خطیب بغدادی رحمه الله در کتابش (تاریخ بغداد) گفته است: «زنی به نزد #قاضی موسی بن اسحاق در شهر ری در سال ۲۸۶ هـ رفت، #وکیل #زن ادعا کرد که موکل او ۵۰۰ دینار مهریه از شوهرش طلب دارد اما شوهرش انکار کرد پس قاضی به وکیل زن گفت: آیا شاهدی داری؟ وکیل جواب داد: آنان را احضار کرده‌ام لذا از یکی از شاهدان درخواست کرد که به زن بنگرد تا در شهادت دادن خود به او اشاره کند، #شاهد برخاست، به زن هم گفت: بلند شو! شوهر آن زن جواب داد: چکار می‌کنید؟! وکیل گفت: همسرت نقابش را برمی‌دارد و آنان به او می‌نگرند تا شناسایی وی توسط آنها درست باشد. شوهر زن گفت: من نزد قاضی شهادت می‌دهم که او این مبلغ مهریه‌ای را که ادعا می‌کند از من طلب دارد اما نقابش را برندارد (صورتش را به دیگران نشان ندهد) زن گفت: من نیز قاضی را شاهد می‌گیرم که این #مهریه را به او بخشیدم و او را در #دنیا و #آخرت #حلال کردم. قاضی که از غیرت آن دو شگفت‌زده شده بود گفت: باید این را در زمره‌ی مکارم #اخلاق نوشت!». 📚منبع: تاریخ بغداد (۵۳/۱۵) به نقل از شذور المعرفة https://eitaa.com/dastan7