eitaa logo
دانایی مقدمه توانایی(آتش به اختیار)
464 دنبال‌کننده
34.7هزار عکس
27.7هزار ویدیو
109 فایل
#دانایی_مقدمه_توانایی، خود را به موضوعی خاص از مسایل اجتماعی محدود نمی کند. هدف آن روشنگری وانتقال مفاهیم اسلامی_انسانی و انقلابی است و شعر و ادبیات سوگلی این کانال است. ارتباط با مدیر @malh1380
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ آیا دارای بی ارزش ترین پول دنیا هستیم؟ ✍روزنامه خراسان: به تازگی این جمله که پول ایران کم ارزش ترین پول دنیاست در برخی پایگاه ها و نیز افواه مردم شنیده می شود. چرا این عبارت دقیق نیست؟ چرخی در منابع دم دستی موجود، از جمله سرویس های محاسبه برابری ارزها در گوگل نشان می دهد که پاسخ به سوال فوق به احتمال زیاد مثبت است. به عنوان مثال، این سرویس نشان می دهد که ریال ایران هم اینک معادل 0.00013 رئال برزیل، 0.0038 پزوی آرژانتین، 0.00016 بولیویانوی بولیوی و 0.000024 دلار آمریکاست. تازه به نظر می رسد این ارقام کمتر از میزان واقعی باشد چرا که این سامانه هم اینک هر دلار آمریکا را 42 هزار و 300 ریال یعنی تقریبا همان ارز 4 هزار و 200 تومانی نشان می دهد! با این اوصاف بدیهی است، پیامی که عبارت «بی ارزش ترین پول جهان» مخابره می کند، در وهله اول القای بدبختی و فلاکت اقتصادی و به عبارت شسته رفته تر، ضعف شدید «قدرت خرید و رفاه ایرانیان در قیاس با سایر کشورهای دنیا» است، اما در ادامه خواهیم دید که این برداشت دقیق نیست نزدیک به یک قرن است که واحد پول ایران ریال تعیین شده است. به گزارش تسنیم به نقل از منابع تاریخی، واحد پول ریال در ایران از اول فروردین 1311 معادل 0.07322382 گرم طلا به عنوان واحد رسمی پول ایران به جریان افتاد. رقمی که اگر آن را با نرخ طلای 24 عیار امروز بسنجیم حدود 147 هزار تومان می شود! در قانون پولی و بانکی کشور مصوب سال 1351 نیز ارزش هر ریال معادل 0.0108055 گرم طلای خالص تعیین شد که اگر آن را هم با نرخ طلای 24 عیار امروز بسنجیم، حدود 21 هزار تومان کنونی می شود. همان طور که ملاحظه می شود، ارزش پول ایران به هیچ عنوان به میزان تعریف اولیه باقی نمانده است. دلایلی برای این موضوع بیان می شود که مهم ترین آن را می توان توسعه اقتصاد پولی و خلق پول در اقتصاد دانست. همان طور که ارزش پول در کشور ما از تعاریف ثابت فاصله گرفته، در کشورهای دیگر نیز این اتفاق رخ داده است. منتها شدت این مسئله در برخی کشورها آن چنان بوده که بعضی از آن ها تاکنون و در چندین مرحله دراصطلاح به حذف صفر از پول ملی خود روی آورده اند. گزارش 22 اردیبهشت 99 روزنامه دنیای اقتصاد نشان می دهد که آلمان در سال 1923 و پس از گذراندن یک تورم شدید، 12 صفر از پول خود را حذف کرد، همچنین تاکنون برزیل 18 صفر، آرژانتین 13 صفر، بولیوی 9 صفر، پرو 6 صفر، افغانستان در دو دهه قبل 3 صفر و ... را از پول خود حذف کرده اند. تاکنون در اقتصاد ایران، ریال نزدیک به 100 سال، تغییری نکرده است. [...] مقایسه ارزش ریال 100 ساله ایران با پول هایی که طی 100 سال اخیر چندین بار شارژ ارزش و صفرزدایی شده اند، فی نفسه درست نیست. ارزش ریال ایران در سال های اخیر مثلاً نسبت به دلار به شدت کم شده که نتیجه آن به مرور عقب افتادگی رفاه مردم نسبت به «وضع پیشین خود» بوده است. عقب افتادگی قدرت خرید مردم ایران نسبت به وضع پیشین خود، الزاماً به معنای عقب افتادن رفاهی در بین دیگر کشورها نیست. دلیل آن اولا به امکان تغییر وضعیت مردم دیگر کشورها بر می گردد. به عنوان مثال چندی پیش بود که گزارش نشریه آمریکایی فورچون مبنی بر اثر گرانی دلار جهانی بر اقتصاد کشورها منتشر و در آن بیان شد که این موضوع موجب سقوط ارزش روپیه هند، افزایش هزینه های زندگی در مصر و ... شده است. ثانیا به سیاست های حمایتی دولت ها بر می گردد. شاخصی در اقتصاد وجود دارد به نام برابری قدرت خرید. به طور اجمالی این شاخص می گوید که برای خرید یک سبد یکسان، مردم کشورها چه میزان دلار می پردازند. نگاهی به وضعیت کشورها ذیل شاخص تولید ناخالص داخلی (یا درآمد) سرانه به روش برابری قدرت خرید، نشان می دهد که ایران جایگاه 85 را در بین بیش از 200 کشور اعلام شده در فهرست داراست و اگر تولید ناخالص داخلی را بدون در نظر گرفتن تعداد جمعیت در نظر بگیریم، تولید ناخالص ایران در رده بیست و یکمین قدرت اقتصادی دنیا قرار دارد. باید به اهمیت شاخص های مختلفی که ورای قدرت خرید مردم و برای سنجش رفاه مردم کشورها استفاده می شود، اشاره کرد. یکی از مهم ترین این شاخص ها، شاخص توسعه انسانی است که به طور کلی شامل سه رکن اساسی آموزش، بهداشت و رفاه اقتصادی (درآمد ناخالص ملی سرانه به روش برابری قدرت خرید) است. در این زمینه، آمارهای سازمان ملل نشان می دهد ایران در سال 2021 در بین کشورهای دنیا، در رده 76 و در زمره کشورهای دارای توسعه انسانی بالا قرار گرفته است. همان طور که با دلایل وآمار فوق ملاحظه شد، گزاره ابتدایی یعنی پول ایران کم ارزشترین پول جهان، معنی خاصی ازنظر مقایسه رفاه اقتصادی ایرانیان بادیگر کشورها ندارد. ____ @daneshvadanestan
چرا هیچکس نمی‌تواند قیمت را کنترل کند؟ دولت رئیسی هم مثل دولت‌های قبل دلار را گران می‌کند. مکانیزم عرضه و تقاضا، مهمترین عامل تعیین کننده قیمت‌ هر کالا در بازار است. به عنوان مثال مهمترین دلیل گرانی گوجه در فصل زمستان به هم خوردن تعادل عرضه و تقاضای آن توسط کشاورز می‌باشد. دلار هم یک کالا است. کشور برای کنترل قیمت دلار باید بتواند به اندازه‌ای دلار در بازار عرضه نماید تا عرضه و تقاضای این کالا متعادل گردد. تنها منبع مطمئن برای تهیه ارز و مداخله در بازار نیز افزایش ، صادرات و ارزآوری از این محل است. 🔸 می‌توان با ذکر یک مثال موضوع قیمت دلار را قابل فهم کرد. اگر اقتصاد کشور را به مثابه در نظر بگیریم، 🔻قیمت دلار درجه تب این بیمار خواهد بود. 🔻گلبول‌های سفید این اقتصاد همان میزان ارزی است که از ناحیه تولید و به دست می‌آید 🔻حجم واردات نیز به مثابه ویروس بدن بیمار عمل می‌‌کند. 🔶حال در این میان اگر حجم واردات بیشتر از حجم تولید و صادرات باشد، گویی ویروس‌ها بر گلبول‌های سفید غلبه کرده و درجه تب بیمار یا همان قیمت دلار افزایش پیدا می‌کند. اگر کشور با تکیه بر صادرات یک محصول خام مانند نفت بتواند عرضه دلار و قیمت آن را ثابت نگه دارد و توجهی به افزایش تولید و گلبول‌های سفید این اقتصاد نداشته باشد، گویی تب بیمار را فقط با تب‌بر کنترل کرده و به محض اینکه این تب‌بر برداشته شود مجددا تب بیمار یا همان قیمت دلار افزایش می‌یابد. ⁉️ سؤال مهمی که پیش می‌آید این است که چرا ج.ا.ا. تا کنون به این نکته توجه نکرده و 45 سال فقط بالا رفتن تب بیمار و قیمت دلار را تماشا کرده است؟ 🔸 به گواه اسناد و منابع معتبر تاریخی ریشه کاهش در ایران به ابتدای دوران قاجار و قبلراز آن بر‌می‌گردد. قبل از اینکه در اروپا شکل بگیرد، هر خارجی برای داشتن یک واحد پول ایران باید ده می‌پرداخت. اما با وقوع انقلاب صنعتی و معجزاتی که در روش تولید انبوه و ارزان کالا در اروپا اتفاق افتاد و همچنین بی توجهی شاهان به این مسئله، ایران از مسابقه تولید عقب ماند. چرا که تقاضا برای کالای ارزان قیمت خارجی بیشتر شد و کالاهای گران کارگاه‌های سنتی ایران مشتری نداشتند و یک به یک تعطیل‌ می‌شدند. گویی ویروس‌ها به جان گلبول‌های سفید که یکی یکی در حال از بین رفتن بودند، افتاده بودند. بدین ترتیب تعادل عرضه و تقاضای ارز کاملا به هم ریخت و مبارزه بین ویروس‌ها و گلبول‌های سفید به نفع ویروس‌ها تمام شد و درجه تب بیمار به شدت افزایش پیدا کرد. 🔸 در دوران نیز با احداث کارخانه‌های کوچک و بزرگ، نه تنها گلبول‌های سفید زیاد نشد بلکه به واسطه کمبود مواد اولیه مورد نیاز و عدم وجود نیروی انسانی ماهر و متخصص، زمینه برای ورود بیشتر ویروس‌ها به بدن بیمار فراهم گردید. هر کارخانه‌ای که احداث می‌شد به جای اینکه کمکی در افزایش گلبول‌های سفید باشد و برای کشور ارزآوری کند، ارزبری داشت و عملا زمینه را برای ورود سریع و بیشتر ویروس‌ها آماده می‌کرد. نسبت صادرات نفتی به غیر نفتی کشور بیست سال قبل از انقلاب 77 به 23 بود. در حالی که در سال 57 از طرفی حجم گلبول‌های سفید از 23 درصد به 2 درصد کاهش و حجم که حکم تب‌بر برای اقتصاد را دارد از 77 درصد به 98 درصد افزایش پیدا نمود. بدین ترتیب پهلوی در سال‌های آخر تب بیمار یا همان قیمت دلار را به وسیله‌ی تب‌بر نفت روی یک عدد ثابت نگه داشته بود و این موجب شده بود که کالای خارجی ارزان‌تر تمام شود. لذا حجم واردات در سال 57 نسبت به بیست سال قبل از آن 36 برابر افزایش پیدا کرده بود که خود موجب ورود ویروس‌های جدید به بدن بیمار اقتصاد ایران شد. جمهوری اسلامی کشور را در چنین شرایطی تحویل گرفت و همان تب‌بر را نیز به واسطه کاهش روزانه 5میلیون بشکه‌ای از دست داد. یک کشور برای افزایش گلبول‌های سفید اقتصاد به دو عامل اساسی نیروی انسانی متخصص و نیاز دارد. لذا جمهوری اسلامی از روز اول به این مسئله اساسی توجه کرده و با وجود تحمیل هشت سال ، تحریم‌های همه جانبه و سنگ‌اندازی‌های متعدد دشمنان قدم در مسیر چهار مرحله‌ای توجه به آموزش، تأکید بر پژوهش، تبدیل پژوهش به فناوری و تبدیل فناوری به ارزش افزوده گذاشت. این همان مسیری است که تمام ابرقدرهای اقتصادی دنیا روزگاری از آن گذشته و به توسعه دست پیدا کرده بودند. سرعت حرکت در این مسیر گاهی با تغییر رویکرد دولت‌ها تغییر داشته است. برای دریافت توضیحات بیشتر به همراه آمار دقیق و مستندات و منابع تاریخی این موضوع به کتاب مراجعه فرمایید. اندیشکده راهبردی _ ! وارد شوید! @daneshvadanestan