💠روحانیان علیه لباس روحانیّت
🖋یاسر میردامادی
🔸محمّدتقی اکبرنژاد، مدیر «مؤسسه فقاهت و تمدن سازی اسلامی» در قم، اخیرا در مصاحبهای با خبرگزاری ایکنا استدلال فقهی کرد که لباس روحانیّت «لباس پیامبر» نیست.
🔸استدلال اصلی اکبرنژاد، که خود در لباس روحانیّت است، این بود که پیامبر لباس متفاوتی از مردم زمان خود نمیپوشید و از آنجا که لباس روحانیان امروزه متفاوت از دیگر مردم است این لباس، هر چه که باشد، «لباس پیامبر» نیست.
🔸از نظر او لباس روحانیّت اگر «لباس شهرت» نباشد دستکم لباسی متمایز از دیگران است و پوشیدن لباس متمایز، اگر «حرام» نباشد، از نظر شرعی توصیه هم نشده است. «لباس شهرت» اصطلاحی فقهی در باب لباس «نامشروع» است و به لباسهایی اشاره دارد که موجب انگشتنما شدن فرد در جامعه میشود و از این رو پوشیدن آن از نظر فقهی «حرام» قلمداد میشود.
🔸رأی اکبرنژاد در حلقههای حوزوی اعتراض به پا کرد. اکبرنژاد اما از رأی خود عقب ننشست و در مناظرهای با یکی دیگر از روحانیان از رأی خود دفاع کرد. او بعد از مصاحبه و مناظرهاش در یادداشتی به این نکته اشاره کرد که پس از طرح نظریه «لباس روحانیت لباس پیامبر نیست» پیامهای همدلانه بسیاری از سوی خانواده روحانیان دریافت کرده است.
🔸او شماری از این پیامها را عیناً در یادداشت خود نقل کرد. یادداشت او از آن رو که روایت نادر و دست اوّلی از نگاه برخی از خانوادههای روحانی به لباس روحانیّت است ارزش تاریخی دارد: «در همه این سالها که همسرم ملبس بوده، ندیدهام کسی در کوچه و خیابان از ایشان مسأله شرعی [بپرسد] یا شبهه عقیدتی مطرح کند ولی تا دلتان بخواهد نگاههای آلوده، من و دخترم را تعقیب کرده است ... احساس میکنم این لباس نقض غرض شده است.»
🔸با این حال اکبرنژاد با این پرسش مکرّر مواجه شد که اگر از نظر او «لباس روحانیّت لباس پیامبر نیست» چرا خود او همچنان در این لباس است. در پاسخ به این پرسش او در یادداشت دیگری توضیح داد که تغییرات در جامعه مذهبی باید به تدریج رخ دهد. او پیشنهاد کرد که در میان روحانیان «در آغاز باید دو لباسه بودن را جا بیندازیم» و اشاره کرد که او خود نیز گاهی بدون لباس روحانیّت بیرون میرود.
#دغدغههای_حوزوی
#لباس_روحانیت
#محمدتقی_اکبرنژاد
🔻🔻🔻🔻
@daghdagheha