#هدیه‌ی‌اجباری👩‍⚖ #پارت‌بیست‌یکم🌷 احسان از ديشب كه هستي بهم زنگ زده بود تمام وجودم گُر گرفته بود. چه فكرايي كه توي ذهنم بالاوپايين نميشد! با خودم ميگفتم اگه بفهمم اون مرتيكه دستش به هستي خورده باشه، بلايي به سرش ميارم كه مرغاي آسمون به حالش گريه كنن! نكنه واقعاً كاري كرده؟ نكنه دوباره فيلش ياد هندستون كرده باشه و رفته خارج؟ خب بره، چه بهتر! خودم طلاقش رو ميگيرم و تا آخر عمر هم نوكريش رو ميكنم. آه خدايا به طلاقش راضي نبودم؛ ولي براي به دست آوردنش هم هرروز فكرها توي سرم روي نمودار سينوسي بالاوپايين ميشد. هنوز هم نتونسته بودم با ازدواجش كنار بيام. هرچند كه خودم باعث به هم رسوندنشون شدم؛ اما توي اون لحظه فقط بهخاطر خوشحال كردن هستي اون كار رو كردم؛ چون ديگه تحمل نداشتم كه زجركشيدنش رو ببينم. اما الان چي؟! واقعاً الان حالش خوبه؟ الان خوشحاله از زندگيش؟ اگه نباشه چي؟ اگه اذيتش كنه اونوقت من خودم رو هرگز نميبخشم. با صداي آويز بالاي در كافيشاپ كوچيك و دنجي كه فضاي قرمز و مشكي داشت؛ ذهنم رو سرو سامون دادم و به چهرهي زيباش خيره شدم. چقدر زيبا شده بود. مانتو ليموييرنگي با روسري مدلدار و شلوار مشكي پوشيده بود، كيفدستي مشكيرنگي رو هم توي دستش گرفته بود. بهقدري محو زيباييش شده بودم كه خانومي رو كه همراهش بود اصلاً نديدم! در نگاه اول خانمي چادري رو ديدم كه سرش كاملاً پايين بود. هستي با چشم به دنبالم ميگشت، دستم رو بلند كردم تا من رو ببينه. تا چشمش بهم خورد لبخند دلنشيني زد و چال روي لپش من رو توي خودش غرق كرد. من هم در جوابش همون لبخند رو تحويلش دادم. دنجترين ميز كافيشاپ رو رزرو كرده بودم. هستي همراه با همون خانم بهسمت ميز قدم برداشتن. نزديك كه شدن از روي صندلي بلند شدم و همراه با اشاره سر سلام دادم. هستي با همان لبخند گفت: - سلام خوبي؟ چه خبر؟ - خوبم ممنون. تو خوبي؟ خانم همراه هستي كه الان ميتونستم بهتر ببينمش نزديك اومد و همونطور كه سرش پايين بود سلام داد. من هم در جواب سلام سردي دادم و صندلي رو براي هستي عقب كشيدم و خواستم بشينم كه هستي با سر اشاره داد كه اون صندلي رو هم عقب بكش. بالاجبار اون صندلي رو هم براي همراهش عقب كشيدم كه با تشكر آرومي كه انگار صداش از ته چاه بيرون مياومد نشست. همينطور كه روي صندلي مينشستم گفتم: - اتفاقي افتاده؟ - نميخواي بدوني ايشون كي هستن؟ نيمنگاهي به دختر روبهروم انداختم. با اشاره سر به هستي گفتم كه كيه؟ دستش رو پشت سر دختر گذاشت و با صدايي كه هميشه مواقع خوشحالي نمايان ميشد گفت: - ايشون بهترين دوست من و بهتره كه بگم خواهر عزيز منه! ويژگي بدي نميتونم توي وجودش پيدا كنم؛ مگر اينكه خودت بگردي و پيدا كني. متوجه حرفهاش نميشدم، اصلاً دليل كارهاش رو نميفهميدم. همينطور هاجو واج نگاهش كردم كه رو بهسمت اون خانم جوري كه به من اشاره ميكرد ادامه داد: - ايشون هم پسرخاله من و بهتره بگم كه برادر و تكيه گاه من توي روزاي سختم،🌻🌻🌻🌻 🌸به نیت فرج امام زمانمون اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم🌸 ☘ 💖☘ 💖💖☘ 💖💖💖☘ 💖💖💖💖☘ #اللهمْ‌عَجِلْ‌لِوَلِیِڪ‌الفَـــࢪَج #کانال‌دلنوشته‌وحدیث @delneveshte_hadis110 <====💠🔶🌹🔷💠====>