eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
1.9هزار دنبال‌کننده
9.5هزار عکس
1.2هزار ویدیو
157 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
🔆 *«ثُمَّ نُنَجِّي رُسُلَنَا وَالَّذِينَ آمَنُواْ كَذَلِكَ حَقًّا عَلَيْنَا نُنجِ الْمُؤْمِنِينَ»* 🔆 «سپس فرستادگان خود و كسانى را كه گرويدند مى‏رهانيم زيرا بر ما فريضه است كه مؤمنان را نجات دهيم.» 📔 سوره یونس، آیه ۱۰۳ 🔶🔸 *مومن نزد خدای سبحان چنان عزت و کرامتی دارد که خداوند می‌فرماید: «ما نجات مومن را بر خود واجب کردیم.»* ✳️ به همین دلیل است که مومن نه‌تنها گرفتار هیچ فسادی نمی‌شود که *دنیا و مادیات دنیا نیز نمی‌تواند او را اسیر خود کند.* قرارگرفتن مومن در این جایگاه بدون هیچ مطالبه‌ای از جانب او بوده است. ✳️ *مومن در جایگاه عبودیت است* و به همین جهت همیشه خود را بدهکار مولایش می‌داند. این بدهکاری او را از هر خواسته‌ای که بویی از به حق بودن و شایستگی داشته باشد، دور می‌کند. با این دیدگاه، بنده هر نعمت و لطفی را فقط از سر فضل و انعام حق می‌داند. ◀️ همین موضوع باعث می‌شود بنده هرگز بر اسباب اعتماد نکند و *فقط از خداوند مسبب‌الاسباب درخواست کند* و در این درخواست خود را شایستۀ هیچ مرحمتی نداند و فقط در انتظار فضل خداوند باشد. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🔆 *«وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ»* 🔆 «و اما كسانى كه نيكبخت‏شده‏اند تا آسمانها و زمين برجاست در بهشت جاودانند مگر آنچه پروردگارت بخواهد [كه اين] بخششى است كه بريدنى نيست.» 📗 سوره هود، آیه ۱۰۸ 🔶🔸 *صحبت از خوشبختی است و کسانی‌که از آن برخوردار شده‌اند.* خوشبختانی که هم در بهشت جاودانند و نیکبختی‌شان هرگز از بین نمی‌رود؛ هم عطایی که در اختیار آنان قرار می‌گیرد دائمی و زوال‌ناپذیر است. عطایی که قرآن کریم از آن با عنوان «عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ» یاد می‌کند. 🔶🔸 *فطرت انسان از هر زوالی گریزان است و با هر دوامی سرخوش؛ به همین جهت این عطایا با فطرت انسان سازگار است و به او آرامش‌خاطر می‌بخشد. همین موضوع، یعنی مصداقی از اکرام خداوند.* ✅ خدای سبحان بنده را اکرام می‌کند و نعمتی به او می‌بخشد که نه فقط حال او را تأمین می‌کند که آیندۀ او را ضمانت می‌کند. گرچه شاید این نعمت چنان نباشد که ثروتی کلان به‌شمار آید؛ اما هرچه باشد مهم این است که *به‌قدر نیاز اوست و با وجود آن هرگز درمانده و محتاج نمی‌شود.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۹۰ 🔆 «وَأَمَّا الَّذِينَ سُعِدُواْ فَفِي الْجَنَّةِ خَالِدِينَ فِيهَا مَا دَامَتِ السَّمَاوَاتُ وَالأَرْضُ إِلاَّ مَا شَاء رَبُّكَ عَطَاء غَيْرَ مَجْذُوذٍ» 🔆 «و اما كسانى كه نيكبخت‏شده‏اند تا آسمانها و زمين برجاست در بهشت جاودانند مگر آنچه پروردگارت بخواهد [كه اين] بخششى است كه بريدنى نيست.» 📗 سوره هود، آیه ۱۰۸ 🔶🔸 آیه از سعادت‌مندان حکایت می‌کند.‌ کسانی‌که خوشبختی‌شان دائمی و پایدار است. البته این موضوع شرطی دارد و شروطی. *شرط این دوام، آدمیت است و آدم ماندن و بندگی کردن.* ✅ آن‌کس که در همه حال، خود را بندۀ مولا می‌داند و به مولایش ایمان دارد، پیری و جوانی، خوشی و ناخوشی، راحتی و سختی و ... برایش تفاوتی ندارد. *او در همه حال به مولایش اعتماد دارد و یقین دارد مولا هرگز او را رها نمی‌کند.* 🔶🔸 وضعیت انسان در برابر خداوند نیز چنین است. *هرکس ربوبیت حضرت حق را باور داشته باشد خداوند نه‌تنها دنیای او را تأمین می‌کند که برزخ و قیامتش را آباد می‌گرداند./ 🔶🔸 *یکی از عوامل دوام نعمات رستگاران، شکر نعمت است.* آنان هم از نعمات بی‌شماری برخوردارند هم به شکرانۀ این برخورداری در همه حال شکرند. در حقیقت *توفیق شکرگزاری آنان یکی از اکرام‌هایی است که خداوند به آنان مبذول داشته است و همین موضوع بر سعادتمندی آنان می‌افزاید.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۹۱ 🔆 *«فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ»* 🔆 «پس همان‌گونه كه دستور يافته‏اى ايستادگى كن و هر كه با تو توبه كرده [نيز چنين كند] و طغيان مكنيد كه او به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست.» 📗سوره هود، آیه ۱۱۲ ✨ *در این آیه خدای سبحان همان دستوری را که به پیامبر می‌دهد به مؤمنین همراه با پیامبر هم می‌دهد: «استقامت.» و با همان فعلی که به پیامبر خطاب می‌کند آنان را مخاطب قرار می‌دهد: «فَاسْتَقِمْ»* ❇️ همین موضوع شاهدی است بر تکریم مؤمنین. تصور کنید عالمی ربانی و والا‌مقام در مجلسی حضور دارد و به یک نفر اجازۀ همنشینی با او داده شود. این اجازه چه مرتبت و منزلتی برای او ایجاد می‌کند! امر خدای سبحان در این آیه نیز همین حکایت را دارد. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🔆 «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» 🔆 «پس همان‌گونه كه دستور يافته‏اى ايستادگى كن و هر كه با تو توبه كرده [نيز چنين كند] و طغيان مكنيد كه او به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست.» 📗سوره‌ هود، آیه ۱۱۲ 🔰در این آیه خداوند همان دستوری را که به پیامبر می‌دهد به همراهان ایشان نیز می‌دهد و می‌فرماید: *«فَاسْتَقِمْ کما امرت وَمَن تَابَ مَعَكَ»* 🍀🍃 *این یکسان‌انگاری در دستور، تکریم خداوند است برای مومنین، آن هم وقتی که دستور، دستور استقامت باشد.* 🔷🍃 امر به استقامت به‌قدری سخت و طاقت‌فرساست که پیامبر فرمود: «سوره هود من را پیر کرد!» سؤال شد: چرا؟ فرمود:به‌دلیل آیۀ «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ». 🍀🍃 جماعتی که همراه با پیامبرند و به وسیلۀ او ایمان آوردند باید همان کاری را انجام دهند که فردی در جایگاه پیامبر اسلام به آن امر شده است و این موضوع حاکی از مرتبت بالای این افراد در نزد حق است و تکریمی از جانب حق به آنان. ✍ در عبارت «معک» دو نکته وجود دارد: *یکی همراهی این جماعت با پیامبر اکرم و دیگری حضور آنان نزد پیامبر.* ✅ در حقیقت این جماعت، هم وجود پیامبر را در تمام عرصه‌های زندگی خود حاضر می‌بینند و هم برای خود چنین قابلیتی فرض می‌کنند که قادرند همان استقامتی را کنند که پیامبر کرده است. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
🔆 «فَاسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَمَن تَابَ مَعَكَ وَلاَ تَطْغَوْاْ إِنَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ بَصِيرٌ» 🔆 «پس همان گونه كه دستور يافته‏اى ايستادگى كن و هر كه با تو توبه كرده [نيز چنين كند] و طغيان مكنيد كه او به آنچه انجام مى‏دهيد بيناست.» 📗سوره هود، آیه ۱۱۲ 🔶🔹سخن از مؤمنینی است که رفعت رتبۀ آنان به قدری است که خداوند آنان را مخاطب همان دستوری کرده که به پیامبر داده است. *استقامت باید همه‌جانبه باشد و تمام زوایای وجودی انسان را در بر گیرد.* 🔶🔹 برخی مفسرین معتقدند استقامت بر سه قسم است: *یکی استقامت اعضاء و جوارح است* که اعضاء و جوارح از اینکه مرتکب خلافی شوند مقاومت کنند. 🔶🔹 *دیگری، استقامت قلب است* که قلب هم از انواع خلقیات ناسالم خود را مصون نگه دارد و هم از انواع اعتقادات ناسالم مثل ریا، عجب و ... بر حذر باشد. 🔶🔹 *و سوم، استقامت روح و سرّ است* به این معنا که روح و سرّ انسان مقاومت کند از اینکه غیرخدا در نظرش بیاید یا به غیرخدا اعتماد کند و او را مؤثر در امور بداند و در یک کلام سویدای وجود انسان استقامت بر توحید کند و موحد باقی بماند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com
۹۷ 🔆 *« ...إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ»* 🔆 *« ... تنها خردمندانند كه عبرت مى‏گيرند.»* 📗 سوره رعد، آیه ۱۹ ✳️ یکی از تکریم‌های خدای سبحان در حق انسان این است که او را «متذکر» (پند پذیر) کند. پیامبر اکرم نقش «مذکر» را دارد و به انسان وظایفش را یادآوری می‌کند. در این میان *هرکس این یادآوری‌ها را بپذیرد «متذکر» است.* ✅ آیه از افرادی به نام «اولوالالباب» یاد می‌کند. «لُب» به‌معنای مغز است و به باطن هرچیزی اطلاق می‌شود. اصل هرچیزی باطن و درون آن است. برای تقریب به ذهن اینطور گفته می‌شود که در میوه‌ای به نام موز، «لُب» آن موزی است که پوستش را جدا کرده باشند. ❇️ انسان نیز باطن و «لُبّ»ی دارد که باطن او را تشکیل می‌دهد. این «لُبّ» همان انسانیت اوست که سرشت و سریره‌اش را تشکیل می‌دهد. *کسانی‌که انسانیت‌شان آسیبی ندیده است نسبت به وظایف بندگی خود بی‌تفاوت و سهل‌انگار نیستند و تمام توجه‌شان را به کار می‌برند تا مبادا انسانیت‌شان خدشه‌ای ببیند.* قرآن کریم این افراد را «اولوا الالباب» یا به تعبیری خردمندان، خطاب می‌کند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🌐emamraoof.com
۹۸ 🔆 *« ...إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ»* 🔆 « ... تنها خردمندانند كه عبرت مى‏گيرند.» 📗 سوره رعد آیه ۱۹ 🔶🍃 یکی از اکرام های خاص خداوند به بندگان است که انان را اهل خرد می‌کند. اهل خرد افرادی سطحی‌نگر نیستند و مراقبت ویژه‌ای بر سرشت خود دارند و بیشترین تمرکزشان بر روحانیت و جنبۀ معنوی‌شان است. خردگرایی آنان سبب می‌شود موعظه‌پذیر باشند و یادآوری‌ها در آنان تأثیرگذار باشد. ✳️ *همین موضوع سبب می‌شود مراقبت خاصی بر دارایی خود داشته باشند و با تمام وجود از آن حفاظت کنند.* 🍃 از همین رو اگر تذکری داده شود خود را بیگانه با آن نمی‌دانند و عوض آنکه مخاطب این تذکر را دیگران بدانند در ابتدا تلنگری به خود می‌زنند و اگر ارتباطی بین این تذکر با خود مشاهده کنند خود را بازبینی می‌کنند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🌐emamraoof.com
۹۹ 🔆 *«... إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُوْلُواْ الأَلْبَابِ»* 🔆 « ... تنها خردمندانند كه عبرت مى‏گيرند» 🔷🍃 یکی از اکرام‌های خداوند به بندگان پندپذیرشدن آنان است. این موضوع اختصاص به کسی دارد که آیینۀ وجودش صاف و صیقلی باشد. در این هنگام است که نه‌تنها هر تذکری را به خود می‌گیرد، بلکه در خطاب‌های قرآنی نیز هرجا سخن از پند و اندرز است خود را خط اول میدان محاسبه می‌داند تا مبادا روزی گرفتار خطایی شود.این دیدگاه باعث می‌شود باور کند هر چیزی در این عالم حاوی پیامی است. 🔶🍃 اهل معرفتی مال گرانبهایی داشت و از قضا، دزد مالش را دزدید. با خود می‌گفت این دزدی پیامی دارد و به من می‌گوید مال دنیا ماندنی نیست و نباید به آن دل بست. 🍀 *روزی در گذر روزگار آن را از دست می‌دهی. آنچه باقی است خداوند است و بس؛ پس دل به باقی باید بست.* ✳️ شهدا این پیام را به‌خوبی دریافت کرده‌اند و باور دارند دنیا چیزی غیر لعب و لهو نیست. ✅ *دریافت این پیام در صورتی است که قلب انسان گرفتار غل و زنجیر عالم ماده نشده باشد یا کدورت معصیت او را دربند نکرده باشد.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🌐emamraoof.com
۱۰۰ 🔆 «كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» 🔆 «كتابى است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آورى به سوى راه آن شكست ناپذير ستوده » 📗 سوره ابراهیم، آیه ۱ 🔷🍃 اگر بخواهیم به اکرام خاص خداوند نسبت به مؤمنین اشاره‌ای داشته باشیم کافی است نگاهی بیندازیم به هدفی که قرآن کریم در این آیه برای انزال قرآن معرفی می‌کند. خدای سبحان خطاب به وجود مبارک پیامبر اکرم می‌فرماید: 🔆 «قرآن را به تو نازل کردیم تا به اذن پروردگارت، مردم را از ظلمت خارج و به نور هدایت کنی.» 💢 گاهی تاریکی‌های مختلفی مانند تاریکی گناه، جهل، رذایل اخلاقی، غفلت و ... انسان را احاطه می‌کند.در تاریکی، رعب و وحشت ایجاد می‌شود و چیزی هم قابل رؤیت نیست؛ همین موضوع به خودی خود هراس‌آفرین است. 🔶 *به همین جهت است که خداوند پیامبرش را مأمور کرده تا مردم را از تاریکی بیرون ببرد. همین موضوع اکرامی است از جانب خدای سبحان در حق بندگان.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🌐emamraoof.com
۱۰۱ 🔆 *«لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ»* 🔆 «تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكي‌ها به سوى روشنايى بيرون آورى.» 📘سوره ابراهیم، آیه ۱ 🔷🍃 صبحت از خارج کردن بندگان از ظلمت به نور است؛ آن هم خارج کردنی که به وساطت وجود مبارک پیامبر است و بنده گامی در این جهت بر نمی‌دارد. همین موضوع اکرامی است در حق بندگان. 🌀 تصور کنید باید به نقطه معینی برسید. گاهی رسیدن به این نقطه نیازمند تلاش بنده است و گاهی خداوند تسهیلاتی را فراهم کرده و واسطه‌ای برای این موضوع قرار داده است که با کمک و دستگیری او انسان به آن نقطه خواهد رسید. این واسطه، وجود مبارک پیامبر اکرم است. ✅ *در این مسیر ما حرکتی نمی‌کنیم؛ بلکه لطف پیامبر بدرقۀ راهمان می‌شود و ما را با خود همراه می‌کند؛* به همین جهت نه خستگی عارض بر بنده می‌شود نه کار بر او سنگین جلوه می‌کند. 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏ 🌐emamraoof.com
۱۰۳ 🔆 *«كِتَابٌ أَنزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ»* 🔆 «كتابى است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا مردم را به اذن پروردگارشان از تاريكيها به سوى روشنايى بيرون آورى به سوى راه آن شكست ناپذير ستوده » 📗 سوره ابراهیم، آیه ۱ 🔶🔸 *یکی دیگر از اکرام‌های خداوند، اذنی است که خدای سبحان برای خروج افراد از ظلمت به نور صادر می‌کند.* 🍃🔸این اذن به قصد پرورش بندگان است.* خداوند مربی‌ای است که علی‌الدوام بندگان را تربیت می‌کند. خروج از ظلمت به نور هم حرکتی در جهت این پرورش است. 🍃🔸 مقتضای پرورش، رویش و رشد است. *کسی‌که پرورش مربی را بپذیرد* هر لحظه رویشی جدید دارد و کمالاتش روزافزون می‌شود. 🍃🔸 چنین فردی باور دارد هرگز جایی برای ناامیدی وجود ندارد و اگر نقصی بوده و عیبی وجود داشته همه و همه قابل اصلاح است. *فقط کافی است تحت این پرورش قرار گرفت و از تربیت مربی برخوردار شد.* 📚 «برگرفته از بیانات استاد زهره بروجردی» ‏🌐 emamraoof.com