:
🕊 ۲۸ روز مانده به وصال نوکر و ارباب😭
💠 تحول دلها در #اربعین علامت این است که #خبری_در_راه_است. اگر همۀ دلها در جهتِ یک امر الهی متحول شود، این علامت نصرت خداست. چون تبلیغات نمیتواند این همه اثر بگذارد. سادهترین تحلیل این است که #پیادهروی_اربعین، رزمایشی برای #لشکریان_امام_زمان_عج است.
🔻علیرضا پناهیان ۹۵/۰۸/۱۳
#کربلایی_ها_التماس_دعا😔
#اللهم_عجل_لولیک_الفرج
❣✨ @dokhtaranchadorii✨❣
💙🍃
🍃🍁
♥️•☜خدايا
✍🏻یادمبده آنقدرمشغول عیبهای خودم باشم
💟👈🏻که عیب های دیگران رانبینم...
✍🏻یادم بده اگر کسی را بد دیدم
💟👈🏻قضاوتش نکنم، درکش کنم...
✍🏻یادم بده بدیدیدم"ببخشم"ولی بدی نکنم!
💟👈🏻چراکه نمیدانم بخشیدهمیشوم یا نه...
✍🏻یادم بده اگر دلم شکست نفرین نکنم،
💟👈🏻دعا کنم، نتوانستم سکوت کنم...
✍🏻یادم بده اگر سخت بگیرم
💟👈🏻"سخت میبینم"...
✍🏻یادم بده به قضاوت کسیننشینم چراکه
💟👈🏻در تاریکی همه شبیه هم هستیم...
✍🏻یادمبده چشمانمراروی بدیهاوتلخیهاببندم
💟👈🏻چرا که چشمان زیبا، بیشک زیبا مى بيند همه دنيا را
❣✨ @dokhtaranchadorii✨❣
🍃🌸
#حجــابـــ💚
یعنے حیــا و جـوانمـردے و شـرفـ و آزادگے و بصیـرٺ...
#بہ_رسم_چادر 🕊
#جاماندہ
🍃🌸
اینجـا پایگـاه چادریاست🔰
Join → @dokhtaranchadorii❤️
#ریحانه
بانــو؛ ڪاش...
این باطن پاڪے ڪہ مے گویے💜
ظاهــرش هم خدایے بود✨
بانــو؛ ڪاش...
مے دانستے خدایے🌻
ڪہ دلت💓با اوست،
حجاب را چقــدر دوست مے دارد...❤️
و مےدانم ڪہ مےدانے❗️
خــدا💎 تو را چگــونہ بیشتر دوست دارد...💛🎈
#خــدا_هوای_بنــدههای_طاهــرش_رو_بیشتــر_داره😉
🌹° @dokhtaranchadorii °🌹
❄️❄️❄️
❄️❄️ ﴾﷽﴿
❄️
💠 #رمان_آیه_های_جنون 🍂
💠 #قسمت_۱۸۹
اما صدایے از هادے در نمے آید،صدایش قطع و وصل میشود:چرا گوشے تو جواب نمیدے؟! امروز دو سہ بار زنگ زدم همہ ش موبایلت میرہ رو پیغام گیر!
امیدوارم حرفاے دیروزتو عملے نڪردہ باشے! تو حق ندارے جاے اون دختر تصمیم بگیرے!
جلوے در اتاق میرسم،صدا همچنان قطع نمیشود:هادے من باید برم اگہ صدامو میشنوے جواب بدہ پسر!
و باز صدایے از هادے در نمے آید،دستم را مشتم میڪنم تا روے در بڪوبم ڪہ صدا قلبم را بے تاب میڪند!
_هادے! اگہ بخواے دلشو بشڪنے و ازش جدا بشے بیاے سوریہ دارے با حق الناس میاے براے شهادت!
چرا میخواے هم پا رو دل خودت بذارے هم پا رو احساسات اون؟!
جاے آیہ خانم انتخاب نڪن! بذار خودش انتخاب ڪنہ!
مشتم بے اختیار باز میشود و روے قلبم مے نشیند،همہ ے این حرف ها راجع بہ من بود؟!
بہ سختے پلڪ میزنم و متعجب بہ در اتاق خیرہ میشوم،دیگر صدایے نمے آید!
لب میزنم:نہ!
محڪم بند ڪیفم را میفشارم و بہ سمت پلہ ها قدم برمیدارم،با عجلہ از پلہ ها عبور میڪنم و با صداے لرزان فرزانہ را صدا میزنم:فرزانہ جون!
پشت ڪابینت مے ایستد:جانم!
سپس متعجب بہ چادر و ڪیفم نگاہ میڪند میخواهد چیزے بگوید ڪہ سریع میگویم:یہ ڪارے پیش اومدہ من باید برم!
با قدم هاے بلند خودم را بہ آشپزخانہ میرسانم و نزدیڪ فرزانہ میشوم.
گیج نگاهم میڪند:اتفاقے افتادہ آیہ؟! چرا صدات مے لرزہ و نفس نفس میزنے؟! گونہ هاتم گل انداختہ!
با عجلہ گونہ هایش را مے بوسم و میگویم:نہ! فقط باید زود برم خونہ از طرف من بہ همتا و یڪتا سلام برسونید.
نگران بہ صورتم چشم مے دوزد:مطمئنے چیزے نشدہ؟!
_آرہ!
لبخند میزند:خب بذار بگم هادے برسونتت.
سریع میگویم:نہ! نہ! خستہ س! خودم با تاڪسے میرم.
چشمانم را مے بندم و دوبارہ باز میڪنم،سعے میڪنم لبخند بزنم:یہ روز دیگہ مزاحمتون میشم،راستے بہ عمو مهدے ام سلام برسونید،خداحافظ!
ڪنارم راہ مے آید:من ڪہ نفهمیدم چے شد ولے هر طور دوست دارے نرے دیگہ نیاے!
بہ زور میخندم:نہ! بازم میام!
لبخند میزند،نگاهے بہ طبقہ ے بالا مے اندازد و سپس بہ من:هادے ناراحتت ڪردہ؟
همانطور ڪہ ڪفش هایم را بہ پا میڪنم میگویم:نہ!
لبخندش عمیق تر میشود و چند ثانیہ بہ چشمانم عجیب خیرہ میشود،منظورش را میفهمم!
گونہ هایم سرخ میشوند و سرم را پایین مے اندازم،میخواهم در را باز ڪنم ڪہ میگوید:نمیخواے از هادے خداحافظے ڪنے؟
سر بر میگردانم:بالا ازش خداحافظے ڪردم!
دستم را میگیرد و آرام میفشارد:نمیدونم بالا چیزے گفتہ ڪہ ناراحتت ڪردہ یا چیزے گفتہ ڪہ خوشحال و هیجان زدہ ت ڪردہ! اما اینو میدونم یڪے دو هفتہ ست شبا خوب نمیخوابہ میدونم بهت گفتہ مدافع حرمہ و بردتت خونہ ے همسر یڪے از هم رزماش!
ڪلافہ ست و بہ هم ریختہ،اگہ چیزے گفتہ ڪہ ناراحت شدے بہ دل نگیر چون دلش آشوبہ!
اگہ چیزے گفتہ ڪہ خوشحالت ڪردہ جدے بگیر و پا بہ پاش برو!
لبخند ڪم رنگے میزنم و میگویم:خداحافظ!
دستم را محڪم میفشارد:من مادرم حالتاے هادے رو بهتر از هرڪسے میفهمم همینطور چیزے ڪہ چند وقتہ تو چشماے تو دارہ برق میزنہ!
اگہ واقعا هادے رو نمیخواے همین حالا بهم بگو مهدے و آقا مصطفے با من،نمیذارم ڪسے مجبورت ڪنہ حتے یہ ساعت دیگہ ام محرم هادے باشے!
_مامان!
هر دو متعجب سر برمیگردانیم،هادے با اخم نگاهمان میڪند:من ڪہ گفتم حتے اگہ دلتون راضے نبودہ آیہ رو مثل مهمون بدونید و نرنجونیدش!
فرزانہ متعجب میگوید:مگہ من چے گفتم؟! داشتم بہ آیہ میگفتم اگہ دلش راضے نیست با بابات و باباش حرف بزنم صیغہ رو فسخ ڪنید!
گرہ ابروانش از هم باز میشود،سرش را پایین مے اندازد و چیزے نمے گوید.
فرزانہ جدے بہ من خیرہ میشود:جوابمو ندادے! هرچے تو بخواے همون میشہ آیہ!
نگاهم را میان هادے و فرزانہ مے چرخانم و من من ڪنان میگویم:خب...خب...
ساڪت میشوم،نہ میتوانم بگویم میخواهمش نہ میتوانم بگویم نمیخواهمش!
فرزانہ دوبارہ مے گوید:جوابمو ندادے!
تمام وجودم از درون مے لرزد،سرم را پایین مے اندازم و ڪلافہ با گوشہ ے چادرم بازے میڪنم.
دهان باز میڪنم:خب...من دیگہ نِ...
هادے با عجلہ بہ سمتم مے آید و با حرص میگوید:بهترہ این سوال و جوابا رو بذاریم براے سہ ماہ دیگہ! خودم مے رسونمت.
لبخند عجیبے روے لبان فرزانہ نقش مے بندد:باشہ هادے خان! چرا عصبے میشے؟!
گیج و سردرگم از فرزانہ خداحافظے میڪنم و دنبال هادے وارد حیاط میشوم.
هادے بہ سمت ماشینش میرود،از نگاہ ڪردن بہ صورتم فرار میڪند!
ریموت را بہ سمت ماشین میگیرد،بے توجہ بہ سمت در حیاط میروم.
برایم بوق میزند،واڪنشے نشان نمیدهم بہ چند قدمے در میرسم ڪہ دوبارہ بوق میزند!
با حرف هایے ڪہ از آن صداے ناشناس شنیدم آرام و قرار ندارم!
#ادامہ_دارد...
نویسنده این متن👆🏻:
#لیلی_سلطانی 👉🏻
❣✨ @dokhtaranchadorii✨❣