#دعاى_ندبه ١٢٧ 🔆 *«يَا ابْنَ الطُّورِ وَالْعادِياتِ»* 🔆 *«ای فرزند طور و عادیات»* ✍🏼 «طور» كوهی است که خدا در آنجا بر موسای کلیم جلوه کرده است. برخی معتقدند که طور، جبل عقل است. عقل ما مثل کوه است. جبل عقل پیغمبر در عالم طور است. ✅ *مکالمهٔ همهٔ اولیاء خدا با نزدیکی به پیغمبر است. به‌میزانی که به پیغمبر نزدیک شویم، گویا به کوه طور نزدیک شده‌ایم و فضای مکالمه با حق برای ما باز می‌شود.* 🍃 حال، به امام زمانمان می‌گویم تو پسر آن عقل کلی عالم هستی؛ مگر می‌شود پسر عقل کلی خودش عقل کلی نباشد؟! ✍🏼 «عادیات» اسبان رزمنده هستند که خدای سبحان حتی در قرآن به برقی که از برخورد سم اسب اینها به زمین ایجاد می‌شود، قسم می‌خورد. تا این حد گام‌هایشان قداست دارد! 🔷 از این که بالاتر بیاییم، باید رزمندگان را ببینیم و در رأس رزمندگان، وجود مقدس امیرالمؤمنین علیه‌السلام؛ به همین جهت در تفاسیر عرفانی از «عادیات» به وجود مقدس امیر مؤمنان علیه‌السلام تعبیر شده است. 🍃 آری، در این فراز بار دیگر امام زمانمان را با عنوان پسرِ پیغمبر و پسرِ علی مخاطب قرار می‌دهیم. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ١٢٨ 🔆 *«يَا ابْنَ مَنْ دَنا فَتَدَلَّىٰ فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنىٰ دُنُوّاً وَاقْتِراباً مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلىٰ»* 🔆 *«ای فرزند کسی که نزدیک شد، آنگاه درآویخت تا آنکه در دسترسی و نزدیکی به خدای علی اعلی»* ✨ در اين فراز صراحتاً به امام زمان عرض می‌کنیم تو پسر پیغمبری. همان پیامبری که در شب معراج در نزدیک ترین جایگاه نسبت به خدای سبحان قرار گرفت. 🍃 «فَتَدَلَّى» به معنی آنست که گویا آویزان شده است. واین تشبیه نشان‌دهندهٔ فقر پیامبر در محضر حق است. او وابستۀ دائم به معبوداست؛ وابسته‌ای که یک لحظه جدایی را تاب نمی‌آورد. 💎 شارحین در رابطه با عبارت قاب قوسین چنین گفته اند: گویا دو نیم‌دایره وجود دارد که یکی بالا و دیگری پایین است. نیم‌دایرهٔ بالا جلوه گری ‌خدای سبحان است و درنیم‌دایره پایین وجود مقدس پیامیر جلوه گراست. این دو نیم نیم‌دایره هم اندازه اند . ◀️ *اما فرقشان در این است، که یکی خالق است و دیگری مخلوق. یکی ربّ است و دیگری عبد* است . پیامبر جلوه تمام نمای خدای سبحان وآیینه اوست . تمام ربوبیت خدای سبحان از نیم‌دایرهٔ بالا در عبودیت پیامبر در نیم‌دایرهٔ پایین جلوه‌گر شده است. ⏹️ چنان این دو نیم دایره به هم می‌چسبند؛ که گفته می شود: *«نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند»* ✍🏼 تفاسیر می‌گویند کلمهٔ «أَوْ» به‌معنای «یا» به‌معنای تشکیک نیست؛ چون برای خداوندسبحان همه‌چیز واضح است در امری شک ندارد که عبارت این یا آن استفاده کند. بلکه « أَوْ» برای تقریب به ذهن ماست . 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ١٢٩ 🔆 *«يَا ابْنَ مَنْ دَنا فَتَدَلَّىٰ فَكانَ قابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنىٰ دُنُوّاً وَاقْتِراباً مِنَ الْعَلِيِّ الْأَعْلىٰ»* 🔆 *«اى فرزند کسى که (در شب معراج) نزدیک شد و نزدیک‌تر شد به فاصله دو کمان یا نزدیکتر، در نزدیکى و قرب نسبت به خداى والاى اعلى»* ❇️ امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف پسر کسی است که تا این اندازه به خدا نزدیک شد. یکی از مفسرین در تعریف «دَنَا فَتَدَلَّى» می‌گوید د شاخه‌های درخت بسیار پربار است به‌سوی زمین آویزان می‌شود، *رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلم نیز در آن ممرمتبت به‌سوی ما آمده تا ما را نیز از حضیض دنیا به اوج برساند.+ ❇️ به امام زمانمان می‌گویم آقا! جدّ شما این‌گونه بود؛ او می‌خواست از ما دست‌گیری کند. آمد تا ما را بالا ببرد. تو نیز پسر اویی و مانند او چنین می‌کنی. ✨ *قامتت را هست میلی جانب افتادگان* *کو بلندی در جهان کاو را نظر با پست نیست؟!* 🔷 اگر ما نمی‌توانیم صعود کنیم؛ اما تو می‌توانی پایین بیایی. می‌گویم پدرت که این‌گونه بود، جدت نیز اینگونه بود، یقین داریم تو هم با ما چنین رفتار می‌کنی. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعای_ندبه ۱۳۰ 🔆 *«لَيْتَ شِعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوىٰ»* 🔆 *«ای کاش می‌دانستم خانه‌ات کجا قرار گرفته است»* 💠 «استقرار» حکایت از جایگاه همیشگی دارد. در این فراز از دعای ندبه به اماممان عرض می‌کنیم ای کاش می‌دانستم محل استقرار همیشگی‌ات کجاست؟ ✍🏼 «شعور» از مادهٔ «شَعَرَ» ادراک خیلی لطیف، دقیق و عمیق است. ای کاش چشم من قرارگاه تو را ادراک می‌کرد! ⁉️ *قرارگاه تو کجاست؟* به تعبیر عامیانه می‌گوییم: آقاجان، کجا خیمه زدی؟ در کدام بیابان خیمه زدی؟ خانه‌ات کجاست؟ 🍃 نکتهٔ مهمی که در این فراز به چشم می‌خورد رعایت ادب ماست. مؤدبانه درخواست می‌کنیم. نمی‌گویم آدرس بده! می‌گویم ای کاش می‌دانستم. نوع درخواست از منِ دانی به وجود عالی باید این‌گونه باشد. ✍🏼 ضمیر متکلم وحده نشانگر این معناست که هرکس باید خودش در پی امامش باشد. هیچ‌کس نمی‌تواند برای دیگری امام را جستجو کند و نشانی حضرت را بیابد. 🌟 مژده این است که این بلوغ نصیب ما شده که نشان اماممان را داشته باشیم. در این فراز دعای ندبه به ما می‌گویند نباید حسرت بخوریم؛ بلکه به این قابلیت می‌رسیم که محل استقرار امام را درک کنیم. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعای_ندبه ۱۳١ 🔆 *«لَيْتَ شِعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوىٰ»* 🔆 *«ای کاش می‌دانستم خانه‌ات کجا قرار گرفته»* ❇️ به امام زمان خویش می‌گوییم نشان خیمه‌ات کجاست؟ دیگر اشتباه است اگر بگوییم: *با هیچ‌کس نشانی زان دلستان ندیدم* *یا من خبر ندارم یا او نشان ندارد* ✅ او نشان دارد؛ اما منم که نمی‌دانم نشانش کجاست. ای کاش می‌دانستم در کجا مستقر شده! 🔹 گریه و خندهٔ بی‌جهت بچه تا قبل از غذاخور شدنش به دلیل این است که امامش را می‌دیده یا امامش از پیش چشمش کنار رفته. پس همهٔ ما قدیم‌ها نشانی‌اش را داشتم؛ اما حالا از او بی‌خبریم! 💠 معنای دیگری که از این فراز برداشت می‌کنیم این است: به امام زمانمان عرض می‌کنیم: ای کاش می‌دانستم در دل کدام بندهٔ خدا جایْ گرفتی! ای کاش قلب بنده‌های عاشق خدا را به من نشان می‌دادی! 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ۱۳۲ 🔆 *«بَلْ أَيُّ أَرْضٍ تُقِلُّكَ أَوْ ثَرىٰ؟»* 🔆 *«بلکه ای‌کاش می‌دانستم کدام زمین تو را برداشته یا چه خاکی؟»* 🍃🔷 بار دیگر در جستجوی امام زمانمان می‌گوییم: ای کاش می‌دانستم در کدام زمین یا در کدام خاک اقامت گرفتی. ◀️ کلمهٔ «ارض» مقلوب‌شدهٔ «رضا» است. اگر می‌خواهیم امام سری به سرزمین وجود ما بزند، یا باید در نهایتِ رضا باشیم، یا مثل خاک متواضع، نرم، بی‌ادعا و بی‌سرو‌صدا. معلوم است که حضرت در دل چنین افرادی اقامت دارند. 🍃🔷 اگر می‌گوییم «لَيْتَ شِعْرِي»؛ یعنی بالاخره امید این است که او را بیابیم. اگر حقیقتاً در پی او باشیم، او‌ را می‌یابیم. باید از خود شروع کنیم. نشانی او خیلی دور نیست؛ تنها باید وجود ما راضی، متواضع و بی‌ادعا باشد. 🍃🌸 *بشارت دیگر این است که ما در این فراز هم متکلم وحده هستیم. یعنی این قابلیت در هر کدام از ما بالقوه وجود دارد که روزی آن نشانی را بیابیم.* ✨ *دوست نزدیک‌تر از من به من است* *وین عجب‌تر که من از وی دورم* ✨ *چه کنم با که توان گفت سخن* *در میان من و من مهجورم* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ۱۳۳ 🔆 *«لَيْتَ شِعْرِي أَيْنَ اسْتَقَرَّتْ بِكَ النَّوىٰ؟ أَبِرَضْوىٰ أَوْ غَيْرِها أَمْ ذِي طُوى؟»* 🔆 *«کاش می‌دانستم کدام زمین تو را برداشته یا چه خاکی؟ آیا در کوه رضوایی یا در غیر آن، یا در زمین ذی طوایی؟»* 🍃🔷 در پی امام زمانمان هستیم و باید بدانیم نشان او از ما دور نیست. اگر زمین وجود ما قابلیت داشته باشد، امام، خود به وجود ما قدم می‌نهد. 🍃 🔷 اما آنچه بیش از همه در این فراز چشم‌نواز و امیدبخش است، این است که *هریک از ما جداگانه طالب امام هستیم.* ◀️ «لَيْتَ شِعْرِي» متکلم وحده است و این بدین معناست که *هریک از ما قابلیت این وصال را داریم.* نیازی نیست به برکت جمعی این پالایش در وجود ما حاصل شود و امید است که روزی نشان امام را بیابیم. ⁉️ در ادامه به امام می‌گوییم در کدام سرزمین در پی تو بگردم؟ در مکه؟ یا در سرزمین ذی‌طوی؟ کجا به دنبالت بگردم؟ 🍃 اما باز هم می‌گوییم: ✨ *دوست نزدیک‌تر از من به من است* *وین عجب‌تر که من از وی دورم!* 📚«برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعای_ندبه ۱۳۴ 🔆 *«عَزِيزٌ عَلَيَّ أَنْ أَرَى الْخَلْقَ وَلَا تُرىٰ، وَلَا أَسْمَعَ‌ُ لَكَ حَسِيساً وَلَا نَجْوىٰ»* 🔆 *«بر من سخت است که مردم را می‌بینم، ولی تو دیده نمی‌شوی و از تو نمی‌شنوم صدای محسوسی و نه رازونیازی!»* 🔰 از این فراز، پس از اینکه حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی فرجه‌الشریف را با القاب متعدد مخاطب قرار دادیم، ❇️ *درددل‌هایمان آغاز می‌شود* و به امام عرض می‌کنیم: 🔹 *بر من سخت است همه را ببینم، اما تو برای من دیده نشوی.* 💢 در واقع دردمندی خود را که به‌جهت کوردلی بر ما غالب شده، اظهار می‌کنیم. چشم سرمان باز است؛ اما چشم دل، بسته! همۀ مخلوقات را می‌بینم، اما امام را نه! 🔰 از این فراز، این نکته را دریافت می‌کنیم که قانوناً باید امام در میان خلق دیده شود، نه در کوه و دره و جایی که مردم نیستند! *او در میان خلق است؛* در همین اجتماعی که ما در آن رفت‌وآمد می‌کنیم! 💢 آری، بر ما دردناک و سنگین است که امام؛ این قطب عالم امکان، گل‌سرسبد خلقت، جلوۀ تامّ خدا در زمین، در میان ماست و ما با کوردلی از دیدار رویش محروم مانده‌ایم! 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ۱۳۶ 🔆 *«عَزِيزٌ عَلَيَّ … وَلَا يَنالَُكَ مِنِّي ضَجِيجٌ وَلَا شَكْوىٰ»* 🔆 *«بر من سخت است … از من به تو فریاد و شکایتی نرسد.»* ❇️ به امام زمان‌مان عرض می‌کنیم: *بر من سخت است که صدای ضجه و ناله و شکایت من به تو نرسد.* ◀️ *این عبارت، نشان از فراق دارد؛* اگر به کسی نزدیک باشیم، صدای ما به او می‌رسد. اگر می‌خواهیم بلاگردان امام باشیم، باید در نزدیکی او باشیم. همان‌قدر که زره بر بدن، نزدیک است! ✍🏼 یکی از شارحین دعای ندبه می‌گوید آقا، ما بعضی وقت‌ها به حضور تو می‌رسیم می‌خواهیم از غم زمانه شکایت کنیم. 🍃 به قول حافظ: ✨ *غم زمانه که هیچش کران نمی‌بینم* *دواش جز می چون ارغوان نمی‌بینم* 🔹 اصلاً مشکل، مشکل خودم نیست؛ اصلا می‌خواهم بگویم آقا عالم چه خبر است! می‌خواهم کمی درددل کنم؛ اما معلوم است به هر شاکی هم اجازه نمی‌دهی شکایت کند. به هر کسی اجازه نمی‌دهی نزدیک شود و شکایتی داشته باشد. ◀️ *اگر می‌خواهیم به امام نزدیک شویم، باید منیّت‌مان را کنار بگذاریم* تا حضرت اذن حضور و قرب به محضرشان را برای ما صادر فرماید. 🟥 *تا زمانی که نظرات شخصی و «من»مان را به همراه داریم، اذن حضور به محضر امام را نمی‌یابیم.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعای_ندبه ١٣٧ 🔆 *«بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ مُغَيَّبٍ لَمْ يَخْلُ مِنَّا»* 🔆 *«جانم فدایت، تو پنهان شده‌ای هستی که از میان ما بیرون نیستی!»* 🔰 از این فراز، هفت مرتبه به امام عرض می‌کنیم *«بِنَفْسِي أَنْتَ» «جانم به فدای تو» * 🔶🔸 *که این هفت‌مرتبه تفدیه، یادآور هفت شوط طواف است.* ☘️ معمولاً وقتی می‌خواهیم به دیدن کسی برویم، سعی می‌کنیم هدیه‌ای همراه خود برای او ببریم؛ در این دعا از چند جمله پیش با عنوان «يَا ابْنَ طه وَ الْمُحْكَمَاتِ…» امام را مخاطب قرار دادیم و این خطاب، نماد حضور است. ☘️حال، در این حضور می‌خواهیم هدیه‌ای به محضر امام زمان‌مان عرضه کنیم که آن هدیه، عزیزترین دارایی ماست: ✨ *این جان عاریت که به حافظ سپرد دوست* *روزی رُخش ببینم و تسلیم وی کنم* ❇️ می‌دانیم که در محضر امام باید صدق محض باشیم و نمی‌توان زبان به دروغ گشود. *در این قسمت از دعای ندبه به یک بلوغ فکری می‌رسیم که اصلاً ناقص‌بودن را نمی‌خواهیم.* ◀️ *جان ما ناقص است و ما نمی‌خواهیم ناقص را در اختیار انسان کامل قرار دهیم.* پس، چند نکته برداشت می‌شود: ⏹️ اصلاً می‌خواهم «من» نباشم؛ *هرچه هست تو باشی.* ⏹️ این «من» گرچه ناقص است، انتظار دارد به‌عنوان قربانی قبول شود. ⏹️ اصلاً اجازه نمی‌گیرم و *بی‌اجازه جان را فدایت می‌کنم؛* ✅ یعنی چنان مست و حیرانم که می‌خواهم خود را فدایت کنم و این فداکردن اوج سود است؛ زیرا وقتی ناقصی فدایی کامل شود به کمال می‌رسد و دیگر ناقص نمی‌ماند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ۱۳۸ 🔆 *«بِنَفْسِي أَنْتَ مِنْ نازِحٍ مَا نَزَحَ عَنَّا»* 🔆 *«جانم فدایت، تو دوری هستی که از ما دور نیست»* ✳️ به امام می‌گوببم *ظاهراً از ما جدا هستی؛ اما حقیقت این است که تو هرگز از ما جدا نبودی.* هیچ‌وقت از ما جدا نبودی. همیشه ملجأ و پناه ما بودی و هستی. 🔷 با این دیدگاه، می‌دانیم که نه‌تنها دسترسی به امام دشوار نیست، بلکه *حضرت همیشه در کنار ماست.* ✨ *دوست نزدیک‌تر از من به من است* *وین عجب‌تر که من از وی دورم* ✍🏼 نکتهٔ دیگری که از این فراز به دست می‌آوریم این است: 🔷 وقتی در جمعی هستیم که می‌دانیم امام نیز در آن جمع حاضر است، *آداب محضر امام را رعایت می‌کنیم.* ✨ *موسیا آداب‌دانان دیگرند* *سوخته جان و روانان دیگرند* ✅ وقتی *امام در میان ماست،* یعنی با ناراحتی ما محزون می‌شود، همراه درد ما درد می‌کشد. علاوه بر این، امام پشتوانهٔ ماست. وقتی می‌دانیم چنین پشتوانه‌ای داریم، هرگز احساس تنهایی و افسردگی نمی‌کنیم، *در مشکلات کم نمی‌آوریم و می‌دانیم امام یاور و پشتیبان ماست.* ⏹️ کم‌آوردن‌ها برای کسانی است که پشتوانه‌ای در زندگی ندارند! آن هم چنین پشتوانه‌ای! 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com

#دعاى_ندبه ١٣٩ 🔆 *«بِنَفْسِي أَنْتَ أُمْنِيَّةُ شائِقٍ يَتَمَنَّىٰ مِنْ مُؤْمِنٍ وَمُؤْمِنَةٍ ذَكَرا فَحَنَّا»* 🔆 *«جانم فدایت، تو آرزوی هر مشتاقی که آرزو کند، از مردان و زنان مؤمن که تو را یاد کرده، از فراقت ناله کنند»* ❇️ به امام زمانمان عرض می‌کنیم *تو آرزوی هر مشتاقی هستی.* اشتیاق در فرد او را بانشاط می‌کند. شوق و عشق موجب قرب بیشتر و کسب کمالات بیشتر انسان می‌شود. 🍃 امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف آرزوی مشتاقان است؛ برای فرد مشتاق هیچ‌وقت تکرار در کار نیست. یعنی هیچ زمان بودنش تکراری نیست و هر روز نوع دیگری بر ما جلوه می‌کند و هر زمان در هر گوشه از زندگی ما به‌نوعی جلوه‌گری می‌کند. ⁉️ فایدهٔ این اشتیاق چیست؟ 🔷🔹 وقتی مشتاق دیدار باشیم، *همیشه آراسته هستیم و پیرایش معنوی داریم.* 🔹با خود می‌گوییم: وقتی مشتاق دیدار امام زمانم هستم، *باید خود را از انواع معاصی و خطاها پیرایش کنم* و به اخلاق و اعمال نیکو متصف باشم تا این‌گونه دیده به دیدارش بگشایم. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com