#عید_پسح_یهودیان_صهیونیست بهانه‌ای برای تکمیل پروژه یهودی‌سازی مسجدالاقصی در فلسطین اشغالی سلسله مباحث نیمه پنهان عید پسح ماه‌هاي عبري، با حلول ماه آغاز و با حلول بعدي(يعني يك دور گردش ماه به دور زمين) پايان مي‌يابد. زمان دقيق شروع ماه، هنگامي است كه كره ماه بين زمين و خورشيد قرار دارد و در اين حالت قابل رويت نمي‌باشد. اين زمان به زبان عبري -مُولاد به معناي تولد نام دارد. فاصله زماني بين دو مولاد برابر ٢٩ روز و ١٢ ساعت و ٤٤دقيقه و٣/١٣ ثانيه است. به لحاظ کسری ده روزه سال قمری نسبت به شمسی، هر چهارسال یک سال سیزده ماهه محاسبه می‌شود تا تناسب سال‌ها و ماه‌ها برقرار بماند وگرنه در غیر این صورت پس از گذشت ٩ سال، عيد پسح از اول بهار به آخر پاييز منتقل خواهد شد. اتفاقی برخلاف فرمان تورات که تاکید دارد جشن سالگرد خروج بني اسرائيل از مصر(عيد پسح) همواره بايد در اوايل بهار و جشن سايه‌بان‌ها(سوكُوت) نيز بايد در اوايل پاييز برگزار گردد. بنابراین سازوکار درنظر گرفته برای حل معضل تطبیق اعیاد ماه قمری با سال شمسی، چنین بود که هر ٢ يا ٣ سال يك بار، سال كبيسه اعلام شده و يك ماه به آن اضافه شود (سال ١٣ماهه). همچنین نکته مهم دیگر هنگام طراحی تقویم عبری این است که مناسبت‌های مذهبی نباید در برخی روزها اتفاق بیوفتد. برای مثال همین عید پسح هرگز از روز دوشنبه، چهارشنبه يا جمعه نباید آغاز شود. از مشهورترين مستخرجين تقويم عبري در ايران مي‌توان از مرحوم سليمان كهن صدق ياد نمود. آیین جشن پسح نزد کلیمیان در عید پسح؛ یهودیان برّه قربانی می‌کنند چرا که بر اساس روایت داستان حضرت موسی؛ هنگامی که بلا بر سر مصریان و فرعون نازل می‌شد؛ فرمان از طرف خداوند آمد که یهودیان سر در خانه‌های خود با خون بره قربانی علامت گذاری کنند. در دو شب نخست این عید،همه خانواده پیش از صرف غذا به نوبت بخشی از داستان خروج از مصر که هگادا نامیده می‌شود را می‌خوانند، سپس شام سنتی را می‌خورند؛ شامی که به همراه نان فطیر است. سپس بعد از صرف شام، اعضای خانواده به خواندن غزل غزل‌های سلیمان و دیگر سروده‌های مذهبی از کتاب میرزا داوود، مشغول می‌شوند. استفاده از نان فطیر اهمیت بسیاری دارد به نحوی که این عید به عید فطیر نیز شهرت دارد. در تمام طولهشت روز عید پسح؛ استفاده از گندم و جو و یا فرآورده‌های حاصل از آن‌ها به صورت تخمیر شده ممنوع است و باید به جای آن از نان فطیر ویژه‌ای به نام مصا استفاده شود. این کار بخشی از اقدامی است در تلاش با فراموش نشدن رنج گذشتگانشان وریشه آن به سبک زندگی کوچ نشینی و داستان گذر از نیل باز می‌گردد. برخی معتقدند زمانی که عبریان باید مصر را ترک می‌کردند؛ فرصت کافی برای جمع آوری غذا و آذوغه نداشته‌اند و از این رو مجبور بودند خمیر نانی که هنوز جا نیوفتاده بود(فطیر) را به صورت نان پخته با خود حمل کنند. برخی دیگر بر این باورند که از آنجا که نزادسامی و عبریان قومی دامپرور و کوچ‌رو بودند، این سبک نان پختن درواقع تطبیق شرایط تغذیه آن ها با سبک زندگیشان بوده است. ✍️تحقیق و پژوهش - سارا حتمی | گلیتا حسین پور 📌بخش ۳ - لینک بخش۲ عید پسح یهودیان #عید‌پِسَح‌یهود #یهودی‌سازی‌مسجد‌الاقصی #به‌سوی‌ظهور https://eitaa.com/dghjbbhg