پیشنهادات و انتقادات خودتون رو در مورد کانال دختران چادری به آی دی زیر بفرستید @samern
#ایستگاه_تفڪر
💔مہـدے جـاڹ💔
❌فرق بسیـار است...میاڹ ڪسي ڪہ امروز خودش را بہ لشڪر تو ميرساند
تا ڪسي ڪہ بعد از آغـاز حڪومت جہانيات بہ تـو ميپیوندد...❌
⁉️آیا #منـم_هستـم شعـار امروزِ مڹ نیز هست؟
🍎…| @dokhtaranchadorii
#ریحانه
بانـ|😇|ـو
تُـ🌺 فرِشتِہ خدایے
با بال هاے سیـ|●|ـاهے
ڪہ تو را آسمانے ڪردهـ🕊
اَمّا☝️
هَر وَقت ڪِہ لِباسِـ👕 حیـا را
تَنِ جِســ|👇|ـمَت مےڪُنے
بِہ روحَت نیز گَوشـ👂ـزَد ڪُن
حَیاےِ دُختَـ|🎈|ـرانِہ اَش را
ایمانَشـ📿 را،اِعتِقــاداتَش را
پُشتِ دَر🚪 جا نَگُــذارَد
وَ گَرنَــہ✋
شِیطانـ👹 هم فِرِشتِه اے بُود
ڪِہ راندِهـ👣 شد
اِے فِرِشتِہ تَرینـ🌹
مُواظِب باشـ☝🏻
راندِه شُدِه ےِ دَرگاهِ حَق نَباشے😉
🖊 #مطهره_امینے
🌿 #مدافع_حریم_حیا
@dokhtaranchadorii •🎀•
🎀🎀🎀🎀
🎀🎀🎀
🎀🎀
#چادرانــــــــــه😍😇
خواهے نشوے همرنگـ😶
رسواے جماعتـ شو☺️
در زمانه اے ڪه برهنگے افتخاراسٺ
مݧ بهــ چادرے بودنم
افتخار میڪنم😉😌
✅ @dokhtaranchadorii
🎀🎀
🎀🎀🎀
🎀🎀🎀🎀
🍃🍃🌸
یہ مثلے هست
کہ میگہ ؛⇣
«سرم برہ،قـــولم نمیره»
قول منِ بانو
بہ شهــــدا...⇣❤️
«چـــادرمہ!»
⇠«سرم برہ ،
چــادرم نمیرہ»⇢😊
🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii
:
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۷۹
نگاهم را بہ زور از هادے میگیرم و آب دهانم را با شدت فرو میدهم.
یاس با گوشہ ے چادر،اشڪانش را پاڪ میڪند،محڪم دستانش را میفشارم:وقتے خودت عذاب میڪشے چرا میذارے برہ؟
لب میزند:دوستش دارم! حرم عمہ ے ساداتو دوست دارم،آرامش مردممو دوست دارم.
حق بہ جانب میگویم:همین یہ ساعت پیش ڪہ میوہ فروشے بودیم یہ آقایے راجع بہ مدافعاے حرم...
نمیگذارد حرفم را ادامہ بدهم،با لبخند میگوید:میدونم چیا میگن!
_پس چرا باید بخاطرہ شون تویے ڪہ تازہ عروسے عذاب بڪشے و مَردتو بفرستے میدون جنگ؟!
_آیہ جان! عزیزدلم الان خودِ توهم تقریبا همسر یہ مدافع حرمے باید دلتو خیلے بزرگتر از این حرفا ڪنے!
پوزخند میزنم:واقعا نمیفهمم! براے مردمے ڪہ قدر نمیدونن چرا باید جونتو بدے؟!
این بار او دستم را میفشارد:مدافعاے حرم شاید دلایل زیادے براے رفتن داشتہ باشن اما دوتا دلیل اصلے شون حفظ حرم زینب و امنیت ایرانہ،اگہ همینا نخوان از خودشون بگذرن ما باید بهاے سنگین ترے براے آرامش و امنیتمون بدیم!
دهہ ے شصتم ڪہ ماها نبودیم تو این ڪشور جنگ تحمیلے شد،دیگہ جنگ رفتن بایدے بود باید میرفتن ڪہ ایران حفظ بشہ! نزدیڪ سے سال گذشتہ و هنوز شهید میارن!
هنوز یہ مادرایے چشم انتظار یہ تیڪہ استخوون از جیگر گوشہ شونن! تا حالا رفتے آسایشگاہ جانبازا؟ قدر اونا رو خوب میدونن؟!
اونام باید نمیرفتن میگفتن ڪسے قدر نمیدونہ دیگہ!
فقط بهاش این بود الان ما جزو عراق بودیم و هر چند مترے مون سربازاے داعشے یا آمریڪایے وایسادہ بودن!
میتونے تصور ڪنے؟!
نفس عمیقے میڪشم:نہ!
نگاهے بہ هادے مے اندازد و آرام میگوید:نمیدونم چقدر از خاطراتش تو سوریہ برات گفتہ ولے دفعہ ے دومے ڪہ اعزام شد مجروح شد!
متعجب میگویم:هادے مجروح شد؟!
_آرہ! بازوش تیر خورد،سر اینڪہ تو عملیات شوڪہ شدہ بود!
ڪنجڪاو میگویم:شوڪہ چے؟
_پاشو بریم اتاق!
این را میگوید و بلند میشود،همانطور ڪہ چادرش را مرتب میڪند رو بہ هادے میگوید:میخوام عڪساے عروسے مونو بہ آیہ نشون بدم،چند دیقہ تنها بمونید ڪہ اشڪال ندارہ؟
هادے لبخند شیرینے میزند:نہ! چند ساعتے تنها بمونم اشڪالے ندارہ!
همراہ یاس بہ اتاق خوابش میرویم،چادرش را از روے سرش برمیدارد و بہ سمت ڪمد دیوارے میرود:بذار آلبوم عروسے مونو بیارم این سیدِ ما رو ببینے! راستے هادے عڪسے از علیرضا بهت نشون ندادہ؟
لب میزنم:نہ!
آلبومے بیرون مے آورد و میگوید:آخہ علیرضا و هادے جونشون براے هم دَر میرہ حتے...
جملہ اش را ڪامل نمیڪند،میخندم:حتے چے؟
آلبوم را روے تخت میگذارد:بیا عڪسامونو ببین!
روے تخت مے نشینم و با دقت نگاهش میڪنم:جملہ تو ڪامل نڪردیا!
نگاهش را از صورتم میگیرد:هیچے!
آلبوم را باز میڪند،صدایش میزنم:یاس!
بدون اینڪہ نگاهم ڪند جواب میدهد:جانم!
_من یہ ڪوچولو ڪنجڪاوم.
میخندد:مخصوصا تو مسائلے ڪہ بہ آقا هادے مربوط باشہ!
میخندم و چیزے نمیگویم،بہ صورتم چشم میدوزد:علیرضا دوتا خواهر دارہ،هر دوتاشون از علیرضا ڪوچیڪترن،عاطفہ و عطیہ!
عاطفہ دوسالے هست ڪہ ازدواج ڪردہ،موندہ عطیہ ڪہ ڪوچیڪہ ست و عزیز دور دونہ!
نوزدہ سالشہ،علیرضا میگفت آرزومہ هادے یا مردے شبیہ هادے بیاد خواستگاریش ڪہ با خیال راحت خواهرمو بهش بسپارم!
حتے خالہ فرزانہ بحثشو پیش ڪشید و قرار خواستگارے گذاشت.
_خب!
_آقا هادے شب خواستگارے بہ عطیہ گفتہ بود بخاطرہ مدافع حرم بودنش نمیخواد ازدواج ڪنہ و از همہ ڪلے معذرت خواهے ڪرد!
خب عطیہ هم از هادے خوشش مے....
باز جملہ اش را ڪامل نمے ڪند! من تڪمیلش میڪنم:خوشش میاد!
سریع میگوید:قرارہ امشب بیاد پیشم،اینو گفتم اگہ اومد و اینجا دیدیش اگہ ناراحت شد تعجب نڪنے! بہ خدا عطیہ دختر خوبیہ ما خبر نداشتیم هادے نامزد ڪردہ.
بے اختیار مے پرسم:هادے چے؟ عطیہ رو دوست داشت؟
یاس با شیطنت چشمڪ میزند:اگہ دوستش داشت ڪہ الان تو اینجا نبودے!
تلخ میخندم،ڪنارِ هادے بودنم خواستہ ے خودش نیست!
یاس آلبوم را روے پایم میگذارد و میگوید:میخواستم برات بگم چرا هادے مجروح شدا!
_آرہ!
با سر بہ آلبوم اشارہ میڪند:تو هم زمان عڪساے عروسیو رویت ڪن و گوشاتو بدہ بہ من تا بہ نامزدِ گرامت دروغ نگفتہ باشیم!
آلبوم را ورق میزنم،یاس میگوید:براے جلوگیرے از وارد شدن نیروهاے داعش بہ یڪے از شهرا اعزام شدہ بودن،مردمو از شهر خارج میڪنن.
متاسفانہ مجبور شدن عقب نشینے ڪنن،نیروهاے داعش وارد شهر شدن و چندتا از ماشیناشون رفتن سمت بیمارستانے ڪہ یہ سرے از نیروهاے مدافع حرم نزدیڪش بودن.
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی ♥
🍎…| @dokhtaranchadorii
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۰
بیمارستان تقریبا خالے بود،جز چندتا مریض و دڪتر و پرستار ڪسے نبود.
نیروهاے داعش وارد بیمارستان میشن،هادے اینا تو بیمارستان باهاشون درگیر میشن،هادے احساس میڪنہ از یڪے از اتاقا بوے خیلے بدے میاد،وارد اتاق میشہ یہ جنازہ میبینہ!
جنازہ اے ڪہ نمیتونہ تشخیص بدہ مردہ یا زن،خودشو آتیش زدہ بودہ!
یہ روپوش سفید گوشہ ے اتاق بودہ،تو جیب روپوش یہ عڪس بودہ و یہ نامہ!
عڪس یہ دختربچہ! تو نامہ نوشتہ بودہ ڪہ یڪے از پرستاراے بیمارستانہ و دیدہ نیروهاے داعش نزدیڪ بیمارستان شدن،بہ دخترش بگن خیلے دوستش دارہ و مادرشو ببخشہ ڪہ بخاطرہ شرافتش خودشو ڪشتہ! نوشتہ بود ڪہ میخواستہ رگشو بزنہ اما ترسیدہ بہ جنازہ شم رحم نڪنن خودشو آتیش زدہ!
با هر دو دست صورتم را مے پوشانم،بغضِ یاس دوبارہ سر باز میڪند:هادے بدن سوختہ شو میپیچہ تو پتو و با خودش میبرہ بیرون.
یڪے از دوستاشون میگہ هادے از اتاق ڪہ اومد بیرون انگار تو حال خودش نبود،یہ پتو رو انداختہ بود رو دوشش و بہ زور راہ میرفت.
دو سہ تا سرباز داعشے نزدیڪشون میشن،هادے گیج و منگ نگاهشون میڪنہ.
دوستاش بہ زور میڪشنش بیرون ڪہ تو راہ بازوش تیر میخورہ،علیرضا میگہ هادے ڪہ اومد بیرون نشناختمش!
چشماش یخ زدہ بود! با هیچڪس حرف نمیزد،از بازوش خون میرفت و صداش در نمے اومد.
علیرضا زخمشو میبندہ و هے صداش میڪنہ اما هادے جواب نمیدہ.
وقتے چندتا سیلے بهش میزنہ بہ خودش میاد،شروع میڪنہ گریہ ڪردن و داد زدن! انگار نہ انگار تیر خوردہ! علیرضا میگہ میون هق هقاش هے میگفت چرا ما این چیزا رو میبینیم نمے میریم؟!
میگہ منم بغضم شڪست،بغلش ڪردم و باهاش زار زدم،چندتا از بچہ هاے دیگہ ام با بغض نشستن زمین!
میگہ هادے تو گوشم گفت،اون جنازہ رو دیدم و چهرہ ے مادرم اومد جلوے چشمم! چهرہ ے همتا و یڪتا اومد جلو چشمم! ڪہ نڪنہ یہ روزے اونام از ترس اینڪہ گیر این حیوونا بیوفتن با خودشون همچین ڪارے ڪنن!
از اون روز هادے براے مدافع حرم موندن مُسمم تر شد!
لبم را بہ دندان میگیرم،قطرہ ے اشڪے از گوشہ چشمم مے چڪد.
لب میزنم:سرم دارہ میترڪہ!
یاس با صداے لرزان میگوید:ما فقط میشنویم،اونا میبینن،لمس میڪنن،مے شڪنن و باید با همہ ے اینا سر پا باشن!
_من...من...فڪر میڪردم هادے...
یاس دستش را دور ڪمرم مے پیچد:هادے چے؟
اشڪانم سرازیر میشوند،مثلِ ابر بهار:فڪر میڪردم خوشے زدہ زیر دلش ڪہ مدافع حرم شدہ!
یاس لبخند آرامش بخشے میزند:پس هنوز خوب نشناختیش! راستے گفتہ اسم مستعارش چیہ؟
با دست صورتم را پاڪ میڪنم و با صدایے خفہ میگویم:نہ!
_علے اڪبر حسینے!
بے اختیار لبخند میزنم:این اسم بیشتر بهش میاد!
سرم را ڪمے برمیگردانم ڪہ نگاهم بہ میز آرایش مے افتد،چند نامہ رویش پخش و پلا شدہ!
یاس سریع بلند میشود و بہ سمت میز آرایش میرود:اینا جانشین علیرضان تا برگردہ!
_چند روزہ رفتہ؟
_سے و چهار روز.
نامہ ها را مرتب میڪند و یڪے شان را برمیدارد،همانطور ڪہ نامہ را بہ سمتم میگیرد میگوید:این آخرین نامہ اے ڪہ برام فرستادہ،بقیہ ش براے دوران عقدہ.
نامہ را از دستش میگیرم و باز میڪنم،فقط چند خط ڪوتاہ!
آرام میخوانمش:
"بسم اللہ الرحمن االرحیم"
یاسم!
جانم!
حاڪمِ احساسم!
گلِ همیشہ بهارِ من!
بہ اندازہ ے یڪ ایران،بہ اندازہ ے یڪ سوریہ،بہ اندازہ ے این همہ فاصلہ از تو دورم اما دلم همیشہ همراہ توست!
هر زمان ڪہ بے تابت میشوم چشمانم را میبندم و صورت مثلِ ماهت را تصور میڪنم،سپس دستم را روے قلبم میگذارم و برایت شعر میخوانم!
تو اینجایے،همراهِ من در قلبم.
برایت از دلتنگے ها میگویم و از ڪم آوردن ها،از شرمندگے ها و نبودن ها...
امشب عجیب دلم هوایت را ڪردہ گلِ خوشبوے من!
یاسم!
با تمام نبودن ها،با تمام دورے ها،با تمام سختے ها و بدهڪارے ها بدان دوستت دارم!
راستے!
از طرفِ من هر روز براے خودت چند شاخہ نرگس بخر!
میدانم دلت ضعف میرود براے اینڪہ عطر گل هاے نرگس در خانہ ے نقلے مان بپیچد و تو نگاهشان ڪنے و چایے با طعم و عطر هل بنوشے!
در نبودم،جایم را براے خودت پر ڪن...شرمندگے همہ ے این روزها با من!
مرد همیشہ بدهڪارت را ببخش عزیزدلم،ڪہ حتے بہ اندازہ ے عطرِ چند شاخہ گل نرگس بہ تو بدهڪار است...
عاشق و سَربارِ تو علیرضا
بے اختیار لبخند میزنم:چہ مرد با احساسے!
راستے این اشڪا ڪہ روے ڪاغذ ریختہ و خشڪ شدہ براے توئہ یا آقا سید؟
لبخند تلخے میزند:هردومون!
_یاس!
_جانم!
بہ چشمانش زل میزنم:تو خیلے خوب و بزرگے! اینو جدے میگم! من نمیتونم هیچوقت شبیہ تو باشم.
ڪنارم مے نشیند:اگہ نمیتونستے ڪہ هادے انتخابت نمیڪرد!
لبخند ڪم رنگے میزنم:هادے منو انتخاب نڪردہ،ما اجبار پدر و مادرامون بہ همدیگہ ایم!
این مدتم فقط براے آشنایے محرم شدیم.
#ادامہ_دارد...
لیلی سلطانی
🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii
✨﷽✨
💠 رسول اکرم (ص) فرمودند:
👈کمترین چیزی که در آخرالزمان یافت شود (دو چیز است)
🌸 یکی برادر و رفیقی که مورد اطمینان باشد
🌸و دیگری پول حلال.
🌿 اگر رفیق خوب پیدا نکردی تنها باش و اگر رفیق خوب پیدا کردی با او رفیق بشو که از تنهایی بهتر است.
🌿 یعنی رفیق خوب، که آدمی را در طی مراحل عالیه الهی کمک کند کم است.
در حدیثی از رسول اکرم (ص) آمده است:
🌿 هرگاه خداوند خیر و خوبی بنده ای را بخواهد، دستیار شایسته و نیکی برایش قرار می دهد که اگر (خدا را) فراموش کرد به او یادآوری کند و اگر یاد او کرد او را یاری کند.
【 الّلهُــمَّ عَجِّــلْ لِوَلِیِّکَــــ الْفَــرَج
🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii
♥️دختران حاج قاسم♥️
🌷#شهید_حاج_حسین_دخانچی
"در محضر شهید"
🌷سیزده سالش بود که رفت جبهه
توی عملیات بدر از ناحیه گردن قطع نخاع شد
هفده سال روی تخت، ولی همواره خندان بود
بالای سرش این بیت شعر چشم نوازی می کرد:
" چرا پای کوبم ، چرا دست بازم
مرا خواجه بی دست و پا می پسندد "
همسرش میگه:
" نیم ساعت قبل از شهادتش بهم گفت :
" نگران نباش، جای منو توی بهشت بهم نشون دادند"
#شهید_حاج_حسین_دخانچی
🌷شهدا را یاد نماییم با نثار صلوات
🍃🍃🌸 @dokhtaranchadorii
🌹🕊🌹🕊
🕊🌹🕊
🌹🕊
چادرت را سر کن !
از اینجای کار به بعد با توست !
باید شهر را بوی فاطمه بردارد !
باید هر طرف را که نگاه کردی ،
فرزندان فاطمه را ببینی ،
که دارند برای یاری امامشان
آماده میشوند !
چادرت را سر کن ؛
چادر لباس فرم #فاطمی هاست !
اصلا زین پس چادر نشانه !
آنهایی که میخواهند در قیام مهدوی
امامشان را یاری کنند
را با #چادر بشناسیم !
چادر نشانه ای باشد برای کسانی که
دیگر فکر دیده شدن نیستند ؛
اینبار فکر پسندیده شدن هستند !
زهرا سلام الله علیها باید بپسنددت
و زیر
چادرت را امضا کند !
باید #تعهد بدی
که در گردان فاطمی ها
حافظ #حیا و #عفت باشی !
باید حواست باشد که امام ؛
هر لحظه از تو سان میبیند !
در کوچه و بازار و خیابان !
چادر تو ، عَلـَم این #جبهه ی جنگ نرم !
علمدار #حیا
مبادا دشمن چادر از سرت بردارد !
گردان فاطمی باید با چادرش
بوی #یاس را در شهر پخش کند !
علم را تصرف کند...
و سفیر صلح فاطمه در جهان باشد !
" چادر خاکی "
اسم رمز گردان فاطمی مهدی است...
@dokhtaranchadorii
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۱
عجیب و شیرین نگاهم میڪند:ولے من میگم تو انتخاب خود هادے اے حداقل از محرمیت بہ بعد!
وگرنہ چرا تو رو آوردہ پیش من ڪہ زندگے هم رزمشو ببینے؟
سریع میگویم:گفت خجالت میڪشہ تنها بیاد.
_من براے هادے غریبہ نیستم ڪہ بخواد ازم خجالت بڪشہ،خریدا رو میاورد جلوے در و میرفت مثل بعضے وقتا ڪہ ڪار پیش اومدہ!
آب دهانم را فرو میدهم و بہ لبانش خیرہ میشوم:تو رو آوردہ ڪہ ببینہ انتخابش میڪنے یا نہ!
گیج لب میزنم:انتخابش ڪنم؟!
_آرہ! ببینہ زندگے با ڪسے مثل هادے رو انتخاب میڪنے یا نہ،تو رو آوردہ اینجا ببینے زندگے یہ مدافع حرم چطوریہ و همسرش چہ سختیایے میڪشہ،میخواد ببینہ زنِ این زندگے براش هستے یا نہ!
سرم را پایین مے اندازم:فڪر نڪنم هادے از اینجا آوردنم منظورے داشتہ باشہ!
با دست چانہ ام را میگیرد و سرم را بلند میڪند:چرا! وقتے نگاهت میڪنہ تو چشماش بے قرارے داد میزنہ آیہ! دارہ با خودش ڪلنجار میرہ ڪہ پا گیرت ڪنہ یا نہ،ڪہ بہ قلبش بها بدہ یا نہ!
من خوب این حالتا رو میشناسم علیرضام همینطور بود.
چشماش آروم و قرار ندارن ڪہ بگن میخوانت،از طرفے دلش نمیاد تو باهاش ازدواج ڪنے و سختے بڪشے،هرڪے ڪہ میرہ سوریہ شهید نمیشہ ولے احتمالش هست!
باید هر لحظہ دلهرہ داشتہ باشے اونے ڪہ نفسات بہ نفساش گرہ خوردہ الان دارہ نفس میڪشہ یا نہ!
هادے منتظرِ چشمات بهش بگن بلہ تا براش بشہ بهونہ و بخواد ڪنارش بمونے!
با حرف هایش قلبم مے لرزد،دستانم را در هم قفل میڪنم،قلبم آرام و قرار ندارد و مغزم فریاد میزند حماقت نڪن!
صداے زنگ در بلند میشود،یاس از اتاق خارج میشود.
نفس عمیقے میڪشم و آرام میگویم:نہ! خدایا نہ!
من زندگے آروممو دوست دارم،نمیخوامش!
اما قلبم فریاد میزند براے پشیمان شدن دیر شدہ...!
از روے تخت بلند میشوم و با قدم هاے بلند خودم را بہ پذیرایے مے رسانم.
هادے روے مبل نشستہ و در موبایلش چیزے تایپ میڪند،سرش را بلند میڪند و نگاهے بہ صورتم مے اندازد.
سریع نگاهم را مے دزدم،یاس رو بہ من میگوید:خواهرشوهرمہ،گفتم شب میاد پیشم بمونہ.
آهانے میگویم و نگاهم را بے هدف بہ مبل ها مے دوزم،چند لحظہ بعد صداے ظریفے مے پیچد:یااللہ! صاحب خونہ!
یاس با خوشرویے میگوید:بیا تو عطیہ جان!
دختر تقریبا قد بلندے با چهرہ اے نمڪین و چشمان درشت مشڪے وارد میشود،روسرے نیلے رنگے صورتش را قاب ڪردہ و چادر مشڪے اش بے اندازہ بہ چهرہ ے ملیحش مے آید.
نگاهش بہ هادے ڪہ مے افتد چشمانش برق میزنند و گونہ هایش گل مے اندازند!
خجول و گرم میگوید:سلام!
بے اختیار دقیق بہ هادے نگاہ میڪنم،عادے مے ایستد و جواب سلامش را میدهد.
عطیہ میخواهد چیزے بگوید ڪہ چشمش بہ من میخورد.
لب میزنم:سلام!
متعجب نگاهم میڪند و آرام جواب میدهد:سلام!
یاس نگاهش را میان من و عطیہ مے چرخاند و سخت میگوید:آیہ جان نامزد آقا هادے هستن!
بُهت را در چشمان عطیہ میبینم،چندبار لبانش را از هم باز میڪند اما نمیتواند چیزے بگوید.
نگاهش را بہ من میدوزد و سپس بہ هادے،اشڪ در چشمانش حلقہ زدہ.
بہ زور میگوید:تبریڪ میگم!
هادے لب میزند:ممنون!
بہ یاس و عطیہ نزدیڪ میشوم،دستم را بہ سمت عطیہ دراز میڪنم:خوشوقتم! یاس ازتون خیلے تعریف میڪرد.
بغضش را قورت میدهد و آرام دستم را میفشارد:منم همینطور! یاس لطف دارہ!
لبخند بے جانے روے لبانش مے نشاند:چہ بے خبر آقا هادے!
هادے بدون اینڪہ نگاهش ڪند جواب میدهد:یہ دفعہ اے شد! ان شاء اللہ براے مراسماے دیگہ شرمندہ نشیم.
عطیہ لبش را بہ دندان میگیرد و چیزے نمیگوید،نمیخواهم شڪستن قلبش را ببینم!
چہ میداند من هم تا چند وقت دیگر بہ حالِ او دچار میشوم،دچارِ هادے...
بہ زور لبخند میزنم:خب دیگہ مام بریم!
همانطور ڪہ گونہ هاے یاس را میبوسم ادامہ میدهم:شرمندہ مزاحمت شدیم عزیزم.
یاس متعجب میگوید:ڪجا؟! نزدیڪ شامہ مگہ میذارم برید؟!
_نہ دیگہ باید بریم،فردام باید برم مدرسہ،حسابے بهت زحمت دادیم.
یاس بہ هادے نگاہ میڪند:آقا هادے شما یہ چیزے بگید،ما ڪہ باهم تعارف نداریم!
هادے موبایلش را داخل جیبش میگذارد و نزدیڪمان میشود:علیرضا اومد حتما میایم مزاحم میشیم،آیہ دست پختتونو بخورہ خودش پاگیر میشہ.
یاس میخندد:هر طور ڪہ راحتید!
از یاس و عطیہ خداحافظے میڪنیم و وارد راہ پلہ میشویم،هادے همانطور ڪہ ڪفش هایش را بہ پا میڪند میگوید:عطیہ خانم! بہ عمو محمد و خالہ زینب خیلے سلام برسونید.
عطیہ سرے تڪان میدهد و بہ من چشم میدوزد،لبخند ڪم رنگے نثارش میڪنم و ڪفش هایم را بہ پا.
همراہ هادے از پلہ ها عبور میڪنیم و از خانہ خارج میشویم،همانطور ڪہ بہ سمت ماشین هادے قدم برمیداریم میگویم:ناراحت شد!
هادے متعجب نگاهم میڪند:ڪے؟!
بہ چشمانش زل میزنم:عطیہ!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻 ♥
@dokhtaranchadorii
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۲
چیزے در چشمانش تلو تلو میخورد ڪہ نمیفهمم چیست،لبخند پر رنگے میزند:پس بیخود نرفتید تو اتاق! یاس سادات آمار میدادہ!
سریع میگویم:من چیزے نپرسیدم خودش از صمیمیت شما و همسرش گفت و مابقے قضایا!
لبخندش را میخورد:بعلہ!
ڪنار ماشین میرسیم،همانطور ڪہ در ماشین را باز میڪند میگوید:عطیہ نباید ازم ناراحت بشہ،هیچوقت ڪارے نڪردم ڪہ فڪر ڪنہ بهش علاقہ دارم،خواستگاریش هم اگہ رفتم بخاطرہ این بود ڪہ مامان تو عمل انجام شدہ قرارم داد.
براے عاشقِ #تو شدن نیاز بہ بهانہ اے نیست،آدم ڪہ تو را مے بیند خود بہ خود عاشق میشود!
سوار ماشین میشوم،هادے ماشین را روشن میڪند،همانطور ڪہ نگاهش بہ رو بہ روست مے پرسد:خب! حالا نظرتون راجع بہ مدافعاے حرمے چیہ؟
مثل خودش بہ رو بہ رو خیرہ میشوم:فقط میتونم بگم آدماے بزرگے ان،خیلے بزرگ!
مڪث میڪنم،سرم را بہ سمتش برمیگردانم و بہ نیم رخش خیرہ میشوم:امروز بہ اندازہ ے چندسال چیز فهمیدم و یاد گرفتم،بابت امروز ممنونم!
دوبارہ لبانش بہ لبخند از هم باز میشوند،از آن لبخندهایے ڪہ از ڪنجش حبہ حبہ قند میریزد.
_خواهش میڪنم!
_یہ درس بزرگے ام از شما یاد گرفتم.
ڪمے سرش را بہ سمتم برمیگرداند:چہ درسے؟
_رفتارتون تو میوہ فروشے با اون آقا!
میدونید همہ ے مذهبے ها نہ،ولے من تو خیلیاشون دیدم ڪہ براے بقیہ خدایے میڪنن و حڪم میدن.
بہ اسم امر بہ معروف و نهے از منڪر دل خیلیا رو میشڪنن و از دین زدہ شون میڪنن چہ برسہ بہ اینڪہ حق هم با اونا باشہ!
_با امر بہ معروف و نهے از منڪر مخالفید؟!
_نہ! نہ! مگہ میشہ مخالف باشم وقتے امام حسین دلیل قیامشو امر بہ معروف و نهے از منڪر معرفے میڪنہ؟!
با هر روشے تو امر بہ معروف و نهے از منڪر مخالفم،اینڪہ هرڪسے بدون زبون نرم و عمل درست و اخلاق خوب میخواد بقیہ رو امر بہ معروف و نهے از منڪر ڪنہ رو قبول ندارم.
_منم قبول ندارم!
نفسے میڪشد و ادامہ میدهد:مشڪل ما اینہ بیشتر غرق امور ظاهرے دین شدیم و چشم و سرمون تو ڪاراے بقیہ ست،میخوایم مردمو بہ زور بفرستیم بهشت غافل از اینڪہ جاے خودمون تو جهنم رزرو شدہ!
مسئلہ ے امر بہ معروف و نهے از منڪر خیلے حساسہ و حق الناس سنگینے دارہ!
شاید بعضیا بگن مهم اینہ یڪے رو از گناہ برمیگردونیم یا رفع تڪلیف ڪردہ باشیم حالا با هر روشے،دل ڪسے شڪست،آبروش رفت،دین زدہ شد بہ درڪ!
یادشون میرہ همون امام حسینے ڪہ براے امر بہ معروف و نهے از منڪر قیام ڪرد شب عاشورا بہ اصحابش گفت اگہ حق الناسے گردنتون هست همین حالا برگردید،شهادت تو راہ منم دست تونو نمیگیرہ و حق الناسو از گردنتون برنمیدارہ!
حرف هایش بہ دلم مے نشیند،بوے تعصب و تندروے نمے دهند!
یاد نازنین مے افتم:راستے نازنین چے شد؟ نشد برم ببینمش!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
@dokhtaranchadorii