#قبل_از_خواب ۵ 📣بچه های قرانی ✨✨✨وقت خوابه😊 🔷🔷شاید پدر و مادرتون در مورد بهشت و نعمتهای بهشتی براتون گفتن🌸🌸🌸 🌺درختان پر میوه🍏🍎🍐🍊🍋 شیر و عسل خوشمزه🍹🍯🍯🍯 چشمه های جوشان💦💦💦 غذاهای لذیذ و پاکیزه🍗🍗🍗 تخت های مجلل 🔹🔸🔹🔶 خلاصه خیلی زیبایی‌های دیگه منتظرمونه ❤️همه ما دلمون میخواد بهشتی بشین و از شربتهای خوشمزه بهشت نوش جان کنیم 😍😍 🌼 ان‌شاءالله قسمتمون بشه 🌼پیامبر مهربونمون می فرماید هرکی دوست داره از شربتهای خوشمزه بهشت نوش جان کنه سوره کوثر رو بخونه 😊پس قبل از خواب یادت نره سوره کوثر را بخونی !!!! 🌺🌺🌺هم خودت بخون هم به بقیه خانواده سفارش کن @dokhtaranebeheshtiy

❣ امام علی علیه السلام: در شگفتم از كسى كه در پى گمشده اش مى گردد، ولى خود را گم كرده و آن را نمى جويد عَجِبتُ لِمَن يُنشِدُ ضالَّتَهُ وقَد أضَلَّ نَفسَهُ فَلا يَطلُبُها! 📚غررالحكم حدیث 6266 #حدیث_روز @dokhtaranebeheshtiy

💬 قرائت #دعای_عهــــد 🎧 با نوای علی فانی هدیه میڪنیــم به امام زمــان ارواحنافداه ❤️🌹

🌷 سلام دختران بهشتی روز دوشنبه تون بخیر و خوشی باشه ان شاء الله ✅ذکر امروز: یا قاضی الحاجات ۱۰۰ مرتبه ✨ ✅ روز دوشنبه متعلق هست به #امام_حسن_علیه_السلام_ و #امام_حسین_علیه_السلام ✨ سفارش شده تا اعمال نیک و خیر خودمون رو در این روز به پیشگاه مقدس شون هدیه کنیم تا ثواب دوچندان نصیبمون بشه ✨ 🔻 ان شاءالله کارهامون رو با نیّت الهی انجام میدیم و ۱۴ گل صلوات میفرستیم و به این دو بزرگوار هدیه🎁 میدیم. دعای روز دوشنبه حضرت زهرا سلام الله علیها اللَّهمَّ اِنّی اَساَلُکَ قوَّتَ فی عِبادَتِک، و تَبَصُّرًا فی ًکِتابِک، و فَهماً فی حُکمِک، اللَّهُمَّ صلّ علی محمد و آل محمد، و لا تَجعَلِ الْقُرآنَ بِنا ماحِلاً و الصِّراطَ زاءِلاً و محمداً عنَّا مُوَلِّیاً خدایا، از تو توانی برای عبادتت و بصیرتی در کتابت و فهمی در حُکمت درخواست میکنم، خدایا، بر محمد و آل محمد درود فرست، و قرآن را برای ما بی حاصل قرار مده و ما را ازصراط ساقط مکن، و محمد (صلی الله علیه وآله) را از ما رويگردان مساز صحیفه فاطمیه #دختران_بهشتی @dokhtaranebeheshtiy 🌸🍃🌸🍃🌸🍃🌸🍃

#ذکر_روزهای_هفته دوشنبه @dokhtaranebeheshtiy

#تفسیر_قرآن 🌷 نکته تفسیری صفحه ۳۶۰🌷 چرا پیامبران زندگی ساده و بی تجمّلی داشتند؟: می دانیم که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و سلم در شهر مکّه مبعوث شد؛ شهری ‏که در سرزمین حجاز، موقعیتی تجاری داشت و ثروتمندترین افراد آن زمان در آن شهر می زیستند. البته اختلاف طبقاتی بسیار شدیدی در آن وجود داشت و تفکّر مادّی و دنیاپرستی بر آن حاکم بود. در چنین وضعیتی، فرد ساده و بی-ثروتی به نام محمّد بن عبدالله به پا خاست و خود را پیام آور خدا معرفی کرد. او مردم را به پیروی از خود فرا خواند و ادعا کرد که برنامه‏ ی سعادت را برایشان ارمغان آورده، و برای اثباتِ ادعای خود، معجزاتی را به مردم نشان داد، و از همه بالاتر، آیات بی نظیر قرآن را برایشان تلاوت فرمود. در این هنگام، بسیاری از فقرا و اقشار فرودست و کم درآمدِ آن روز که ندای آزادی و برابری را از پیامبر شنیده بودند، به او متمایل شدند و ایمان آوردند؛ امّا بیشتر ثروتمندان در برابر دعوت آن حـضرت موضع گرفتند و او را دروغگو شمردند؛ زیرا از یک ‏سو آنان که غالباً با زور و نیرنگ به ثروت و قدرت رسیده بودند، منافع مادّی خود را در خطر می دیدند و از سوی دیگر برایشان بسیار دشوار بود که فردی را به‏ رهبری و پیشوایی انتخاب کنند که از نظر مادّی بسیار پایین تر از ایشان قرار دارد، و اصلاً باور نمی کردند که آفریدگار جهان، به شخص کم ثروت وقدرتی مانند محمّد چنین لطف بزرگی کرده باشد و او را به ‏رهبری تمام انسان ها برگزیده باشد. خداوند در این آیه‏ در پاسخ این ایرادِ نابخردانه می فرماید که اگر بخواهد، می تواند بهتر از دارایی هایی که مشرکان می گویند، برای تو قرار دهد؛ باغ های سرسبزی که از زیر درختانش نهرها رد می شود و کاخ های مجلّلی که آنان در خیالشان نیز تصوّرش را نمی کنند. امیر مؤمنان حضرت علی(علیه السلام) در این باره می فرماید: «اگر خدا می خواست، هنگام برانگیختن پیامبرانش، درهای گنج ها و معادن طلا و باغ های خرّم و سرسبز را به روی آنان می گشود... ؛ ولی اگر این کار را می کرد، سنّت امتحان انسان ها از میان می رفت و پاداش و جزا بی اثر می شد... امّا خدا پیامبران خویش را از نظر روحی، قوی و مصمّم، و از نظر ظاهری، فقیر و ضعیف قرار داد؛ البتّه همراه با قناعتی که چشم ها را پر از بی نیازی می کرد؛ هرچند فقر ظاهری شان چشم ها و گوش های ثروتمندان را از ناراحتی می انباشت. اگر پیامبران دارای چنان قدرتی بودند، دیگر کسی خیال مخالفت با آنان را نمی کرد. در این‏ صورت، آنان قدرت و شکوهی داشتند که هرگز شکست نمی-خوردند، و فرمان روایی و شوکتی داشتند که همه‏ی چشم ها به آنان دوخته می شد، و مردم از راههای دور و دراز، بارِ سفر به سوی آنان می بستند و اعتبار و ارزشِ [انسانی] آن ها برای مردم [دانا] کمتر می شد و افراد متکبّر، در برابرشان سر تعظیم فرود می آوردند و اظهار ایمان می کردند. دیگر امّا چنین ایمانی به علت علاقه‏ ی آنان به هدف نبود؛ بلکه به ‏سبب ترسی بود که بر آنان چیره شده بود، یا به علّت میل و علاقه ای که به مادّیات داشتند. در این صورت، در نیّت های آن ها اخلاص و پاکی پیدا نمی شد و در اعمالشان اهداف غیر خدایی یافت می شد.»