسم می‌خوریم که تا آخر پای انقلاب ایستاده‌ایم. 🔻 وعده مردم انقلابی قم: 📌پنجشنبه ۳۰ آبان، ۱۰ صبح از مصلای قدس به سمت حرم مطهر حضرت معصومه(س) ◽️ ♻️ نشر حداکثری ‌
💠درگذشت پرفسور فضل‌الله رضا ❇️پرفسور فضل‌الله رضا دانشمند پرآوازۀ ایران، رییس پیشین دانشگاه تهران و سفیر سابق ایران در یونسکو در سن 105 سالگی در کانادا درگذشت. ❇️پرفسور رضا چهره مستقل علمی داشت و شهید مطهری جایی گفته بود در اوایل استخدام در دانشکده الهیات دانشگاه تهران، در ایستگاه اتوبوس منتظر ایستاده بود. ناگاه می بیند اتومبیل مجللی در مقابل او توقف می کند و از او می خواهد سوار شود و درمی یابد او کسی نیست جز رییس دانشگاه تهران. ❇️پس از آن پرفسور رضا دستور می‌دهد ترتیبی اتخاذ شود که استاد دانشگاه بتواند اتومبیل خوب سوار شود. وقتی گفته می‌شود مرتضی مطهری مدرک عالی دانشگاهی ندارد و امکان افزایش حقوق به لحاظ اداری نیست، دستور ویژه صادر می کند و یادآور می شود در تراز دکتر زرین کوب - دیگر استاد دانشکده الهیات- رفتار شود. استاد مطهری اندک زمانی پس از آن با اتومبیل بنز دیده شد. @daghdagheha
💠قصه تلخ مهاجرت "شهید مطهری" از قم به تهران از زبان مرحوم «علی دوانی» 🔸به خاطر مباحث تحولی و اصلاح حوزه آقای بروجردی حتی نامه ی مرا هم قبول نکرد و اجازه نداد سخنانم را حضوری بیان کنم. 🔲مرحوم علی دوانی: 🔸در سال 53 روزی استاد شهید مطهری تلفن کرد و گفت: فلانی اگر بتوانی سری به ما بزن، به دیدنش رفتم. شهید مفتح هم که همسایه ی ما بود حضور داشت. 🔹استاد مطهری گفت: خواستم از شما بپرسم چه می کنی و چطور می گذرانی؟ کتاب هم که بنویسی مگر کتابفروشی ها با این حرف ها حق التألیف آدم را درست می دهند که در آمدی برای معاش باشد و مگر حق التألیف هم در این مملکت شد حقوق که آدم روی آن حساب کند؟ 🔹بعد گفت: علت اینکه شما را خواستم و این سؤال را کردم این بود که بگویم خود من هم وقتی از قم به تهران آمدم وضعی مثل امروز شما را داشتم. 🔸 پرسیدم: چطور؟ 🔹استاد شهید گفت: بر اثر شکست طرح آقای خمینی برای اصلاح حوزه که من هم از فعالین آن و شاگرد ایشان بودم، از طرف آیت الله بروجردی ضربه خوردم اطرافیان طوری مرا از نظر آقای بروجردی انداخته بودند که هرچه تلاش کرد مرا احضار کند تا حضوراً عرایضم را عرض کنم، نتیجه نگرفتم. 🔹حتی روزی نامه ای نوشتم و در آن عرض کرده بودم که در کجای دنیا رسم است که درباره ی کسی حکم غیابی صادر کنند؟!چیزهایی به شما گفته اند، بنده را احضار کنید؛ توضیح بدهم تا رفع هر گونه سوء تفاهم بشود. 🔹نامه را دادم آقای منتظری که هم مباحثه بودیم و نزد آیت الله بروجردی آمد و رفت داشت، و گفتم در یک فرصت مناسب به دست ایشان بدهد. آقای منتظری گفت: دادم اما نگرفت! 🔹از آن موقع تا کنون به جرم ارادت به آقای خمینی نزد خودی و بیگانه صدمه دیده و می بینیم. 🔹تا وضع روحانیون و آقایون مراجع چنین باشد، این قضایا هم هست. باید تحول اساسی در حوزه به وجود بیاید که چهار نفر کم مایه نتوانند با سرنوشت افراد این طور بازی کنند و سد راه خدمات ارزنده به اسلام و مسلمین باشند. 🔸در این جا شهید مفتح که مانند خود من با تعجب به سخنان استاد گوش می داد، گفت: آقای مطهری، ما سال ها با شما بوده ایم، تا حال این مطالب را از شما نشنیده ایم. 🔹 استاد شهید گفت: بله وضع آقای دوانی را که می بینم به یاد وضع خودم می افتم، خواستم تسکینی برای ایشان باشد. -خاطرات من از استاد شهید مطهری ص107 @feghahat @daghdagheha
💠از حجاب تا چندهمسری؛ در جستجوی پایانی برای جدال‌های بی‌پایان 🖊سیدمحمدهادی گرامی 🔸«امر اجتماعی همان‌گونه که خوانده می‌شود، پدیدار می‌شود» سه‌شنبه ۱۴ آبان در پژوهشگاه علوم انسانی درباره ضرورت فعالیت در فضای مجازی و پیام‌رسان‌ها با یکی از دوستان گفتگویی صورت گرفت. وی به دلایلی مخالف اینگونه فعالیت‌ها برای اهل آکادمیا بود؛ یکی از مهمترین دلایل وی ضرورت ناخواسته تن دادن به بازی‌های چنین فضایی بود. البته من به دلایل روشنی با گفته وی موافق نبودم؛ ولی هنگامی که با انبوهی از یادداشت‌ها درباره چندهمسری، حجاب اجباری و دیگر هنجارها/ضدهنجارهای مربوط به جامعه ایرانی ـ اسلامی مواجه شدم، اقتضاءات و بازی‌های فضای مجازی را بهتر و بیشتر لمس کردم. 🔹آنچه بیان می‌شود با احترام به ایده‌های شرکت‌کنندگان در چنین مباحثاتی، تلاش می‌کند به جای «فروغلطیدن در» و «تن‌دادن به» روندهای رایج، خوانشی حتی‌المقدور بی‌طرفانه نسبت به یک چالش روش شناختی در چنین جدال‌هایی ارائه کند. 🔹دلیل اصلی منجر نشدن چنین جدال‌هایی به فایده معرفت‌شناختی ـ هر چند ممکن است منافع غیرجمعی و غیرمعرفت‌شناختی را تأمین کند ـ فروکاستن سطح تحلیل به یک بُعد است. انگاره ما درباره حجاب، حجاب اجباری، چندهمسری و … هر چه باشد، بی‌گمان فروکاستن سطح تحلیل درباره این هنجارها/ضدهنجارها به یک بُعد یا سطح، و نگریستن به آنها به مثابه امری صرفا الهیاتی ـ جدلی، اجتماعی، شخصی، حقوقی، فقهی، تاریخی و … یک خطای روش‌شناختی است. برای چنین پدیده‌هایی عمدتا پنج رویکرد تحلیلی ـ نه در معنای فلسفی آن ـ وجود دارد و یا می‌توان پیشنهاد داد: 🔹1. تحلیل انسان‌شناختی ـ زیستنی: یکی از گونه‌های تحلیل‌ که به دلیل سیطره نگاه‌های جدلی به این موضوع کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد نگاه انسان شناختی، زیستنی و از درون است. فهم و تفسیر چندهمسری و یا ازدواج غیردائم و سپس بررسی پیامدهای احتمالی آن بدون یک مطالعه میدانی همدلانه و از نزدیک امکان پذیر نخواهد بود. 🔹2. تحلیل تاریخی ـ تطبیقی: در این رویکرد تحربه‌های تاریخی عصر پیامبر و ائمه (علیهم السلام) به عنوان منبع مشروعیت‌ تلقی می‌شود. برای نمونه، براساس این نگاه تلاش می‌شود تا انگاره «حجاب اجباری» با تجربه تاریخی حکومت نبوی یا علوی تطبیق داده شود. 🔹3. تحلیل تطبیقی ـ اجتماعی: این رویکرد با یافتن جامعه ای که مشابهت حداکثری با جامعه معاصر ایران دارد، تلاش می‌کند بررسی کند که تجربه زیسته جامعه مشابهی که نوع خاصی از تعامل با ضدهنجارها/هنجارها را انتخاب کرده است، چه بوده است. 🔹4. تحلیل جامعه‌شناختی ـ فرهنگی: گونه رایجی از تحلیل‌ها که با رویکردی جامعه شناختی به تبیین این مسأله، علل و پیامدهای آن بدون ضروری دانستن بهره‌بردن از تجربه‌های زیسته می‌پردازد. 🔹5. تحلیل فقهی ـ حقوقی: رویکرد نسبتا رایج در برخی تحلیل‌ها که با ارجاع به قوانین حقوقی و یا اسلامی تلاش می‌کند تا هنجارها/ضدهنجارهایی مانند حجاب و چند همسری را بررسی کند و درباره آن داوری کند. 🔹پاسخ پرسش‌هایی که پژوهشگران و سیاست‌گذاران درباره انگاره‌هایی همچون حجاب، حجاب اجباری، چندهمسری، ازدواج غیردائم و ... دارند بدون توجه به همه ابعاد و گونه‌های تحلیل درباره این انگاره‌ها امکان پذیر نخواهد بود، مگر اینکه در پی یافتن و ترویج «پاسخِ خود» برای این پرسش‌ها باشند. 🔸متن کامل این یادداشت در: http://mobahesat.ir/22248/amp @mobahesat 🆔@daghdagheha
💠 #نشست چالشها و ظرفیت های #حوزه_علمیه در تحقق گام دوم انقلاب 🔸از مجموعه کرسی‌های ترویجی همایش ملی #بیانیه_گام_دوم_انقلاب و #تمدن_نوین_اسلامی با حضور: 🔸حجت الاسلام دکتر حمید پارسانیا (عضو شورای عالی انقلب فرهنگی) 🔸حجت الاسلام دکتر محمدحسن زمانی (مدیر دفتر اجتماعی سیاسی حوزه‌های علمیه) 🔹شنبه ۹آذر۹۸/قم،دانشگاه باقرالعلوم(ع) @daghdagheha
💠مداخله حوزه علمیه در روند تولید فیلم‌های مشتمل بر نقش روحانی، اساساً شدنی نیست! 🔸دکتر ظریفیان مدیر کل مرکز پژوهشهای اسلامی صداوسیما در گفتگو با شبکه اجتهاد: ♦️مقدمه: چندی پیش، خبری منتشر شد مبنی بر اینکه مجوزهای فیلم‌نامه‌هایی که در آن‌ها نقش روحانیت وجود دارد به‌عهده حوزه علمیه گذاشته شده است. دکتر محمدحسین ظریفیان، مدیرکل پژوهش‌های اسلامی سازمان صداوسیما اما چنین نظارتی از ناحیه حوزه علمیه را موجب کاهش رغبت فیلم‌سازان به استفاده از نقش روحانی در فیلم‌ها می‌داند. وی معتقد است بهتر است همین ملاحظه عرفی که همگان نسبت به نقش روحانی در فیلم‌ها دارند رعایت شود و بیش از آن، قانون خاصی برای آن وضع نشود. بخشهایی از این گفتگو: ♦️اگر اصل انعکاس شخصیت روحانیت و استفاده از لباس روحانیت و کاراکتر روحانیت در فیلم‌ها و سریال‌ها را بخواهیم متوقف بر این کنیم که مجوزی داده شود یا محدودیت‌های فراوانی برای آن گذاشته شود به‌ تدریج برنامه‌نویس و کارگردان به خاطر این محدودیت‌ها، بخش قابل‌اعتنای این کاراکترها را استفاده نخواهند کرد. ♦️مجوز نمی‌تواند به این موضوع کمک کند. باید یک نظارتی وجود داشته باشد که برای تولید و پخش برنامه در صداوسیما ملاحظات حوزه نیز در نظر گرفته شود. لذا این ملاحظات در آیین‌نامه‌های صداوسیما درج شود و بعد نسبت به انجام مفاد آن توسط حوزه نظارت گردد و اگر خلاف آن مفاد عمل شده است، به سازمان صداوسیما تذکر دهد؛ مثلاً کسانی که نقش منفی را در صداوسیما داشته‌اند، چنانچه در آیین‌نامه قرار شد این افراد نقش روحانی را بازی نکنند، باید به آن عمل شود و حوزه نیز بر این امر نظارت کامل را داشته باشد. لذا اگر این به یک مصوبه تبدیل شد و در آیین‌نامه‌های تولید و پخش آمد، باید سازمان صداوسیما از آن تبعیت کند. اگر صداوسیما تبعیت نکند، حوزه باید تذکر دهد و این الزام را دنبال کند. این مکانیسم درستی محسوب می‌شود؛ اما این‌که بگوییم مداخله حوزه در تولید و بخش‌های مختلف حتی فیلم‌نامه پیش از تولید، تولید و پخش وجود داشته باشد، اساساً شدنی نیست. ♦️سختگیری در نمایش روحانیت در هنرهای نمایشی، موجب کاهش رغبت هنرمندان در استفاده از نقش روحانی در سناریوها و ارائه تصور کلیشه‌ای از روحانی در فیلم‌ها می‌شود. ما الآن مکانیزه نظارتی در حوزه و صداوسیما نداریم. در حوزه و صداوسیما یک امر عرفی وجود دارد که عمدتاً هم رعایت می‌شود، جز مواردی که به آن توجه نشده باشد. آنچه اکنون مشاهده می‌شود این است که سخت‌گیری یک امر مبهم و کلی است. اگر سخت‌گیری به معنای ایجاد موانع و غیرمنطقی تلقی شود، این اتفاق می‌افتد. ♦️ما بعد از چهار دهه از پیروزی انقلاب هرچند دیر شده است اما هرچه سریع‌تر باید به این موضوع توجه بیشتر نماییم که بازنمایی روحانیت و نمادهای دینی باید ضابطه‌مند‌تر و دقیق‌تر شود و الآن هم باید به این موضوع بیشتر توجه گردد. پس از انعقاد تفاهم‌نامه بین سازمان صداوسیما و مرکز مدیریت حوزه‌های علمیه که سال گذشته به امضا رسید و در این میان اداره کل پژوهش‌های اسلامی صداوسیما نقش محوری و اساسی را داشت یکی از مواردی که در دستور کار قرار داده شده است، همین بحث آیین‌نامه بازنمایی لباس‌های روحانیت و نمادهای دینی در رسانه ملی است که درباره آن کارهای خوبی انجام گرفته است و کارگروه مشترکی در این موضوع فعالیت می‌کند. امیدواریم در آینده نزدیک به نتایج خوبی برسد و بتوانیم این نقیصه را جبران کنیم. -مشروح گفتگو: https://b2n.ir/777250 @daghdagheha