درس خارج - تصحیح در روایات (جلسه۱۸) داداش زاده 📖درس خارج مدرسه علمیه خاتم الانبیاء بابل https://eitaa.com/darsekharejsadrbabol

درس خارج - تصحیح در روایات (جلسه۱۹) داداش زاده 📖درس خارج مدرسه علمیه خاتم الانبیاء بابل https://eitaa.com/darsekharejsadrbabol

باسمه تعالی پرسش قرآنی در آیه ۷۰ سوره فرقان آمده است که اگر کسی توبه کند خداوند سیئات او را به حسنات تبدیل می‌کند آیه این است: « إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِكَ يُبَدِّلُ اللَّهُ سَيِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَكَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِيمًا» چگونه برای شخص تائب به تعداد گناهانی که انجام داده است حسنات منظور می‌گردد؟ پاسخ آیه بالا دلالت بر این دارد که اگر کسی توبه کند و به دنبال آن واقعاً ایمان پیدا کند و عمل صالح انجام دهد سیئات او مبدل به حسنات می‌گردد. ظاهرا مراد از سیئات در اینجا و نیز در آیات متعدد دیگر همان آثار سوء گناهان یعنی کدورت و ظلمت و حجاب و پلیدی روح است. می‌دانیم که گناهان در روح انسان چنین آثاری بر جای می‌گذارد. در جای دیگر آمده است: «بدا لهم سیئات ما عملوا »(جاثیه/۳۳) و یا آمده است: « فأصابهم سیئات ما کسبوا »(زمر/۵۱) از این آیات استفاده می‌شود که اعمال انسان دارای سیئات است و سیئات غیر از خود اعمال است. و یا آمده است: « رَبَّنَا فَاغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَا وَكَفِّرْ عَنَّا سَيِّئَاتِنَا»( آل عمران/۱۹۳)از این آیه استفاده می‌شود که ذنوب غیر از سیئات است سیئات همان آثار سوء ذنوب است. نقطه مقابل سیئات در این موارد،حسنات است. آیه مذکور دلالت بر این دارد اگر کسی واقعاً توبه کند و به دنبال آن حقیقتاً دارای ایمان و عمل صالح گردد توبه و ایمان و عمل صالح باعث شستشوی روح و روان انسان می‌گردد و پلیدی‌ها و کدورت‌ها و ظلمت‌ها و حجاب‌های گناهان پیشین را زایل می‌سازد و نورانیت و معنویت را جایگزین آنها می‌سازد. ظاهرا مراد از تبدیل سیبات به حسنات جایگزینی حسنات به جای سیئات است. والله العالم نیکزاد

درس خارج - تصحیح در روایات (جلسه۲۰) داداش زاده 📖درس خارج مدرسه علمیه خاتم الانبیاء بابل https://eitaa.com/darsekharejsadrbabol

درس خارج - تصحیح در روایات (جلسه۲۱) داداش زاده 📖درس خارج مدرسه علمیه خاتم الانبیاء بابل https://eitaa.com/darsekharejsadrbabol

نقد و بررسی ادله حجیت ظن مطلق در موضوعات خارجیه

نکات جالب و درس آموز از سوره انفال در مورد جنگ بدر و آثار آن و تشبیه آن به طوفان الاقصی

درس خارج - تصحیح در روایات (جلسه۲۲) داداش زاده 📖درس خارج مدرسه علمیه خاتم الانبیاء بابل https://eitaa.com/darsekharejsadrbabol

باسمه تعالی دعوت به وحدت اما کدام وحدت؟ «وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِيعًا وَلَا تَفَرَّقُوا»(آل عمران/۱۰۳) معمولاً برای دعوت به وحدت و عدم تفرقه به آیه ۱۰۳ آل عمران استناد و استشهاد می‌کنند آیا واقعاً مدلول این آیه دعوت به هر وحدت و عدم تفرقه است؟ مثلاً بر شیعه اعتراض می‌کنند که چرا در صدر اسلام و بلکه در طول تاریخ اسلام همراه جماعت مسلمین نشد و راه تفرقه را در پیش گرفت؟ و یا اگر کسی در میان جمعیتی سخن دیگر و راه دیگری را غیر از راه جمعیت و جماعت مطرح کند با استناد به آیه بالا بر او اعتراض می‌کنند که چرا در میان جمعیت راه تفرقه را پیش گرفتید؟ آیا واقعا مدلول آیه همین است؟ پاسخ این است که مدلول آیه بالا هرچند دعوت به وحدت و عدم تفرقه است اما نه دعوت به هر وحدت و عدم تفرقه! بلکه دعوت به وحدت در اعتصام به حبل خداوند و عدم تفرقه در این اعتصام! با توجه به خطاب یا ایها الذین آمنو در آیه قبل، این آیه همه مومنین را به اعتصام به حبل خداوند به صورت دسته جمعی و عدم تفرقه دعوت می‌کند بنابراین فرمان خدا این است که در اعتصام به حبل خداوند وحدت داشته باشید و به تعبیر دیگر این آیه همگان را به وحدت در حول محور حبل خداوند فرمان می‌دهد. بر اساس این آیه هر وحدت و عدم تفرقه مطلوب دین و قرآن کریم نیست چه بسا وحدت و عدم تفرقه در جایی در حول محور اعتصام به حبل شیطان باشد. قطعاً چنین وحدتی نه تنها مطلوب دین نیست بلکه مبغوض آن است. نیکزاد

پاسخ به اشکال یکی از فضلای گرامی در ارتباط با مطلب آیه ۱۰۳ آل عمران سلام علیکم ضمن تشکر از حضرت عالی،با توجه به گفته بالا، این آیه شریفه را چگونه توجیه می کنید « انی خشیت ان تقول فرقت بینی و بین بنی اسراییل و لم ترقب قولی» با توجه به اینکه در زمان حضرت هارون اکثریت قاطع بنی اسراییل گوساله پرست شدند و این عدم تفرقه در خط کفر مراد است نه در خط اسلام و حضرت موسی هم تقریر کردند چون کار حضرت هارون را رد نکردند؟ پاسخ حقیر به ایراد بالا سلام علیکم با تشکر از ایراد دقیق جنابعالی در اینکه مدلول و مفاد آیه ۱۰۳ آل عمران دعوت به وحدت حول محور حبل الله است نه هر وحدتی تردیدی نیست. . اما در مورد آیه ۹۴ طه جا دارد ابتدا تفسیر مرحوم علامه طباطبایی را ببینیم ایشان چنین می‌فرماید: «انى خشيت ان تقول فرقت بين بنى اسرائيل ولم ترقب قولى  - اين جمله، تعليل مطلبى است كه حذف شده، چون كلام دلالت بر آن داشته، و حاصل آن مطلب اين است كه اگر مى خواستم از پرستش گوساله جلوگيرشان شوم و مقاومت كنم هر چند به هر جا كه خواست منجر شود، مرا جز عده مختصرى اطاعت نمى كردند، و اين باعث مى شد بنى اسرائيل دو دسته شوند، يك دسته مؤمن و مطيع و دسته دیگر مشرك و نافرمان و اين دو دستگى باعث مى شد كه اتفاق ظاهرى شان جاى خود را به تفرقه و اختلاف بسپارد و چه بسا كار به كشتار مى انجاميد لذا به ياد سفارش تو افتادم كه مرا دستور به اصلاح دادى و فرمودى : (اصلح و لا تتبع سبيل المفسدين ) و لذا ترسيدم وقتى كه بر مى گردى تفرقه و دو دستگى قوم را ببينى اعتراض كنى كه : (فرقت بين بنى اسرائيل و لم ترقب قولى - رعايت سفارش مرا نكردى و ميان بنى اسرائيل تفرقه افكندى )» حال بیان چند نکته ۱-چنانکه از آیات دیگر استفاده می‌شود حضرت هارون در برابر گوساله پرستی بنی اسرائیل شدیداً مقاومت کرد تا آنجا که بعداً در برابر اعتراض حضرت موسی که چرا گذاشتی آنها گوساله پرست شوند عرض کرد: «قَالَ ابْنَ أُمَّ إِنَّ الْقَوْمَ اسْتَضْعَفُونِي وَكَادُوا يَقْتُلُونَنِي فَلَا تُشْمِتْ بِيَ الْأَعْدَاءَ وَلَا تَجْعَلْنِي مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمِينَ» این مطلب نشان می‌دهد که مقاومت جناب هارون آنقدر بود که نزدیک بود به قتل او منتهی شود. ۲- اکثریت قریب به اتفاق بنی اسرائیل تحت تاثیر سامری گوساله پرست شدند اقل قلیلی با هارون همراهی داشتند نگرانی حضرت هارون در آن شرایط این بود که آن اکثریت قاطع اقدام خشونت آمیز و مرگباری در برابر اقلیت داشته باشند. بنابراین شرایط، شرایط عادی نبود. ۳-با توجه به شناخت حضرت موسی از قوم بنی اسرائیل که قوم سرکش و متمرد و اهل خشونت و لجاجت بودند ، در موقع هجرت به میقات پروردگار در کوه طور، ماموریتی که به جناب هارون داده بود این بود که نباید در برابر عملکرد این قوم، اقداماتی انجام دهد که باعث تفرقه شود چون پیامدهای آن را می‌دانست و می‌دانست که جناب هارون توان جلوگیری آن پیامدها را ندارد. بر این اساس جناب هارون وظیفه خود می‌دانست که بیش از آنچه که انجام داد اقداماتی انجام ندهد و حل مشکل را به خود حضرت موسی موکول نماید. نیکزاد التماس دعا