eitaa logo
دگرش...
284 دنبال‌کننده
46 عکس
4 ویدیو
3 فایل
برای آینده ایران یادداشت‌های محسن دنیوی نام‌ کاربری در بله، ایتا، ویراستی: @donyavi1979 www.donyavi1979.ir
مشاهده در ایتا
دانلود
⭕️ *اجماع ویرانگر یا سازنده* ⭕️ بخش دوم محسن دنیوی انتخابات ۸ تیر ۱۴۰۳ یکی از واقعی‌ترین رقابت‌های انتخابات‌های پس از انقلاب است که تمام طیف‌های داخل جمهوری اسلامی ایرانکه چارچوب کلی را قبول داشته و متناسب با آن رفتار می‌کنند، نماینده خود را دارند. الحق که آقای پزشکیان نماینده بهتر و شایسته‌تری نسبت به آقای لاریجانی برای نمایندگی بدنه اجتماعی اصلاحات و کارگزاران و حامیان منتقد نظام در این جریانات سیاسی است. رهبران این جریان خود را آماده پذیرفتن با اکراه آقای لاریجانی می‌کردند اما شورای نگهبان آنها را شگفت زده کرد و یک گزینه جذاب‌تر پیش‌روی آنها قرار داد و نشان داد که با چهره‌های اصیل جریانات سیاسی مشکل ندارد و برعکس از افراد حاشیه‌ساز که تلاش می‌کنند از مکانیزم انتخاب و رای برای خروج از چارچوب و اقدامات ساختارشکنانه استفاده کنند گریزان است. گزینه‌ای که به پاکدستی و ساده‌زیستی و عدالت خواهی در عین علاقه به توسعه و ارتباط با غرب مشهور است. هر چند جمع بین این موارد در مقیاس اداره کشور هیچ‌گاه سنجیده نشده و باید دید که پزشکیان چگونه بین ارتباط با آمریکا و قدرتهای جهانی و عدالت خواهی و ظلم‌ستیزی می‌خواهد جمع کند؟ پایگاه رای واقعی آقای پزشکیان هم در اثر انتشار مطالبی در فضای عمومی و مجازی درباره بی‌برنامگی ایشان و ارجاع مداوم به کارشناسان و ناتوانی از تصمیم‌گیری درباره نظارت کارشناسی و برخی شبهات درباره تجزیه طلبی یا همراهی با براندازان در سال ۱۴۰۱ دچار تردید چندانی برای رای دادن به ایشان نمی‌شود. درست مثل پایگاه رای واقعی آقای قالیباف و آقای جلیلی که مصمم به دفاع و حمایت از فرد مطلوب و نماینده خود در انتخابات پیش رو هستند. حتی حامیان آقایان زاکانی، پورمحمدی و قاضی‌زاده هم حق دارند به فرد مورد نظر خود رای بدهند و دلیلی بر اصرار به کناره‌گیری اجباری آنها نیست. البته اگر نامزدی به نفع نامزد دیگری به نحو خودخواسته کناره‌گیری کرد رفتاری حرفه‌ای و سنجیده در سیاست‌ورزی است و نه نشانه ضعف است و نه نشانه بی اخلاقی! پس به جای تاکید بر اجماع بی‌فایده و حتی مخرب، اجازه دهیم رقابت واقعی در بدنه معقتد به جمهوری اسلامی و مخالف ساختارشکنی و براندازی و دخالت خارجی در امور ایران شکل بگیرد و جریان‌های پرقدرت با حامیان چند میلیونی در ساختار سیاسی کشور باقی بمانند و برای تأثیرگذاری بر هم به طور مداوم در انتخابات مجلس شورای اسلامی و شوراهای شهر و روستا و از همه مهمتر در ریاست جمهوری و خبرگان شرکت کنند و رقابت کنند و یکدیگر را در خارج از دولت و مجلس نقد کنند. امید است که نقد و فشار جریانهای واقعی سیاسی اجتماعی اگر با انصاف و اخلاق و لحاظ منافع ملی و اتحاد در برابر دشمنان تاریخی ایران باشد، به نفع مردم و ایران اسلامی تمام شود و روایت های متنوعی که از ایران پس از انقلاب اسلامی شکل گرفته است بتواند پس از عبور از درگیری‌های داخلی، کودتاها، ترورهای گروه‌هکها، زخم‌های تجزیه طلبان قومی و مذهبی، ادعاها و دروغ های بزرگی مانند تقلب در انتخابات و ساختارشکنی‌های ضدملی و مذهبی علیه رهبری و قانون اساسی همچنان پا بر جا بایستد و در برابر دشمنی‌ها و تحریم‌های خارجی و کارشکنان و منفعت‌طلبان و مفسدان داخلی که از کیان ایران اسلامی دفاع کند. این روایت های متنوع با اشتراکات‌شان درباره نظام و قانون اساسی و تمامیت ایران اسلامی، به راه‌حل‌های مختلفی برای پیشرفت کشور و بهبود جایگاه ایران در منطقه و جهان خواهند رسید و به خواست خدا و اراده مردم، آینده ایران روشن خواهد بود. ادامه دارد...
⭕️ *اجماع ویرانگر یا سازنده* ⭕️پی‌نوشت مهم (این بخش توسط دکتر سید آرش وکیلیان نوشته شده است) در توصیه به اجماع و انصراف، به اثر رای منفی نامزدها هم توجه کنیم. گاهی اثر منفی اجماع و انصراف بیش از اثر مثبت آن برای جریان و جبهه مطلوب ماست. تحلیل های حامی اجماع متمرکز بر آرای مثبت نامزدها هست. به این معنا که در مشارکت ۵۰ درصدی (۳۰ میلیون نفر) مجموع آرای اصولگرایان و قشر خاکستری حامی آنها از آرای پزشکیان بیشتر است لذا اگر این نامزدها اجماع کنند تا انتخابات دو مرحله ای نشود، در همان مرحله نخست برنده گزینه اصولگرایان برنده میشود. توان جذب آرای اصولگرایان و قشر خاکستری همراه آنها ، بر اساس نتایج انتخابات سال ۱۳۹۶ و ۱۴۰۰ مرحوم رئیسی بین ۱۵ تا ۱۸ میلیون نفر است که اگر مشارکت در انتخابات حدود ۵۰ درصد یعنی نزدیک به ۳۱ میلیون میلیون باشد می تواند منجر به برنده شدن آنها شود. میزان مشارکت بیش از ۵۰ درصد در واقع جذب آرای اعتراضی است که همه به سمت پزشکیان می رود و سقف رای وی با توجه به تجربه حسن روحانی تا ۲۳ میلیون هم می تواند برسد. یعنی آن چیزی که این بزرگواران نادیده می گیرند آرای منفی است، یعنی آرایی که در مخالفت با اصولگرایان به صندوق ریخته میشود. علی رغم دو هفته تبلیغات اصلاح طلبان، اعتدالگرایان و سایر افراد حامی جناب پزشکیان هنوز در نظرسنجی ها مشارکت بیش از ۵۰ درصد نشده است. در نتیجه میتوان گفت حامیان پزشکیان توان ایجاد جلب آرای جدید را ندارد و فقط در حال جذب آرای مردد مشارکت کنندگان در سقف ۵۰ درصد هستند. به این ترتیب آنچه که رقیب اصلی اصولگرایان می باشد ، آرای منفی است یعنی اشخاصی که به رقیب رای می دهند تا اصولگرایان رای نیاورند. این آرا هنوز فعال نشده است و هر نوع اجماع تصنعی و شبه مهندسی که بفرموده اشخاص سیاسی پنهان موسوم به پدرخوانده ها صورت پذیرد، میتواند این آرای خفته اعتراضی را بشدت تحریک کند و آنها را ترغیب به رای منفی نماید. در این صورت پیروزی جناب پزشکیان در همان دور اول قطعی خواهد شد. این اتفاق به نحوی در سال ۱۳۹۲ رخ داد که بعد از حذف مرحوم هاشمی توسط شورای نگهبان ، آرای مثبت و منفی هر دو جذب حسن روحانی شد. اما اگر یکپارچه شدن اصولگرایان نه با یک فعالیت تصنعی بلکه در نتیجه طبیعی انتخابات مرحله اول مانند سال ۱۳۸۴ رخ دهد، امید است که رای اعتراضی اصلا فعال نگردد و در مرحله دوم بخش بزرگ آرای اصولگرایان و قشر خاکستری همراه آنها برای نامزد اصولگرا که در دور اول رأی آورده ریخته شود! پایان
چه کسی در مناظره، نماد تغییر بود؟
بماند به یادگار برای بعد از انتخابات... اگر در این انتخابات دکتر جلیلی رییس جمهور شد، شاید به این دلایل باشد: اول: نماد تغییر مردم در چهره دکتر پزشکیان، تمام اصلاحات و کارگزاران و اعتدال را می بینند! از مرحوم هاشمی تا کروبی و ناطق و خاتمی و روحانی و تکرار گذشته... و در چهره قالیباف هم تکرار تمام اصولگرایان و احزاب مرتبط با اصولگرایی مثل موئتلفه تا بخش اصلی سپاه و روحانیت و ...می‌بینند. اما از گذشته‌، چندان کسی پشت جلیلی نیست و جلیلی یادآور تکرار گذشته نیست و این می‌تواند امید به تغییر ایجاد کند‌ و او نماد تغییر باشد. دوم: سردار تنها وقتی مردم تصور کنند همه نمی‌خواهند که یک نفر باشد، اما او همچنان ایستاده است به سوی او اقبال می‌کنند و امروز جلیلی در چنین وضعیتی است و توانست تا انتخابات مقاومت کند و زنده بماند. اگه آقای پزشکیان رییس‌جمهور شد، یعنی مردم با وجود خون همچنان گرم شهید، سه سال زحمات شبانه روزی دولت او، راه‌حل مسائل کشور را در رفع تحریم خارجی می بینند و امیدشان برای بهبود آزادی داخلی و تامین رفاه به انقلابی‌ها نیست. بلکه دنبال یک توسعه گرای پاک دست صادق مشتاق عدالت و رفاه و آزادی می‌گردند حتی اگر در ظاهر ساده و ناتوان باشد. حتی اگر در آینده نتواند از پس وعده‌هایش برآید و یا حتی بازی اطرافیانش را بخورد! اگر آقای قالیباف هم رییس جمهور شدند، یعنی مردم چیزی بین این دو وضعیت و جریان را راه‌حل فعلی کشور می‌دانند! قالیباف به معنای واقعی کلمه، میانگین و وسط است. میانه توسعه گرایی عدالت گرا و پیشرفت خواهی به فکر رفاه!
جلیلی که طالبان نیست؛ اما شما هم اشرف غنی نباشید!
آیا ، گزینه مناسبی برای رویارویی با ترامپ است؟
عروسک خیمه‌شب‌بازی...
موی دماغ یا خار در چشم؟!
جلیلی، مصداق ادعاهای پزشکیان!
ایران، چاله‌میدان نیست! جماعتی که بیست سال است احمدی‌نژاد را بابت لمپنیزم، نقد و مسخره می‌کنند، امروز پزشکیان تحویل داده‌اند!
تمام گذشته پشت تو باشند و تو تمام گذشته را سیاه بدانی احتمالاً بیماری!
عصر شنبه، دولت آفتاب یا دولت در سایه جدید؟!