eitaa logo
دانایی مقدمه توانایی(آتش به اختیار)
464 دنبال‌کننده
34.7هزار عکس
27.8هزار ویدیو
109 فایل
#دانایی_مقدمه_توانایی، خود را به موضوعی خاص از مسایل اجتماعی محدود نمی کند. هدف آن روشنگری وانتقال مفاهیم اسلامی_انسانی و انقلابی است و شعر و ادبیات سوگلی این کانال است. ارتباط با مدیر @malh1380
مشاهده در ایتا
دانلود
. 🔴 اگر جمهوری اسلامی نباشد🔴 جریان برانداز، مخالفان و منتقدان جمهوری اسلامی، گمان میکنند اگر نباشد، ایران گل و بلبل و بهشت خواهد شد. اما بیاییم سناریوهای مختلف را دقیق بررسی کنیم: 🔰اولین سوال این است که اگر جمهوری اسلامی نباشد، چه کسی باشد؟ سلطنت طلبها؟ مجاهدین خلق ؟ سکولارها؟ لاییک ها؟ اصلاح طلبها؟ غربگراها و ماموران آمریکا؟ قومیتها؟ کدامیک از اینها نماینده کل مردم میتواند باشد؟! کدامیک میتواند ایران بهتری بسازد؟ هیچکدام. هیچکدام ذیل دیگری قرار نمیگیرد. هیچکدام رهبری دیگری را نمی پذیرد. و از همه مهمتر، هیچکدام کارنامه درخشانی ندارند.. با دقت ببینید: 🔺 اگر جمهوری اسلامی نباشد، اولین سناریو این است که ساختار اسلامی حذف شود و ساختار انتخابات شکل بگیرد. در این صورت ترکیب حاکمیت، در بهترین حالت، میان زد و خورد گروهها و حزب ها و ذینفعان هزار فرقه، از سلطنت طلب تا اصلاح طلب، از قومیتها تا مذهبها، تقسیم و پاره پاره میشود. حاکمیتی متکثر که همواره محل رقابت و تنش های سیاسی و بی ثباتی دائمی است. در این صورت آینده ای جز «بی ثباتی دائمی» در انتظارمان نیست. بدتر از پاکستان و عراق و لبنان. 🔺 اگر جمهوری اسلامی نباشد، دومین سناریو این است که دست نشانده ای امریکایی بر سکان حکومت ایران می نشیند که یا بصورت دیکتاتور (مثل مصر و عربستان) یا با روتوشی دموکراتیک (مثل تایوان) ایران را هم به جرگه «گاوهای شیرده» منتقل میکند و آینده ای جز «غارت» در انتظارمان نیست. 🔺 اگر جمهوری اسلامی نباشد، سومین سناریو این است که کشور در شرایط تضعیف حکومت مرکزی قرار میگیرد و با جولان گروههای قومیتی تجزیه طلب فرصت طلب، چه کرد چه ترک چه بلوچ چه سایر اقوام، ایران به کشوری پاره پاره و تجزیه شده تبدیل میشود. (تحقق طرح خاورمیانه برنارد لوئیس) آینده ای بدتر از لیبی و سودان و اتیوپی. در پانصد سال اخیر، هر حکومتی در ایران تغییر کرده، ایران کوچکتر شده (جز در جمهوری اسلامی) 🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، حکومتی می آید که دیگر هیچ قید و بند اعتقادی ندارد و حتی با فشار احکام هم نمیتوان مسئولینش را وادار به کار کرد. تبعیض و واردات و عقب ماندگی تولیدی و وابستگی سیاسی به اسم «ارتباط با دنیا و جهان آزاد» افزایش می یابد، دزدی، فساد، ناکارامدی و انحطاط اخلاقی جامعه به اسم «جامعه نرمال» تشدید میشود و این بار دیگر «اسلام» و «عدل علی» هم نیست که مهار مسئولین را بکشد. در اینصورت ایران مجبور میشود یا مستقل و خودکفا باشد که با تنبیه و تحریم روبرو میشود و یا ناچار میشود در خوش بینانه ترین حالت، بصورت محترمانه به اردوگاه غرب سرویس دهد، پایگاه آمریکا و ناتو شود و تدارکاتچی اسرائیل شود، و برده اقتصادی آنها باشد. در این صورت «ایران قوی» نه، بلکه یک «ایران ضعیف با قدرت پوشالی» آینده ماست. بدتر از ترکیه و امارات و جمهوری آذربایجان. 🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران، نه نروژ میشود نه سوئیس نه آلمان و فرانسه. اینجا خاورمیانه است و اتمسفر، قواعد و بافت هویتی، قومی، سیاسی، و اقتصادی خاص خود را دارد. 🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، ایران عزیز ما در مدتی کوتاه به کشوری چندپاره، بی ثبات و دچار هرج و مرج و آنارشی، ضعیف و تدارکاتچی غرب تبدیل میشود. در یک کلام: 🔺اگر جمهوری اسلامی نباشد، نه ایران می ماند نه اسلام. نه قدرت می ماند نه اخلاق. نه تمدن می ماند نه استقلال نه آزادی. 🔰 راه حل چیست؟ چگونه میتوان ایران را به کشوری بهتر تبدیل کرد؟ با کارآمدتر کردن جمهوری اسلامی. با تغییر سیاستگذاری های فرهنگی و اقتصادی. با اصلاح سازوکارهای نظارتی بر عملکرد کارگزاران. با قوی تر کردن ایران در همه عرصه ها. با تامین خواسته های بحق قاطبه مردم به صورت آرام و مثبت و رو به جلو. با امید، با نشاط اجتماعی، با آرامش. 🔴 ___ ! وارد شوید! @daneshvadanestan
بررسی های شکل گیری در جامعه های اشغالگر جامعه ساکن اراضی فلسطین، مجموعه ای از است که از ده ها کشور و طی یک دوره 70 ساله گرد هم جمع شده و نام یک کشور را بر خود گذاشته اند. این جامعه سالهاست که با (یهودی شرقی) و (یهودی غربی) درگیر است و حتی در ابتدایی ترین اصول دینی هم با یکدیگر اختلاف دارند تا آنجا که حتی نتوانسته اند برای تدوین نماز واحدی هم برای سربازان ارتش به توافق برسند. حالا این وسط شعبه شهروند درجه سه هم داستان خود را دارند. اما این جامعه در سال‌های اخیر درگیر شده که ماهیتی نیز پیدا کرده است. جریانات ، لیبرال و با تقیدات دینی ضعیف در یکسو و راستگرا با اندیشه های به شدت نیز در سوی دیگر میدان ایستاده اند. اختلاف این دو گروه، دو جریان سیاسی را شکل داده که به نوعی می شود آنها را معادل سیاسی دسته بندی کرد؛ جریانات چپ به رهبری نخست وزیر قبلی و جریان راست به رهبری نخست وزیر جدید. عامل دعوای اخیر قانون یا است. اساس این قانون به عنوان عالی ترین نهاد تصمیم گیر در رژیم در برابر افزایش و کنست است که مخالفان آن را می نامند: _تغییر ترکیب شورای عالی قضایی _تغییر روش رأی گیری در شورا _لغو سیستم ارشدیت سنی خاخام رئیس شورا _محدود شدن اختیارات شورا در لغو و تصویب قوانین _لغو انتخابات محرمانه در کنست برای کمیته مرکزی _روش انتصاب دادستان کل و... از جمله مهمترین بندهای قانون اصلاحات قضایی است. اختلافات بر سر این قانون تا آنجا شدت یافته که های موافق، به مخالفین پرداخته و آنان را خطاب کرده اند و بر این اساس یک دو قطبی مخالف و موافق که بیش از 80 درصد جمعیت ساکن سرزمین‌های اشغالی را شامل می شود، رو در روی هم قرار گرفته اند و حتی برای اولین بار باعث حضور اعضای نهادهای نظامی و امنیتی رژیم در میدان هم شده است. برخی اعضای یگان های اطلاعاتی و و نیروهای نیز در مخالفت با این قانون به خیابان آمده اند. 🔹این اختلاف به جبهه حامیان رژیم در کشورهای غربی هم کشیده شده و اکثر دول غربی با این اصلاحات مخالفت کرده و از قدرت گرفتن جریان تندرو با محوریت نگرانند. برخی از مهم‌ترین دلایل این نگرانی شامل موارد زیر است: _ترس از فروپاشی درونی رژیم در نتیجه رویارویی موافق و مخالف _نگرانی از شکست فرایند صلح ابراهیم و عادی سازی روابط اعراب و رژیم _ترس از درگیر شدن شدید مقاومت فلسطین با دولت نتانياهو این امر نهایتا منجر به فشار غرب و به ویژه آمریکا به رژیم برای توقف این اصلاحات شده است. اصرار افرادی چون وزیر امنیت رژیم بر انجام این اصلاحات می تواند به شدیدتر شدن بحران سیاسی اجتماعی در رژیم منجر شده و عقب نشینی نتانياهو نیز می تواند باعث سقوط دولت ائتلافی تندروها شود و این برای ملت های منطقه است. بی شک این وضعیت تنها یک نشانه و نمود عینی از اوج بحران همه جانبه ای است که تا ها را درنوردیده است و ان شاءالله امید می رود تا اشغالگران به تندباد آن از درون فروپاشد. _ ! وارد شوید! @daneshvadanestan