📜#سرگذشت #برشی_از_یک_زندگی #سوپری #قسمت_سیوسوم طلعت از پشت تلفن نگرانی میکرد و میگفت خدا مرگم بده دختر چرا گریه میکنی؟اتفاقی افتاده؟مرتضی چیزی شده؟نکنه دعواتون شده ها ؟کتکت زده؟؟؟ دید حرفی نمیزنم اخر سر گفت جون به لبم کردی حبیبه بگو چی شده...دهن باز کردم و با صدایی که فقط هق هقش رو میشد تشخیص داد گفتم آبجی..تورووووخدا به بهمن بگو بیاد دنبال من من میخام برگردم روستا،هنوز صدای هیییع طلعت و صدای ضربی که مشخص بود زده بود تو صورتش توی گوشمه..گفت حبیبه پناه برخدا خدا مرگم بده چیشده..جریان رو از صفر برای طلعت تعریف کردم صدای گریه های طلعت از پشت تلفن میومد طلعت ساکت ساکت بود،بهش گفتم طلعت تورو خدا به بهمن بگو بیاد من و از این جهنم دور کنه ،نمیخام دیگه شوهر داری کنم خستمه ،طلعت با بغض گفت درستش میکنم تو فقط صبر کن،بهمن نمیتونه بیاد دنبالت چون هر اتفاقی بیوفته خانواده شوهرت و آقا جون میگن غلط کرده رفته پی زن مردم ،تنها راهش اینه برم به آقا جون بگم ،فقط آبرو داری کن گریه ام بیشتر شد و گفتم آقاجون که پشت من نیست اخلاق خانوم جونم که میشناسی ،بالاخره بغض طلعت شکست و با زاری گفت حبیبه دستم از همه جا کوتاست به ولله اگه اقا جون نبود خودم میومدم دنبالت ولی الان نمیتونم،فهمیدم طلعت راست میگه بهمن کسی نبود که بتونه بیاد دنبال من ،پاهام جونی برای رفتن به سمت خونه رو نداشت ،ملیحه که حسابی نگران شده بود از ماجرا چیزی نمیفهمید،آفتاب داغ اهواز مستقیم میخورد روی سرم ،چشمام داشت سیاهی میرفت ،نمیدونم چی شد یکدفعه دنیا برام تیره و تار شد افتادم روی زمین..با احساس ضعف و درد بدی توی سرم چشمام رو باز کردم،چشم های نگران ملیحه رو دیدم و فهمیدم که توی بیمارستانم..ملیحه گفت حبیبه خوبی؟گفتم چرا من بیمارستانم،ملیحه لبخندی زد و گفت برای اینکه به خودت نمیرسی نی نی توی دلت ضعف کرده ..چی ؟چی میشنیدم ؟؟نی نی توی دلم ؟؟؟ گیج نگاه ملیحه کردم ،ملیحه با خنده گفت حبیبه تو بارداری..دنیاااا جلو چشمم سیاه شد ..از چیزی که میترسیدم سرم اومده بود.ملیحه از هیچی خبر نداشت برای همین هم از گریه هام تعجب کرده بود ..مرتضی رو دیدم که با خوشحالی و گل و شیرینی داره میاد کنار تختم ..اومد بالا سرم و گفت بهتری ؟خواست بیاد نزدیک و دست بکشه به پیشونیم ولی دستش رو پس زدم و سرم رو از توی دستم بیرون کشیدم و از روی تخت بلند شدم و راهی بیرون شدم...هرچقدر ملیحه میگفت حبیبه چیه چی شده حالت بده استراحت کن محل ندادم و رفتم ، مرتضی که میدونست هیچ اصراری به موندنم نکرد ،پشت سرهم اشک میریختم و از بیمارستان رفتم بیرون ،بیرون بیمارستان که رسیدم تازه یادم اومد من که جایی بلد نیستم برم حتی ادرس خونه رو هم نمیدونم..روی دو زانو نشستم و چادرمو کشیدم و گریه کردم ،ملیحه و مرتضی یعد چند دقیقه اومدن بالا سرم و راهی خونه شدیم..مرتضی اونشب رو خونه موند هنوزم سکوت بود ..فردا صبحش بازهم رفتم به طلعت تلفن کردم ،وقتی گوشی رو برداشت در کمال ناباوری بی مقدمه و با استرس بهم گفت حبیبه جواد اومده اهواز میخاد مرتضی رو تیکه تیکه کنه توروخدا برو هوای شوهرت رو داشته این بچه کار دستمون نده ...غلط کردم رفتم گفتم ...و صدای گریه کردنش از پشت تلفن میومد ،میگفت جواد اول رفته پیش پدر مرتضی حسین و شیشه های مغازه اش رو شکسته بعد هم کلی فحش و کتک بهش زده بعد هم شبونه بر میداره میاد اهواز به قصد مرتضی ،خانوم جونم صبح که از موضوع باخبر میشه با غلامحسین برمیداره بیاد اهواز،فقط یک کلمه گفتم آقا جون خبر داره!طلعت هیچی نگفت..خوب میفهمیدم سکوت طلعت یعنی اقا جون هیچ حمایتی ازت نمیکنه.. 📚هر روز یک پارت داستان و معرفی کتب مشهور در کانال داستانکده ➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖➖ @dastankadeh