🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_317 لبخند ڪم رنگے مے زند:باشہ عزیزم! مے نالم:ڪے میریم خونہ؟! از روے صندلے بلند مے شود و مے گوید:فردا مرخص میشے. من برم آب خنڪ و دستمال تمیز پیدا ڪنم! میخواهد بہ سمت در برود ڪہ مردد مے پرسم:اونم چیزیش شدہ؟! بہ سمتم سر بر مے گرداند:تو ڪُماست! خدا بگم... حرفش را ادامہ نمیدهد و نفسش را با حرص بیرون میدهد! ابروهایم در هم مے رود:اصلا نفهمیدم چے شد! هیچ جا رو نمے دیدم! مادرم با بغض مے گوید:از صبح دلم شور میزد! دوبارہ بہ سمتم بر مے گردد و آرام روے انگشت هاے دست سالمم را مے بوسد:خدا رحم ڪرد! سریع مے گویم:این چہ ڪاریہ مامان؟! دوبارہ چشمہ ے اشڪش مے جوشد:اگہ چیزیت مے شد من چے ڪار مے ڪردم؟! لبخند ڪم رنگے میزنم:فعلا ڪہ بیخ ریشتم و از دستم خلاص نشدے! اخم مے ڪند،میخواهد بہ سمت در برود ڪہ ڪسے چند تقہ بہ در میزند! مادرم با دست اشڪ هایش را پاڪ میڪند و مے گوید:بفرمایید! در باز میشود،روزبہ را میبینم ڪہ با چهرہ اے آشفتہ در چهار چوب در قد علم ڪردہ! چشم هایش نگران و خستہ بہ نظر مے رسند،روے پیراهن آبے روشنش ردے از خون نشستہ و آستین هایش را تا روے آرنج بالا زدہ،شلوار مشڪے رنگش هم خاڪے شدہ! چادر و ڪیفم را در دست گرفتہ و مادرم را نگاہ میڪند:بہ زور تونستم از پرستار اجازہ بگیرم بیام اینا رو بهتون بدم! سپس چادر و ڪیف را بہ سمت مادرم میگیرد:بفرمایید! مادرم لبخند میزند:ممنونم! امروز براے یڪ عمر من رو مدیون خودتون ڪردید! روزبہ لبخند ڪم رنگے میزند:این چہ حرفیہ؟! وظیفہ بود! مادرم ڪیف و چادر را روے میز مے گذارد و میگوید:من برم براے آیہ آب بیارم! روزبہ سرے تڪان میدهد و وارد اتاق مے شود،نگاهش را بہ من مے دوزد:حالتون خوبہ؟! آرام مے گویم:ممنون بعلہ! صدایش در سرم مے پیچد: "خانم نیازے! یڪے زنگ‌ بزنہ آمبولانس!" صورتم از شدت درد جمع مے شود اما مے گویم:شما با ماشین پیچیدید جلوے ماشین شهاب؟! چند ثانیہ سڪوت مے ڪند و لب هایش را روے هم فشار مے دهد. چند لحظہ بعد مے گوید:بلہ! البتہ مقصر تصادف من نبودم خود شهاب بود! آب دهانم را با شدت قورت میدهم،مے پرسم:شما از ڪجا فهمیدید؟! چند قدم نزدیڪتر مے شود و جدے مے گوید:من متوجہ نشدم! یعنے داشتم با ماشین مے رفتم دیدم دارید با شهاب صحبت مے ڪنید اما از ڪوچہ خارج شدم و رفتم! یڪے دو دقیقہ بیشتر از حرڪتم نگذشتہ بود ڪہ فرزاد بهم زنگ زد گفت از تو ساختمون دیدہ شما و شهاب دارید بحث میڪنید. وقتے از ساختمون اومدہ بیرون،نہ خبرے از شما بودہ نہ از شهاب! اولش فڪر ڪردہ بحثتون تموم شدہ و شهاب و شما رفتید اما وقتے دیدہ ڪیف و موبایلتون افتادہ روے زمین شڪ ڪردہ نڪنہ شهاب ڪارے ڪردہ باشہ! از من پرسید از ڪدوم سمت رفتم و ماشین شهاب رو توے اون مسیر دیدم یا نہ ڪہ گفتم نہ! گفت دور بزنم سمت خیابون پشتے و ماشین شهاب رو پیدا ڪنم! منم سریع دور زدم و با سرعت اومدم اون سمت ڪہ از دور ماشین شهاب رو دیدم داشت با سرعت مے روند! اول شڪ ڪردم،بهش ڪہ نزدیڪ شدم مطمئن شدم خودشہ! دیدم شما صورتتون رو گرفتید و جیغ مے ڪشید! خب فهمیدم وضعیت طبیعے نیست و یہ اتفاقے براتون افتادہ! چند بار براش بوق زدم نگہ دارہ اما وقتے من رو دید سرعتش رو بیشتر ڪرد. هرچے صداش زدم جواب نداد،مجبور شدم بپیچم جلوش. سرعتم رو ڪم ڪردم و دوبارہ چند بار براش بوق زدم اما باز توجہ نڪرد. بہ جاے اینڪہ سرعتش رو ڪم ڪنہ یا نگہ دارہ سرعتش رو بیشتر ڪرد و بہ ماشینم نزدیڪ شد،انگار میخواست از پشت بزنہ بہ ماشین ڪہ من بڪشم ڪنار و برہ! منم مجبور شدم ترمز ڪنم همین ڪہ ترمز ڪردم شهاب از پشت محڪم بہ ماشینم زد و این اتفاق افتاد! نفس عمیقے مے ڪشم و چشم هایم را مے بندم،در دل هزار مرتبہ خدا را شڪر میڪنم ڪہ این اتفاق افتاد! بہ ظاهر اتفاق بدے افتادہ اما براے من بهترین اتفاقِ بد زندگے ام بودہ! چشم هایم را باز مے ڪنم و رو بہ روزبہ مے گویم:ازتون ممنونم! هم از شما هم از برادرتون! سرش را تڪان مے دهد:خواهش میڪنم! هرڪس دیگہ اے هم بود همین ڪار رو مے ڪرد! میخواهد چیزے بگوید اما پشیمان مے شود! با انگشت اشارہ بہ چادر و ڪیفم اشارہ مے ڪند:ڪیفتون رو فرزاد آورد! منم همراهتون با آمبولانس اومدم اینجا چادرتون رو بهم دادن! لبخند ڪم رنگے میزنم:متشڪرم! لبش را بہ دندان مے گیرد و ڪمے نزدیڪتر مے شود،نگاهے بہ پیراهنش مے اندازم و با صداے گرفتہ مے گویم:شما ڪہ چیزے تون نشد؟! لیلی سلطانی

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_318 سریع بہ پیراهن و شلوارش نگاہ مے ڪند و مے گوید:نہ! نہ! حتما ڪنار شهاب بودم پیرهنم خونے شدہ! نگاهش را از پیراهنش مے گیرد و بہ صورتم مے دوزد،نگرانے و حالِ غریبے در چشم هایش موج مے زند! آرام مے گوید:فڪر ڪنم باید این ماہ رو ڪلا بهتون مرخصے بدم! لبخند تصنعے اے میزنم و چیزے نمے گویم،نفس عمیقے مے ڪشد و نگاهے بہ ساعتش مے اندازد:من دیگہ برم! نفسے مے ڪشم و مے گویم:بازم ممنون! ڪنار در مے ایستد و بہ سمتم بر مے گردد:فرزاد رفت مادر شهاب و خواهرش رو آورد! مادرش میخواد باهاتون صحبت ڪنہ ولے نمے دونم چرا مرددہ! خانم خوب و با اخلاقے هستن اجازہ بدید اول بیان باهاتون صحبت ڪنن بعد درمورد شڪایت ڪردن یا شڪایت نڪردن از شهاب تصمیم بگیرید! اخمے مے ڪنم و چیزے نمے گویم،میخواهد خارج بشود ڪہ انگار چیزے یادش مے افتد! لبخند عجیبے مے زند و بہ چشم هایم خیرہ میشود،با لحن نرمے مے گوید:فڪر ڪنم باید چندسال تو شرڪت بہ عنوان منشے بدون حقوق بمونید! گیج نگاهش مے ڪنم ڪہ ادامہ میدهد:خسارت ماشینم! آرام مے خندم و مے گویم:مگہ من بہ ماشین تون زدم؟! با لحن عجیب و لبخند نمڪینے مے گوید:بلہ! ابروهایم را بالا مے دهم ڪہ سریع مے گوید:خدانگهدار! زمزمہ مے ڪنم:خدانگهدار! از اتاق خارج مے شود! 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 مادرم همانطور ڪہ پاڪت آبمیوہ را بالاے لیوان مے گیرد مے گوید:بابات دارہ ڪاراے ترخیصت رو انجام میدہ! لیوان آبمیوہ را بہ سمتم مے گیرد و مے گوید:میتونے دستت بگیرے یا برات نے بیارم خودم بدم بخورے؟ نگاهے بہ لیوان مے اندازم و مے گویم:نمے خورم مامان! با اخم نگاهم مے ڪند:یعنے چے؟! از دیروز بہ هیچے لب نزدے! نفسے مے ڪشم و مے گویم:میلم بہ هیچے نمے ڪشہ! میخواهم بحث را عوض ڪنم! _میشہ بهم یہ آینہ بدے ببینم صورتم چہ شڪلے شدہ؟! مادرم مهربان نگاهم مے ڪند:صورتت چیزے نشدہ،یڪم ڪبود شدہ و خراش برداشتہ. بہ سمت ڪیفش مے رود و آینہ ے ڪوچڪے بیرون مے ڪشد،خودش آینہ را مقابل صورتم مے گیرد. با دقت خودم را نگاهم مے ڪنم،سرم باندپیچے شدہ. زیر چشم هایم بہ اندازہ ے یڪ بند انگشت گود افتادہ و ڪبود شدہ،گوشہ ے چشم راستم ڪبودے ڪوچڪے بہ رنگ سبز تیرہ و بنفش دیدہ مے شود! گوشہ ے لبم هم زخم ڪوچڪے برداشتہ،در اڪثر نقاط صورتم هم خراش هاے ڪوچڪے بہ چشم مے خورند ڪہ نشان از برخورد شیشہ هاے ریز با صورتم دارند! پوزخند مے زنم:چقدر خوشگل شدم! مادرم آینہ را ڪنار مے ڪشد و جدے مے گوید:چند تا زخم سطحے و ڪبودیہ ڪہ تا چند روز دیگہ خوب میشہ! براے خودت سخت نگیر! میخواهم چیزے بگویم ڪہ ڪسے در مے زند،مادرم صاف مے ایستد و چادرش را مرتب میڪند:بفرمایید! شالم را روے سرم مے ڪشم و صاف مے نشینم،چند لحظہ مے گذرد و در آرام باز مے شود. زنے پنجاہ و خوردہ اے سالہ،با روسرے زیتونے و چادر مشڪے بہ سر در چهارچوب در مے ایستد. نگاهے بہ صورت من و مادرم مے اندازد سپس سرش را پایین مے اندازد! چشم هاے سبزش رنگ آشنایے دارند! سرفہ اے مے ڪند و آرام مے گوید:سلام! مادرم اخم مے ڪند،گویے مے فهمد زنے ڪہ روزے شوهرش را با او شریڪ بودہ همین زن است! نفس عمیقے مے ڪشد و سرش را ڪمے بلند مے ڪند:میتونم بیام داخل؟! مادرم نگاهے بہ من مے اندازد،پرش پلڪش را مے بینم! اما سعے مے ڪند چیزے بہ رویش نیاورد و محڪم باشد! جدے مے گوید:شما؟! زن نگران نگاهے بہ راهروے بیمارستان مے اندازد و مے گوید:شیرین هستم مادرِ شهاب فراهانے! رنگ و روے مادرم مے پرد،آرام مے گویم:مامان جان میخواے تو برو ببین ڪاراے ترخیص چے شد! مادرم با اخم نگاهم مے ڪند:تو رو تنها بذارم؟! نگاهے بہ شیرین مے اندازم و آرام مے گویم:خیالت راحت! اخم غلیظے مے ڪند و با قدم هاے بلند و با فاصلہ از شیرین از اتاق خارج مے شود! شیرین با قدم هاے ڪوتاہ بہ سمتم مے آید و ڪنار تختم مے ایستد،سبزے چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد. برعڪس چشم هاے شهاب ڪہ جنگلے وحشتناڪ بہ نظر مے رسند،سبزے چشم هایش آرامش بخش و مهربان اند! نگاهش را بہ سمت دست باند پیچے شدہ ام مے ڪشد و آرام مے گوید:حتما منو میشناسے! جوابے نمیدهم،ادامہ میدهد:من از ڪارهاے شهاب خبر نداشتم! اگہ خبر داشتم نمے ذاشتم هیچڪدوم از این اتفاق ها بیوفتہ و شهاب حتے از نزدیڪے تو و خانوادہ ت رد بشہ! دوبارہ بہ چشم هایم چشم مے دوزد،در چشم هایش هم زمان شرمندگے و غم و نگرانے و خشم موج مے زند! با لحنے سراسر از صداقت مے گوید:اولش ڪہ فهمیدم شهاب تصادف ڪردہ و تو ڪماست قلبم از هم پاشید! نفهمیدم چطور خودم رو رسوندم بیمارستان! لیلی سلطانی

ُ هزار مرتبہ خواندم دعا میان قنوت خدا کند کہ نباشم دلیل ِ غیبت تو #على_جعفرزاده_

❤️| #چادرانہ شهادت فقط در خون غلطیدن نیست ! شهادت هنگامـے رخ مـےدهد ڪہ دلت از زخمِ ڪنایہ و تڪہ پراڪنـے دیگران بگیرد . و خون همان اشڪـے ســــت ڪہ از آه دلت جارے مـےشود ... و آن هنگام ڪہ مردان بہ دنبال راهـے براے شهادت هستند تو اینجا هر‌ روز شهید مـےشوے #شهیده_حجاب...❤️|

................🌿 من اختیارِ خود را تسلیمِ عشق کردم +عِشق مَن چادُرمہ #سعدی

⭕️✍تلنگر 🌺🍃🍁🍃🍂🍃🍁🍃🍂 🍃 نمکدان را که پر میکنی توجهی به ریختن نمکها نداری. اما زعفران راکه میسابی به دانه دانه اش توجه میکنی. حال آنکه بدون نمک هیچ غذایی خوشمزه نیست. ولی بدون زعفران ماهها و سالها می توان آشپزی کرد و غذا خورد. مراقب نمکهای زندگیتان باشید، ساده و بی ریا و همیشه دم دست، که اگر نباشند وای بر سفره زندگی.

م.مثل مادر #استاد پناهیان ❣دختران چادری❣

#پیشنهاد پروفایل داش محسن😍❤️

💟 من مطمئنم خیلی ها هستن دوست دارن #چادری بشن و بارها هم گفتم #دلداده_بسیار_است اما یکی از مشکلاتی که بعضی از این افراد دارن اینه #دست_تنها هستن... 📌 گاهی نیازه ما داخل یک #جو_خوب، یک فضای #صمیمی و #مومن باشیم... این خیلی #تاثیر داره مخصوصا تو سن #نوجوانی 📌گاهی اوقات #فشار_جمعی اجازه نمیده آدم شجاعانه از عقایدش دفاع کنه برعکس خوبه که فشار جمع انسان رو در راستای #اهداف درست و به سمت #رضایت خدا سوق بده 📌سعی کنید با یه جمع مومن دوست باشید... #مسجد ، #هیأت #بسیج #کانون و..... این کمکتون میکنه... ( بر اساس روایتی از امام حسن مجتبی ع )

#غریبانه عاليجنابِ عشـــق چرا غايبــى هنوز⁉️ يادِ تو قرنهـاست كه در جمعه حاضرست ...😔 #آقا_بیا_تا_زندگی_معنا_بگیرد 🔸اللّٰھـُــم ؏جِّل لِوَلیڪَ الفَرَجـْــ 🖊 @dokhtaranchadorii

ماهم آره...😌 ماهم دنبال اینیم کہ خوشگلا نگامون کنند...😒 آره کی از امام زمان(عج) تواین عالم خوشگل تر؟؟؟😍 ماهم دوست داریم لباس مارک دار بپوشیم...😎 چه مارڪے از هیئتی ومذهبی بودن بهتر...😇 ماهم یه عطر خوب ومخصوص داریم...🙂 اما واسه اینکه روش پیغمبرعطر زدن بوده نه واسه کسه دیگه...😒 ماهم دنبال یه مکان خالے می گردیم که بشینیم با خداواهل بیت حرف بزنیم واز بدی هامون توبه کنیم...😓 ماهم دور همی باهم می ریم وباهم خوش می گذرونیم...👭 اما واسه رفع خستگی نه گناه...😤 😉ماهم آره...☺️ ولی نه با گناه و دوری از خدا...❌ @dokhtaranchadorii

#دلنوشته ❤️ خستـه ام از این همـه تڪرار دلـــم حریـم امنـي می خواهـد... ای شهیـــــد ،... مـرا بخـوان به سـرزمیــــن آرامـشت ... شهـــــداء !!! مـا را ببخشیـد اگــــــر گاهـی یـادتان دیـر می شــــود ، مـا زمیـن گیـر خـویشتنیــــم ، مـا را به اسـم بـخوانیــــد ڪہ بـپرد از سـر ما خـواب غـفلــــت ! ای ڪہ مـرا خـوانــده ای راه نشانـم بـده... . به امیـدآنڪ ما خاڪیان به مدد نگاهتـــان لیاقت آسمــاني شدن پیـــدا ڪنیــم .... ربنــــا آتنــــا شهـــادت...😭😭💔

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_319 تعجبم وقتے بیشتر شد ڪہ فهمیدم با روزبہ تصادف ڪردہ،فرزاد آروم آروم همہ چیز رو برام تعریف ڪرد! انگار یڪے یہ سیلے جانانہ خوابوند تو گوشم! پسرے ڪہ نُہ ماہ تو وجود خودم پرورش دادم و بیست و هفت سال بزرگش ڪردم این پسرے نبود ڪہ فرزاد ازش تعریف مے ڪرد! شڪستم! میخواست حق خودش و مادر و خواهرش رو از یہ بے گناہ بگیرہ! از ڪیے ڪہ هیچ تقصیر و دخالتے تو اتفاقات گذشتہ نداشتہ! از اون لحظہ تا الان دیگہ براے دیدنش نرفتم،بہ جاے اینڪہ پشت شیشہ ے اون اتاق منتظر بهوش اومدن پسرم باشم نزدیڪ این اتاق بال بال زدم! اینا رو گفتم ڪہ فڪر نڪنے من آدم ڪینہ اے و دل سیاهے هستم و پسرم رو براے انتقام گرفتن بزرگ ڪردم! فقط منتظرم شهاب بهوش بیاد و ازش بپرسم چرا اینطورے من رو سرشڪستہ ڪرد؟! ڪجاے تربیتش اشتباہ ڪردم و ڪم گذاشتم؟! روزبہ گفت بیام باهات حرف بزنم فقط براے تصادف از شهاب شڪایت ڪنے نہ بہ جرم آدم ربایے و سوء قصد! اما اومدم بگم ڪہ تو حقتہ و مختارے! میخواے از شهاب شڪایت ڪنے یا نڪنے این رو بدون چہ شهاب بهوش بیاد و محاڪمہ بشہ چہ بهوش بیاد و محاڪمہ نشہ دیگہ سمت تو و خانوادہ ت نمیاد! قول شرف میدم دیگہ دور و برتون آفتابے نمے شہ و هیچ ڪارے باهاتون ندارہ! اومدم از طرف خودم و شهاب ازت معذرت خواهے ڪنم! هر چے بگم حق دارے نبخشے و شاڪے باشے! صدایش بغض آلود مے شود:حلال ڪن! اشڪ در چشم هایش حلقہ مے زند،قصد مے ڪند براے رفتن ڪہ آرام صدایش مے زنم:شیرین خانم! بہ سمتم سر بر مے گرداند،جدے میگویم:از پسرتون شڪایت نمے ڪنم فقط بخاطرہ شما و آرزو و بہ این شرط ڪہ آقاے فراهانے دیگہ بہ هیچ عنوان با من و خانوادہ م هیچ ڪارے نداشتہ باشن! لبخند ڪم جانے مے زند:خیلے ازت ممنونم! مطمئن باش دیگہ شهاب هیچ ڪارے باهاتون ندارہ! لبخندش‌ پر رنگ تر مے شود:امیدوارم زودتر حالت خوب بشہ! راستے همہ ے هزینہ هاے بیمارستان رو خودم دادم بہ پدر و مادرت بگو ازم ناراحت نشن وظیفہ ے شهاب بود ڪہ من انجام دادم! اگہ هزینہ ے دیگہ اے هم ڪردن و من اطلاع ندارم حتما بهم اطلاع بدن! بے اختیار میپرسم:حال آرزو خوبہ؟! اخم ڪم رنگے میان ابروهایش جا خوش مے ڪند! _بلہ خوبہ!خداحافظ! سرم را تڪان مے دهم:خدانگهدار! بلافاصلہ از اتاق خارج مے شود،نفسم را با شدت بیرون مے دهم و دراز مے ڪشم. فڪر نڪنم تا چند ساعت دیگر خبرے از مادرم بشود... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 یلدا همانطور ڪہ سیب پوست مے گیرد مے گوید:فڪر ڪردم برات یہ ڪارے پیش اومدہ مرخصے گرفتے! یہ هفتہ ڪہ گذشت نگران شدم این چہ ڪاریہ ڪہ یہ هفتہ ست وقتت رو گرفتہ؟! تا اینڪہ بهت زنگ زدم گفتے تصادف ڪردے،دیگہ گفتم با دخترا خدمت برسیم! لبخند مے زنم و مے پرسم:مهندس ساجدے نگفتن تصادف ڪردم؟! نچ ڪشیدہ اے مے گوید و ادامہ میدهد:فقط اومد اتاق ما بہ من گفت خانم نیازے چند روز مرخصے گرفتن شما ڪہ سرتون خلوت ترہ این چند روز رو بیاید جاے ایشون براتون اضافہ حقوق در نظر گرفتم! درسا مے پرسد:ماشین خیلے بد بهت زد؟! نگاهم را بہ چشم هایش مے دوزم:ماشین بهم نزد! تو ماشین بودم ڪہ تصادف شد! آهانے مے گوید و رو بہ یلدا و چند نفر دیگرے ڪہ آمدہ اند مے گوید:راستے! ماشین جدید مهندس رو دیدید؟! آب دهانم را با شدت قورت میدهم،لعیا حاتمے سریع جواب میدهد:آرہ! عروسڪہ! یلدا با ڪنجڪاوے مے پرسد:مگہ ماشینش چیہ؟! درسا سریع جواب مے دهد:تویتا ڪمرے سفید! نگین مے گوید:وا! ماشینش رو ڪہ تازہ خریدہ بود! یلدا بے خیال شانہ هایش را بالا مے اندازد:بہ ما چہ؟! سپس رو بہ من ادامہ میدهد:تا ڪے باید استراحت ڪنے عزیزم؟! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ درسا با خندہ مے گوید:چیہ یلدا؟! از ڪار ڪردن خستہ شدے میخواے زودتر آیہ برگردہ؟! یلدا مے خندد:نہ بابا! حالشو مے پرسم! لبخند پر رنگے مے زنم و ڪمے در تخت خواب جا بہ جا مے شوم،چند تقہ بہ در مے خورد و چند ثانیہ بعد مادرم وارد مے شود. سینے بہ دست لیوان هاے شربت را بہ همہ تعارف مے ڪند و از اینڪہ بہ عیادتم آمدہ اند تشڪر مے ڪند،دو سہ دقیقہ بعد از اتاق خارج مے شود. درسا سڪوت را مے شڪند:خدا رو شڪر آسیب جدے اے ندیدے! دڪتر تا ڪے بهت استراحت دادہ؟! همانطور ڪہ با یڪ دست بازویم را ماساژ مے دهم میگویم:فڪر ڪنم یہ هفتہ دیگہ هم تو همین وضعیت باشم! بعد از ڪمے گفتگو و شوخے،نیم ساعت بعد یلدا و بچہ هاے شرڪت خداحافظے مے ڪنند و مے روند. چند ساعت بعد هوا ڪمے تاریڪ میشود و پدرم بہ خانہ باز میگردد،از زمانے ڪہ از بیمارستان مرخص شدہ ام یاسین براے راحتے من بہ اتاق نورا نقل مڪان ڪردہ! چشم هایم را مے بندم و براے خوابیدن قصد مے ڪنم ڪہ صداے زنگ آیفون بلند مے شود. صداے مادرم مے آید:ڪیہ؟! ✍نویسنده:لیلے سلطانے

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_320 چند ثانیہ بعد با عجلہ مے گوید:خواهش مے ڪنم! بفرمایید! سپس بلند مے گوید:مهمون داریم! پتو را روے سرم مے ڪشم و با حالت گریہ مے گویم:واے چقدر مهمون؟! خستہ شدم خدا! چند لحظہ بعد در اتاقم باز و بستہ مے شود و مادرم مے گوید:آیہ پاشو! رئیس شرڪتت اومدہ! پتو را ڪنار مے زنم و متعجب نگاهش میڪنم:مهندس ساجدے؟! روسرے اش را مرتب مے ڪند:آرہ! شالتو سر ڪن! شال سرمہ اے رنگے ڪہ روے تاج تخت گذاشتہ برمیدارم و صاف مے نشینم. شالم را روے سرم مے اندازم و مرتب مے ڪنم،مادرم از اتاق خارج مے شود. ڪمے ڪہ مے گذرد صداے سلام و احوال پرسے روزبہ با پدرم بہ گوشم مے خورد. نمے دانم چرا ڪمے استرس دارم،سرفہ اے مے ڪنم و نگاهے در آینہ بہ صورت رنگ پریدہ و زخمے ام مے اندازم. صداے تعارف ڪردن مادرم و روزبہ مے آید،پدرم محترمانہ و در عین حال جدے از روزبہ تشڪر مے ڪند و مے گوید براے جبران،هر ڪارے از دستش بربیاید انجام مے دهد! چند دقیقہ بعد ڪسے چند تقہ بہ در مے زند،آرام مے گویم:بفرمایید! مادرم در را باز مے ڪند و مے گوید:آقاے ساجدے اومدن! میخوان براے احوال پرسے بیان پیشت! سرے تڪان مے دهم و آرام مے گویم:خوش اومدن! مادرم با دست چادرش را محڪم مے گیرد و رو بہ پذیرایے مے گویید:بفرمایید! سپس از ڪنار در مے رود،چند ثانیہ بعد روزبہ در چهارچوب در ظاهر مے شود. ڪت و شلوار خوش دوخت مشڪے رنگے همراہ پیراهنے لیمویے رنگ بہ تن ڪردہ،دستے بہ پیشانے اش مے ڪشد و آرام مے گوید:میتونم بیام داخل؟! سپس بہ سمت پذیرایے بر مے گردد و ادامہ میدهد:با اجازہ ے شما جناب نیازے! صداے پدرم مے پیچد:خواهش میڪنم! آرام جواب مے دهم:سلام! بفرمایید! با قدم هاے ڪوتاہ وارد اتاق مے شود و در را تا آخر باز مے گذارد،نگاهے بہ اتاق مے اندازد و روے تخت یاسین مے نشیند. با لبخند ڪم جانے میگویم:خوش اومدید! سرش را تڪان مے دهد:ممنونم! بہ چشم هایم زل مے زند و مے پرسد:حالتون خوبہ؟! دستے بہ شالم مے ڪشم و معذب مے گویم:خدا رو شڪر بهترم! سرم را ڪمے خم مے ڪنم تا نگاهم بہ پذیرایے بیوفتد،سرڪے مے ڪشم و آهستہ مے پرسم:از شَ.. حرفم را ڪامل نمے ڪنم! آرام مے گوید:دیروز شهاب بهوش اومد! هنوز ڪاملها هوشیار نیست! آب دهانم را فرو مے دهم،ادامہ میدهد:شیرین خانم گفتن از شڪایت ڪردن صرف نظر ڪردید! میخواهم بحث را عوض ڪنم بہ لبخندم ڪمے جان مے دهم:میخواستم براے تشڪر بیام دیدن شما و برادرتون،منتظر بودم حالم ڪمے بهتر بشہ! بابت تاخیر عذر میخوام! لب میزند:نیازے بہ تشڪر نیست! با حالت عجیبے نگاهش را بہ دست باندپیچے شدہ ام مے دوزد و سپس نگاهش را بہ سمت صورتم مے ڪشد. چشم هاے مشڪے رنگش نا آرام و ڪمے خشمگین بہ نظر مے رسند،نگاهش را در تمام نقاط صورتم مے چرخاند و روے ڪبودے زیر چشمم توقف مے ڪند! خجالت زدہ سرم را پایین مے اندازم،آهستہ مے گویم:فڪر ڪنم باید چند روز دیگہ استراحت ڪنم! صداے بم مردانہ اش مے پیچد:من ڪہ گفتم تا آخر این ماہ بهتون مرخصے دادم! با ریشہ هاے شالم بازے مے ڪنم:نہ دیگہ انقدر! تا یہ هفتہ دہ روز دیگہ بخیہ هاے سرم رو مے ڪشم و سر پا میشم! سرم را ڪہ بلند مے ڪنم لبخند ڪم رنگے مے زند:من بہ ڪسے نگفتم تصادف ڪردید فڪر ڪردم شاید دوست نداشتہ باشید ڪسے خبر دار بشہ! اما مثل اینڪہ بچہ هاے شرڪت خودشون باهاتون تماس گرفتن و خبر دار شدن! چند لحظہ مڪث مے ڪند و سپس نجوا مے ڪند:جاتون توے شرڪت خیلے خالیہ! لبخندم را پر رنگ تر مے ڪنم:من با نگرفتن حقوق این ماهم مشڪلے ندارم! روزبہ نگاهے بہ چشم هایم مے اندازد و چیزے نمے گوید،نگاهش را بہ ساعت مچے اش مے دوزد و مردد بلند مے شود. چند قدم بہ تختم نزدیڪتر مے شود و محڪم مے گوید:من دیگہ باید برم! امیدوارم زودتر حالتون خوب بشہ! ڪمے خودم را بالا مے ڪشم:ممنونم! همانطور ڪہ بہ سمت در مے رود مے گوید:راستے تا چند روز دیگہ نتیجہ هاے ڪنڪور مشخص میشہ! بہ سمتم سر بر مے گرداند و ادامہ میدهد:منتظر شیرینے نتیجہ ے ڪنڪور و سلامتے تون هستم! ابروهایم را بالا میدهم و آرام مے خندم:امیدوارم نتیجہ طورے باشہ ڪہ بخوام شیرینے بدم! ✍نویسنده:لیلے سلطانی

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_321_322 بعد از خداحافظے ڪوتاہ از من و پدر و مادرم از خانہ خارج مے شود،بعد از اینڪہ روزبہ مے رود مادرم با سبد گلے مملو از رزهاے مینیاتورے سفید و لیمویے رنگ وارد اتاقم مے شود و مے گوید:اینها رو بذارم توے اتاقت؟! با ذوق بہ سبد گل نگاہ مے ڪنم:اینا چقدر قشنگن! مادرم نفس نفس زنان سبد را نزدیڪ پنجرہ مے گذارد و مے گوید:آرہ! آقاے ساجدے آوردہ بود اما بابات زیاد خوشش نیومد! نگاهے بہ سبد مے اندازد و مے پرسد:جاش خوبہ؟! سرم را تڪان مے دهم:خیلے خوبہ! پتو را ڪنار میزنم و شالم را از روے سرم برمیدارم،پاهایم را روے زمین مے گذارم و مے ایستم. بدنم ڪمے ضعف دارد ولے با قدم هاے محڪم خودم را نزدیڪ پنجرہ مے رسانم و با ذوق بہ گل ها نگاہ مے ڪنم. دستے روے گل ها مے ڪشم و لبخند پر رنگے میزنم،مادرم پردہ را ڪنار مے ڪشد و مے گوید:باید حتما براے ڪردن تشڪر یہ هدیہ ے خوب براش بگیریم! صداے عصبے پدرم بلند مے شود:مگہ براے عیادت از مریض دستہ گل میارن؟! مادرم ابروهایش را بالا مے دهد و بلند جواب میدهد:حالا انگار چے شدہ؟! آرہ خیلے ها براے عیادت از مریض دستہ گل مے برن! نفسے مے ڪشد و رو بہ من آرام مے گوید:بہ روے خودت نیار آیہ! بلند تر ادامہ میدهد:خوبہ بیچارہ ڪمپوت و آبمیوہ هم آوردہ! سپس با خندہ رو بہ من مے گوید:با دستہ گل ڪہ وارد شد بابات همچین چپ چپه نگاهش ڪرد ڪہ بیچارہ معذب نشست روے مبل،تڪون نمے خورد! لب بہ میوہ و شیرینے هم نزد،بہ زور یہ لیوان شربت خورد! شانس آوردیم یاسین خواب بود! با خندہ مے گویم:همچین بیچارہ هم نیست! این همہ اون ما رو تو شرڪت معذب و سنگ روے یخ میڪنہ یہ بارم خودش! مادرم مے خندد و مے گوید:اے ڪلڪ! سپس از اتاق خارج مے شود،روے تخت مے نشینم و بہ سبد گل خیرہ مے شوم و گوش هایم را بہ صداے بلند جیر جیرڪ ها مے سپارم! بعد از یڪ سال سہ ماہ غم و ڪشمڪش هاے مختلف، احساس آرامش مے ڪنم...! این بار ڪہ بہ عمق چشم هایش دقت ڪردم دیدم نہ!هیچ شباهتے بہ چشم هاے هادے ندارند! چشم هایش فقط مختص بہ خودش هستند! مغرور، ڪمے بے تاب... همراہ با برقے از زندگے... لیلی سلطانی

برگشت به قسمت اول رمان آیه های جنون برای اعضای جدید .....

: 🕊 #سلام_مولا_جانم ❣ ﺩﺭﺩﻫﺎﯾﻢ ﻏﺎلبأﭘﯿﺶ ﺗﻮﺩﺭﻣﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮد ﺑﺎﮐﺮﯾﻤﺎﻥ ﮐﺎﺭﻫﺎﯼ ﺳﺨﺖ ﺁﺳﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ 😊 ﺑﯽﮔﻤﺎﻥ ﻭﻗﺘﯽ ﺑﯿﺎﯾﯽ ﺍﺯ ﺳﺮ ﺷﺮﻣﻨﺪﮔﯽ ☘ ﭘﺸﺖ ﻣﺎﻩِ ﺭﻭﯼ ﺗﻮ،ﺧﻮﺭﺷﯿﺪﭘﻨﻬﺎﻥ ﻣﯽﺷﻮﺩ ☺️ #سلام_حضرت_آرامش_دلم 😍 💖 الّلهُمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّکَ الْفَرَج 💖

🌼 | #حدیث_حجاب | امام علی(ع) فرمودند: { افضل العباده العفاف } بالاترین عبادت ها (هم برای مرد؛ هم برای زن)داشتن عفاف است. 📒| منبع: الکافی

🍃🌸 #یا_مولا دل آمده از غمت به جان ادرکنی جان آمده بر لب الأمان ادرکنی ترسـم کـه بمیـرم ونبینـم رویـت یا مهدی یاصاحب الزمان ادرکنی

#اربابم[🙌] خونِ دلِ همواره غَمینْ را عشق است🌱♡ تا ڪرب‌وبلا هست→ زمین را عشق است{🌍} هر چند ڪہ هیچ است همہ هستے ما✨♥️ مجنونِ حسینیم همین را عشق است🌾🍁 روزتون_حسینی

🌷 #شهید_محمد_رضا_دهقان 🍃ولادت : ۷۴/۱/۲۶ - تهران 🍂شهادت : ۹۴/۸/۲۱ - حلب سوریه 🍁آرامگاه : تهران - گلزار شهدای امامزاده علی اکبر چیذر 🌸به خواندن #قرآن خیلی اهمیت می داد قبل از نماز صبح بیدار می شد و چند صفحه قرآن قرائت می کرد تا نماز_اول_وقت بخواند. 🌺دغدغه #حجاب داشت. می گفت یک چادر از #حضرت_زهرا سلام الله علیها به خانم ها ارث رسیده است. چرا بعضی ها لیاقتِ داشتن این ارثیه دختر پیامبر را ندارند؟

حجاب ـ شناخت زن به انسانیت نه به جنسیت

شاید حال ما را فقط سهراب بفهمد 🍃 وقتی دستش سرد می شد و سوی چشمش کم🌾 همان لحظه که سراپایش فقط نوشدارو را انتظار می کشید⭐🌱 و کاش اینبار پیش از مرگ نوشدارو به ما برسد🌠 #اللهمـ_عجلـــ_لـولـیـکــ_الــفــرجــ 🌠امروز برای امام زمان مهربونمون صلوات فرستادیم؟🌌🌠 #التماس_دعا_براےخادماےکانال 🌠🌸🍃 j๑ïท ➺ •♡| @dokhtaranchadorii |♡

. #آقای_سرزمینم نسل من “مرد” می خواهد آرامش من در اقتدار توست نه پول و ماشینت!!!✋ مرا با نام خودم صدا بزن نه از ورای دنیای خودت عشق برای زن نه هوس است نه نادانی، معنایش ماندن تا پای جان است 💓با زن روراست باش و زنانگی هایش را بفهم تا تمام دنیایش را بی منت به پایت بریزد آقای سرزمینم انقدر دنبال یک “بانوی خاص” نگرد، خودت هم کمی “مرد” باش… #دختران چادری

دوستان چون صبح نمیرسم رمان رو بزارم امشب پنج قسمت رو میزارم از همراهی شما سپاس گذارم 😊🌺🌺🌺🌺👇👇👇👇👇

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_323 از روے صندلے بلند مے شوم،دستہ گل ها را برمیدارم. روزبہ دست هایش را داخل جیب هاے شلوار سرمہ اے رنگش مے برد. همانطور ڪہ بہ سمتش قدم برمے دارم مے گویم:سلام! خستہ نباشید! چهرہ اش جدیست اما نیمچہ لبخندے را در چشم هایش مے بینم! سرش را تڪان میدهد:سلام! خیلے ممنون! حالتون بهترہ؟! نگاهم را بہ گل ها میدوزم:متشڪر خیلے بهترم! اومدم باهاتون صحبت ڪنم! نگاهے بہ یلدا مے اندازد و با دست بہ داخل اتاقش اشارہ میڪند:بفرمایید! چند لحظہ صبر مے ڪنم تا روزبہ وارد اتاقش بشود،پشت سرش وارد اتاق مے شوم. همانطور ڪہ روے مبل راحتے مے نشیند مے گوید:بفرمایید! با قدم هاے بلند خودم را بہ مبل ها مے رسانم و مے نشینم. لبم را بہ دندان مے گیرم و دستہ گل ها را روے میز مے گذارم. روزبہ نگاهش را بہ دستہ گل ها مے دوزد و ابروهایش را بالا مے دهد:چرا دوتا؟! انگشت هایم را در هم قفل مے ڪنم و مے گویم:یڪے براے تشڪر از شما یڪے هم براے تشڪر از برادرتون! خانم مهدوے گفتن شرڪت تشریف ندارن لطفا شما یڪے از دستہ گلا رو از طرف من بهشون بدید! لبخند ڪم رنگے مے زند و نگاهش را از گل ها مے گیرد:میگن گل زرد نشونہ ے تنفرہ! آرام مے خندم:اون رز زردہ! چشم هایش را بہ چشم هایم مے دوزد:چہ فرقے میڪنہ؟! زرد زردہ دیگہ! سعے مے ڪنم نخندم:نمیدونم! چند لحظہ مڪث مے ڪنم و مے گویم:اون روز اگہ شما و آقاے ساجدے متوجہ نمے شدید و دنبالمون نمے اومدید معلوم نبود چہ بلایے سرم مے اومد! واقعا نمے دونم باید چطورے ازتون تشڪر و براتون جبران ڪنم؟! بدون اینڪہ نگاهش را از چشم هایم بگیرد مے گوید:نیازے بہ تشڪر و جبران نیست! حرف فرزاد هم همینہ! سرفہ اے مے ڪنم و مے گویم:راستے! از نتیجہ ے ڪنڪور راضے بودم! لبخند ڪم رنگے مے زند:خب! مردمڪ چشم هایم را مے چرخانم و مے گویم:فڪر ڪنم بتونم تو یہ دانشگاہ خوب حقوق بخونم! ابروهایش را بالا مے دهد:ڪو شیرینیش؟! _فردا ڪہ اومدم براے شرڪت شیرینے هم میارم! با حالت عجیبے مے گوید:پس از فردا بر مے گردید سرڪار! نگاهے بہ صورتش مے اندازم و مے گویم:بلہ! با لحن شوخے ادامہ میدهم:امیدوارم این یہ ماہ و چند روزے ڪہ از قرارداد موندہ بہ خیر بگذرہ! نگاهش را از چشم هایم مے گیرد و مثل دیدار اول جدے و سرد مے گوید:صحیح! با اجازہ اے مے گویم و از روے صندلے بلند مے شوم،روزبہ هم بلند مے شود‌. همانطور ڪہ بہ سمت در قدم بر مے دارم مے گویم:از طرف من از آقاے ساجدے هم خیلے تشڪر ڪنید! سرے تڪان میدهد و پشت سرم مے آید،دستم را روے دستگیرہ ے در میگذارم ڪہ مے گوید:راستے! برنامہ تون چیہ؟! متعجب نگاهش مے ڪنم ڪہ ادامہ میدهد:براے بعد از پایان قرارداد منظورمہ! شانہ اے بالا مے اندازم:برنامہ ے خاصے ندارم جز دانشگاہ رفتن! نفس عمیقے مے ڪشد:نمیخواید جایے استخدام بشید؟! لبخند ڪجے میزنم:دیگہ نہ! بعد از پایان دانشگاہ شاید تو رشتہ اے ڪہ خوندم فعالیت ڪنم! پیشانے اش را بالا مے دهد:موفق باشید! لبخندے بہ رویش مے پاشم:همچنین! روز بہ خیر! چند لحظہ بہ چشم هایم خیرہ مے شود و مے گوید:روز شما هم بہ خیر خانم نیازے! در را باز مے ڪنم و خارج مے شوم،این نگاہ هاے گاہ و بے گاهش را اصلا دوست ندارم...! انگار منظور دار است...! شاید هم حساس شدہ ام... 🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 صداے زنگ موبایلم باعث مے شود از گذشتہ بیرون بیایم و بہ زمان حال برگردم. نگاهے بہ دور تا دور اتاق خواب مے اندازم و موبایلم را از ڪیفم بیرون مے ڪشم. ✍نویسنده:لیلے سلطانی

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_324 شمارہ ناشناس است،نفسم را با حرص بیرون مے دهم! مردد جواب میدهم:بفرمایید! صداے فرزاد مے پیچد،نفس نفس زنان مے گوید:الو! آیہ خانم! اخم میڪنم:بلہ؟! همانطور نفس نفس زنان مے پرسد:از اینڪہ با روزبہ ازدواج ڪردید پشیمونید؟! اخمم غلیظ تر مے شود:این چہ سوالیہ؟! محڪم مے گوید:لطفا جواب بدید! خونسرد و محترمانہ مے گویم:دلیلے نمے بینم ڪہ جواب بدم! عصبے فریاد مے زند:یہ سوال پرسیدم! جوابش آرہ یا نہ ست! مهمہ! تڪرار مے ڪند:از اینڪہ با روزبہ ازدواج ڪردے پشیمون شدے یا نہ؟! محڪم و از صمیم قلب مے گویم:نہ! هیچوقت پشیمون نشدم! صدایش آرام مے گیرد:سر فرصت باید باهم مفصل و خصوصے صحبت ڪنیم! فعلا! میخواهم دهان باز ڪنم ڪہ صداے بوق اِشغال در گوشم مے پیچد! این روزها همہ چیز عجیب شدہ! حضور ناگهانے فرزاد و رفتار هایش عجیب تر... اما از همہ عجیب تر نبودنِ #او ست... ✍نویسنده:لیلے سلطانے

🌹 نـــ✒ــون وَ الْــــقَــلَــم 🌹 #آیه_های_جنون #قسمت_325 همانطور ڪہ روسرے سورمہ اے رنگے برمیدارم و بررسے اش مے ڪنم مے گویم:مطهرہ! این خوبہ؟! مطهرہ نگاهے بہ روسرے مے اندازد و مے گوید:خوبہ! مقنعہ برنمیدارے؟! با ذوق بہ روسرے هاے قوارہ بلند نگاہ مے ڪنم و مے گویم:یڪے دو تا مقنعہ ے نو و تمیز دارم! میخوام دو سہ تا روسرے بردارم! مطهرہ نگاهے بہ روسرے ها مے اندازد و با لبخند بہ روسرے سبز رنگے اشارہ مے ڪند:فڪر ڪنم این رنگم بهت بیاد! روسرے مورد نظرش را برمیدارم و نگاہ میڪنم:اینم خوبہ! نگاهش روے روسرے سادہ ے لیمویے رنگے میخڪوب میشود،رو بہ فروشندہ مے گوید:میشہ اون روسرے لیمو رنگم بدید؟! فروشندہ چشمے مے گوید و روسرے را بہ سمت مطهرہ مے گیرد،مطهرہ با دقت نگاهے بہ روسرے مے اندازد و ڪنار صورت من باز مے ڪند. _بهت میاد! بہ سہ روسرے اے ڪہ انتخاب ڪردہ ام اشارہ مے ڪنم و مے گویم:همین سہ تا بسہ! روسرے را بہ دست فروشندہ مے دهد و مے گوید:این هدیہ ست! تو ڪہ یہ شیرینے براے قبولے دانشگاهت ندادے! لبخند شیطنت آمیزے میزنم و میگویم:پس پیتزایے ڪہ چند روز پیش بہ حسابم نوش جان ڪردے چے بود؟! مطهرہ همانطور ڪہ ڪیف پولش را باز میڪند با خندہ میگوید:عزیزم دارم میگم شیرینے نہ پیتزا! ابروهایم را بالا میدهم:یعنے یہ شیرینے خامہ اے بهت بدم راحت میشے؟! بیخیالم میشے؟! با خندہ سرش را تڪان میدهد:آرہ! فروشندہ روسرے ها را مرتب تا میڪند و داخل ڪیسہ میگذارد،بعد از حساب ڪردن پول روسرے ها از مغازہ خارج میشویم. نگاهے بہ مغازہ هاے شلوغ مے اندازم و میگویم:من ڪہ ڪہ دیگہ چیزے لازم ندارم! تو چے؟! سرش را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهد:نہ خانم وڪیل! لبخند پر جانے میزنم،یڪ ماہ از اعلام نتیجہ ے ڪنڪور و انتخاب رشتہ گذشتہ. در روزهاے پایانے شهریور بہ سَر مے بریم و تابستان نفس هاے آخرش را مے ڪشد! براے این پاییز شوق و ذوق عجیبے دارم،براے ورود بہ دانشگاہ! مطهرہ بہ آبمیوہ فروشے اے اشارہ میڪند:بریم یہ چیز خنڪ بخوریم؟! با پر چادرم خودم را باد میزنم:آرہ! دارم آبپز میشم! وارد آبمیوہ فروشے میشویم و پشت میزے مے نشینیم،هر دو سفارش معجون میدهیم. مطهرہ مردد میپرسد:شرڪتو میخواے چے ڪار ڪنے؟! شانہ اے بالا مے اندازم:هیچ ڪار! قراردادم یڪ سالہ بود و تقریبا مهلتش تموم شدہ! بہ مهندس ساجدے گفتم با خانم عزتے هماهنگ ڪنہ از اول مهر بیاد. فردا میرم وسایلمو جمع میڪنم و ڪلیدا رو تحویل میدم و سفتہ هامو پس مے گیرم‌. میخواهم حرفم را ادامہ بدهم ڪہ با دیدن ڪسے ساڪت میشوم! مطهرہ ڪہ متوجہ میشود سرش را بر مے گرداند و رد نگاهم را مے گیرد‌. سرفہ اے میڪنم و مے گویم:مثل این ڪہ اون دفعہ ازم نترسید! مطهرہ اخمے مے ڪند و با حرص مے گوید:این از ڪجا پیداش شد؟! لبخند میزنم:حتما از دم دانشگاہ تا اینجا! با حرص با انگشت هایش روے میز ضرب مے گیرد و مے گوید:بریم یہ جاے دیگہ؟! سرم را بہ نشانہ ے منفے تڪان میدهم:نچ! پسرے ڪہ مدتے قبل مطهرہ را تعقیب ڪردہ بود سر بہ زیر چند میز دور تر از ما مے نشیند و نگاهش را بہ منو مے دوزد. نگاهم را بہ چشم هاے مطهرہ میدوزم:باز چے ڪارش ڪردے ڪہ افتادہ دنبالمون؟! اخم میڪند:رُڪ بهش گفتم جوابم منفیہ! _اومد خواستگارے؟! ڪمے از معجونش مے خورد:نہ! یڪے دوبار ڪہ ڪار داشتم رفتم دانشگاہ گفت ترم جدید شروع بشہ مادرشو میارہ تا باهام صحبت ڪنہ منم گفتم زحمت نڪشہ جوابم منفیہ! ابروهایم را بالا میدهم و سرم را تڪان میدهم:حسابے دلشو بردے ڪہ بیخیال نمیشہ! اخمش غلیظ تر مے شود:ڪوفت! سرم را پایین مے اندازم و آرام مے خندم،نفس عمیقے میڪشد و مے گوید:چقدر لفتش میدے! تند تند بخور بریم دیگہ! خونسرد نگاهش میڪنم:باز دنبالمون میاد! جدے مے گوید:پس مستقیم میریم ڪلانترے! ببخیال مشغول خوردن معجونم مے شوم:فڪر بدے نیست! گونہ هایش سرخ شدہ اند و چهرہ اش عصبیست! آرام مے پرسم:حالا اسم شازدہ دامادمون چیہ؟! مطهرہ با حرص دندان هایش را روے هم مے سابد و مے گوید:آیہ! سعے میڪنم نخندم:اسمش آیہ ست؟! فڪر مے ڪردم آیہ فقط اسم دخترہ! چہ خوب هم اسم منہ! با حرص دوبارہ مے گوید:آیہ! _من آیہ یا اون آیہ؟! نفس عمیقے میڪشد و زمزمہ میڪند:شانس آوردے پشتم بہ اونہ و نمے بینہ دارم چہ حرصے میخورم! نگاهے بہ معجونش مے اندازم و مے گویم:تو ڪہ دارے معجون میخورے! ابروهایش را بالا مے دهد:باشہ آیہ خانم! نوبت منم میرسہ! لبخند میزنم:فڪر نڪنم! اسمشو نگفتے؟! نگاهش را از چشم هایم مے گیرد و مے گوید:محمدرضا! _پسر بدے بہ نظر نمیرسہ! مطهرہ چیزے نمے گوید و ساڪت معجونش را مے خورد،زیر چشمے بہ محمدرضا نگاہ میڪنم. لیوان آب هویجے دست نخوردہ مقابلش است،در موبایلش چیزے تایپ میڪند و سپس نگاهش را بہ میز مے دوزد. لیلی سلطانی

. ـــــــــــــــــــــطُ هزار مرتبہ خواندم دعا میان قنوت خدا کند کہ نباشم دلیل ِ غیبت تو