مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی (ره): در آغاز جوانی همراه پدرم عازم کربلا شدیم. از پل مسیّب که چهار فرسخی کربلا و روی فرات است، پیاده رد می‌شدیم. بارها را هم من برداشته بودم. صدای فرات گویا هنوز حسین حسین می‌کرد و فریاد العطش سر می‌داد. ➖ حالم چنان دگرگون بود که چند بار زمین خوردم، ولی نگذاشتم پدرم متوجه شود. وقتی از کوچه پس کوچه‌ها به طرف حرم رفتیم، به جایی رسیدیم که شنیدم می‌گویند این‌جا تلّ زینبیّه است. تا این را شنیدم، حالم به شدت دگرگون شد و از حال رفتم و نزدیک بود به زمین بیفتم، ولی پدرم کمکم کرد و به دیوار تکیه دادم. ➖ وقتی داشتیم به حرم حضرت ابوالفضل علیه السلام مشرّف می‌شدیم، پدرم به من گفتن من از حضرت ابوالفضل علیه السلام خجالت می‌کشم، چون در سفر اوّلم که تازه داماد شده بودم، وقتی زیارتنامه را خواندم، گوشه‌ی رواق نشستم و بدون توجّه، کیسه‌ی چپق نویی که همراه داشتم، بیرون آوردم و چپق چاق کردم و چند پُک زدم. خادم حضرت به طرفم آمد و گفت: عمو این‌جا و چپق؟؟ تا این حرف را زد، من به خود آمدم و غرق در شرمندگی شدم و چپقم را خاموش کردم. از آن موقع تا حال من از حضرت ابوالفضل علیه السلام شرمنده‌ام. ➖ من به پدرم گفتم این‌که عیب نیست. اتفاقاً اگر جایی در کُره ی زمین برای چپق کشیدن مناسب باشد همین خانه‌ی حضرت ابوالفضل علیه السلام است. دلنشین‌تر از این‌جا کجا که آدم احساس راحتی کند و یک چپق دلچسب بکشد؟ این حرف را که پدرم شنید، سرحال شد و با هم به حرم مشرف شدیم. منبع: کتاب مصباح الهدی، ص ۳۰۸ @doolabi

*دوستی تعریف میکرد* *پدرم در سال چهل شمسی از دنیا رفت و من شش ماه بعد از وفاتش بدنیا آمدم ،* *در شش سالگی که کمی خواندن و. نوشتن آموختم تازه فهمیدم که آن شعری که پدرم وصیت کرده بود تا بر سنگ قبرش بنویسند مفهومش چیست* *( در بزم غم حسین مرا یاد کنید )* *بعدها و در جوانی همیشه کنجکاو بودم که آیا پدرم حقیقتا حسینی بوده ؟؟* *روزی در سن حدودا بیست سالگی در کوچه میرفتم که مردی حدودا پنجاه ساله که نامش حسین بود و فهمیده بود من پسر حاج عباسعلی هستم ناگهان مرا در آغوش گرفت و سر بر شانه ام گذاشت و گریست و گریست !!!* *وقتی آرام شد راز گریستن خودش را برای من اینگونه تعریف کرد :* *در جوانی چند روز مانده به ازدواجم گرچه آهی در بساط نداشتم ولی دلم را به دریا زدم و با نامزد و مادر زنم به مغازه زرگری پدرت رفتیم و یواشکی به پدرت ندا دادم که پولم کم است لطفا سرویسی ارزان و کم وزن به نامزدم نشون بده طوری که مادر زن و همسرم متوجه نشوند* *از قضا نامزدم سرویس زیبا و‌ بسیار گرانی را انتخاب کرد ،* *من که همینطور هاج و واج مانده بودم که چکار بکنم ناگهان پدرت گفت :* *حسین آقا قربان اسمت ، با احتساب این سرویس طلایی که نامزدت برداشت الباقی بدهی من به شما از بابت اجرت بنایی که در خانه مان کردی صد تومان است و سپس (به پول آن زمان ) صد تومان هم از دخل در آورد و به من داد* *من همینطور هاج و واج پدرت را نگاه میکردم و در دلم به خودم میگفتم کدوم بدهی؟ کدوم بنایی ؟ من طلبی از حاجی ندارم !!* *بالاخره پدرت پول طلا را نگرفت که هیچ ، بلکه صد تومان خرج عروسی ام را هم داد و مرا آبرومندانه راهی کرد* *گذشت و گذشت تا اینکه بعد از مدتها شنیدم حاجی عباسعلی در سن چهل و یک سالگی پس از آمدن از سفر کربلا از دنیا رفته* *آمدم خانه خیلی گریه کردم و برای اولین بار به زنم راز خرید طلای عروسیمان را تعریف کردم* *وقتی همسرم شنید که حاجی طلاها را در موقع ازدواجمان مجانی به او داده زد زیر گریه و آنقدر ناله کرد که از حال رفت* *وقتی زنم آرام شد از او پرسیدم تو چرا اینقدر گریه میکنی و همسرم با هق هق اینگونه جواب داد :* *آنروز بعد از خرید طلا چون چادر مادرم وصله دار بود حاجی فهمید که ما هم فقیریم ، شاگردش را به دنبال ما فرستاد تا خانه ما را یاد گرفت و چون شب شد دیدیم حاجی به در خانه ما آمده و در میزند ،* *من و مادرم رفتیم و در را باز کردیم و حاجی بی آنکه به ما نگاه کند که مبادا ما خجالت بکشیم پولی در پاکت به مادرم داد و گفت خرج جهاز دخترتان است* *حواله ی آقا امام حسین علیه السلام است ،* *لطفا به دامادتان نگویید که من دادم !!* *تا همسرم این ماجرا را تعریف کرد باز هر دو به گریه زار زدیم که خدایا این مرد چه رفتار زیبایی با ما کرده ، بگونه ای که آنروز پول طلا و خرج عروسی مرا طوری داد که زنم نفهمید* *و خرج جهاز زنم را طوری داد که من نفهمیدم !!!* *وقتی این ماجرا را در سن بیست سالگی از زبان حسین آقای کهنه داماد شنیدم فهمیدم که پدرم* *همانگونه که در عزای امام حسین بر سر می زده دست نوازش بر سر یتیمان هم می کشیده ،* *همانگونه که در عزاء بر سینه میزده مرهمی به سینه درد مندان هم بوده ،* *و همانگونه که برای عاشورا سفره نذری مینداخته هرگز دستش به مال مردم و بیت المال آلوده نبوده* *و یک حسینی حسینی راستین بوده است .....* *اللهم ارزقنا توفيق خدمة الحسين عليه السلام في الدنيا و الآخره @doolabi

حاج اسماعیل دولابی: غذایی که از روی محبت پخته شود ، افرادی که سر یک سفره با محبت بشینند آن غذا و آن سفره بهشتی است هرجا از روی محبت و صفا جمع شوند آنجا بهشت است. @doolabi

🔸مرحوم حاج آقا اسماعیل دولابی می گوید : 🔹شخصی را سراغ دارم که بیش از چهل سال در طلب امام زمان صلوات الله علیه بود ؛ بعد از چهل سال ریاضت و عبادت به محضر منور حضرت مهدی صلوات الله علیه مشرف شد. 🔹وقتی خدمت آقا رسید از حضرت گلایه عاشقانه کرد: « شما که سرانجام مرا به محضر پذیرفتید، ای کاش یک مقدار زودتر مرا می پذیرفتید و من این همه غصه نمی خوردم و عذاب نمی کشیدم؟ » حضرت فرمودند : اگر زودتر ما را می دیدید از ما نان و سبزی می خواستی! حالا که چهل سال زحمت کشیده ای می فهمی که چه بخواهی... @doolabi

مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی (ره): در ایام سوگواری اهل بیت و خصوصاً امام حسین علیهم السّلام چند شب درون خانه‎تان پرچم یا پارچه‎ی سیاهی بزنید و لباس سیاه به تن بچّه‎ها بکنید و دور هم بنشینید و خودتان چند بیت از همان نوحه‎های ساده‌ی قدیمی‎ بخوانید که به فطرت نزدیک‌تر است و با هم سینه بزنید. آن‎وقت ببینید خدا و اهل بیت علیهم السّلام از فضل و عنایت، با شما و خانواده‎تان چه‎ها می‎کند. کتاب: مصباح الهدي ص ٣٠٦ #محرم #امام_حسین علیه السلام @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی: از مجلس ذکر خدا و اهل‌بیت علیهم‌السلام هیچ‌گاه قصد رفتن نکنید؛ وقتی وارد شدید، طوری باشید که تا قیامت همان‌جا خواهید بود؛ اگر هم بیرون می‌آیید، بدون قصد بروید. @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی: یاد کردن از عزای امام حسین (علیه السلام) چه در خوشحالی، چه در غم، همه وقت شیرین و خوب است. فضا شکاف است. اصلا عزای امام حسین علیه السلام یک تجلی دارد که دیوارهای بسته را می شکافد و باز می کند. کشتی اش خیلی سریع است. آنقدر سرعت دارد که کشتی های دیگر احتیاط می کنند. امير المؤمنين علیه السلام، ائمه علیهم السلام کشتی هایشان را در شریعه نگه می دارند تا کشتی امام حسین علیه السلام بیاید و برود. از بس که سریع می رود. کشتی امام حسین علیه السلام خیلی سریع است؛ یعنی در این دستگاه، زود گناه ها بخشیده می شود و زود خلق را صاف می کنند. تا دل هایشان به گریه می افتد دیگر هیچ چیز برایشان باقی نمی گذارد؛ پاکشان می کند. البته اگر باز حرف بزنند، غیبت کنند، تهمت بزنند، آن چیز دیگریست و اِلّا آن وقت که دلش می شکند، امام حسین علیه السلام یک نوری دارد که مال خداست، آن را در قلب می ریزد. دل شکسته خیلی سریع از گرداب بیرون می آید. آن نور برای قضای حاجات خیلی سریع است. « سَفينَةُ الْحُسَيْنِ اَسْرَعَ ». اسرع یعنی سریع تر. حتى عرض کردم که کشتی های دیگر خودشان را کنار نگه می دارند که این کشتی غرقشان نکند. خیلی با خدا سرعت دارد. 📚کتاب طوبای محبت، جلد پنجم مجلس سوم ص ۹۴ @doolabi

مرحوم حاج‌محمد اسماعیل دولابی: ‏در حدیث قدسی است که خدا می‌فرماید اگر کسی از خواب بیدار شد و وضو نگرفت بر من جفا کرده است و اگر وضو گرفت و دو رکعت نماز نخواند بر من جفا کرده است و اگر نماز خواند و از من چیزی نخواست، بر من جفا کرده است و اگر از من چیزی خواست و من به او ندادم من بر او جفا کرده‌ام؛ این عبارت آخر یعنی ای بنده ی من من جفاکار نیستم. @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی: قبل از بارش باران تندبادی بر می‌خیزد و گرد و غبار زیادی بر پا می‌کند و همه‌ی خس و خاشاک‌ها و آشغال‌ها را از روی زمین جارو می‌کند. اما اگر کمی صبر کنیم، باد آرام می‌گیرد و باران می‌بارد و سپس ابرها کنار می‌روند و هوا لطیف و آفتابی می‌شود؛ آشوب‌ها و نابسامانی‌هایی که در روزگار ما در سراسر جهان پدیدار شده است نزدیک‌تر شدن هوای لطیف و آسمان صاف و آفتابی عصر ظهور را بشارت می‌دهد. ان شاالله @doolabi

🏴 اعمال روز #اربعین ❶ قرائت زیارت امام حسین علیه السلام و زیارت اربعین (که از امام عسکری علیه‎السلام روایت ‌شده که فرمود: یکی از پنج علامت مؤمن زیارت اربعین است) ❷ غسل اربعین و توبه ❸ بعد از نماز صبح ۱۰۰ مرتبه (لاحول ولا قوة الا بالله العلی العظیم) ❹ ۷۰ مرتبه تسبیحات اربعه ❺ بعد از نماز ظهر سوره والعصر و سپس ۷۰ مرتبه استغفار ❻ غروب اربعین ۴۰ مرتبه لا اله الا الله ❼ بعد از نماز عشاء سوره یاسین هدیه به سیدالشهدا حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام 📚 منبع: وسائل الشیعه‌ ج۱۰ ص۳۷۳

سخنان مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی(ره): به برادران و خواهران مومنت حسن ظن داشته باش.تا جایی که بدی از آنها نبینی و اگر چیزی دیدی که در ذهنت خطور بدی کرد، حمل به صحت کن تا جایی که گویی اصلا چنان چیزی از او ندیده ای. اگر توانستی لا اقل به خودت بگو، این یک بدی است و در برابر؛ چقدر خوبی دارد که من از آن خبر ندارم، اگر چنین کردی خدا هم با تو همین طور رفتار میکند. @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی: مرتب به خود بگویید کارهای دنیا درست می‌شود؛ آن را شوخی و بازی بگیرید؛ اما خوب بازی کنید؛ إِنَّمَا الحَيوةُ الدُّنْيا لَعِبٌ (زندگی دنیا منحصراً بازی است) @doolabi

گناه ابلیس این نبود که سجده نکرد گناه ابلیس این بود که در برابر الله ایستاد گفت شما نظرت اینست، من نظرم این نیست اگر کسی معاذالله به اینجا برسد که بگوید اسلام نظرش این است من نظرم این نیست این همان شیطنت ابلیس است ملعون ابدی ست @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی: در حج کسی را دیدم گفت التماس دعا دارم. گفتم التماس دعا یعنی چه؟ گفت یعنی حجی که آمده ام قبول کند. گفتم خودت آن را قبول داری؟ گفت نه. گفتم: «اگر من بگویم قبول کند مرا هم می گیرند. می گویند صاحبش آن را قبول ندارد، آیا تو بیشتر از صاحبش دلت می سوزد.اقلا خودت اول بپذیر که خدا به تو توفیق داده است و تو را به سرزمین مکه آورده است.» نماز می خوانی و عبادت می کنی و خدا را می خوانی بگو الهی شکر. چهار پنج بار الهی شکر بگو تا لااقل شیرینی شکر به لبت برسد. کم کم از خدا ممنون می شوی. دستگاه قلب و جان چنین است. از خدای خود که راضی شدید خدا هم از شما راضی می شود. می شوید راضیه مرضیه. شاکر و مشکور. @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی (ره): یک «عیب ندارد» که مؤمن در برابر مصائب می‌گوید، آتش غم را سرد و همه‌ی غم‌ها را باطل می‌کند. در زمان‌هاي سابق بچه‌ها بازیی می‌کردند به نام «حمومک مورچه داره، بشین و پاشو خنده داره». دنیا همان حمومک است و هیچ‌کس ثابت و برای همیشه نمی‌تواند در آن بنشیند. امروز به آن‌ها می‌گویند پشت میز فلان اداره یا داخل فلان ملک و خانه و... بنشین و فردا می‌گویند پاشو! این نشستن و بلند شدن هر دو خنده دارند. نکند وقتی گفتند بلند شو، محزون و غصه‌دار شوی. قرآن فرمود: «لِكَيْلَا تَأْسَوْا عَلَىٰ مَا فَاتَكُمْ وَلَا تَفْرَحُوا بِمَا آتَاكُمْ» [حدید/ 23] تا بر آن‌چه از دستتان می‌رود، غصه‌دار و از آن‌چه به شما داده می‌شود، خوشحال نشوید. امیرالمؤمنین هم فرمود: زهد در بین همین دو جمله‌ی قرآن است. منبع: کتاب مصباح‌الهدی، ص۶۱ @doolabi

من در سال ۱۳۳۴ که به قم آمدم، #علامه_طباطبایی شهرتی داشت. خدمتشان رسیدیم. هوا گرم بود که رفتیم خدمت ایشان. قبلاً اینگونه بود؛ الان اینطور نیست که مثلاً ۷۰ سال پیش هر کسی در منزلش چند عدد مرغ داشت؛ یعنی رسم بود و همه مرغ و خروس داشتند. آن زمان بازار مرغ فروشی نبود که مثلاً اگر مهمان می‌آمد از همین چیزهایی که در خانه است، استفاده می‌کردند و رسم بود. نمی‌خواهم بگویم که یک چیز کم نظیری است. به منزل او که رفتیم یک تراس داشت و در باز بود و این مرغ‌ها گاهی از حیاط می‌آمدند و گاهی که در باز بود، داخل می‌آمدند. آقا ورود مرغ‌ها را که دیدند گفتند اینها اینجا هستند و پیر می‌شوند و می‌میرند. ما این را در فقه خواندیم و در درس هم گفتیم ولی نه ما عمل کردیم نه اساتید ما. آن چیزی که ما در فقه خواندیم و در درس گفتیم و اساتید ما در درس گفتند، این است که حیوانی که خود آدم تربیت کرده است و بزرگ کرده و مواظبت کرده است را نکشید. چرا کارد می‌گذارید زیر گلویش؟ مرغ می‌خواهید از جای دیگر بخرید. این مصلحت نیست. عاطفه اجازه نمی‌دهد. این نهی در دین است و وظیفه رسمی ما است و فقه رسمی ماست. ما هیچ کس را ندیدیم که به این دستور فقهی عمل کند، جز علامه طباطبایی. ایشان فرمود اینها اینجا هستند، خودشان پیر می‌شوند و می‌میرند. آقاسید عبدالباقی پسر بزرگ ایشان بود. من این قصه را گفتم برای ایشان. گفتند بله ما یک خروسی داشتیم که ۲۰ سالش شده بود و بعد پیر شد و مرد. از این پیدا نمی‌شود. دستور دین این است که شما اگر رفتی به مکه و خواستی قربانی بکنی، آن گوسفندی که در خانه خودت بود را با دست خودت نکش. یک گوسفند بخر و قربانی کن. #عاطفه؛ عاطفه خیلی مهم است. این دستور دین است. سخنان آیت الله جوادی آملی ۱۴۰۲/۶/۱۰ @doolabi

مرحوم حاج محمداسماعیل دولابی : از مجلس ذکر خدا و اهل‌بیت علیهم‌السلام هیچ‌گاه قصد رفتن نکنید؛ وقتی وارد شدید، طوری باشید که تا قیامت همان‌جا خواهید بود؛ اگر هم بیرون می‌آیید، بدون قصد بروید. @doolabi

مرحوم حاج محمد اسماعیل دولابی (ره): هر وقت رزقت کم شد خواستی زیادتر بشود، از همان اندکی که داری انفاق کن! وقت نداری، پول نداری، بدهکاری، اما از همان مختصری که هست به دیگران ببخش، با صدق دل و خدایی. یک‌دفعه می‌بینی در باز شد و روزی سرازیر شد. خدا بیش‌وکم را کاری ندارد، با انفاق شما رزقت را بیش‌تر می‌کند. @doolabi