eitaa logo
در محضر استاد بروجردي
1.9هزار دنبال‌کننده
9.6هزار عکس
1.2هزار ویدیو
157 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
۱۹۶ 🔆 *«هَلْ إِلَيْكَ يَا بْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقى‏»* 🔆 *«ای پسر احمد، آیا به سوی تو راهی هست تا ملاقات شوی؟»* ✍🏼 نكره آمدن «سَبِيلٌ» حاكى از اين حقيقت است كه گرچه فقط از طریق جادۀ شریعت امکان وصال امام میسر است؛ ولی نمی‌دانیم که در هر زمان بايد چه امرى را با قوّت بيشترى انجام دهیم تا امكان برقرارى اين ارتباط برای ما فراهم شود؟ ⁉️ مى‌گوييم: آیا راهی به‌سوی تو هست؟ یعنی به عنوان منتظر حضرت، روی هیچ یک از اعمالی که خود انجام می‌دهيم؛ حساب نمی‌کنيم و به قرب‌آور بودن آن اميد نمى‌بنديم. ◀️ *از سوی دیگر، مى‌دانيم که باید حرکتی کرد، راهی رفت و اقدامی کرد. قرار نيست منتظر باشيم تا جذبه‌اى نصیب‌مان شود.* ✨ *اصل، خود، جذبه است لیک ای خواجه‌تاش کارکن، موقوف آن جذبه نباش* 🔷 مى‌دانيم که با توقف و سکون امکان وصال فراهم نمى‌شود. باید سفر کرد، باید گذر کرد، بايد از تعلقات رها شد. باید در هر حرکتی و هر اقدامی، مقصودمان رسیدن به امام باشد که رسیدن به امام، حقیقت قرب الهی است و قرب، بدون وساطت او میسر نیست. 🔷 پس به عنوان منتظرين آن يار غايب از نظر در جستجوی راهی هستيم که ما را به مقصودمان برساند و اين راه را از خود او طلب مى‌كنيم. ✨ *ای که مرا خوانده‌ای راه نشانم بده* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«هَلْ إِلَيْكَ يَا بْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقى‏»* 🔆 *«ای پسر احمد، آیا به‌سوی تو راهی هست تا ملاقات شوی؟»* ✍🏼 نکتۀ مهمی که در این عبارت جلب توجه می‌کند این است که دعاکننده نمی‌گوید «فاَلقیٰ» (تا من تو را ملاقات کنم)، بلکه می‌گوید «فَتُلْقىٰ» )تا تو ملاقات شوی.) *فرق است فعل، مجهول باشد یا معلوم.* وقتی فرد منتظر از فعل مجهول استفاده می‌کند، نشان این است که برای خود وجودی قائل نیست و در برابر امامش به فنا رسیده است. 🔷 بنابراین در این ملاقات، فاعلیتی به خود نسبت نمی‌دهد؛ به همین جهت است که در ماجرای ملاقات بسیاری از تشرف‌یافتگان، ملاحظه می‌کنید که وقتی بر حسب اتفاق، کسی از تشرف آن‌ها مطلع می‌شد، مصرّانه از او می‌خواستند تا زمانی که زنده هستند، موضوع را برای کسی نقل نکند. در واقع نمی‌خواستند خودشان مطرح شوند. 🔷 *آری، راه وصال به حضرت، به فنا رسیدن و خود را ندیدن است! در جادۀ شریعت به سرعت پیش رفتن و فقط جذبۀ دوست را مشاهده کردن.* ✨ *رشته‌ای بر گردنم افکنده دوست می‌کشد آنجا که خاطرخواه اوست* ⬅️ *بنده هرچقدر سالک‌تر باشد، بیشتر به فنا می‌رسد که درطی جادۀ انتظار، این سیر محقق می‌شود.* 🔷 سالک بر این باور است که هر زمان وصالی صورت گیرد، صرفاً با جذبۀ دوست و به کرامت و عنایت اوست. نه برای وجود خود نقشی قائل است، نه برای اعمال و اذکار و عبادات خود. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«هَلْ إِلَيْكَ يَا بْنَ أَحْمَدَ سَبِيلٌ فَتُلْقى‏»* 🔆 *«ای پسر احمد، آیا به‌سوی تو راهی هست تا ملاقات شوی؟»* 🔷🔹 در این فراز دو نکته، قابل تأمل است: 🔹 ۱. داعی، ادب را رعایت می‌کند و به‌جای صراحت، به کنایه خواستۀ خود را مطرح می‌کند. 🔹 ۲. قابلیت فرد منتظر، در دعایش ظهور می‌کند؛ قابلیت ملاقات با امام و لقای انسان کامل؛ قابلیتی که خدای سبحان به فضل و کرمش در وجود همۀ افراد به ودیعت نهاده است. همان‌گونه که در روایات ذکر شده است: 🔆 «تَمَامُ الْحَجِّ لِقَاءُ الْإِمَام» 🔆 «تماميت حجّ به ملاقات كردن با امام است.» 📙عيون أخبار الرِّضا، ج ۲، ص۲۶۲ ✅ *منتظر، این شایستگی را دارد که جدّاً قصد یار را داشته باشد، حقیقتاً حاجی شود و به ملاقات امام نائل آید.* ✨ *تو خود حجاب خودی حافظ از میان برخیز* 💢 تا زمانی که اسیر عالم ماده و در بند تعلقات دنیایی باشیم، نمی‌توانیم جذبۀ امام را درک کنیم و قابلیت وجودی خود را به فعلیت برسانیم. جا دارد به خود نهیب زنیم که: ✨ *تو را ز کنگرۀ عرش می‌زنند سفیر ندانمت که در این دامگه چه افتادست* ✅ *کافی است انسان از دام دنیا برهد، رفع مانع کند و حجاب منیّت‌ها را کنار بزند تا حاجی به حساب آید؛* حاجی‌ای که نه زائر کعبۀ ظاهری، بلکه زائر امام می‌شود که حقیقتِ «بیت الله» است. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
۱۹۹ 🔆 *«هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنا مِنْكَ بِغَدِهِ فَنَحْظى‏»* 🔆 *«آيا امروز ما به فردايش می‌رسد كه بهره‌مند شويم؟»* ❇️ به ما اجازه داده شده است جمعه‌ها از وجود مقدس حضرت ولیّ‌عصر سؤال دیگری هم داشته باشیم. دردمند و مشتاق، از آن بزرگوار می‌پرسیم: ⁉️ *آیا امروز كه ما به فراق تو نشسته‌ايم به فردائى می‌رسد كه در آن از ديدار جمالت بهره‌مند شویم؟*= ❇️ فرد منتظر، علیرغم اینکه در شب غیبت به‌سر می‌برد، جلوه‌گری حضرت را ادراک می‌کند؛ به همین جهت نمی‌گوید «هَل یَتَّصِلُ لَیلتنا»؛ بلکه لفظ «يَوْمُنا» را به کار می‌برد. 🍃 دامام، همواره جلوه‌گر است و منتظر، تجلّی حضرت را در گوشه گوشۀ زندگی خود مشاهده می‌کند و زبان حالش این است: ❇️ آقا جان! یقین دارم اگر از ایمان، هدایت، حکمت، معرفت و توفیق عمل صالح برخوردار هستم، همۀ این امور از جلوه‌گری توست. نور تو در عالم می‌درخشد. تو هم حضور داری و هم ظهور. 🍃 اهل عالم پرده کشیده‌اند، در پس حجاب‌ها و موانع مانده‌اند و خود را در تاریک‌خانۀ غفلت‌ها و معصیت‌ها محبوس کرده‌اند، و گرنه در پرتو نور ولایت تو، ارتباط با تو و توجه به حضور تو، عاشقانت در روز زندگی می‌کنند. *مگر می‌شود خورشید بتابد و زمین روشن نشود؟!* ✍🏼 به تعبیر آیت‌الله الهی طباطبایی حضرت ولیّ‌عصر علاوه بر ظهور جهانی، برای برخی ظهور فردی دارد و همین ظهور انفرادی حضرت، برای منتظر، شب را به روز بدل کرده است. ❇️ درد جانکاه عاشقان امام این است که نمی‌توانند محبوب خود را به همه بشناسانند و جلوه‌گری او را برای همه اثبات کنند؛ زیرا اهل دنیا کور دل‌اند، در سیاهی به سر می‌برند و جلوه‌گری امام را نمی‌بینند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | [تلگرام](https://t.me/emamraoofco
🔆 «هَلْ يَتَّصِلُ يَوْمُنا مِنْكَ بِغَدِهِ فَنَحْظى‏» 🔆 «آيا امروز ما به فردايش می‌رسد كه بهره‌مند شويم؟» ✍🏼 با کلمه «مِنکَ» «از سوی تو»، تأکید می‌کنیم که ما لایق لقاء تو نیستیم. اگر وصلی صورت گیرد به جهت شایستگی ما نیست، به جهت فیض توست. 🔷🔹 هر کمالی نصیب‌مان می‌شود، از ناحیۀ تو و به عنایت و کرامت توست. ✍🏼 «بِغَدِهِ»، یعنی يقين داريم فرداى وصالى هست؛ امّا آيا ما مى‌توانيم آن زمان را درک كنيم؟ ⁉️ روزی را که شما در مسجد‌الحرام مى‌ايستى، خلايق به دورت حلقه مى‌زنند و گروهى پشت سرت نماز می‌خوانند، شاهد خواهيم بود؟ آيا روز وصل‌ات مى‌رسد؟ 🔷 گذشتگان ما با اين حسرت از دنيا رفتند. نكند ما نيز با دنيايى حسرت و افسوس از اين جهان رخت بربنديم و به ديدار يار نائل نشويم! كاش پيک خوش‌خبرى در گوش جان‌مان زمزمه كند: ✨ *وعدۀ دیدار نزدیک است یاران، مژده باد روز وصلش مى‌رسد ايام هجران مى‌رود* 🔷 «فَنَحْظى»، یعنی می‌دانیم اصل لذت و تنعم ما پس از روزگار وصال است. آن زمان است که می‌توانیم معنی حقیقی زندگی را دریابیم و از حیات خود حظّ و بهرۀ وافر بریم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى‏»* 🔆 *«کی می‌شود که بر چشمه‌سارهای پر آب تو درآییم و سیراب شویم؟»* 🟩 به عنوان منتظر، درخواستی که از حضرت داریم درخواست ضیافت نیست؛ درخواست صِرف در محضر بودن نیست؛ درخواست بهره‌مندی از امدادهای او نیست؛ بلکه در اولویت درخواست‌هایمان این است که *به سرچشمۀ وجود مولایمان وارد و سپس، سیراب شویم.* ◻️ در این عبارت، مؤدّبانه و به‌کنایه، اعلام می‌کنیم که *طالب معرفت هستیم؛* زیرا در علوم باطنیه، از آب، به معرفت تعبیر می‌شود. ◻️ *ما چشم‌انتظار زمانی هستیم که حقایق را بی‌واسطه از سرچشمۀ وجود امام دریافت کنیم؛* آن هم نه در حد چشیدن؛ بلکه در حد سیراب شدن. ✅ در واقع، می‌خواهیم برای همیشه در کنار چشمه، اقامت داشته باشیم؛ زیرا طلب معرفت انسان را سیری‌ناپذیر می‌کند. ✅ می‌خواهیم معرفت، همچون آب روان، در زندگی ما جریان داشته باشد و بدون زحمت و تکلف، معارف ناب و خالص را دریافت کنیم. 🔶🔸 نکتۀ قابل تأمل در عبارت ذکرشده این است که برای ورود به این چشمه باید با جمع مشتاقان همراه شد. در این صورت، انسان از دو لذت برخوردار می‌شود: 🔸 ۱. بهره‌مندی از سرچشمه؛ 🔸 ۲. اُنس با دیگر منتظران. ◻️ هر یک از ما، اگر به تنهایی بر این چشمه وارد شویم، لذت کافی را دریافت نمی‌کنیم. حسرت می‌خوریم که چرا دیگر منتظرانی که با ما همدل و هم‌سو هستند؛ از این چشمۀ گوارا محروم‌اند و تشنه‌کام می‌مانند! اما زمانی‌که همراه با جمع تشنگان، بر چشمه وارد شویم، از لذت و خوشیِ بدون افسوس و نگرانی بهره‌مند می‌شویم. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«مَتَى نَرِدُ مَنَاهِلَكَ الرَّوِيَّةَ فَنَرْوَى‏»* 🔆 *«کی می‌شود که بر چشمه‌سارهای پر آب تو درآییم و سیراب شویم؟»* ✍🏼 «مناهل» جمع است؛ یعنی چشمه‌سارهای معارف، متعدد است و هر کدام معرفت خاصی را در اختیار طلب‌کنندگان قرار می‌دهد. ✅ آنچه که از لذتش سرمست می‌شویم این است که همۀ چشمه‌ها یک ساقی دارد. همۀ چشمه‌ها منسوب به حضرت است. آن بزرگوار است که به تشنگان محبت و شفقت خاص دارد و با «ماء مَعین» سیرابشان می‌کند. ✨ *چه مستی است ندانم که رو به ما آورد که بود ساقی و این باده از کجا آورد* 🔷 منسوب‌شدن چشمه‌سارها به حضرت، گویای دو حقیقت دیگر است: 🔹 اول اینکه جاذبۀ چشمه‌ها بسیار زیاد است. آنقدر که هیچ تشنه‌کامی تا سیراب شدن کامل از آن‌ها دور نمی‌شود. از سوی دیگر، طالبان معرفت هیچگاه سیراب نمی‌شوند؛ پس همواره خواهان حضور در کنار سرچشمه هستند. 🔹 دوم اینکه با وجود نهایت زلالی آب، هیچکس تصویر خود را در چشمه نمی‌بیند. آنچه به چشم عاشقان می‌آید، تنها و تنها عکس رخ ساقی است. ✅ اگر به آن حریم راه یابیم و از دست حضرت، مِی معرفت بنوشیم، از خودبینی رها می‌شویم و دیگر جز رخ یار نمی‌بینیم. ✨ *مشغول رخ ساقی، سرگرم خط جامم در حلقه مى‌خواران، نيک است سرانجامم* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«مَتَى نُغَادِيكَ وَ نُرَاوِحُكَ فَنُقِرَّ مِنْهَا عَيْناً»* 🔆 *«چه زمانی صبح و شبِ ما در محضر تو سپری شود (و از دیدار تو) چشمان روشن شود؟»* 🔷 در این فراز از دعا، با آرزوی ملاقات حضرت، به‌گونه‌ای دیگر درد فراق را بیان می‌کنیم و روز و شب، گذران با امام را تمنا داریم. 🔰 در زیارت جامعۀ کبیره، حضرات معصومین را اصل و فرع خیر، معدن خیر و منتهای خیر می‌شناسیم؛ به همين جهت با تحقق این درخواست، معنای حقیقی «روز به خیر» و «شب به خیر» را درک می‌کنیم؛ زيرا طالب همراهى با كسى هستيم كه سراسر وجود مقدسش خير است. ✨ *روز و شب با تو بودنم هوس است بى تو بودن، نبودنم هوس است* ✍🏼 «نُغاد» و«نُراوِح» هر دو باب مفاعله هستند و بر امری دوطرفه دلالت می‌کنند؛ یعنی اگر همۀ عمر، صبح و شب به امام خود سلام دهیم؛ ولی آن حضرت اذن حضور ندهد، این ارتباط یک طرفه، مایۀ چشم‌روشنی ما نمی‌شود. روشنی چشم ما زمانی خواهد بود که رابطه، دوسویه باشد. 🔷 *این امکان برای همۀ ما موجود است. اگر این آرزو امکان تحقق نداشت، هر صبح جمعه از زمان آن سؤال نمی‌کردیم.* 🔷 وقتی می‌گوییم:«مَتَى نُغَادِيكَ»، باور داریم که امکان وصال، امری قطعی است و فقط جویای زمانش هستیم. مى‌دانيم قابلیت داریم که یا در دورۀ عمر به وصال حضرت برسیم یا در زمان ظهور، حضور داشته باشیم. ⁉️ با گفتن «متی» و سؤال از زمان، گویا هر یک از ما به خود توجه می‌دهیم که آمادگی وصال را داری؟ ✴️ *امام «نور‌الله» است* و همواره جلوه‌گری دارد. باید تو نیز در مسیر قرب قدم بگذاری و برای وصال او بکوشی، وگرنه به حلاوت روشنی چشم نمی‌رسی. ✨ *مایۀ خوش‌دلی آنجاست که دلدار آنجاست* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«مَتیٰ تَرانا وَ نَراکَ وَ قَدْ نَشَرْتَ لِوَاءَ النَّصْرِ تُرَى»* 🔆 *«کی شود که تو ما را و ما تو را ببینیم؛ در حالی که پرچم نصر و پیروزی را در عالم برافراشته‌ای ؟»* ✳️ چشم‌اندازی بسیار زیبا در مقابل شیعه، قرار دارد؛ روزی که پرچم عدل الهی در همۀ عالم به اهتزاز در می‌آید، بساط ظلم و جور برچیده می‌شود و مسلمین و مستضعفین جهان از امداد و نصرت خاصی بهره‌مند می‌شوند. ❇️ نکتۀ دیگرى كه جاى تأمل دارد این است که ما در دعای ندبه، صرفاً طالب دیدن حضرت نیستیم؛ بلکه خواستار جلوه‌گری آن بزرگوار در کل عالم هستیم؛ جلوه‌گری که به واسطۀ آن، پرچم دین خدا در سراسر دنیا به اهتزاز در آید و همۀ جهانیان تحت لوای دین زندگی کنند. ✳️ در این فراز به صورت غیرمستقیم، شناخت پرچم حضرت را درخواست می‌کنیم. در زمان ظهور، گروه‌های زیادی ادعای حقانیت دارند و پرچم‌های متعددی بلند می‌شود. لازم است در دورۀ غیبت، به گونه‌ای با امام خود ارتباط داشته باشیم و به محضر مقدس‌اش اظهار ارادت کنیم که با لطف و عنایت حضرت، صاحب بصیرت شویم. در این صورت است که زمان ظهور می‌توانیم پرچم حق را تشخیص دهیم. ❇️ چقدر تصور آن روز، باشکوه و لذ‌ت‌بخش است! روزی که یک پرچم در کل عالم به اهتزاز در می‌آید و آن، پرچم نصرت دین خداست که به دست وجود مقدس ولیّ الله الاعظم عجل‌الله‌تعالی‌فرجه برافراشته می‌شود و ما هر صبح جمعه از خدا می‌خواهيم كه شاهد اين اتفاق بزرگ و مبارک باشيم. ✳️ با عبارت «وَ قَد نَشَرتَ» اشاره می‌کنیم: کی می‌شود شاهد زمان ظهور باشیم؟ زمانی را در نظر داریم که سال‌های قیام حضرت و جنگ‌های سخت سپری شده و مبارزات برای جهانی شدن اسلام به پایان رسیده است. زمانی را در نظر داريم که پس از اینکه در دوران مبارزه، به نحوی نیکو در خدمت امام خود بوده‌ایم، شاهد شکوه و شوکت اسلام هستیم. ⁉️ *آیا امکان دارد چنین اتفاقی رخ دهد و به چنین رستگاری بزرگی نائل شویم؟!* 🔷🔹 بله، اگر امکانش نبود به ما آموزش نمی‌دادند که چنین درخواستی داشته باشیم. 🔷🔹 *یکی از آثار ارتباط با امام این است که انسان از یأس دور می‌شود و با امید زندگی می‌کند. یقیناً، برای هریک از ما این امر قابل تحقق است که روزی شاهد به اهتزاز درآمدن پرچم دین در کل عالم به دست حضرت بقيةالله باشیم.* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«أَ تَرَانَا نَحُفُّ بِكَ وَ أَنتَ تَؤُمُّ الْمَلَأ»* 🔆 *«آیا آن روز می‌رسد که ما را ببینی که تو را احاطه کنیم و تو جامعه جهانی را پیشوا می‌شوی.»* 🔰 در این فراز دعا به مولای‌مان عرض می‌کنیم: *آقا، درپیشانی ما می‌بینی که روزی به دورت حلقه بزنیم؟* وگرنه، تقدیرمان را تغییر ده. ⁉️ *آیا در ما این قابلیت را می‌بینی که در زمان ظهور، کارآیی داشته باشیم و برای انجام فرمان، گرداگردت جمع شویم؟* 🌀 اگر اینگونه نیست، *خودت ما را متحول کن.* به گونه‌ای طالع ما را تغییر ده که جزو خواص یارانت باشیم، در کنار تو و در حلقۀ نزدیکان تو جای گیریم. ✅ شما خلیفة‌ اللهی و مظهر اسم «قادر» خدا، می‌توانی طالع ما را آن گونه که خود می‌پسندی تغییر دهی. ✨ *گر تو نمی پسندی، تغییر ده قضا را* 🍃 به محضر حضرت عرض می‌کنیم: ◻️ می‌خواهیم آن زمان که همه تو را به‌عنوان امام پذیرفته‌اند، بتوانیم خیلی به تو نزدیک شویم. ◻️ می‌خواهیم آن هنگام که امامَتِ همه را به عهده می‌گیری و فرمانروای کل عالم می‌شوی، ما در زمرۀ افرادی قرار گیریم که نزدیک شما باشیم و بر این باوریم که این، تمنای محالی نیست. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
💠 *«تحقق عدالت»* 🔆 *«وَ قَدْ مَلَأْتَ الْأَرْضَ عَدْلًا»* 🔆 *«در حالی که زمین را پر از عدل کردی.»* ⁉️ آیا دوران خوش ظهور را می‌بینیم؟ آن زمان که روی زمین هیچ اثری از ظلم و ظالم نیست و همۀ اهل عالم در صلح و آشتی زندگی می‌کنند و در پرتو عدل الهی روزگار می‌گذرانند! ❇️ مولا جان! زمانی که زمین را پر از عدالت می‌کنی زمانی است که خدا، خدایی می‌کند و بنده، بندگی؛ زمانی که بندگان در برابر خالق‌شان لباس عبودیت بر تن دارند و از هر گستاخی و عصیانی دور هستند. ❇️ زمانی که امام جلودار است و مأمومین در پشت سر او. زمانی که امام مُطاع است و مردم، مطیع او. زمانی که همه در نهایت تسلیم، به امام خود بگویند: ✨ *امر آنچه تو فرمایی، حکم آنچه تو بنمایی* 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام
🔆 *«وَ أَذَقْتَ أَعْدَاءَكَ هَوَاناً وَ عِقَاباً»* 🔆 *«در حالی که تو به دشمنانت ذلت و عقوبت را چشانده‌ای.»* 🔰 در این عبارت گویا عرض می‌کنیم: آقا، آیا ما شاهد محاکمۀ تاریخی دشمنان توسط شما خواهیم بود، زمانی که از ظالمینِ به آل‌الله انتقام می‌گیرید و آن‌ها را در همین عالم عقوبت می‌کنید؟ 🔷 البته این مجازات نسبت به اصل مجازاتی که استحقاقش را دارند، مانند نسبت چشیدن به خوردن است. 🔷 در حکومت مهدوی با هرگونه ظلم و بی‌عدالتی و انحراف فکری، مبارزه و جور و ستم ریشه‌کن می‌شود. 💢 در زمان ظهور، هلاکت شامل حال کسانی می‌شود که هر چقدر حقیقت برایشان تبیین شود در برابرش تسلیم نمی‌شوند و سرکشانه حق را کتمان و انکار می‌کنند. ✴️ *در آن روزگار، به دست امام عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه همۀ موانع برداشته می‌شود.* سرکشان، قدرت سرکشی ندارند، منکران قادر نيستند حق را انکار كنند، متکبرین در نهایت خضوع هستند و ديگر در جهان از ظلم ظالمان، نشانی دیده نمی‌شود. ✴️ پس از ظهور، کسانی که مستضعف فکری هستند و با حقیقت آشنایی ندارند با شنیدن بیان زیبا و شیوای امام برای معرفی حق، چنان مست کلام او و جذب وجود مقدس حضرت می‌شوند که «سَمِعنَا وَ اَطَعنا» می‌گویند و تسلیم حضرت می‌شوند. امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه نیز نهایت لطف خود را شامل حال آن ها می‌کند. 📚 «از بیانات استاد زهره بروجردی» 🌐 موسسه علمیه السلطان علی‌بن‌موسی‌الرضا علیه‌السلام در فضای مجازی: سایت | بله | ایتا | تلگرام