eitaa logo
دانش‌های ادبی
1.3هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
270 ویدیو
124 فایل
با ذکر صلوات بر محمد و آل محمد این کانال برای دوستداران ادبیات گردآوری شده با آرزوی توفیق سپاس بابت همراهی‌تون @safieghomanjani @nabzeghalam
مشاهده در ایتا
دانلود
دانش‌های ادبی
‍ ‍ ‍ ۲ دی زادروز علی شیرازپرتو "دکتر شین‌پرتو" (زاده ۲ دی ۱۲۸۶ کنگاور -- درگذشته ۲۷ مهر ۱۳۷۶ تهران) شاعر، نویسنده و زبان‌شناس او پدر مازیار پرتو "کارگردان و مدیر فیلمبرداری" و پدربزرگ ویشکا آسایش "بازیگر و طراح صحنه" است. شین‌پرتو، مادرش هنگام زایمان از دنیا رفت و تأثیر عمیقی در روحیه هنری او در بزرگسالی گذاشت که در بسیاری از آثار ادبی وی منعکس شد. وی نوجوانی را با علاقه به آموختن هرچه بیشتر گذراند و سپس تصمیم به کوچ به فرانسه گرفت. او از پیش زبان فرانسه و اسپرانتو را آموخته بود. در ابتدا شروع به تحصیل در رشته پزشکی کرد، اما خیلی زود منصرف شد و به تحصیل در رشته ادبیات زبان فرانسه پرداخت. معاشرت با هنرمندان معاصر، دسترسی به تئاتر کلاسیک فرانسه آنهم در عصر تحلیل و تفسیر مکاتب پیشین ادبی و هنری، آشنایی با دانشجویان ملل دیگر و کسب مهارت در زبان انگلیسی از جمله عوامل دیگر تأثیر گذارنده در شیوه نگرش آتی او بودند. وی پیش از آغاز جنگ دوم جهانی به ایران بازگشت. در ۱۳۰۹ مجله «آرمان» را منتشر کرد، ادیبان نامی و شهیری در این مجله با وی همکاری داشتند که از جمله می‌توان از عباس اقبال آشتیانی، بدیع‌الزمان فروزانفر، ملک‌الشعرای بهار و تعدادی دیگر از شاعران و نویسندگان بنام ادبیات ایران نام برد. پرتو از همان زمان عضو فعال انجمن شاعران و ادیبان ایران شد و با آنان به طور مستمر از طریق مکاتبه در ارتباط ماند. که از جمله می‌توان از نیمایوشیج نام برد. انتشار «افسانه» در سال ۱۳۲۹ توسط انتشارات علمی در تهران با مقدمه احمد شاملو، «دو نامه» را دربرداشت، نامه‌ای از نیمایوشیج به شین پرتو و از شین پرتو به نیمایوشیج. این کتاب در حوالی سال ۱۳۸۰ مجدداً تجدید چاپ شده‌است. پرتو در طی این دوران مقالات متعدد، داستانهای کوتاه و همچنین اشعاری را در مجلات و نشریات معتبر که موضوع اصلی آنها زبان و ادبیات بود، به چاپ می‌رساند. سفیر ایران: وی به عنوان سرکنسول ایران در بغداد و سپس به عنوان سفیر ایران در هندوستان، برای وزارت امورخارجه خدمت می‌‌کرد. در دوران خدمت، همچنان فعالیت فرهنگی خود را ادامه می‌‌داد. تصحیح معاصر ترجمه و چاپ نوین اوپانیشادها به زبان فارسی، ظاهراً در همین زمان و دوره سفارت وی صورت گرفت. در طی این دوران صادق هدایت را نزد خود دعوت کرد و علاوه بر جا و مکان، و ماشین تحریر، تمام امکانات انتشاراتی سفارت ایران را در اختیار هدایت گذاشت. با بهره‌گیری از این فرصت بود که هدایت داستانهای علویه خانم و بوف‌کور را که پیشتر نوشته بود، به صورت پلی کپی انتشار داد وزیر آن نوشت: (طبع و فروش درایران ممنوع). نابینایی: شین پرتو بیش از یک سوم پایانی عمرش را در نابینایی به سر برد، اما حدود ۱۰ اثر پژوهشی را در همین دوران نابینایی نوشت. در میان آثار او چهار یا پنج اثر بسیار تأثیرگذار به زبانهای فرانسه و انگلیسی وجود دارند که متأسفانه هیچیک به فارسی برگردانده نشده‌اند. تسلط وی بر ادبیات انگلیسی و فرانسه به حدی بود که خوانندگان کتب مورد اشاره را به حیرت وامی‌داشت. آخرین اثر ادبی او که نوعی رساله عمیق فلسفی در خودشناسی و زندگی است، به زبان انگلیسی در لندن، سه سال پیش از درگذشتش به چاپ رسید. مکاتبات شین پرتو با نیمایوشیج، که در اوان شکل‌گیری شعرنو بوده، شهرت زیادی در میان علاقه‌‌مندان به شعرنو دارد. در این سری مکاتبات طبع ظریف و هنرمندانه هردو شاعر و دلسوزی و دلدادگی آنان به موج‌نو آشکارا مطرح می‌شود. @atayehha
دانش‌های ادبی
‍ ‍ ‍ ‍ ۲ دی زادروز محمود کاشیچی (زاده ۲ دی ١٣٠١ مشهد -- درگذشته ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۳ تهران) مدیر انتشارات گوتنبرگ او کارش را با تاسیس کتابفروشی گوتنبرگ در خیابان پهلوی مشهد آغاز کرد و در سال ١٣٢۴ انتشارات گوتنبرگ را تأسیس کرد و به نشر کتاب‌هایی به‌ویژه از ادبیات روسی برای کودکان و نوجوانان پرداخت. چاپ و نشر «شاهزاده و گدا» ‌«افسانه‌های قدیم ملل» «افسانه‌های قدیم اوکراین» و  «قصه‌های چینی و ترکمنی» از نمونه کار‌های اوست که همگی در سال ۱۳۲۴ منتشر شده‌اند. وی در خیابان منوچهری تهران کتاب‌فروشی بزرگی تأسیس کرد و نمایندگی کتاب‌های فارسی چاپ شوروی را که به انتشارات «پروگرس» معروف بود، به‌عهده گرفت. این کتاب‌ها را در شوروی به‌فارسی چاپ می‌کردند و بعد به ایران می‌آمد؛ «شاهنامه» معروف تصحیح محمد عثمانف از جمله کتاب‌های معروفی است که وی به ایران آورد. او در واقع بنیانگذار «کتاب ارزان برای همه»‌ در ایران بود؛ کتاب‌های خوش‌خوانی که در آن سال‌ها با تیراژ ۲۰ هزار نسخه منتشر می‌شد، مثلا کتاب‌های «کنت مونت کریستو» «ژوزف بالسامو»، «غرش طوفان» «جنگ و صلح» و «بینوایان» جزو همین کتاب‌ها بودند که به «کتاب‌های پنج‌ریالی» معروف بودند. این کتاب‌ها معمولا جزوه‌هایی بودند که بین ۳۲ تا ۶۴ صفحه تنظیم می‌شدند و جلدشان کاغذهای کاهی بود. بعدها این جزوه‌ها صحافی و به‌صورت کتاب منتشر می‌شدند. او در دهه ۱۳۳۰ در خیابان سعدی، نخستین سازمان رسمی پخش کتاب را در ایران بنیان گذاشت که تجربیات ارزشمندی داشت. او بنیانگذار «بازارچه کتاب» خیابان انقلاب  بود و سال‌های اخیر را بیش‌تر در مشهد گذراند و کار نشر را ادامه داد. آرمان کاشیچی همواره تشویق عموم مردم به‌کتابخوانی بود. @arayehha
4_5802945552169566667.mp3
7.52M
استاد بهاءالدّین خرّمشاهی و چند فال شگفت‌انگیز از دیوان حافظ. @arayehha
"از رندی‌های حافظ" صلاح کار کجا و منِ خراب کجا ببین تفاوت ره کز کجا است تا به کجا؟! چه نسبت است به رندی صلاح و تقوا را سماعِ وعظ کجا نغمه‌ی رباب کجا؟ شاعرانِ بزرگ گاه جوازهایی در وزن و قافیه برای خود قائل بودند. گرچه دراین‌میان مولوی با تنگناها و قواعدِ شعری قلندرانه و آزادانه برخوردمی‌کرده و گاه حتی وزن‌گردانی یا قافیه‌گردانی می‌کرده، اما حافظ نیز رندی‌هایی خاصِ خود را داشته. مثلاً او گرچه سخت‌گیرانه اصلِ باریک‌بینانه‌ی دال و ذال در شعرِ فارسی را مراعات‌می‌کرد اما درمقابل گویا التزامی به مراعاتِ "ی" معلوم و مجهول نداشت. ازهمین‌رو در دیوانش به‌کرات "ی" نکره با ی"ی" وحدت یا مصدری، قافیه‌ شده‌است. چنان‌که می‌بینید قافیه‌‌ی غزلِ سرآغازِ یادداشت به "اب" ختم‌می‌شود. اما حافظ در همان مطلع یا بیتِ نخستِ غزل که درحقیقت ویترینِ شعر نیز هست، "تا به" را با واژه‌‌های مختوم به "اب" قافیه کرده! و مهم آن است که این اتفاق خللی به وزنِ عروضی و موسیقیِ شعر واردنمی‌کند؛ چراکه هنگام خواندنِ این غزل باید در همه‌ی ابیات، قافیه‌ی ساکن را متحرّک (خرابُ کجا) بخوانیم و تقطیع‌کنیم. و این یعنی توازنِ موسیقاییِ قافیه‌ی همه‌ی ابیات با "تا به کجا"ی بیتِ نخست. درحقیقت گویا در این بیت ازقضا همان "تا به کجا" ازمنظرِ موسیقی و قافیه درست‌ترین قافیه است! 🍁🍁 C᭄‌❁‌‎‌‌࿇༅═‎═‎═‎═‎═‎═‎┅─ ‌‌‎‌‌‌ ‎‌‎‌‌‎‌‌‎‌‌‎‌‎‌‌‎‌‎‌ @arayehha ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌┄┅✿░⃟‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌♥️❃‎‌‌‎─═༅࿇࿇༅═─🦋🎶═‌
بدون هیچ مقدمه‌ای، به دست‌اندرکاران روزنامۀ ایران عرض می‌کنیم که «افزایش» یعنی «زیاد شدن» و وقتی از این واژه در متن یا تیتر استفاده می‌کنیم، دیگر نمی‌توانیم «زیاد شدن» را بیاوریم. چون «حشو» یا «تکرار» اتفاق می‌افتد که نه‌تنها ادیبانه نیست که زشت هم هست. لازم است به این مورد نیز اشاره کنیم که چه چیز گاز خانگی زیاد شد؟ پولش؟ مصرفش؟ فشارش؟ بهتر بود دوستان روزنامه‌نگار ما به‌جای چنین تیتر بدریختی از این جمله یا جمله‌های مشابه استفاده می‌کردند: مصرف گاز خانگی ۸ درصد افزایش یافت. @arayehha
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
استاد محمدعلی موحّد، ادیب، مولوی‌پژوه و حقوق‌دان و عضو پیوستهٔ فرهنگستان زبان و ادب فارسی چند روزی است که در بیمارستان بستری شده‌اند. بنا به اطلاع نزدیکان ایشان، خوشبختانه روند درمانی استاد رضایت‌بخش است. اطلاعیهٔ زیر را کانال استاد منتشر کرده است: با سلام خدمت دوستداران عزیز استاد موحّد خدا را حمد و سپاس بسیار می‌گوییم که حال استاد عزیزمان رو به بهبود است و اندک کسالت باقی‌مانده نیز با الطاف الهی و دعای خیر شما عزیزان برطرف خواهد شد و استاد نازنین به زودی از بیمارستان مرخص خواهند شد. @arayehha
روشنا (۶) از آشنایی تا دوستی هزار منزل است. کشف‌ الاسرار و عُدّة الابرار، ابوالفضل رشیدالدین میبدی، به اهتمام علی‌اصغر حکمت، امیرکبیر، ۱۳۶۱، ج ۱، ص ۷۴. @arayehha