انتقاد رهبر انقلاب از یکسان‌سازی مزار شهدا؛ 🔴 یکسان‌سازی قبور شهدا کار غلطی است یکی از کارهای بدی که بعضی از مدیران #گلزارهای_شهدا انجام می‌دهند، این #کار_غلط #یکسان_سازی قبور شهدا است. این[جا] خوب است؛ همین درست است، بیایند صاحبان این شهدا، پدرانشان، مادرانشان، فرزندانشان،‌ همسرانشان، #علامتی داشته باشند، #عکسی داشته باشند، این خوب است. این شکل، #شکل_طبیعی است. هیچ لزومی ندارد که ما این [علامت‌ها] را صاف کنیم، به خیال اینکه میخواهیم زیباسازی کنیم. زیبایی هر جایی و هر چیزی به حَسَب خودش است؛ زیبایی انسان،‌ زیبایی باغ،‌ زیبایی قبرستان، زیبایی هر چیزی را باید به حَسَب خودش محاسبه کنیم. 97/11/10 @defae_moghadas2 🍃🍂🍃🍂🍃🌺🍃🍂🍃🍂

🍃🌸 #شهید_سید_حسن_میرزاده_دزفولی 🕊🌹 شهادت : شوش سال 61 @defae_moghadas2

🍃🌸 ❣سید حسن ، ملت شریف ایران را وصیت کرده که : 👇 خدا را فراموش نكنند ، وحدت خود را حفظ كنند ، و براى همديگر فداكارى كنند ، و اختلافات جزئى را كنار بگذارند ، و در نتيجه اسلام و امام را نگهدارى كنند . و بدانند كه همه فانى هستند و بعد از اين جنگ و گريزها ، پيام انقلاب به عهده آنان است كه بايد به خوبى پيام #شهيدان و #اسلام و #انقلاب را به دنيا برسانند ، و تا آخرين نفس و تا آخرين قطره خون از امام قدردانى كنند كه اين امام نعمت عظيمى است كه خدا به ملت داده است و بايد قدرش را دانست. #شهید_سید_حسن_میرزاده_دزفولی🕊🌹 @defae_moghadas2

از راست: شهید عیداله کاظمخانی شهید منصور فرقانی منصور صادقی دلاور؟ دلاور؟ غلامرضا اکبری قدرت صلاحی دلاور؟ محوطه سپاه میانه #ارسالی_کاربر_کریمخانی

📗✨📕✨📗 ⚡️ادامه داستان واقعی 👇 #بدون_تو_هرگز📚 #قسمت_نوزدهم: هم راز علی حسابی جا خورد و خنده اش کور شد ... زینب رو گذاشت زمین ... - اتفاقی افتاده؟ ... رفتم تو اتاق، سر کمد و علی دنبالم ... از لای ساک لباس گرم ها، برگه ها رو کشیدم بیرون ... - اینها چیه علی؟ ... رنگش پرید ... - تو اونها رو چطوری پیدا کردی؟ ... - من میگم اینها چیه؟ ... تو می پرسی چطور پیداشون کردم؟ ... با ناراحتی اومد سمتم و برگه ها رو از دستم گرفت ... - هانیه جان ... شما خودت رو قاطی این کارها نکن ... با عصبانیت گفتم ... یعنی چی خودم رو قاطی نکنم؟ ... می فهمی اگر ساواک شک کنه و بریزه توی خونه مثل آب خوردن اینها رو پیدا می کنه ... بعد هم می برنت داغت می مونه روی دلم ... نازدونه علی به شدت ترسیده بود ... اصلا حواسم بهش نبود... اومد جلو و عبای علی رو گرفت ... بغض کرده و با چشم های پر اشک خودش رو چسبوند به علی ... با دیدن این حالتش بدجور دلم سوخت ... بغض گلوی خودم رو هم گرفت... خم شد و زینب رو بغل کرد و بوسیدش ... چرخید سمتم و دوباره با محبت بهم نگاه کرد ... اشکم منتظر یه پخ بود که از چشمم بریزه پایین ... - عمر دست خداست هانیه جان ... اینها رو همین امشب می برم ... شرمنده نگرانت کردم ... دیگه نمیارم شون خونه... زینب رو گذاشت زمین و سریع مشغول جمع کردن شد ... حسابی لجم گرفته بود ... - من رو به یه پیرمرد فروختی؟ ... خنده اش گرفت ... رفتم نشستم کنارش ... - این طوری ببندی شون لو میری ... بده من می بندم روی شکمم ... هر کی ببینه فکر می کنه باردارم ... - خوب اینطوری یکی دو ماه دیگه نمیگن بچه چی شد؟ ... خطر داره ... نمی خوام پای شما کشیده بشه وسط ... توی چشم هاش نگاه کردم ... - نه نمیگن ... واقعا دو ماهی میشه که باردارم ... @defae_moghadas2 🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷🔷

📗✨📕✨📗 #بدون_تو_هرگز📚 #قسمت_بیستم: مقابل من نشسته بود ... سه ماه قبل از تولد دو سالگی زینب ... دومین دخترمون هم به دنیا اومد ... این بار هم علی نبود ... اما برعکس دفعه قبل... اصلا علی نیومد ... این بار هم گریه می کردم ... اما نه به خاطر بچه ای که دختر بود ... به خاطر علی که هیچ کسی از سرنوشت خبری نداشت ... تا یه ماهگی هیچ اسمی روش نگذاشتم ... کارم اشک بود و اشک ... مادر علی ازمون مراقبت می کرد ... من می زدم زیر گریه، اونم پا به پای من گریه می کرد ... زینب بابا هم با دلتنگی ها و بهانه گیری های کودکانه اش روی زخم دلم نمک می پاشید ... از طرفی، پدرم هیچ سراغی از ما نمی گرفت ... زبانی هم گفته بود از ارث محرومم کرده ... توی اون شرایط،جواب کنکور هم اومد ... تهران، پرستاری قبول شده بودم ... یه سال تمام از علی هیچ خبری نبود ... هر چند وقت یه بار، ساواکی ها مثل وحشی ها و قوم مغول، می ریختن توی خونه ... همه چیز رو بهم می ریختن ... خیلی از وسایل مون توی اون مدت شکست ... زینب با وحشت به من می چسبید و گریه می کرد ... چند بار، من رو هم با خودشون بردن ولی بعد از یکی دو روز، کتک خورده ولم می کردن ... روزهای سیاه و سخت ما می گذشت ... پدر علی سعی می کرد کمک خرج مون باشه ولی دست اونها هم تنگ بود ... درس می خوندم و خیاطی می کردم تا خرج زندگی رو در بیارم ... اما روزهای سخت تری انتظار ما رو می کشید ... ترم سوم دانشگاه ... سر کلاس نشسته بودم که یهو ساواکی ها ریختن تو ... دست ها و چشم هام رو بستن و من رو بردن ... اول فکر می کردم مثل دفعات قبله اما این بار فرق داشت ... چطور و از کجا؟ ... اما من هم لو رفته بودم ... چشم باز کردم دیدم توی اتاق بازجویی ساواکم ... روزگارم با طعم شکنجه شروع شد ... کتک خوردن با کابل، ساده ترین بلایی بود که سرم می اومد ... چند ماه که گذشت تازه فهمیدم اونها هیچ مدرکی علیه من ندارن ... به خاطر یه شک ساده، کارم به اتاق شکنجه ساواک کشیده بود ... اما حقیقت این بود ... همیشه می تونه بدتری هم وجود داشته باشه ... و بدترین قسمت زندگی من تا اون لحظه ... توی اون روز شوم شکل گرفت ... دوباره من رو کشون کشون به اتاق بازجویی بردن ... چشم که باز کردم ... علی جلوی من بود ... بعد از دو سال ... که نمی دونستم زنده است یا اونو کشتن ... زخمی و داغون ... جلوی من نشسته بود ... ادامه دارد.... @defae_moghadas2 🔷🔷🔷🔷🔷🔷

🍂 🔻 الهـی... چون به تو بنگريم ، شاهيم و تاج بر سر و چون به خود بنگريم، خاكيم و از خاک كمتر 🌸 باز آمديم با دو دست تهی... چه باشد اگر مرحمی بر خستگان نهی سلام 👋 صبحتون بخیر 🍂

❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣ برای جانبازها و شهدا رحیم قمیشی 🔴 دیشب دخترم تصویر ویلچری رو کشیده بود، رسیده بود به جدول خیابان، جوی آبی هم بود و کسی نبود کمکش کنه... می گفت یه جمله بنویس براش، کار دانشگاهیش بود. صد جمله اومد توی ذهنم گفتم بنویس "جانبازها کمک نمی خواهند... فقط سدِّ راهشان نشویم!" و حالم بد شد... آمدم اینترنت سرم رو گرم کنم، یادم بره، مهدی خلفی بود، نوشته هاش حالم رو بدتر کرد... اون شهدا و جانبازها رو بهتر می شناخت دیدم اونم همین ها رو میگه،به یه زبان دیگه... اینها رو برای دخترم نوشتم، که فقط یه جمله می خواست، کاش گفته بود چند صفحه بنویس، اونقدر دلم پر نمی موند، اونقدر دلم درد نمی گرفت، اونقدر حالم بد نمی شد... و کاش کسی دست به دلم نگذاشته بود... **** عزیزم دخترم جانبازها اصلا کمک نمی خوان خانواده های شهدا اصلا کمک نمی خوان بچه های جبهه، اصلا نیاز به کمک ندارن، تنها مزاحمشون نشیم، سدشون نشیم. شهیدا یاد نمی خوان، کمک نمی خوان، حتی فاتحه نمی خوان... باور کن اونها اگه این دنیایی بودن که شهید نمی شدن! یک وقت نگی شهدا گناه داشتن، یادشون کنیم، جانبازها گناه دارن، کمکشون کنیم! عزیزم دخترم شهیدها رو نشد که ببینی، اونا اصلا دلشون اینجا نبود، صورتاشون نورانی بود، اصلا مثل ما نبودن، نگاهشون همش دوردست ها رو نگا می کرد، جایی که ما نمی دیدیم، شب برا اونا روز بود، روز برا اونا بهار بود، بهار برا اونا گلستان بود، گلستانشون خیلی خیلی زیبا و معطر بود، اونا مست بودن، می دونم باور نمی کنی، ولی بودن... مستِ مست، چقدر هم خندون بودن... و هنوز هم هستن! عزیرم دخترم شهیدا دلشون باز بود، شاد بود، پر از مهر و صفا بود، مثل ما زود به زود که دلشون نمی گرفت، مثل ما دل مرده نبودن، یه سر داشتن و هزار سودا... با زندگی عشق می کردن، حالشون خوب بود، زندگی رو می فهمیدن و زندگی می کردن... همینه که هنوزم زنده ان... نه که از حس معنوی بگم، نه... دقت کن! خودتم می بینی، واقعا زنده ان... دختر خوبم جانبازها هم از همون طایفه ان، باقیمونده همونان، یه وقت به دیده ترحم نگاهشون نکنی، یه وقت نگی آخِی، نگی دلم سوخت براشون... اونا کوه استقامتن، خیلی بزرگن، اینجوری رو ویلچر نگاهشون نکن، اینجوری عصا به دست نبینشون... اونا پر از صبرن، پر از معرفتن، پر از بزرگی... اونا اونقدر بزرگن، اونقدر بزرگن که هیچوقت به روی ما نمیارن ماها چقدر کوچیکیم... اونا همه چی رو می بینن، چیزایی که ما نمی بینیم، اما نمی گن... دخترم هر وقت یه جانباز رو دیدی کنار جدول ایستاده، یه جوی آب هم جلو هست، جوبم خیلی بزرگه، پل هم نداره، توشم آب وحشتناک و خروشانه، و ترسیدی... اصلا هر جا کم آوردی هر جا لرزیدی هر جا وحشت داشتی مثل ما خجالت نکش، برو جلو، به جانبازه بگو ترسیدی، بگو کمک می خوای! بگو ردم می کنی؟ کمکم می کنی؟ دستمو می گیری؟! نگران نباش... اونا مَردن، مرد میدان، مرد جبهه، مرد واقعی، مرد میدونای مین، نه مثل ما بز دل و ناتوان، نه مثل ما مردای دنیایی، نه مثل ما اشباه الرجال... ببین چشم به هم زدنی ردت می کنن، با آرامش و بی خطر. عزیز دلم ما هنوز گیریم، ما خیلی درمونده ایم، ما نیمه راه هم نیستیم، ما اون مردهای مرد رو خیلی نیاز داریم، برای تاریکی ها، برای کوره راه ها، برای سنگلاخ ها، برا علاج وسوسه های دنیایی مون، میل به حکمرانی مون، میل به فرماندهی مون، برا توجیه های مسخره دنیایی مون... که ما مهمیم ما باید کمک کنیم برا حفظ اونا و راه اونا!! ما کمک کنیم به اونا؟ یعنی کمک کنیم به خدا!! مسخره نیست؟! عزیم دخترم جانبازها که کمک نمی خوان، فقط سد راهشون نشیم شهیدا یاد نمی خوان، فقط الکی خرجشون نکنیم، خرج دنیا و حقارتهامون... خانواده شهدا دلداری نمی خوان، فقط دلشون رو نشکنیم، فقط اذیتشون نکنیم... ما هنوز کمک می خوایم ازشون، یه وقت اونا از ما دلشون نگیره... چیزی از خدا نخوان... کانال حماسه جنوب، شهدا @defae_moghadas2 ❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣❣