eitaa logo
دیده بان انقلابی🇵🇸
73 دنبال‌کننده
4.7هزار عکس
2.6هزار ویدیو
117 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
❇️ بعد از نمازها دعا کنیم... 🙏 خدایا مار ار مستی بیرون بیاور؛ از بیرون بیاور. ما را بیدار کن . خدا کند که از بیدار شویم؛ بفهمیم که کجا بوده‌ایم، کجا آمده‌ایم و به کجا خواهیم رفت. مولا علی(ع) : «رَحَمَ اللهُ امرءً عَرَفَ مِن أین و فی أین و إلی أین» «خدا رحمت کند کسی را که بداند از کجا آمده و در کجا قرار گرفته است و به سوی کجا می رود» روزها فکر من این است و همه شب سخنم که چرا غافل از احوال دل خویشتنم؟ از کجا آمده ام؟ آمدنم بهر چه بود؟ به کجا می روم آخر ننمایی وطنم ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2
11 1 ✳️ «انسان مركّب از جسم و روح عقل و قلب و حالات معنوى و مادى است. جسم جهت گذران امور دنيا و قلب و روح و عقل جهت راه يافتن به ملكوت عالم و شناخت حق و ارتباط گرفتن با انبيا و امامان و معاد روز قيامت است. انسان براى رسيدن به رشد و كمال و به دست آوردن حالات الهى و ربّانى و تبديل شدن به منبع خير، بايد هر يك از نواحى وجود خويش را با كمك هدايت الهى رعايت نمايد. بى‌توجهى به خويش كه نتيجه‌اش بى‌توجهى به نظام خلقت و ربوبيت حضرت ربّ العزّه و نبوت انبيا و امامت امامان و حقوق مردمان است، در فرهنگ دين به عنوان خواب ملاحظه شده است. گرفتاران خواب غفلت در معرض چه بلاها و حوادث و گناهان و سيّئاتى هستند و از چه خيرات و مبرّات و فيوضات و بركاتى محرومند. اگر انسان خويشتن خويش را بشناسد، حيات ابدى خود را بيش از هر چيزى مى‌بيند و نسبت به او مهر مى‌ورزد، و اگر به حيات ابد دل نمى‌بندد براى آن است كه خودش را نمى‌شناسد و آنچه باعث شد خودش را نشناسد سرگرمى او به عالم طبيعت و لذايذ حسى آن است. هر چه انسان به لذايذ حسى تن در بدهد از شناخت خويش غافل مى‌شود و هر چه از خويشتن غافل بماند، هم از مبدأ آفرينش خود غفلت مى‌كند و هم از معاد و بازگشت خويش غافل مى‌ماند. قرآن كريم سرّ غفلت انسان از مبدأ را همان غفلت انسان از خويشتن خويش مى‌داند و مى‌فرمايد: چون انسان خود را فراموش كرد خداى خود را فراموش كرد و چون خود را نشناخت و به ياد خود نبود و نيست، قيامت را فراموش كرد و به ياد روز جزا نيست. در پايان سوره يس چنين آمده: ﴿وَ ضَرَبَ لَنا مَثَلًا وَ نَسِىَ خَلْقَهُ قالَ مَنْ يُحْيِى الْعِظامَ وَ هِىَ رَميمٌ﴾ در حالى كه آفرينش نخستين خود را از ياد برده براى ما مثلى زد [و] گفت: چه كسى اين استخوان‌ها را در حالى كه پوسيده‌اند، زنده مى‌كند؟ اگر نفس خود را ببيند، نه آن كه او را بفهمد، بلكه با علم حضورى خود را مشاهده كند كه ذاتش عين ربط به خداست، حتماً مربوطٌ اليه كه خداى سبحان است به مقدار شهودش مشهود او مى‌شود. اگر كسى خود را ببيند يقيناً خداى خود را با چشم جان مشاهده خواهد كرد، چون خود را مشاهده مى‌كند و خودش حقيقتى است عين ربط به خداى سبحان، پس خداوند را هم مى‌بيند، لكن نه با چشم حسّى؛ زيرا: ﴿لا تُدْرِكُهُ الأْبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الأْبصارَ﴾ چشم‌ها او را در نمى‌يابند، ولى او چشم‌ها را درمى‌يابد، و او لطيف و آگاه است. بلكه با حقايق ايمانى و ديده جان، چنانكه در كلمات نورانى اميرالمؤمنين (عليه السلام) آمده است. و اين شناخت فطرى همان شناخت حضورى و شهودى است. بنابراين اگر كسى خود را ببيند خداى خود و قيامت خود را هم مى‌بيند، چون خودش هم از طرف آغاز پيدايش به مبدأ غايى مرتبط است و هم از طرف انجام خلقت به مبدأ غايى وابسته است، هم به‌«هُوَ الأوّل‌» مرتبط است، هم به‌«هُوَ الآخر». پس چگونه ممكن است كسى نفس خود را مشاهده كند و خدا را كه‌«هُوَ الأوّل‌» است مشاهده نكند و مبدأ خويش را نبيند! و چگونه ممكن است جان خود را مشاهده بكند و خدا را كه‌«هُوَ الآخر» است مشاهده نكند و معاد خويش را نشناسد بنابراين، آثار مخرّب و مهلك خواب غفلت بيشتر روشن مى‌شود، خواب غفلتى كه منشأ جدايى از حق و قيامت است، آن فرقت و جدايى كه زمينه آلوده شدن انسان به تمام معاصى درونى و بيرونى است. 👈 این مبحث ادامه دارد ... ✍️ تفسير و شرح صحيفه سجاديه، ج‏ 6 👌 ◀️کانال انس با 🆔 @sahife2
هدایت شده از انس با صحیفه سجادیه
🙏 ثمَّ انْتَبَهْتُ بِتَذْكِيرِكَ لِي مِنْ غَفْلَتِي وَ نَهَضْتُ بِتَوْفِيقِكَ مِنْ زَلَّتِي وَ رَجَعْتُ وَ نَكَصْتُ بِتَسْدِيدِكَ عَنْ عَثْرَتِي وَ قُلْتُ : سُبْحَانَ رَبِّي كَيْفَ يَسْأَلُ مُحْتَاجٌ مُحْتَاجاً ؟ وَ أَنَّى يَرْغَبُ مُعْدِمٌ إِلَى مُعْدِمٍ ؟ ( خدایا وقت درخواست نیاز از غیر تو ناگهان ) به يادآورى تو، از بيدار شدم و به تو از عرصه گاه لغزشم برخاستم و به راهنمايى تو از افتادنم به وادى خطر پس آمدم، و از علل در افتادن به گمراهى دست برداشتم، و گفتم: ، چگونه نيازمندى از نيازمند ديگر طلب حاجت كند، و از كجا تهى دستى به تهى دستى ديگر ميل و رغبت نشان دهد؟! 🍀 اگر نیاز ما به خدا بیدار شود مانند کودکی که به بزرگترش نیاز دارد دائماً دوست داریم با خدا باشیم و در حالی که در آغوش خدا هستیم. دنیا را گاهی تماشا خواهیم کرد و تا از آغوش خدا فاصله بگیریم بی‌قرار خواهیم شد. 👤 علیرضا ‏ 🍀‏« اگر بنده در به دست آوردن حاجت ، با آن كه فضل و كرم را در دست بى‏ نياز مى‏بيند ولى دل در گرو نيازمند قرار ‏دهد ، از درجات كمال و معرفت حق محروم شود و در خواسته ‏اش سرگردان ‏ماند. پس چه بهتر اگر بخواهد دستى دراز كند ، به سوى بی نیاز برود. » 👤استاد حسین ◀️ کانال انس با 🆔 @sahife2