eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
2هزار دنبال‌کننده
11.5هزار عکس
1.3هزار ویدیو
161 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
زمان‌_شناسی_۱۳۶ 🔆 *«امام؛ دعوت‌کننده به خیرات»* ❇️ «جبّار» وجودی است که ما را بسیار به خیرات دعوت می‌کند. ✅ *امام عصر عجل‌ الله‌ تعالی‌ فرجه نیز بسیار دعوت‌کننده و وادارکننده به خوبی‌هاست.* گویا دستی نامرئی هر یک از ما را دعوت به خیرات می‌کند. اگر ما به خود واگذار می‌شدیم، به‌‌یقین به افعال و اعمال مثبت و خیر مشغول نبودیم؛ اما به‌‌اجبار، لذت‌بخش و گوارای امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه هر یک از ما عاشقانه در مسیر خیرات قدم برمی‌داریم. ✅ امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه همچون *پدری شفیق و مهربان* است که علیرغم میل فرزند، او را وادار می‌کند تا به مدرسه برود. ابتدا این اجبار برای فرزند، امری سخت و همراه با کراهت است؛ امّا پس از چندی که محیط درس و تحصیل را تجربه کرد، از پدرش ممنون می‌شود. 🍃 *رشته‌ای بر گردنم افکنده دوست* *می‌کشد آنجا که خاطرخواه اوست* 🍃🔷 *«جبّار» به.معنای شکسته‌بند نیز به کار می‌رود. خدای سبحان وجودی است که شکستگی‌های ما را جبران می‌کند.* چه بسا خیرات و مبرّات ما همچون تکه‌های شکسته‌ای در زندگی‌مان متفرق و پراکنده است، *وجود مقدس امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه با جلوۀ نام «جبار» حضرت حق به این پراکندگی‌ها پایان می‌دهد، زندگی‌مان را سامان می‌بخشد و اصلاحات لازم را اجرا می‌کند.* 🍃🔷 «جبّار» در معنای دیگر، بسیار جبران کننده است. *وجود مقدس امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌ کسی است که الطاف و محبت‌های افراد را به خود و یا به دوستانش بسیار جبران می‌کند.* اگر کسی نسبت به دوستان حضرت کوچکترین خدمات‌رسانی مالی، معنوی، ظاهری و باطنی داشته باشد، به‌یقین بارش الطاف حضرتش او را در بر می‌گیرد. اگر کسی تنها یک سلام به محضر مبارک حضرت عرضه دارد، امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه در مراحل مختلف زندگی پاسخ‌گوی سلام وی خواهد بود. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
زمان_ شناسی ۱۹۰ 💠 *«مشاهده کمال و جمال»* 🔆 *«‏إِلَى مَتَى أَحَارُ فِيک یا مَولای»* 🔆 «مولای من، تا کی در تو سرگردان باشم؟» 🔷🔹 سرگردانی به‌سوی تو، جدای از سرگردانی در توست. *زائری که به مولای خود واصل شده است، در برابر جلوه‌گری آن همه کمال، حیران و سرگردان می‌شود؛ به همین جهت می‌گوید: «أَحَارُ فِيک»، نه «اَحارُ اِلیک».* ✍ با تأمل در واژۀ «أَحَارُ» متوجه می‌شویم *هر یک از ما باید خلوتی داشته باشیم که در آن خلوت، شاهد جمال و کمال حضرتش باشیم و حیرت خود را در این امر اظهار کنیم.* گویا زائری که به وصال رسیده، هرچه بیشتر در محضر حضرت قرار می‌گیرد، حیران‌تر می‌شود و با زبان حال می گوید: 🍃 جایی که دریاست من کیستم؟ 🍃 گر او هست، حقا که من نیستم 🔷 شاید دلیل سرگردانی زائر این باشد که چگونه دریا به یک قطره، اذن حضور بخشیده و با این همه عظمت و گستردگی، کرامت خود را شامل حال قطره‌ای ناچیز کرده است؟! این گونه است که زائر، واله و شیدای امام خویش می‌شود و در کمالات و فضائلش حیران می‌ماند. ◀️ با بیان این کلام، زائر اظهار می‌کند که سرگردان بودنم پایان‌ناپذیر است. اگر عمر نوح هم داشته باشم، همواره در این همه کمال و جمال که در وجود مولایم تجلی می‌کند، حیرانم. در واقع *حیرت بی‌پایان به این دلیل است که سرگردانی به‌سوی امام نیست؛ بلکه در وجود بی‌نهایت امام است،* وجودی که هر روز کمال جدیدی از او مشاهده می‌شود. ✳️ کسی که در سِیر خود به این مرحله رسیده است، مقیم این درگاه می‌شود و هرگز در پی رجوع نیست؛ زیرا وارد عرصۀ بسیار وسیعی شده است که به جهت بی‌نهایت بودنش، می‌تواند لحظه‌به‌لحظه شاهد جلوه‌گری تازه‌ای باشد. ✅ *توجه داشته باشیم زائر دچار سرگردانی بسیار زیبایی است؛ زیرا این سرگردانی در صراط مستقیم محقق شده است. زائر در جاده سرگردان است نه در مسیر انحرافی.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
زمان_شناسی۲۱۶ 🔆 *«وَ أَزِلْ عَنْهُ بِهِ الْأَسَى وَ الْجَوَى»* 🔆 *«با ديدار او، اندوه و سوز دل را از بنده‌ات زایل كن.»* 🔷 *اگر می‌خواهیم خود را محک بزنیم و دریابیم که امام زمان را به‌عنوان سید و مولای خود قبول داریم یا نه، کافی است ببینیم در سینۀ ما چقدر غصه و سوز فراق وجود دارد.* 🔷 *ببینیم چقدر دلتنگ امام هستیم، چقدر تمنای دلمان این است که گاهی به نگاهی، ما را مورد تفقد قرار دهد و غم‌وغصه را از سینۀ ما بزداید.* ✨ *سینه خواهم شرحه شرحه از فراق تا بگویم شرح درد اشتیاق* ◀️ *اگر این درد و سوز باشد، او را به‌عنوان «سید» انتخاب کرده‌ایم* و اگر غافلانه و بی‌توجه زندگی می‌کنیم و در هجران مولای خود، سوزی نداریم، هنوز آن بزرگوار را به‌عنوان آقا و سرور نپذیرفته‌ایم و در شمار رعیّت امام زمان محسوب نمی‌شویم. ⬅️ *تمام غصه‌های ما به‌دلیل دوری از امام است. کسی که به امامش نزدیک شود دیگر غمی ندارد.* ✨ *بنمای رخ که باغ و گلستانم آرزوست بگشای لب که قند فراوانم آرزوست* ✍🏼 در این عبارت، برای خود از ضمیر غایب استفاده می‌کنیم:«عنه»؛ یعنی خدایا، برای تحقق این درخواست، تو، خدایی خود را نشان بده، من هیچ قابلیتی ندارم. ✅ *برای رسیدن به وصال امام، امیدم به بارش لطف توست،*خودم هیچ شایستگی ندارم و تا زمانی که وصال آن حضرت برای ما محقق نشود، در زندگی ما آرامش باطنی وجود نخواهد داشت. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
زمان _شناسی ۲٢۰ 💠 *«امام؛ یادآور خدا و رسول»* 🔅 *«الْمُذَكِّرِ بِكَ وَ نَبِيِّكَ»* 🔅 *«همو که مردم را به یاد تو و پیامبرت مى‌اندازد.»* ✴️ يكى از دلائل اشتياق ما به امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه اين است كه ما را به ياد خدا و پيامبر خدا مى‌اندازد. وقتی ولایت‌مدار شويم و «ولیّ خدا» بر ما حاکم شود، ابرهای نسیان و غفلت و جهالت از آسمان زندگی‌ ما مرتفع می‌شود و خدا را در زندگی خود، حاضر و ناظر می‌بینیم. ✍🏼 «الْمُذَكِّرِ» باب تفعیل است و دلالت بر تدریج دارد. یادآوری امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه در یک مقطع خاص نیست. همیشه و همه جا، در خلوت و جلوت، خدا را به یاد ما می‌اندازد. ✳️ اگر هنگام نماز با حضور قلب، نماز می‌خوانیم، اگر شب‌های ماه رمضان، دلمان برای مناجات با خدا پَر می‌کشد، سراغ دعای افتتاح و ابوحمزه می‌رویم و خود را در محضر خدا احساس می‌کنیم؛ *یادمان باشد امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه واسطۀ فیض ما بوده، در کنارمان حاضر شده و موانع را کنار زده است.* ✴️ هنگام مناجات، دعا و توسل، پس از جاری شدن اشک، امام در کنارمان حضور پیدا می‌کند. ✨ *آب زنید راه را هین که نگار می‌رسد* ✳️ با اشک ریختن، گویا مسیر راه امام را آب‌پاشی می‌کنیم و چشم انتظار قدوم مبارک‌شان هستیم. ✴️ *هر ذکر و توجهی که به خدا داریم، با وساطت ولیّ خداست. هر بار که یاد خدا می‌افتیم، آرامشی زاید‌الوصف نصیب‌مان می‌شود و سیل نگرانی‌ها از زندگی رخت بر می‌بندد.* ✳️ آری، واسطۀ همۀ این امور، مولای مهربان ماست که در همۀ مواهب زندگی مدیون آن بزرگوار هستیم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
زمان _شناسی۲۲۱ 🔅 *«خَلَقْتَهُ لَنَا عِصْمَةً وَ مَلَاذاً»* 🔅 *«تو او را خلق کردی تا موجب پاک ماندن ما و پناهگاه ما باشد.»* 🔷 اگر در «لَنا»، لام را «لام منفعت» در نظر بگیریم؛ یعنی همۀ وجود او برای نفع‌رسانی به ماست. 🔷 اگر لام را «لام اختصاص» بگیریم؛ یعنی او را خلق کردی در حالی‌که وجودش را برای ولایت ما اختصاص دادی. 🔷 اگر لام را به‌معنای «إلی» بدانیم؛ یعنی او را خلق کردی در حالی‌که دائم رو به ما دارد و توجه‌اش معطوف به ماست. 🟧 عصمة، در چند معنا به کار رفته است: 🔸 *۱. به‌معنای محافظ، نگهدارنده؛* بنابراین معنای این فراز چنین است: خدایا! تو او را خلق کردی تا ما را از اشتغال به دنیا دور نگه دارد، مانع سیئات ما شود و از آسیب‌رسانی شیطان حفظ‌مان کند. 🔸*۲. به‌معنای دست‌آویز.* اگر امام، دست‌آویز است؛ پس در دسترس ماست، پس هرگاه بخواهیم دست‌مان را به او بگیریم، هيچ امتناعی ندارد. 🔸 *۳. به‌معنای چسبیدن.* تو او را خلق کردی تا در جوار ما و نزدیک به ما باشد. قرار نیست بین ما و امام‌مان فاصله بیفتد. فاصله از روی سیاه من است پردۀ غیبت، ز گناه من است 🔸 *۴. به‌معنای گرفتن دامن.* تو او را خلق کردی تا ما دامنش را بگیریم و نیازمان را به او عرضه کنیم. قرار بر این است که به امام خود عرض حاجت کنیم و با وساطت و شفاعت او، نیازهایمان برطرف شود. 🔸 *۵. به‌معنای گردن‌بند.* با این معنا، دو گونه تعبیر می‌شود: ▫️ الف) گردنبند زینتی خاص است. خدای سبحان زینت ما را، وجود حضرت ولیّ‌عصر قرار داده است، گویا با آن بزرگوار، نشاندار می‌شویم. ▫️ ب)خدای سبحان، ولیّ‌عصر را به گونه‌ای قرار داده است که ریسمان محبتش به گردن ما باشد تا ما را به سوی خود و پسند خود بکشاند. 🔷 «ملاذ» يعنى پناهگاه. پناهگاهى كه وقتى به او پناه مى‌بريم، خودمان پنهان مى‌شويم، مانند كودكى كه به مادر پناه مى‌برد و زير چادر او مخفی مى‌شود. 🔷 *وقتى به خداى سبحان مى‌گوييم:«خَلَقْتَهُ لَنَا ... مَلَاذاً»؛يعنى خدایا، امام عصر عليه‌السلام را به گونه‌اى خلق كردى كه با پناه بردن به او ديگر ما به چشم نياييم و هر چه ديده مى‌شود، او باشد.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام