: 💥کتاب زندگی و خاطرات شهید حججی چاپ شد 🔰کتاب «سربلند» شامل زندگینامه داستانی شهید مدافع حرم محسن حججی از سوی انتشارات شهید کاظمی منتشر و راهی بازار نشر شد.

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۷۶ ڪسے در مغزم فریاد میزند:"احساساتے ڪہ بهش داریو بریز دور! هادے برات موندنے نیست آیہ!" بہ خودم نهیب میزنم:"نہ! من ڪہ حسے بهش ندارم!" هادے ڪمے جا بہ جا میشود،بے اختیار او را در لباس نظامے تصور میڪنم. دلرباتر است.... ❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️❄️ هادے ماشین را نزدیڪ آپارتمان پنج طبقہ اے پارڪ میڪند و میگوید:اینجاست. نگاهے بہ محلہ مے اندازم،محلہ اے خلوت در یڪے از مناطق متوسط نشین. هادے ڪمربند را از دور نیم تنہ اش آزاد میڪند و میگوید:راستے اسم دوستم سید علیرضاست و اسم همسرشون یاس سادات! لبخند میزنم:چہ جالب هر دو ساداتن. هادے پیادہ میشود و در عقب را باز میڪند،نایلون هاے میوہ و مرغ و گوشت را برمیدارد و روے زمین میگذارد. سپس ڪیسہ ے برنج و چاے و آجیل را برمیدارد،من هم پیادہ میشوم و دو سہ تا ڪیسہ ے باقے ماندہ ڪہ حاوے حبوبات و سبزیجات بستہ بندے شدہ و پودرماشین لباس شویے است برمیدارم. هادے سریع میگوید:خودم چندتا چندتا میارم! در ماشین را میبندم:سنگین نیستن. سرے تڪان میدهد و بہ سمت آپارتمان میرود،ڪیسہ ها را مقابل در میگذارد و زنگِ واحد سہ را میفشارد. دو سہ دقیقہ طول میڪشد تا صداے دختر جوانے بگوید:بعلہ؟ هادے سریع میگوید:سلام هادے ام،میشہ چند لحظہ بیاید جلوے در؟ صداے دخترڪ مضطرب میشود:آقا هادے شمایید؟ الان میام! بہ دو دقیقہ نمے ڪشد ڪہ دختر جوانے در را باز میڪند،همانطور ڪہ بہ زور چادر رنگے اش را روے سرش نگہ داشتہ و با چشمان نگران بہ هادے زل زدہ میگوید:سلام! گویے متوجہ حضور من نشدہ،چشمان درشت قهوہ اے رنگش آرام و قرار ندارند. هادے جواب سلامش را میدهد و احوال پرسے میڪند،یاس ڪوتاہ و سریع جواب میدهد. در چشمانش اشڪ حلقہ زدہ،آب دهانش را با شدت فرو میدهد:آقا هادے! حالِ علیرضا خوبہ؟ هادے سریع میگوید:معلومہ ڪہ خوبہ بہ من گفت براتون یڪم خرید ڪنم. یاس نگران بہ سمتمان مے آید و با بغض میگوید:تو رو خدا راستشو بگید! علیرضا چیزیش شدہ؟ هادے با اطمینان سرش را تڪان میدهد:از من و شما حالش بهترہ،بهم گفت براتون یڪم خرید ڪنم و بیارم. باید قبلش خبر میدادم دارم میام نگران نشید! یاس نفس آسودہ اے میڪشد و چشمانش را مے بندد،قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد و زمزمہ میڪند:خدا رو شڪر! چشمانش را باز میڪند و با دست صورتش را پاڪ میڪند،نگاهش میڪنم و لبخندے روے لبانم مے نشانم:سلام! سرش را بہ سمتم برمیگرداند و جوابم را میدهد،ڪنجڪاو نگاهش را میان من و هادے مے چرخاند ڪہ هادے با دست بہ من اشارہ میڪند و میگوید:نامزدم آیہ! در چشمانش تعجب و شادے برق میزنند،لبخند عمیقے روے لبانش مے نشیند و چهرہ ے نگران و غمگین چند لحظہ قبلش را پنهان میڪند! با ذوق دستم را میگیرد و میفشارد:اے جانم! پس شما نامزد آقا هادے اید؟ تبریڪ میگم عزیزم‌. لبانم را باز میڪنم:خیلے ممنون. محڪم در آغوشم مے ڪشد:پس بالاخرہ یڪے ام پیدا شد دلِ آقا هادے رو ببرہ! لبخند خجولے میزنم و از آغوشش بیرون مے آیم،حالا چشمانش میخندند! _یاس هستم! یاس سادات. با لبخند جوابش را میدهم:چہ اسم لطیف و قشنگے،منم آیہ ام خوشوقتم. رو بہ هادے میگوید:چہ بے خبر! ما رو قابل ندونستید؟ هادے با شرم میگوید:این چہ حرفیہ؟! یہ دفعہ اے شد! سپس بہ ڪیسہ ها اشارہ میڪند و ادامہ میدهد:براتون بیارم بالا؟ یاس لبخند شیرینے میزند و چادرش را مرتب میڪند:چرا زحمت ڪشیدید آخہ؟ خودم میبرم بالا. در خانہ را تا آخر باز میڪند:بفرمایید. هادے بہ من چشم میدوزد،رو بہ یاس میگویم:نہ دیگہ مزاحم نمیشیم. چندتا از ڪیسہ ها را برمیدارد و میگوید:چہ مزاحمتے؟! چے بهتر از اینڪہ بعد از دو سہ هفتہ تازہ عروس و داماد مهمون خونہ م باشن. خون در صورتم مے دود،گونہ هایم انارے میشوند از شرم. تازہ عروس! عروسِ هادے! یعنے میشود؟! هادے هم بدتر از من خجالت میڪشد،سریع باقے ڪیسہ ها را برمیدارد و بہ من اشارہ میڪند وارد خانہ بشوم. آرام میگویم:میخواے چندتاشو بدہ من. جواب میدهد:نہ خودم میارم. یاس تعارف میڪند من اول وارد بشوم،میگویم:نہ اول شما و هادے برید ڪہ بار دستتونہ! هادے جلوتر از همہ راہ مے افتد و من و یاس پشت سرش،بہ طبقہ ے دوم ڪہ میرسیم یاس بہ در سمت چپ اشارہ میڪند:بفرمایید! اینم ڪلبہ ے درویشے من و سید علیرضا. بہ سر در خانہ نگاہ میڪنم،تابلوے ڪوچڪے بالاے در زدہ شدہ ڪہ رویش نوشتہ "بیت الزهرا" یاس در را باز میڪند و میگوید اول من و هادے وارد بشویم،خجول همراہ هادے وارد خانہ میشوم. خانہ اے هفتاد هشتاد مترے با دڪور و چیدمان فوق العادہ لطیف و زیبا! ڪاغذ دیوارے هاے توسے رنگ با نقش گل هاے متوسط صورتے ڪم رنگ دیوارها را زینت دادہ اند. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 🍎…| @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۷۷ وسط پذیرایے مبلمان راحتے و سادہ ے صورتے ڪمرنگ و سیستم هاے صوتے و تصویرے دیدہ میشوند. روے دیوارے ڪہ در دید است تابلو فرش سفیدے با نقش وان یڪاد بہ چشم میخورد،خانہ با تمام زیبایے اش شادابے ندارد! یاس بہ سمت آشپزخانہ میرود و میگوید:خیلے خوش اومدید،ببخشید خونہ یڪم نامرتبہ. هادے ڪیسہ ها را روے ڪابینت میگذارد و بہ سمت مبل ها میرود. رو بہ روے یاس مے ایستم:چہ خونہ ے قشنگے دارے! مثل خودت ملیح و قشنگہ. لبخند شیرینے میزند:چشمات قشنگ میبینہ. بہ چادرم اشارہ میڪند:راحت باش درش بیار. نگاهے بہ هادے مے اندازم و با اڪراہ چادرم را در مے آورم. ڪترے را برمیدارد و بہ سمت ظرف شویے میرود همانطور ڪہ شیر آب را باز میڪند بہ سمتم برمیگردد:ببخشید من جلوے در متوجهت نشدم،آقا هادے ڪہ بے خبر اومد فڪر ڪردم خدایے نڪردہ خبرِ... حرفش را ادامہ نمیدهد،مے ماند چطور براے شهادت بگوید خدایے نڪردہ! مے پرسم:تازہ ازدواج ڪردین؟ _آرہ! پنج ماهہ. متعجب نگاهش میڪنم،تازہ دامادش را بہ میدان جنگ فرستادہ! ڪترے را روے گاز میگذارد و زمزمہ میڪند:وقتایے ڪہ نیست زنگ تلفن و آیفون تنمو مے لرزونہ! بہ سمت هادے برمیگردم،متفڪر بہ پارڪت خیرہ شدہ،یاس نزدیڪ من میشود:برو بشین عزیزم. لبخند میزنم:راحتم! رو بہ هادے اضافہ میڪند:راستے آقا هادے پول خریدا چقدر شد؟ هادے سر بلند میڪند:پولاے خودِ علیرضاست. یاس مے پرسد:جدے میگید؟ هادے میخندد:بعلہ! مثل زنا بهم لیست داد چے بخرم‌. محبت در چشمان یاس موج میزند:آخہ وقتایے ڪہ خونہ ست یا خودش خرید میڪنہ یا باهم میریم. بہ سمت مبل ها میروم و نزدیڪ هادے مے نشینم،یاس هم بہ سمتمان مے آید و ڪنارم مے نشیند:علیرضا حسابے تو زحمت انداختتون! هادے میگوید:من ڪہ بهش گفتم مرخصے چندماهہ بگیرہ گوش نڪرد. یاس تلخ میخندد:هرچے بیشتر ڪنار هم باشیم دل ڪندن برامون سخت ترہ! یاس از من و نحوہ ے آشنایے ام با هادے میپرسد،خودش دانشجوے سال دوم پزشڪیست و با همسرش علیرضا دخترخالہ و پسر خالہ اند. بعد از نوشیدن چاے و خوردن میوہ،همراهش بہ آشپزخانہ میروم تا خریدها را بچیند. در یخچال را باز میڪند و میگوید:باید از آقا هادے ڪلے تشڪر ڪنم ڪہ تو رو آورد داشتم از تنهایے دق میڪردم. ڪنجڪاو مے پرسم:چرا وقتایے ڪہ همسرت نیست نمیرے خونہ ے مادرت؟ _هم مادرم هم مادرشوهرم خیلے اصرار دارن برم پیششون اما ڪم میمونم. آخہ... مڪث میڪند و ادامہ میدهد:مدام غر میزنن و نصیحت میڪنن علیرضا رو راضے ڪنم دیگہ نرہ،میترسم حرفاشون روم اثر بذارہ. گاهے از این تنهاییا و دلهرہ ها خستہ میشم‌... نمیخوام جلوے معراجشو بگیرم... بہ صورتم زل میزند:میدونے اولش فڪر میڪردم آسونہ،یہ زندگے رویایے و شیرین... اما بعد از عقدمون بار اولے ڪہ اعزام شد فهمیدم همسر مدافع حرم بودن یعنے چے! تازہ فهمیدم راهے ڪجاش ڪردم،هر ثانیہ استرس،نگرانے،دلهرہ،گاهے چند روز بے خبرے! دیونہ شدنت با شنیدن خبر شهید شدن مدافعاے حرم یا دیدن تشیع جنازہ شون! بہ اینجا ڪہ میرسد بغض میڪند:با خودت میگے ببین ممڪنہ توام یہ روزے اینجا باشے! پشت یہ تابوتے ڪہ روش پرچم سہ رنگ ڪشورتہ و توے تابوت عزیزترین ڪَسَت! حرف مردم و گاهے مشڪلات مالے بہ ڪنار،نبودنِ خودش مے ڪشتت‌. هربار با رفتنش میمیرے و با برگشتنش جون میگیرے و هر لحظہ منتظر از دست دادنشے! #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 🍎…| @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۷۸ دستش را میگیرم و گرم میفشارم،قطرہ ے اشڪے از گوشہ ے چشمش مے چڪد:تو آخرین نامہ ش نوشتہ یاسم! انگار مادر و عمہ مون خیلے دوستت دارن ڪہ منو براے شهادت قبول نمیڪنن تا دخترشون آشفتہ نشہ! میان اشڪ میخندد:منظورش حضرت فاطمہ و حضرت زینبہ. آب دهانش را فرو میدهد:یہ چیزے بگم نمیخندے؟ سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نہ! لبش را بہ دندان میگیرد و اشڪانش شدت:هر شب نامہ هاشو میخونم و حس میڪنم خودش ڪنارمہ و دارہ تو گوشم نجوا میڪنہ،هرشب نامہ هاشو میبوسم و سرمو میذارم روشون تا خوابم ببرہ! سرمو بہ جاے قفسہ ے سینہ ش میذارم رو نامہ هاش یا عڪساش و زمزمہ میڪنم:یاس! علیرضا برمیگردہ،فقط چهل و پنج شب موندہ! فقط چهل و چهار شب موندہ! فقط چهل و سہ شب موندہ! توے این شب شماریا میمیرم و زندہ میشم تا برسہ! آقا هادے رو ڪہ جلوے در دیدم دلم هُرے ریخت گفتم خدایا نڪنہ خبر شهادت علیرضا رو برام آورده‌. چادرمو برداشتم و دوییدم،تو پلہ ها چندبار خوردم زمین،هے میخوردم زمینو میگفتم خدایا خبر مجروحیتشو آوردہ باشن! خدایا من راضے ام دست و پا نداشتہ باشہ ولے ڪنارم نفس بڪشہ،خدایا تیر خوردہ باشہ ولے زندہ باشہ،خدایا جانباز شدہ باشہ ولے شهید نہ! جلوے در ڪہ رسیدم زمزمہ ڪردم یا فاطمہ پسرتو از خودت میخوام،تو رو بہ حق صاحباے اسمش علیرضا رو بہ من ببخش حتے جانباز! هرطور ڪہ جانباز شدہ باشہ! آقا هادے ڪہ گفت حالش خوبہ روح بہ بدنم برگشت. هق هق میڪند:هزار مرتبہ شڪر ڪہ حالش خوبہ! بغض بہ گلویم چنگ میزند،بے اختیار با بغض بہ هادے خیرہ میشوم،بہ چشمانم زل میزند و لبخند عجیبے رو لبانش نقش مے بندد! دستم را روے قلبم میگذارم،دلم براے ماندنت ضعف میرود... بیا ماندنے شو... #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی 👉🏻 🍎…| @dokhtaranchadorii

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید

#پروفایل_شهیدانه

پیشنهادات و انتقادات خودتون رو در مورد کانال دختران چادری به آی دی زیر بفرستید @samern

🌷 #فتح_المبین بچه‌ها بیایید یه کاری کنید، که #امام_زمان برنامه‌هاشو روی ما پیاده کنه؛😍 ما اون مأموریتِ خاصِ آقا رو انجام بدیم!☺️ این یه #رابطه‌ی_خصوصی با امام زمان میخواد.❤️ این یه نصفِ شب گریه کردن‌های خاص میخواد.😢 #حاج_حسین_یکتا

#ایستگاه_تفڪر 💔مہـدے جـاڹ💔 ❌فرق بسیـار است...میاڹ ڪسي ڪہ امروز خودش را بہ لشڪر تو مي‌رساند تا ڪسي ڪہ بعد از آغـاز حڪومت جہاني‌ات بہ تـو مي‌پیوندد...❌ ⁉️آیا #منـم_هستـم شعـار امروزِ مڹ نیز هست؟ 🍎…| @dokhtaranchadorii

💔 مهــدے جــان 💔 💢بیـا کـه سقف آسمان زندگیمـان را ابرجهـل و فسـاد پوشانده است؛ 💥بیـاکـه زمین ❌تشنـه باران است؛ 🌙أللَّھُمَ؏َـجِّلْ لِوَلیِڪَ ألْفَرَج🌙 🌟شبتون مهدوی🌟

#ریحانه بانـ|😇|ـو تُـ🌺 فرِشتِہ خدایے با بال هاے سیـ|●|ـاهے ڪہ تو را آسمانے ڪردهـ🕊 اَمّا☝️ هَر وَقت ڪِہ لِباسِـ👕 حیـا را تَنِ جِســ|👇|ـمَت مےڪُنے بِہ روحَت نیز گَوشـ👂ـزَد ڪُن حَیاےِ دُختَـ|🎈|ـرانِہ اَش را ایمانَشـ📿 را،اِعتِقــاداتَش را پُشتِ دَر🚪 جا نَگُــذارَد وَ گَرنَــہ✋ شِیطانـ👹 هم فِرِشتِه اے بُود ڪِہ راندِهـ👣 شد اِے فِرِشتِہ تَرینـ🌹 مُواظِب باشـ☝🏻 راندِه شُدِه ےِ دَرگاهِ حَق نَباشے😉 🖊 #مطهره_امینے 🌿 #مدافع_حریم_حیا @dokhtaranchadorii •🎀•

🎀🎀🎀🎀 🎀🎀🎀 🎀🎀 #چادرانــــــــــه😍😇 خواهے نشوے همرنگـ😶 رسواے جماعتـ شو☺️ در زمانه اے ڪه برهنگے افتخاراسٺ مݧ بهــ چادرے بودنم افتخار میڪنم😉😌 ✅ @dokhtaranchadorii 🎀🎀 🎀🎀🎀 🎀🎀🎀🎀

پروفایل مذهبی👇🏻👇🏻👇🏻

🍃🍃🌸 یہ مثلے هست کہ میگہ ؛⇣ «سرم برہ،قـــولم نمیره» قول منِ بانو بہ شهــــدا...⇣❤️ «چـــادرمہ!» ⇠«سرم برہ ، چــادرم نمیرہ»⇢😊 🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii

والپیپر👇🏻👇🏻👇🏻

: ❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۷۹ نگاهم را بہ زور از هادے میگیرم و آب دهانم را با شدت فرو میدهم. یاس با گوشہ ے چادر،اشڪانش را پاڪ میڪند،محڪم دستانش را میفشارم:وقتے خودت عذاب میڪشے چرا میذارے برہ؟ لب میزند:دوستش دارم! حرم عمہ ے ساداتو دوست دارم،آرامش مردممو دوست دارم. حق بہ جانب میگویم:همین یہ ساعت پیش ڪہ میوہ فروشے بودیم یہ آقایے راجع بہ مدافعاے حرم... نمیگذارد حرفم را ادامہ بدهم،با لبخند میگوید:میدونم چیا میگن! _پس چرا باید بخاطرہ شون تویے ڪہ تازہ عروسے عذاب بڪشے و مَردتو بفرستے میدون جنگ؟! _آیہ جان! عزیزدلم الان خودِ توهم تقریبا همسر یہ مدافع حرمے باید دلتو خیلے بزرگتر از این حرفا ڪنے! پوزخند میزنم:واقعا نمیفهمم! براے مردمے ڪہ قدر نمیدونن چرا باید جونتو بدے؟! این بار او دستم را میفشارد:مدافعاے حرم شاید دلایل زیادے براے رفتن داشتہ باشن اما دوتا دلیل اصلے شون حفظ حرم زینب و امنیت ایرانہ،اگہ همینا نخوان از خودشون بگذرن ما باید بهاے سنگین ترے براے آرامش و امنیتمون بدیم! دهہ ے شصتم ڪہ ماها نبودیم تو این ڪشور جنگ تحمیلے شد،دیگہ جنگ رفتن بایدے بود باید میرفتن ڪہ ایران حفظ بشہ! نزدیڪ سے سال گذشتہ و هنوز شهید میارن! هنوز یہ مادرایے چشم انتظار یہ تیڪہ استخوون از جیگر گوشہ شونن! تا حالا رفتے آسایشگاہ جانبازا؟ قدر اونا رو خوب میدونن؟! اونام باید نمیرفتن میگفتن ڪسے قدر نمیدونہ دیگہ! فقط بهاش این بود الان ما جزو عراق بودیم و هر چند مترے مون سربازاے داعشے یا آمریڪایے وایسادہ بودن! میتونے تصور ڪنے؟! نفس عمیقے میڪشم:نہ! نگاهے بہ هادے مے اندازد و آرام میگوید:نمیدونم چقدر از خاطراتش تو سوریہ برات گفتہ ولے دفعہ ے دومے ڪہ اعزام شد مجروح شد! متعجب میگویم:هادے مجروح شد؟! _آرہ! بازوش تیر خورد،سر اینڪہ تو عملیات شوڪہ شدہ بود! ڪنجڪاو میگویم:شوڪہ چے؟ _پاشو بریم اتاق! این را میگوید و بلند میشود،همانطور ڪہ چادرش را مرتب میڪند رو بہ هادے میگوید:میخوام عڪساے عروسے مونو بہ آیہ نشون بدم،چند دیقہ تنها بمونید ڪہ اشڪال ندارہ؟ هادے لبخند شیرینے میزند:نہ! چند ساعتے تنها بمونم اشڪالے ندارہ! همراہ یاس بہ اتاق خوابش میرویم،چادرش را از روے سرش برمیدارد و بہ سمت ڪمد دیوارے میرود:بذار آلبوم عروسے مونو بیارم این سیدِ ما رو ببینے! راستے هادے عڪسے از علیرضا بهت نشون ندادہ؟ لب میزنم:نہ! آلبومے بیرون مے آورد و میگوید:آخہ علیرضا و هادے جونشون براے هم دَر میرہ حتے... جملہ اش را ڪامل نمیڪند،میخندم:حتے چے؟ آلبوم را روے تخت میگذارد:بیا عڪسامونو ببین! روے تخت مے نشینم و با دقت نگاهش میڪنم:جملہ تو ڪامل نڪردیا! نگاهش را از صورتم میگیرد:هیچے! آلبوم را باز میڪند،صدایش میزنم:یاس! بدون اینڪہ نگاهم ڪند جواب میدهد:جانم! _من یہ ڪوچولو ڪنجڪاوم. میخندد:مخصوصا تو مسائلے ڪہ بہ آقا هادے مربوط باشہ! میخندم و چیزے نمیگویم،بہ صورتم چشم میدوزد:علیرضا دوتا خواهر دارہ،هر دوتاشون از علیرضا ڪوچیڪترن،عاطفہ و عطیہ! عاطفہ دوسالے هست ڪہ ازدواج ڪردہ،موندہ عطیہ ڪہ ڪوچیڪہ ست و عزیز دور دونہ! نوزدہ سالشہ،علیرضا میگفت آرزومہ هادے یا مردے شبیہ هادے بیاد خواستگاریش ڪہ با خیال راحت خواهرمو بهش بسپارم! حتے خالہ فرزانہ بحثشو پیش ڪشید و قرار خواستگارے گذاشت. _خب! _آقا هادے شب خواستگارے بہ عطیہ گفتہ بود بخاطرہ مدافع حرم بودنش نمیخواد ازدواج ڪنہ و از همہ ڪلے معذرت خواهے ڪرد! خب عطیہ هم از هادے خوشش مے.... باز جملہ اش را ڪامل نمے ڪند! من تڪمیلش میڪنم:خوشش میاد! سریع میگوید:قرارہ امشب بیاد پیشم،اینو گفتم اگہ اومد و اینجا دیدیش اگہ ناراحت شد تعجب نڪنے! بہ خدا عطیہ دختر خوبیہ ما خبر نداشتیم هادے نامزد ڪردہ. بے اختیار مے پرسم:هادے چے؟ عطیہ رو دوست داشت؟ یاس با شیطنت چشمڪ میزند:اگہ دوستش داشت ڪہ الان تو اینجا نبودے! تلخ میخندم،ڪنارِ هادے بودنم خواستہ ے خودش نیست! یاس آلبوم را روے پایم میگذارد و میگوید:میخواستم برات بگم چرا هادے مجروح شدا! _آرہ! با سر بہ آلبوم اشارہ میڪند:تو هم زمان عڪساے عروسیو رویت ڪن و گوشاتو بدہ بہ من تا بہ نامزدِ گرامت دروغ نگفتہ باشیم! آلبوم را ورق میزنم،یاس میگوید:براے جلوگیرے از وارد شدن نیروهاے داعش بہ یڪے از شهرا اعزام شدہ بودن،مردمو از شهر خارج میڪنن. متاسفانہ مجبور شدن عقب نشینے ڪنن،نیروهاے داعش وارد شهر شدن و چندتا از ماشیناشون رفتن سمت بیمارستانے ڪہ یہ سرے از نیروهاے مدافع حرم نزدیڪش بودن. #ادامہ_دارد... نویسنده این متن👆🏻: #لیلی_سلطانی ♥ 🍎…| @dokhtaranchadorii

❄️❄️❄️ ❄️❄️ ﴾﷽﴿ ❄️ 💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂 💠 #قسمت_۱۸۰ بیمارستان تقریبا خالے بود،جز چندتا مریض و دڪتر و پرستار ڪسے نبود. نیروهاے داعش وارد بیمارستان میشن،هادے اینا تو بیمارستان باهاشون درگیر میشن،هادے احساس میڪنہ از یڪے از اتاقا بوے خیلے بدے میاد،وارد اتاق میشہ یہ جنازہ میبینہ! جنازہ اے ڪہ نمیتونہ تشخیص بدہ مردہ یا زن،خودشو آتیش زدہ بودہ! یہ روپوش سفید گوشہ ے اتاق بودہ،تو جیب روپوش یہ عڪس بودہ و یہ نامہ! عڪس یہ دختربچہ! تو نامہ نوشتہ بودہ ڪہ یڪے از پرستاراے بیمارستانہ و دیدہ نیروهاے داعش نزدیڪ بیمارستان شدن،بہ دخترش بگن خیلے دوستش دارہ و مادرشو ببخشہ ڪہ بخاطرہ شرافتش خودشو ڪشتہ! نوشتہ بود ڪہ میخواستہ رگشو بزنہ اما ترسیدہ بہ جنازہ شم رحم نڪنن خودشو آتیش زدہ! با هر دو دست صورتم را مے پوشانم،بغضِ یاس دوبارہ سر باز میڪند:هادے بدن سوختہ شو میپیچہ تو پتو و با خودش میبرہ بیرون. یڪے از دوستاشون میگہ هادے از اتاق ڪہ اومد بیرون انگار تو حال خودش نبود،یہ پتو رو انداختہ بود رو دوشش و بہ زور راہ میرفت. دو سہ تا سرباز داعشے نزدیڪشون میشن،هادے گیج و منگ نگاهشون میڪنہ. دوستاش بہ زور میڪشنش بیرون ڪہ تو راہ بازوش تیر میخورہ،علیرضا میگہ هادے ڪہ اومد بیرون نشناختمش! چشماش یخ زدہ بود! با هیچڪس حرف نمیزد،از بازوش خون میرفت و صداش در نمے اومد. علیرضا زخمشو میبندہ و هے صداش میڪنہ اما هادے جواب نمیدہ. وقتے چندتا سیلے بهش میزنہ بہ خودش میاد،شروع میڪنہ گریہ ڪردن و داد زدن! انگار نہ انگار تیر خوردہ! علیرضا میگہ میون هق هقاش هے میگفت چرا ما این چیزا رو میبینیم نمے میریم؟! میگہ منم بغضم شڪست،بغلش ڪردم و باهاش زار زدم،چندتا از بچہ هاے دیگہ ام با بغض نشستن زمین! میگہ هادے تو گوشم گفت،اون جنازہ رو دیدم و چهرہ ے مادرم اومد جلوے چشمم! چهرہ ے همتا و یڪتا اومد جلو چشمم! ڪہ نڪنہ یہ روزے اونام از ترس اینڪہ گیر این حیوونا بیوفتن با خودشون همچین ڪارے ڪنن! از اون روز هادے براے مدافع حرم موندن مُسمم تر شد! لبم را بہ دندان میگیرم،قطرہ ے اشڪے از گوشہ چشمم مے چڪد. لب میزنم:سرم دارہ میترڪہ! یاس با صداے لرزان میگوید:ما فقط میشنویم،اونا میبینن،لمس میڪنن،مے شڪنن و باید با همہ ے اینا سر پا باشن! _من...من...فڪر میڪردم هادے... یاس دستش را دور ڪمرم مے پیچد:هادے چے؟ اشڪانم سرازیر میشوند،مثلِ ابر بهار:فڪر میڪردم خوشے زدہ زیر دلش ڪہ مدافع حرم شدہ! یاس لبخند آرامش بخشے میزند:پس هنوز خوب نشناختیش! راستے گفتہ اسم مستعارش چیہ؟ با دست صورتم را پاڪ میڪنم و با صدایے خفہ میگویم:نہ! _علے اڪبر حسینے! بے اختیار لبخند میزنم:این اسم بیشتر بهش میاد! سرم را ڪمے برمیگردانم ڪہ نگاهم بہ میز آرایش مے افتد،چند نامہ رویش پخش و پلا شدہ! یاس سریع بلند میشود و بہ سمت میز آرایش میرود:اینا جانشین علیرضان تا برگردہ! _چند روزہ رفتہ؟ _سے و چهار روز. نامہ ها را مرتب میڪند و یڪے شان را برمیدارد،همانطور ڪہ نامہ را بہ سمتم میگیرد میگوید:این آخرین نامہ اے ڪہ برام فرستادہ،بقیہ ش براے دوران عقدہ. نامہ را از دستش میگیرم و باز میڪنم،فقط چند خط ڪوتاہ! آرام میخوانمش: "بسم اللہ الرحمن االرحیم" یاسم! جانم! حاڪمِ احساسم! گلِ همیشہ بهارِ من! بہ اندازہ ے یڪ ایران،بہ اندازہ ے یڪ سوریہ،بہ اندازہ ے این همہ فاصلہ از تو دورم اما دلم همیشہ همراہ توست! هر زمان ڪہ بے تابت میشوم چشمانم را میبندم و صورت مثلِ ماهت را تصور میڪنم،سپس دستم را روے قلبم میگذارم و برایت شعر میخوانم! تو اینجایے،همراهِ من در قلبم. برایت از دلتنگے ها میگویم و از ڪم آوردن ها،از شرمندگے ها و نبودن ها... امشب عجیب دلم هوایت را ڪردہ گلِ خوشبوے من! یاسم! با تمام نبودن ها،با تمام دورے ها،با تمام سختے ها و بدهڪارے ها بدان دوستت دارم! راستے! از طرفِ من هر روز براے خودت چند شاخہ نرگس بخر! میدانم دلت ضعف میرود براے اینڪہ عطر گل هاے نرگس در خانہ ے نقلے مان بپیچد و تو نگاهشان ڪنے و چایے با طعم و عطر هل بنوشے! در نبودم،جایم را براے خودت پر ڪن...شرمندگے همہ ے این روزها با من! مرد همیشہ بدهڪارت را ببخش عزیزدلم،ڪہ حتے بہ اندازہ ے عطرِ چند شاخہ گل نرگس بہ تو بدهڪار است... عاشق و سَربارِ تو علیرضا بے اختیار لبخند میزنم:چہ مرد با احساسے! راستے این اشڪا ڪہ روے ڪاغذ ریختہ و خشڪ شدہ براے توئہ یا آقا سید؟ لبخند تلخے میزند:هردومون! _یاس! _جانم! بہ چشمانش زل میزنم:تو خیلے خوب و بزرگے! اینو جدے میگم! من نمیتونم هیچوقت شبیہ تو باشم. ڪنارم مے نشیند:اگہ نمیتونستے ڪہ هادے انتخابت نمیڪرد! لبخند ڪم رنگے میزنم:هادے منو انتخاب نڪردہ،ما اجبار پدر و مادرامون بہ همدیگہ ایم! این مدتم فقط براے آشنایے محرم شدیم. #ادامہ_دارد... لیلی سلطانی 🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii

#یا‌صاحب‌الزمان‌عج هر روز قول می‌دهم آدم شوم ولی هم عهد خویش ، هم دلتان را شکسته ام 🌸شرمنده ام آقا جان🌸 🌹تعجیل درفرج #پنج صلوات🌹

✨﷽✨ 💠 رسول اکرم (ص) فرمودند: 👈کمترین چیزی که در آخرالزمان یافت شود (دو چیز است) 🌸 یکی برادر و رفیقی که مورد اطمینان باشد 🌸و دیگری پول حلال. 🌿 اگر رفیق خوب پیدا نکردی تنها باش و اگر رفیق خوب پیدا کردی با او رفیق بشو که از تنهایی بهتر است. 🌿 یعنی رفیق خوب، که آدمی را در طی مراحل عالیه الهی کمک کند کم است. در حدیثی از رسول اکرم (ص) آمده است: 🌿 هرگاه خداوند خیر و خوبی بنده ای را بخواهد، دستیار شایسته و نیکی برایش قرار می دهد که اگر (خدا را) فراموش کرد به او یادآوری کند و اگر یاد او کرد او را یاری کند. 【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج 🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii