eitaa logo
داریوش سجادی
945 دنبال‌کننده
868 عکس
297 ویدیو
5 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
فرمالیسم دینانه! انگیزه‌ها و انگیخته‌ها نقطه تباین رفتار عقلی و دفعی انسانند. دین‌ورزی با مبنای انگیزگی کنشی است عاقلانه و عالمانه و آگاهانه که اتکایش مبتنی بر مبانی معرفت شناسانه از مفاهیم دینی است. در نبود «انگیزه‌ها» این انگیخته‌هایند که رفتار انسان را مدیریت می‌کنند! در فقدان انگیزه‌های عالمانه، انگیخته‌ها در کسوت یاخته‌هائی تک ساحتی، زیست مومنانه را اسیر فرمالیست کرده و «خوارجانه» ارادت به دین و عبادت در دین را «هتریکی شعبده‌بازانه» فهم می‌کنند که لیسیدن ضریح را کمال ایمان و شکستن درب آستانه حضرت معصومه را تمام ایقان می‌انگارند. در نبود انگیزه، انگیخته‌ها مدیریت‌ات می‌کنند و بواطن دین قربانی ظواهرش می‌شود! بقول مرحوم امام: خون دلی که پدر پیرتان از این گروه متحجر خورد از هیچ گروه دیگری نخورد!
شاخص فلاکت و شرافت! دشمن‌شناسی روی دیگر خودشناسی است. شیخ اجل قائل به آن بود که: تو اول بگو با کیان دوستی پس آنگه بگویم که تو کیستی برخلاف باورداشت «سعدی رحمت‌الله» می‌توان کیستی خود را با چیستی دشمنان‌ سنجید. آمریکا در کسوت کثیف‌ترین حکومت جهان با همراهی سمپات‌های داخلی و خارجی‌اش و دشمنی‌اش با «نیل خودباشانه ایرانیان» شاخص تفطنی است از بلاغت و صاحبی صلاحیت ملتی که ۴۰ سال است جبرستیزی و آزاد‌زیستی را اراده کرده. دانشجویان تاریخ‌پژوه «پهلوی» را و چرائی زوال‌اش را از میانه دشمنانش بکاوند و خمینی و مانائی انقلابش را با همین سونداژ، عمق‌یابی کنند. برخورداری پهلوی از دشمنانی در قامت اخوان‌ثالث و علی شریعتی و روح‌الله خمینی تا رسیدن به حضیض هم‌وندی دشمنانه ساسی مانکن و تتلو و ترامپ در مقابل جمهوری اسلامی، شاخص فلاکتی است از بی بضاعتی دشمنان ایران و شرافت ملت ایران!
‍ سالی‌تاک و پلی‌بوی! ساکن سیاره چهارم در کتاب شازده کوچولو، تاجرپیشه‌ای متوهم بود که در «شهوت مکنت» با شمارش و ثبت عدد ستارگان و نگاهداشت‌اش در صندوقچه دفینه‌هایش، با خود و برای خود از طریق وجد «این همانی‌اش» با اعیان و اغنیا، خلسه درمانی می‌کرد! بر همین منوال «سالومه سیدنیا» یکی از ژانگولرهای تبلیغاتچی شبکه سلطنت طلب «من و تو» را می‌توان روان‌نژندی از جنس اخترک چهارم اگزوپری انگاشت که در جدیدترین توئیت‌اش متوهمانه و بشکلی قابل ترحم خود را در قامت ژاندارکی افسانه‌ای فهم کرده و نوشته: هشت نه سال پیش که صفحه فیسبوک سالی تاک شد صدهزارنفر بابام بهم گفت هر وقت دو برابر ظرفیت استادیوم آزادی شدی تازه میتونی بگی حرفی برای گفتن داری ... بابا نیستی ببینی دخترت بالای میلیون فالوئر داشت و این حکومت از ترسش زد هکش کرد ... دخترت شده کابوس اینا ... بابا نیستی ترس اینا رو ببینی(!) سالومه خانم متوجه نیست کثرت فالوئر لزوما نه شانیت می‌آورد و نه متضمن اعتبار و منزلت و صاحب صلاحیتی است. حکایت ایشان قرینه نشریه پلی‌بوی است که از جمیع نشریات معتبر و جدی دنیا پرتیراژتر و بیش مخاطب‌تر است با این تفاوت که برخلاف سالومه «هیو هفنر» مالک پلی‌بوی دچار اختلال مشاعر نیست و از تیراژ بالای مشتریان نشریه‌اش دچار توهم «خویش رستم بینی» و «همه از من می‌ترسن» نشده!
واضعان خشونت! ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
‍ واضعان خشونت! مصاحبه اخیر خبر‌آنلاین با «عباس عبدی» در رابطه با نتیجه انتخابات مجلس، صرف‌نظر از محتوا از منظری پاتالوژیک شاخصی از کژراهه «خویش‌بیش‌بینی» و «متفرعنانه‌ای»است که تالی فاسد اصلاحات و اصلاح‌طلبان در ایران شد و این جنبش بالنده را به غمزه مسئله‌آموز صد متکبر کرد! عبدی در این مصاحبه و در پاسخ به توفیق جذب آرای خاکستری توسط اصولگرایان در انتخابات اسفند گذشته می‌گوید: رای اصولگرایان رأی خاکستری نبود، رأی خاک بر سری بود(!) اخر در تهران با حدود ۲۲ درصد مشارکت چه چیزی را باید پیروزی نامید؟ و اگر کسی این موضوع ساده را متوجه نشود باید معلولیت فکری برای او در نظر گرفت(!) هر چند اظهارات عبدی طعنه به رقابتی نبودن انتخابات است اما فلتات زبانش قرینه شعاری است که از عمق تنفر و تفرعن در فردای پیروزی حسن روحانی توسط پایگاه اجتماعی اصلاح‌طلبان در سطح شهر و با این مضمون ابراز شد: بدون هیچ دلیلی ـ خاک تو سر جلیلی(!) اصلاح‌طلبی با چنین خوانشی مبنای زایش و پردازش و گدازش عنصر خشونتی است که تصادفا اصلاحات خود را نافی آن معرفی می‌کرد و اکنون همان اصلاحیون با چنین انانیتی خواسته یا ناخواسته دامن زننده حلقه بسته خشونت جدلی‌الطرفینی در زمین رقابت‌های سیاسی ایران شده‌اند. در ۸۸ نیز همین آزموده مبنای جنگی مغلوبه بین طرفین شد و آنموقع نوشتم و اکنون نیز بازنوشت می‌کنم: خشونت در موسع ترین تعریف ناظر بر قول یا فعلی است که توسط آن عنصر خشونت‌ورز «عواطف یا جوارح» فرد یا افراد را مورد جراحت قرار می‌دهد. بر مبنای این تعریف با «مشت و لگد و چماق» بینی کسی را شکستن همان قدر خشونت است که با «فحش و متلک و ناسزا» روح و روان و عواطف و احساسات و شخصیت کسی را خوار و تحقیر و تخفیف کردن! خشونت‌ورزی از طریق جریحه‌دار کردن روحیات رقیب و هل دادن ایشان به تنگنای واکنش ،هم‌تراز با تعریف خشونت و بالتبع بازتولید خشونت در سیکل بسته و هم افزای تحقیر و زنجیراست. خشونت امری خلق‌الساعه نیست تا در خلاء بجوشد و برای اعمال خشونت ابتدا باید تولید نفرت کرد تا به اقتفای آن بتوان غول خشونت را از بطری خارج کرد! ـــــــــــــــــ
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
بقول سردار سلیمانی: انقدر با حجاب بي حجاب نكنيد اون دختري كه ميگين بدحجابه اونم دختر ماست ؤجزئي از خانوادة ي ما
‍ پادتن‌های سیاسی! پادتن نوعی پروتئین است که در دستگاه ایمنی بدن بصورت طبیعی تولید و به مصاف باکتری یا ویروس موجود در بدن می‌رود. پادتن‌های سیاسی را نیز می‌توان اندیشه‌ها و تئوری‌هائی از مُلکداری تلقی کرد که به مصاف ملوک و مُلکدارانی می‌رود که فاقد شایستگی و استاندارهای مُلکداری‌اند و نقش آلترناتیو برای رژیم حاکم را عهده‌داری می‌کنند. بر این اساس و با خوانش مخالفان جمهوری اسلامی اگر فرض را بر فقدان صلاحیت حکومت در ایران قرار داده و جمهوری اسلامی از پلشت‌ترین و فاسدترین و مستبدترین و ناصالح‌ترین و جنایتکارترین حکومت‌های جهان محسوب انگاشته شود! آنگاه جای این پرسش باقی است که علی‌رغم همه سیئات و ظلمات و ضایعات و بی‌صلاحیتی‌های مفروض انگاشته شده برای جمهوری اسلامی چرا در عمل و طی این ۴۱ سال هیچ اندیشه آلترناتیو و مدل جایگزین نتوانسته در ایران ریشه داده و جوانه بزند!؟ چرا اپوزیسیون با فرض‌انگاشت بی‌کفایتی و بی‌صلاحیتی حکومت طی این مدت نتوانسته رسالت پادتنی‌اش را انجام داده و حتی یک شخصیت یا ظرفیتی را از خود برون‌داد نکرده که اشک شوق در چشم مخاطب بنشاند و بتواند راهی فریباتر و دلرُباتر و جذاب‌تر را به مخاطب عرضه کند و موجبات همگرائی و اقبال ایرانیان شود. با گذشت ۴۱ سال از حکومت عصاره فضل و دانش و بینش اپوزیسیون در ایران شده «من و تو» و «رقص یادت نره» و «بشکن و بالا بنداز» و ژنرال‌هایشان نیز مجانینی‌اند از قبیل ساسی مانکن و سالی تاک و مشتی فسیل‌های فریز شده در ۵۷ و تاکسیدرمی شده در اباحیت!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
... صمیمانه‌ها و دل‌مویه‌های مادر شهید جاوید‌الاثر و مدافع حرم «علی جمشیدی» با چفیه بجا مانده و یادگار از فرزندش که بعد از سه سال از سوریه رسیده 😔😔😔
... از باشنده‌ها تا پاشنده‌ها! حسن روحانی در کسوت ریاست جمهوری پیش از آنکه گزینش مردم باشد گماشته مرحوم هاشمی بود که بصراحت در فردای انتخابات ریاست جمهوری ۹۲ اظهار داشت: تا قبل از حمایت من، روحانی تنها ۵٪ رای داشت و با حمایت من رای روحانی ۵۰٪ افزایش یافت! هاشمی با چنین اظهاراتی ضمن القای خود در قامت یک «کینگ می‌کر» و تخفیف روحانی، عملا وی را در قامت گماشته خود در ساختمان پاستور برسمیت شناساند و از طریق سیاست «مردی در سایه» معرکه‌گردان دولت تدبیر و امید شد. اسفند ۷۶ و شش ماه بعد از پایان امپراطوری هاشمی در نهاد ریاست جمهوری، در مقاله «فراموش‌شدگان» با اشاره به فرازی از کتاب «قهرمان در تاریخ» نوشتم: سیدنی هوگ در کتاب «قهرمان در تاريخ» در توصيف شخصيت لنين می‌گويد: لنين در استفاده کردن برای هدف‌هايش از کسانی که در صفوف حزب بودند ولی با نظراتش موافق نبودند استعداد بزرگی داشت. او می‌توانست با کسانی کار کند که بدون او نمی‌توانستند با يکديگر کار کنند! قابلیتی که هاشمی نيز طی دوران رياست جمهوری‌اش اين توانائی را بنحو احسن از خود نشان داد. پنج ماه بعد از فقدان هاشمی رفسنجانی نیز در خرداد ۹۶ و در مقاله «محلل ناکام» گفتم: در نبود هاشمی دیگر روحانی را نیز باید تمام شده تلقی کرد و «همه مردان هاشمی» از جمله روحانی در نبود «مقتدا» فاقد گرانیگاه شده و در «غیبت‌اش» آن گماشته‌گی دچار گمگشتگی شده که چون کشتی بی‌لنگر «کج می‌شد و مژ می‌شد» که شد! و از درون پاشید و مملکتی را پاشاند و از باشندگی برای اکبر به پاشندگی در نبود اکبر رسید!
إِنَّ اللهَ يُعطي أَصعَبَ مَعارِكِهِ لِأَقوى جُنودِهِ :
در نزدیکی منزل ما در «اسکاتسدیل» واقع در ایالت آریزونا محوطه‌ای است غیرمسکونی که هر چند وقت یک بار زنان زندانی را با دست و پا و کمرهای در زنجیر برای بیگاری به این محل آورده و آنها را مجبور به پاکسازی محل و کندن علف‌های هرز و خار و خاشاک می کنند! عکس ضمیمه حال تصور کنید چنین رفتاری با زنان زندانی در ایران می‌شد و ایشان در «غل و زنجیر» مجبور به چنین اموری می‌شدند! قدر مسلم فریاد و استغاثه تمامی تریبون‌های حقوق بشری در «نقض حقوق زنان» در ایران، زمین و زمان را کن فیکون می‌کرد!
44.44M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
کامل این ویدیو را در آدرس زیر ببینید Sahratv.com
سرود همدلی پشت کرونا رو می‌شکنیم این سرود را تا ساعاتی دیگر در تلویزیون صحرا ببینید آدرس تلویزیون صحرا Sahratv.com
خطای استدلال ضدانقلاب ⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️⬇️
خطای استدلال ضدانقلاب! خطای استدلال آیت‌الله خامنه‌ای عنوان مقاله‌ای است بقلم «شهیر شهیدثالث» در سایت تلویزیون فارسی BBC که نویسنده طی آن کوشیده در مقام نقد پیام نوروزی «آیت‌الله خامنه‌ای» ستیزندگی جمهوری اسلامی با زیاده خواهی آمریکا را در نقطه تباین رشد و توسعه اقتصادی ایران قرار دهد. نویسنده در این مقاله هر چند شرح کشاف کرده اما در مجموع کیفرخواست‌اش علیه جمهوری اسلامی برخوردار از عجز ادله است. پیش از ایشان نیز اتکالی ناکام به شاخص‌های اقتصادی و الگوهای رشد و توسعه در نقد و نفی و رد کارنامه و عملکرد جمهوری اسلامی ایران بیت‌الغزل عموم نئولیبرال‌ها در داخل و خارج از کشور بوده است. ناکامی چنین احتجاجاتی ناشی از نادانی و بی‌درکی حلاجان از گوهر و مومنتومی است که سوخت‌رسان موتور محرکه انقلاب اسلامی در بهمن ۵۷ بود و جمهوری اسلامی طی ۴۱ سال گذشته با اتکال به چنان گشتآوری، روئین‌تنانه مانائی و پایداری کرده. آنانکه از موضعی ناصحانه و گویشی دلسوزانه ایران را شماتت می‌کنند که ستیز با آمریکا نافی دستآورد تکنولوژیک و مانع تحصیل رشد و توسعه اقتصادی است التفاتی به آن ندارند که ایرانیان در ستیز با آمریکا دنبال آن نیستند تا چیزی به دست آورند، اهتمام ایشان دفاع از خود در مقابل زیاده‌خواهی آمریکا است تا چیزی را از دست ندهند. انقلاب اسلامی ۵۷ بنام روح‌الله خمینی سند خورده و همه دغدغه خمینی و انقلاب خمینی و انقلابیون خمینی حراست از خودباشی و حفاظت از هویت دینی و کیان و استقلال سیاسی ایران‌شان بود. انقلاب خمینی برخلاف باورداشت مارکسیست‌ها با زیربنای اقتصادی برون‌ریخت نشد و هم‌چنانکه برخلاف فاهمه لیبرال‌ها دغدغه رشد اقتصادی نداشت تا اکنون آنها و اینها بتوانند چرائی و چگالی‌اش را آندوسکوپی کنند! هر گونه دانش و خوانشی از انقلاب اسلامی و جمهوری اسلامی‌اش بدون فهمی گشتالتی از محوریت «معدلت اندیشانه و معناگرایانه» فاقد وجاهت است. انقلاب خمینی دغدغه آب و نان مردم را نداشت تا اکنون بتوان با شاخص GDP و GNP آن را برازندگی کرد. به صراحت بنیان‌گذار جمهوری اسلامی: دلخوش به آب و برق مجانی نباشید ما به دنبال معنویات شما هستیم. این بمعنای بی‌اهمیتی آب و نان مردم و نالازمی طی مدارج توسعه و رشد اقتصادی در ایران نیست. موضوع بحث آنست که شاخص‌های رشد و توسعه برای انقلاب اسلامی شاید طریقیت داشته باشد اما موضوعیت ندارد! هر دولتی در ایران و یا در هر کجای جهان و بدون توجه به ساختار سیاسی دمکراتیک یا غیردمکراتیک موجود در آن کشور و بدون توسل به انقلاب، رسالت ذاتی‌اش تامین مایحتاج و معیشت و رفاه شهروندانش می‌باشد و تحصیل آن «وظیفه حکومت‌ها» است نه «موهبت حکومت‌ها» تا از قبال دهش یا نبودش آن بتوان حکومتی را منقبت یا مذمت کرد. تلخند ماجرا آنجاست که واشنگتن راسا و در مقام تنبیه و به اتهام عدم متابعت ایران از تطاول و هژمونی آمریکائی با سلاح اقتصاد و تحمیل شدائد معیشتی می‌کوشد و کوشیده ایرانیان را در زمین فلاکت به استیصال و پشیمانی بکشاند و آنگاه پیاده نظام رسانه‌ای و قلمداران تحت الامرش نیز بی‌معرفتانه به میدان آمده و جمهوری اسلامی را با شاخص‌های اقتصادی «هزینه ـ فایده» می‌کنند و نسخه «نصرفیدن» را برای ایرانیان می‌پیچند.