eitaa logo
دیده بان انقلابی🇵🇸
80 دنبال‌کننده
5هزار عکس
2.9هزار ویدیو
119 فایل
کانالی برای بالابردن دانایی و دانایی شما
مشاهده در ایتا
دانلود
🔹قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا به راستى رستگار شد، آن كس كه نفس خود را تزكيه كرد. 🔹وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا و بى شك محروم و نااميد گشت هر كس كه آن را به پليدى آلود. 🔹كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا قوم ثمود از روى سركشى، (پيامبرشان را) تكذيب كردند. 🔹إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا آنگاه كه شقى ترين آنها (براى كشتن ناقه) به پا خاست. 🔹فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا پس پيامبر خدا به آنان گفت: ناقه خدا و آبشخورش را (حرمت نهيد). 🔹فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا پس او را تكذيب كردند و ناقه را كشتند و پروردگارشان به خاطر اين گناه، آنان را درهم كوبيد و با خاك يكسانشان كرد. 🔹وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا و خداوند از عاقبت كار خود بيم ندارد. 📚سوره شمس، آیات ۹ الی ۱۵ 🔻🔺🔻🔺 و 👇 💢در ديد الهى، پاكان رستگارند.«قد افلح من زكّاها»ولى در نزد فرعونيان، زورمندان رستگارند كه غلبه دارند و به ظاهر پيروزند«قد افلح اليوم من استعلى» 💢در انجام كارهاى خير، اميد رستگارى است. «و افعلوا الخير لعلّكم تفلحون»(حج ۷۷) در حالى كه در تزكيه نفس و خودسازى، رستگارى قطعى است«قد افلح من زكّاها» 💢تزكيه نفس، شامل دورى از عقائد و اخلاقيات و رفتارهاى ناپسند و كسب عقائد و اخلاقيات و كردارهاى پسنديده است. 💢در قرآن، چهل مرتبه ماده فلاح به كار رفته كه از بررسى آنها معلوم مى شود رستگارى شامل چه گروه هايى مى شود و چه گروه هايى از رسيدن به آن محرومند، همچون مجرمان كه مى فرمايد: «لا يفلح المجرمون»(یونس ۱۷) 💢در قرآن، بعضى مطالب با يك سوگند آمده است«والعصر انّ الانسان لفى خسر» 👈گاهى دو سوگند پشت سرهم آمده است«والضحى والّيل اذا سَجى» 👈گاهى سه سوگند در پى هم آمده است:«والعاديات ضَبحا، فالموريات قدحا، فالمغيرات صُبحا» 👈گاهى چهار سوگند:«والتين و الزيتون و طور سينين و هذا البلد الامين» 👈ولى خداوند در اين سوره، ابتدا يازده سوگند ياد كرده و سپس به اهميّت تزكيه نفس اشاره كرده است. 💢«دسّ» به معناى پنهان كردن و تعبير قرآن درباره ى زنده به گور كردن دختران چنين است:«يدسّه فى التراب» آرى خلافكار، به خاطر شرمندگى رويى براى جلوه در جامعه ندارد و سعى مى كند عيب ها و خلافكارى هاى خود را پنهان كند. كلمه «دسيسه» نيز به كار زشتى گفته مى شود كه آن را پنهان مى كنند. 💢يك فرد تزكيه شده مى تواند منشأ تحول در جامعه شود و به جامعه رشد و شجاعت و شخصيّت و معرفت و وحدت دهد، چنانكه يك نفر تزكيه نشده براى رسيدن به هوسهاى خود امت هايى را به فساد و نابودى و سقوط مى كشاند. 💢در قرآن، براى رستگارى انسان ها دو عامل مطرح شده است:يكى ايمان و ديگرى تزكيه. «قد افلح من زكاها» «قد افلح المؤمنون» 👇 ✅سوگند به خورشيد و ماه و شب و روز و زمين و آسمان و روح انسان كه سعادت انسان در گرو رشد معنوى است نه زندگى مادّى«والشمس...قد افلح من زكّاها» ✅اگر نفس را رها كنيم، انسان را به سقوط مى كشاند. لذا نفس را بايد كنترل كرد«زكّاها» ✅تزكيه و خودسازى، محروم كردن نيست، رشد دادن است«زكّاها» ✅هر كس نفس خود را در لابلاى عادات و رسوم و پندارها مخفى كند و غافلانه دنبال تأمين خواسته هاى نفسانى رود، محروميّت بزرگى خواهد داشت«قد خاب من دساها» ✅طغيان و گناه، مقدّمه كفر و تكذيب است«كذّبت ثمود بطغواها»(«تقوا» يعنى پاكى و «طغوى»يعنى طغيان در گناه) ✅در شيوه تبليغ، بعد از بيان اصول كلّى، نمونه هايى نقل كنيد. «قد خاب...كذّبت ثمود» ✅شكستن قداست ها نشانه شقاوت است و هر چه قداست بيشتر باشد، شكستن آن قساوت بيشترى مى خواهد«اشقى» ✅اگر انسان به فكر تزكيه نباشد، در ابتدا پيروى از نفس را مخفيانه انجام مى دهد «دسّاها» و سپس علنى«اذ انبعث اشقاها» ✅در انجام كار بد، آن كس كه شقى تر است زودتر تحريك مى پذيرد«انبعث اشقاها» ✅هر چه به خدا منسوب باشد، مقدّس است و بايد مورد احترام قرار گيرد و اهانت به آن، كيفر الهى را به دنبال دارد«ناقة اللّه، فعقروها، فدمدم» ✅زدودن علف هاى هرز كافى نيست، بارور كردن هم لازم است(«زكّاها» به معناى رشد است) ✅به كاميابى هاى زودگذر نفس مغرور نشويد كه عاقبتش محروميّت است«و قد خاب» ✅هر كس به گناه ديگرى راضى باشد شريك جرم است. شتر را يك نفر كشت ولى قرآن مى فرمايد: جمعى آن را كشتند«فعقروها» ✅خداوند بر هر چيز مسلط است و از نابود كردن ستمگران هيچ پروائى ندارد«ولا يخاف عقباها» ✅رضايت و تشويق و تحريك به گناه نيز گناه است«انبعث اشقاها...بذنبهم» ✅كيفرهاى الهى جلوه اى از ربوبيّت اوست(مربّى بايد موانع تربيت را برطرف سازد)«فدمدم عليهم ربّهم» ✅قهر الهى در دنيا نيز سخت است«فدمدم عليهم ربّهم بذنبهم فسوّاها» 🆔 @nahjolbalagheeiha
(به دنبال آن هایی که مرتکب شدم از عقوبتى كه طبق فرمانت (نسبت به حق او) مستوجب شده‏ام مرا نگاهدار) (ثم قنى ما يوجب له حكمك). (و از آنچه دستگاه عدالتت به آن حكم مى‏فرمايد مرا خلاص فرما) (و خلصنى مما يحكم به عدلك). (چرا كه قدرت و توان من تاب انتقام تو را ندارد) (فان قوتى لا تستقل بنقمتك). (و طاقت و توانم هرگز نمى‏تواند در برابر خشم و غضب تو قيام نمايد) (و ان طاقتى لا تنهض بسخطك). بار خداوندا (اگر تو بخواهى مرا به حق، مكافات كنى هلاكم خواهى كرد) (فانك ان تكافنى بالحق تهلكنى). (و اگر در رحمت و مهربانى خود مرا نپوشانى، به مهلكه خواهى افكند) (و الا تغمدنى برحمتك توبقنى). 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت اول 🔴 در بيش از هزار آيه در قرآن مجيد مسئله مرگ، يا در حقيقت انتقال از اين جهان به جهان ديگر مورد توجّه قرار گرفته، و در اين زمينه روايات فراوانى از امامان معصوم عليهم السلام با توضيح تمام شؤون مسئله در معتبرترين كتب حديث نقل شده است. هيچ انسانى از مرگ و سفر به جهان ديگر چاره‏اى ندارد، كه اين جهان مزرعه براى آن جهان است و انسان زارع و كشاورز اعمال، آنچه را از خوب و بد در اين مزرعه كاشته بدون شك در آن جهان محصولش را به صورت بهشت يابرداشت خواهد كرد. رسول خدا صلى الله عليه و آله در باب مرگ مى‏فرمايد: اذا ماتَ احَدُكُمْ فَقَدْ قامَتْ قِيامَتُهُ، فَاعْبُدُوا اللَّهَ كَانَّكُمْ تَرَوْنَ، وَ اسْتَغْفِرُوهُ كُلَّ ساعَةٍ. هرگاه يكى از شما بميرد قيامتش برپا شده؛ پس خدا را چنان عبادت كنيد كه گوئى او را مى‏بينيد، و هر ساعت از حضرت حق طلب مغفرت نماييد. اميرمؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد: لِكُلِّ حَىٍّ مَوْتٌ. براى هر زنده‏اى مرگ است. بِالْمَوْتِ تُخْتَمُ الدُّنْيا. با مرگ پرونده زندگى در دنيا بسته مى‏شود. الْمَوْتُ بابُ الآْخِرَةِ. مرگ درِ آخرت است. وَ الْمَوتُ غايَتُهُ، وَ الدُّنْيا مِضْمارُهُ، وَ الْقِيامَةُ حَلْبَتُهُ، وَالْجَنَّةُ سُبْقَتُهُ. مرگ نهايت كار، و دنيا ميدان تمرين، و قيامت جاى مسابقه، و بهشت جايزه مسابقه است. انَّ لِلّهِ مَلَكاً يُنادِى فِى كُلِّ يَوْمٍ لِدُوا لِلْمَوْتِ، وَ اجْمَعُوا لِلْفَناءِ، وَ ابْنُوا لِلْخَرابِ. براى خداوند فرشته‏اى است كه هر روز ندا مى‏دهد: بزائيد براى مردن، جمع كنيد براى از بين رفتن، بسازيد براى خراب شدن. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: مرگ، مرگ، بدانيد كه از مرگ ناچاريد، مرگ با آنچه در آن است سر رسيد، آمد با بشارت و راحت و هجومى مبارك، به سوى بهشت عالى براى آنان كه آخرتى بودند، آنان كه براى رسيدن به آن كوشيدند و براى درك آن رغبت نشان دادند، و مرگ با بدبختى و حسرت و هجوم خسارت‏بار براى كشيدن اهل دنيا به سوى آتش داغ رسيد، آن مغرورانى كه تنها و تنها براى دنيا كوشش كردند و دل به آن بستند و نيز فرمود: مَنْ ماتَ عَلى شَىْ‏ءٍ بَعَثَهُ اللَّهُ عَلَيْهِ. هر كس بر اساس محبّت و دلبستگى به چيزى بميرد، بر مبناى همان برانگيخته مى‏شود. 👈ادامه دارد .... 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 2 🔴 حضرت رضا عليه السلام فرمود: ترسناك‏ترين برنامه مردم در سه موقعيت است: روز خروج از شكم مادر كه دنيا را مشاهده مى‏كند، روز مرگ كه آخرت و اهلش را روبه‏روى خود مى‏بيند، و روز محشر كه احكامى را ملاحظه مى‏نمايد كه در دنيا نديده بود! حضرت سجّاد عليه السلام فرمود: شديدترين ساعات فرزند آدم سه ساعت است: ساعتى كه ملك الموت را مى‏بيند، ساعتى كه از قبرش بر مى‏خيزد، و ساعتى كه در برابر حق است كه خط سيرش به سوى بهشت يا جهنّم است. امير المؤمنين عليه السلام مى‏فرمايد: اگر كسى براى ابدى شدن در دنيا نردبانى مى‏يافت، يا براى دفع مرگ راهى پيدا مى‏كرد، هر آينه سليمان‏بن داود عليه السلام بود، جنّ و انس و مقام نبوّت و منزلت عظيم مسخّر او بود، ولى زمانى كه غذايش را خورد، و مدتش را تكميل نمود، مرگ گريبانش را گرفت، شهر بدون او صبح كرد، خانه‏ها از رفت و آمد او تعطيل شد، و ديگران وارث او شدند. و نيز آن حضرت فرمود: اوْقاتُ الدُّنْيا وَ انْ طالَتْ قَصيرَةٌ، وَ الْمُتْعَةُ بِها وَ انْ كَثُرَتْ يَسيرَةٌ زمان‏هاى دنيا گرچه طولانى باشد كوتاه، و بهره از آن گرچه زياد باشد كم است. رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمودند: الْمَوْتُ رَيْحانَةُ الْمُؤْمِنِ. مرگ دسته گل خوشبوى مؤمن است. تُحْفَةُ الْمُؤْمِنِ الْمَوْتُ. هديه مؤمن مرگ است. امام على عليه السلام مى‏فرمايد: ما انْفَعَ الْمَوْتَ لِمَنْ اشْعَرَ الاْيْمانَ وَ التَّقْوى قَلْبَهُ. چه اندازه مرگ سودمند است براى آن كه قلبش بيدار ايمان و تقواست. مَوْتُ الاْبْرارِ راحَةٌ لَانْفُسِهِمْ، وَ مَوْتُ الْفُجّارِ راحَةٌ لِلْعالَمِ. مرگ نيكان راحت وجودشان، و مرگ بدكاران راحت مردم جهان است. رسول حق صلى الله عليه و آله فرمود: مردم دو نفرند: يكى راحت مى‏شود، و يكى از او راحت مى‏شوند، آن كه راحت مى‏شود مؤمن است چون بميرد از دنيا و گرفتارى‏هايش راحت مى‏شود، و آن كه كافر است درخت و جنبندگان و بسيارى از مردم با مرگش راحت مى‏شوند. «5» و نيز آن حضرت فرمود: افْضَلُ الزُّهْدِ فِى الدُّنْيا ذِكْرُ الْمَوْتِ، وَ افْضَلُ الْعِبادَةِ التَّفَكُّرُ، فَمَنْ اثْقَلَهُ ذِكْرُ الْمَوْتِ وَجَدَ قَبْرَهُ رَوْضَةً مِنْ رِياضِ الْجَنَّةِ. برترين زهد در دنيا ياد مرگ است، و بهترين عبادت انديشه است، كسى كه ياد مرگ بر سنگينى نيكى‏هايش بيفزايد قبرش را باغى از باغ‏هاى بهشت يابد. 👈ادامه دارد .... 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
قسمت 3 🔴 حضرت صادق عليه السلام فرمود: ذِكْرُ الْمَوْتِ يُميتُ الشَّهَواتِ فِى النَّفْسِ، وَ يَقْلَعُ مَنابِتَ الْغَفْلَةِ، وَ يُقَوِّى الْقَلْبَ بِمَواعِدِ اللَّهِ، وَ يُرِقُّ الطَّبْعَ، وَ يُكْسِرُ اعْلامَ الْهَوى. ياد مرگ شهوات را در نفس مى‏ميراند، و مراكز روئيدن غفلت را نابود مى‏كند، و قلب را به وعده‏هاى خدا تقويت مى‏نمايد، و طبع را رقيق كرده، نشانه‏هاى هوا را مى‏شكند. رسول خدا صلى الله عليه و آله مى‏فرمايد: اكْثِرُوا ذِكْرَ الْمَوْتِ، فَما عَبْدٌ اكْثَرَ ذِكْرَهُ الّا احْيَى اللَّهُ قَلْبَهُ وَ هَوَّنَ عَلَيْهِ الْمَوْتَ. بسيار ياد مرگ كنيد، كه هيچ بنده‏اى زياد ياد مرگ نكند، مگر اين‏كه خداوند قلبش را زنده كند، و مرگ را بر او آسان نمايد. و نيز آن حضرت فرمود: يا طارِقَ اسْتَعِدَّ لِلْمَوْتِ قَبْلَ نُزُولِ الْمَوْتِ اى طارق! قبل از رسيدن مرگ آماده مرگ باش. امير المؤمنين عليه السلام از جنگ صفين برمى‏گشت، به قبرستانى پشت شهر كوفه رسيد، فرياد زد: اى اهل ديار ترس آور، و قرار گرفته‏هاى در خاك و قبرهاى تاريك، اى اهل خاك، اى اهل غربت، اى اهل تنهايى، اى اهل وحشت، شما بر ما در مرگ پيشى گرفتيد و ما به شما ملحق مى‏شويم، اما خانه‏هاى شما را ديگران ساكن شدند، و با زنان شما ديگران ازدواج كردند، و ثروت شما تقسيم شد، اين خبرى بود كه ما داشتيم، چه خبرى پيش شماست؟ سپس رو به ياران كرد و فرمود: اگر اجازه سخن داشتند به شما خبر مى‏دادند كه بهترين توشه براى قيامت و سفر آخرت تقواست. به امير المؤمنين عليه السلام گفته شد: آمادگى براى مرگ چگونه است؟ فرمود: اداى واجبات، دورى از محرّمات و گناهان، داشتن مكارم اخلاقى، در اين صورت باكى نيست كه بر مرگ بيفتيد يا مرگ به شما هجوم كند، واللَّه پسر ابى طالب دو حالت مرگ برايش مساوى است. امام صادق عليه السلام مى‏فرمايد: هر كه مشتاق است خداوند سكرات مرگ را بر او آسان كند به صله رحم و نيكى به پدر و مادر برخيزد، چون اين دو كار را انجام دهد سكرات بر او آسان شود و در دنيا روى فقر را نبيند. سدير صيرفى مى‏گويد: به حضرت صادق عليه السلام عرضه داشتم: فدايت شوم، مؤمن از قبض روحش ناراحت است؟ فرمود: نه، به خدا قسم، وقتى ملك‏الموت براى قبض روحش مى‏رود؛ جزع مى‏كند، فرشته مرگ مى‏گويد: اى دوست خدا ناراحت نباش، به خدائى كه محمّد را به پيامبرى فرستاد، من از پدر مهربان به تو مهربانترم، ديده باز كن و ببين، مى‏نگرد، رسول خدا صلى الله عليه و آله و اميرالمؤمنين و فاطمه و حسن و حسين و امامان از نسل حسين عليهم السلام را مشاهده مى‏كند، پس به او مى‏گويند: اين رسول خدا و ائمه كه رفيقان تو هستند، در اين موقعيت چه چيزى براى وى از قبض روح محبوب‏تر است؟ 🔗کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر همراه با سپاس گزاران وَ لَكَ الْحَمْدُ حَمْدًا مَعَ حَمْدِ كُلِّ حَامِدٍ، وَ شُكْرًا يَقْصُرُ عَنْهُ شُكْرُ كُلِّ شَاكِرٍ. و سپاس براى توست. سپاسى كه همراه با سپاس هر سپاس‏گزار باشد، و ستايشى كه ستايش هر ستاينده‏اى از آن بازمانَد. سپاسى كه با سپاس گزارى تمامىِ سپاس گزاران، در تمامىِ مكان‏ها و زمان‏ها در دنيا و آخرت، همراهى كند و سپاس ما با سپاس گزارى آنها همراه گردد همانگونه كه خود ما نيز بايد با راستگويان همراه باشيم كه خداوند مى‏فرمايد: (كُونُواْ مَعَ الصَّادِقِينَ): «با راستگويان همراه باشيد (در كردار و اعمال)». (توبه/ 119.). ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر حمدى سزاوار خداوند حَمْدًا لَا يَنْبَغِي إِلَّا لَكَ، وَ لَا يُتَقَرَّبُ بِهِ إِلَّا إِلَيْكَ. سپاسى كه جز براى تو، سزاوار نباشد و به وسيله آن جز به سوى تو، تقرّب نتوان جست. اگر اعمال از روى ريا باشد، نه تنها مقرّب انسان به خداوند نيست، بلكه او را از خداوند دور و به جهان مادى پيوند مى‏زند. حمد و ستايش خداوند بايستى با اخلاص و خلوص خاضعانه همراه باشد تا موجب تقرّب، نزديكى و هم جوارىِ بنده مخلص با حضرت ربّوبى گردد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر حمدى از اوّل حَمْدًا يُسْتَدَامُ بِهِ الْأَوَّلُ، وَ يُسْتَدْعَى بِهِ دَوَامُ الْآخِرِ. سپاسى كه دوام اوّلين و بقاى آخِرين، به وسيله آن درخواست گردد. بعضى از گناهان، ثواب اعمال نيكِ گذشته انسان را محو مى‏كند. لذا از خداوند سپاسى را خواستاريم تا اعمال گذشته را محفوظ داشته و جبران گناهانى كه محوكننده ثواب است را بنمايد و دوامِ ثواب اوّلينْ اعمال ما را همراه داشته باشد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر حمدى چندين برابر حَمْدًا يَتَضَاعَفُ عَلَى كُرُورِ الْأَزْمِنَةِ، وَ يَتَزَايَدُ أَضْعَافًا مُتَرَادِفَةً. سپاسى كه با گردش زمان‏ها، چندين برابر شود و پيوسته، چندين برابر افزايش يابد. خداوند متعال به اعمال اندك بندگان، ثواب‏هاى فراوانى عنايت مى‏كند. لذا خداوند را اينگونه مى‏خوانيم: (يا مَنْ يُعْطِىُ الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ): اى بزرگوارى كه به واسطه عمل كم، عطاى فراوان مى‏نمايى. (دعاى ماه رجب.). امام سجاد عليه السلام از خداوند سپاسى را طلب مى‏كند تا با آن، ثوابش روز به روز و با گردش زمان‏ها، چندين برابر شده، بر حمد و ستايش افزوده گردد. ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
مختصر وَ أَوْجِدْنِي بَرْدَ عَفْوِكَ، وَ حَلَاوَةَ رَحْمَتِكَ وَ رَوْحِكَ وَ رَيْحَانِكَ، وَ جَنَّةِ نَعِيمِكَ، وَ أَذِقْنِي طَعْمَ الْفَرَاغِ لِمَا تُحِبُّ بِسَعَةٍ مِنْ سَعَتِكَ، وَ الِاجْتِهَادِ فِيما يُزْلِفُ لَدَيْكَ وَ عِنْدَكَ، وَ أَتْحِفْنِي بِتُحْفَةٍ مِنْ تُحَفَاتِكَ. و مرا از لذّت بخشايشت و شيرينى رحمتت و آسودگى و آسايش و بهشت پر نعمتت، كامياب گردان و به وسيله گشايشى از گشايشگرى‏ات، طعم فراغت براى (پرداختن به) آنچه را دوست دارى و (طعم) كوشش را در آنچه (موجب) نزديكى به پيشگاه تو و درگاه توست، به من بچشان. و تحفه‏اى از تحفه‏هايت را به من ارمغان ده. «بَرْد»: به معنى سردى و سرما مى‏باشد و چون در هواى گرم حجاز، گواراترين و لذّت بخش‏ترين چيزى كه براى مهمان مهيا مى‏كردند، اتاق سرد و آب سرد بوده، لذا به هر چيز كه گوارا و لذّت‏بخش باشد «برد» مى‏گويد. «رَوْحِكَ وَ رَيْحَانِك»: رَوْح به معنى نسيم ملايم است و چون ايجاد آسودگى مى‏كند، به هر چه آسودگى‏آور باشد، رَوْح اطلاق مى‏شود. ولى هر گاه روح و ريحان كنار يكديگر آورده شود، منظور از روح، نجات از آتش و از ريحان داخل شدن به بهشت است و بعضى روح را به قبر و ريحان را به بهشت تعبير كرده‏اند. «وَ جَنَّةِ نَعِيمِك»: بهشت پر نعمت. در قرآن كريم خداوند متعال مردان و زنان مؤمن را به بهشت وعده داده، مى‏فرمايد: (وَعَدَ اللَّهُ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ جَنَّاتٍ تَجْرِى مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا وَ مَسَاكِنَ طَيِّبَةً فِى جَنَّاتِ عَدْنٍ وَ رِضْوَانٌ مِّنَ اللَّهِ أَكْبَرُ): «خداوند به مردان و زنان با ايمان، باغ‏هايى از بهشت وعده داده كه نهرها از زير درختانش جارى است. جاوادانه در آن خواهند ماند. و مسكن‏هاى پاكيزه‏اى در بهشت‏هاى جاودان نصيب آنها ساخته و خشنودى و رضاى خدا از همه اينها برتر است». (توبه/ 72.) از اين آيه مفسران برداشت كرده‏اند كه بهشت داراى سه طبقه است: بهشت، بهشت عدن و رضوان اللّه. مراتب اين سه بهشت به حسب اختلافِ درجه اهل بهشت است. و نعمت‏ها و لذّت‏هاى بهشت نيز دو نوع است: روحى و جسمى. لذّت‏ها و نعمت‏هاى فراوان جسمانى همانند: ميوه‏ها، گوشت، آب، شربت، حورالعين، باغ‏ها و... كه در آيات قرآن به آن فراوان اشاره شده. لذّت‏هاى سرشار و بى‏نهايتِ معنوى و روحى همانند اينكه هيچ سخن لغو و بيهوده شنيده نمى‏شود و هر چه گويند سلام و تحيّت و احترام به يكديگر است. (واقعه/ 24 و 25.) همانگونه كه خداوند بر آنان سلام مى‏كند. (يس/ 58 - 55.). علاوه بر آن در بهشت مقام وحدت و يگانگى حاكم است. لذا هيچ اختلافى بين اهل بهشت به وجود نخواهد آمد. مولوى مى‏گويد: آن جهان جز باقى و آباد نيست زان كه تركيب وى از اضداد نيست نفى ضد كرد از بهشت آن بى نظير كه نباشد شمس و ضدش زَمهَرير تمامى اينها از نعمت‏هاى سرشار بهشت بوده كه خداوند ذكر نموده، ولى بسيارى از نعمت‏هاى بهشتى نيز هست كه چون عقل ما از درك آن قاصر است، خداوند آنها را ذكر نكرده است. ◀️ کانال انس با
مختصر وَ اجْعَلْ تِجَارَتِي رَابِحَةً، وَ كَرَّتِي غَيْرَ خَاسِرَةٍ، وَ أَخِفْنِي مَقَامَكَ، وَ شَوِّقْنِي لِقَاءَكَ، وَ تُبْ عَلَيَّ تَوْبَةً نَصُوحًا لَا تُبْقِ مَعَهَا ذُنُوبًا صَغِيرَةً وَ لَا كَبِيرَةً، وَ لَا تَذَرْ مَعَهَا عَلَانِيَةً وَ لَا سَرِيرَةً. و تجارت (اخروى) مرا سودمند و بازگشتنم (به قيامت) را بى‏زيان قرار ده. و مرا از مقامت بترسان و به ديدارت مشتاق گردان و توبه‏ام ده، به توبه خالصى كه با آن گناهان كوچك و بزرگ را باقى نگذاشته و با آن (گناهان) آشكار و نهان را وانگذارى. «وَ اجْعَلْ تِجَارَتِي رَابِحَة»: در دنيا تجارت بزرگى برپا شده. آنكه از جان، آبرو، علم، توانمندى و مالش كه مايه اصلى تجارت است، استفاده كند و از دنيا كه محل كِشت و كار است، براى آخرت سود جويد و به دنيازدگى و دل‏مشغولى در دنيا، پشت پا زند، در اين دنيا سود كرده و آنكه تمامى سرمايه خود را فقط به خدا بفروشد و در راه او تقديم كند، بزرگ‏ترين معامله و تجارت عالم را انجام داده است. چون فروشنده، «شهيد» است و خريدار «خداوند» و جنس، «جان و مال» و بهاء آن، «بهشت». (إِنَّ اللَّهَ اشْتَرَى مِنَ الْمُؤْمِنِينَ أَنفُسَهُمْ وَ أَمْوَالَهُمْ بَأَنَّ لَهُمُ الْجَنَّةَ): خداوند از مؤمنان جان‏ها و اموالشان را خريدارى كرده، كه در برابرش بهشت براى آنان باشد». (توبه/ 111.). در مقابل، عدّه فراوانى از تجارت خود سودى نمى‏برند، چون گمراهى خريدارى كرده‏اند. (أُوْلئِكَ الَّذِينَ اشْتَرَوُاْ الضَّللَةَ بَالْهُدَى فَمَا رَبِحَت تِّجرَتُهُمْ وَ مَا كَانُواْ مُهْتَدِينَ): «آنان كسانى هستند كه هدايت را به گمراهى فروخته‏اند و اين تجارت آنها سودى نداده و هدايت نيافته‏اند». (بقره/ 16.) آنان نه تنها سود نبرده‏اند بلكه ضرر كرده دچار خسران شده‏اند. (فَاعْبُدُواْ مَا شِئْتُمْ مِّن دُونِهِ قُلْ إِنَّ الْخسِرِينَ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنْفُسَهُمْ وَ أَهْلِيهِمْ يَوْمَ الْقِيمَةِ أَلَا ذلِكَ هُوَ الْخُسْرَانُ الْمُبِينُ): «شما هر چه را جز او مى‏خواهيد بپرستيد، بگو: «زيانكاران واقعى آنانند كه سرمايه وجود خويش و بستگانشان را در روز قيامت از دست داده‏اند. آگاه باشيد زيان آشكار همين است». (زمر/ 15.) چون جان و عمر خود را داده‏اند ولى سودى به آنها نرسيده و قابل برگشت نيست. «تَوْبَة»: به معنى بازگشت است. «نَصُوح»: از مادّه «نصح» گرفته شده به معنى خيرخواهى خالصانه و محكم است. «تَوْبَةً نَصُوحًا»: قرآن كريم مؤمنين را به سوى توبه نصوح فراخوانده است. (تحريم/ 8.). درباره معناى « » تفسيرهاى متعدّدى شده، تا آنجا كه قرطبى تعداد تفسيرهاى آن را بالغ بر بيست و سه تفسير دانسته است. از جمله آنكه توبه نصوح آن است كه داراى چهار شرط باشد: پشيمانى قلبى، استغفار زبانى، ترك گناه و تصميم بر ترك آن. بعضى ديگر گفته‏اند: توبه نصوح آن است كه داراى سه شرط باشد: ترس از اينكه پذيرفته نشود، اميد به اين كه پذيرفته شود و ادامه اطاعت خداوند. برخى بر آن باورند كه توبه نصوح آن است كه گناه خود را همواره در مقابل چشم خود قرار داده و از آن شرمنده باشى. عدّه‏ايى گفته‏اند توبه نصوح به سه امر تحقق مى‏يابد: كم سخن گفتن، كم خوردن و كم خوابيدن. و بعضى هم معتقدند معنى توبه نصوح آن است كه حق النّاس را ادا كرده، از مظلومان حلاليّت طلبيده و بر طاعت خدا اصرار ورزند. البته مطالب ديگرى نيز پيرامون توبه نصوح گفته شده كه بايد به اين نكته توجّه داشت كه تمامى اين اقوال، شاخ و برگ توبه است. ◀️ کانال انس با