eitaa logo
🌺دروس حوزوی؛ حامد اصغری🌺
415 دنبال‌کننده
567 عکس
79 ویدیو
133 فایل
مشاهده در ایتا
دانلود
5⃣ جلسه پنجم 📚 رساله نماز و روزه (مقام‌معظّم‌رهبری (حفظه‌الله)) ❇️ مسأله ۸۱۷ تا ۸۳۹ (روزه؛ واجبات روزه: ۲. پرهیز از مبطلات روزه: ۱. خوردن و آشامیدن و...)
🌺 حدیث جلسه ۵: «صله رحم، دوستی و مجالست با مساکین» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 قَالَ أَبُوذَرٍّ (رَضِيَ اَللهُ عَنْهُ): وَ دَخَلْتُ يَوْماً عَلَى رَسُولِ اَللهِ (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ هُوَ فِي اَلْمَسْجِدِ جَالِسٌ وَحْدَهُ، فَاغْتَنَمْتُ خَلْوَتَهُ... قُلْتُ: يَا رَسُولَ اَلله؛ أَوْصِنِي!... قُلْتُ: يَا رَسُولَ اَلله؛ زِدْنِي! قَالَ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «صِلْ قَرَابَتَكَ وَ إِنْ قَطَعُوكَ؛ وَ أَحِبَّ اَلْمَسَاكِينَ؛ وَ أَكْثِرْ مُجَالَسَتَهُمْ» 🖊 شرح حدیث: ✳️ در ادامه درخواست ابوذر براى بيشتر دانستن، حضرت (صلّی الله عليه‌وآله) مى‏فرمايند: 1⃣ «صِلْ قَرَابَتَكَ» با نزديكان و خويشاوندان خود ارتباط خود را محفوظ بدار! 🍃 يكى از اسرار ماندگاری فرهنگ اسلامى و تبادل نسل به نسل معارف الهی، مسأله صله رحم است. يعنى كانون گرم خویشاوندى و خانوادگى بايد باقى بماند، بهترين وسيله ارتباط تفكّرات صحيح و سُنَن صحيح اسلامى به نسل‌هاى بعد همين محيط‌هاى خانوادگى است. اين يكى از علل و حِكَم توصيه به صله رحم است كه قطع رحم از محرّمات است. 🌱 «وَ إِنْ قَطَعُوكَ»؛ هرچند از طرف مقابل پاسخ مناسبی داده نمی‌شود، اما تو ارتباط را قطع نكن! ارتباط را حفظ كن! 🍃 شايد رازش اين است كه بالأخره در اكثر موارد اين ارتباط يک جانبه به ارتباط دوجانبه خواهد انجاميد، البته حِكَم و منافع گوناگون ديگرى هم می‌شود تصور كرد. 2⃣ «وَ أَحِبَّ اَلْمَسَاكِينَ» مستمندان را دوست بدار! 🍃 اين يک احساس خيلى مفيدی است، به عدالت كمک مى‌كند، به دورى از محيط‌هاى إسراف و تجمّل و تُرَف و تعدّی از حدود كه مخصوص برخورداران از ثروت است، به دورى از اين‌ها كمک مى‌كند. 3⃣ «وَ أَكْثِرْ مُجَالَسَتَهُمْ» با آن‌ها نشست و برخاست كن! 🍃 طبيعت مادّیِ انسان به سمت اين است كه به سوى ثروت و اهل ثروت و غنا برود. در محيط مادّی چون معيار مادّه است، انسان هرجا پول بود به سمت او كُرنش مى‌كند، لذا ميل به همنشيني با أغنياء و ثروتمندان به وجود مى‌آيد. 🍃 نقطه مقابلش اين است كه انسان به سمت كسانى كه برخورداری‌شان از ثروت كم است يا برخوردار نيستند اصلاً به اين سمت توجه كند، 🌱 نشست و برخاست با اين‌ها انسان را از آن محيط دور مى‌كند، از آن دلبستگی‌ها دور مى‌كند. به نِعَم و الطاف الهى كه در اوست، آشنا مى‌كند. 🛑 يكى از عيوب بعضى از ما همين است. در فلان شهر يا فلان روستا وقتى غنی‌ای به طرف ما مى‌آيد، نشست و برخاست با او را مغتنم می‌شماریم، اين، ما را از آن حقيقتی كه اسلام ما را به آن دعوت مى‌كند، دور مى‌كند، 🌱 روحانى در هر سِمتى كه باشد يكى از بزرگ‌ترين محسّناتش اين است كه به اين دستور عمل كند، مجالست با فقرا كند، با آن‌ها بنشيند، برخيزد، آن‌ها را دوست بدارد، با آن‌ها صميمی باشد، اين خيلى كار بزرگى است. 📚 مكارم الأخلاق؛ صفحه ۴۷۳؛ حسن بن فضل طبرسی
📜 جزوه جلسه ۵ (نکات تکمیلی) 🌺 مبطلات روزه: ۱. خوردن و آشامیدن 🍀 ۱. اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد، یا نخ را با آب دهانش تر كند و دوباره به دهانش ببرد، یا لبش را با زبان تر کند، و رطوبت آن را فرو برد روزه‌ی او باطل مى‌شود، مگر آن‌كه رطوبت مسواک یا نخ یا لب در آب دهان به طورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود. 🍀 ۲. اگر روزه‌دار سهواً چيزى بخورد يا بياشامد، روزه‌اش باطل نمى‌شود. 🍃 إِنَّمَا هُوَ شَيْ‏ءٌ رَزَقَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ، فَلْيُتِمَّ صَوْمَهُ 🍀 ۳. رطوبت مسواک را اگر فرو نبرد ایرادی ندارد، اما اگر سهواً هم فرو برود باطل است، اما باید تا مغرب امساک کند، و بعد قضای آن را به جا آورد. 🍀 ۴. مضمضه کردن آب در دهان 🍃 امام (رحمه‌الله): اگر روزه‌دار آب را بدون قصد آشامیدن وارد دهان کرده و مضمضه کند، و بعد بدون اختیار آب وارد حلق بشود و پایین برود، روزه‌اش باطل می‌شود؛ مگر این‌که مضمضه‌ی او برای وضو یا غسل بوده باشد. فرقی هم ندارد هدف از وضو ادای نماز واجب بوده، یا ادای نماز مستحب، یا به قصد مطلق طهارت وضو گرفته شده‌ باشد. البته اگر روزه باطل شود (مضمضه برای غیر وضو و غسل)، باید در ادامه‌ی روز از انجام مبطلات روزه اجتناب کند؛ و پس از ماه رمضان هم قضای آن را بجا آورد، ولی کفاره لازم نیست. 🍃 حضرت آقا (حفظه‌الله): در غیر مضمضه برای وضوی نماز واجب، اگر آب بی‌اختیار فرو رود، بنا بر احتیاط واجب مکلف روزه‌ی آن روز را قضا نماید. 🍃 آیت‌الله سیستانی (حفظه‌الله): فقط کسی که آب را برای رفع تشنگی مضمضه کند و آب بی‌اختیار فرو رود، باید روزه‌اش را قضا کند، و اگر مضمضه‌ی او جهت دیگری داشته باشد، و آب بدون اختیار پایین برود، روزه صحیح است. 🍃 آیت‌الله مکارم (حفظه‌الله): اگر براى وضو آب در دهان کند، و بی‌اختیار فرو رود قضا بر او واجب نیست. ✅ نکته: این مسئله اولاً فقط برای آب است نه برای غذا و چیزهای دیگر؛ و ثانیاً مربوط به مضمضمه است نه استنشاق. 🍀 ۵. فرو بردن آب دهان، اگر چه به واسطه‌ی خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده باشد، روزه را باطل نمى‌كند. 🍀 ۶. مضمضه ی زياد براى روزه دار مكروه است، و اگر بعد از مضمضه بخواهد آب دهان را فرو برد، یک مرتبه خالی کردن کافی است، و بهتر است سه مرتبه آب دهان را بيرون بريزد. 🍀 ۷. فرو بردن اخلاط سر و سينه، تا به فضاى دهان نرسيده اشكال ندارد، ولى اگر داخل فضاى دهان شود، احتياط واجب آن است كه آن را فرو نبرد. (آیت‌الله سيستانى: احتياط مستحب آن است كه آن را فرو نبرد.) 🍀 ۸. تزریق آمپول و سرم 🍃 امام (رحمه‌الله): احتياط واجب آن است كه روزه‌دار از استعمال آمپولى كه به جاى غذا به كار مى‌رود خوددارى كند، ولى تزريق آمپولى كه عضو را بى‌حس مى‌كند يا به جاى دوا استعمال مى‌شود اشكال ندارد. 🍃 آيت‌الله خامنه‌ای: علاوه بر آمپول مغذّی، آمپولی که در رگ تزریق می شود، و انواع سرم هم اشکال دارد. 🍃 آیت‌الله مکارم: آمپولی که در رگ تزریق می شود، و انواع سرم جایز نیست. 🍃 آیت‌الله سیستانی: هیچ نوع آمپولی مبطل روزه نیست. 🍃 تزریق واکسن (واکسن کرونا و...) چون عضلانی و دارویی است، به نظر هیچ یک از مراجع اشکالی ندارد، و روزه صحیح است. 🍀 ۹. خون گرفتن مبطل روزه نیست، و اگر باعث ضعف شود مکروه است. 🍀 ۱۰. اگر دوايى را در جراحت يا گوش يا دیگر منافذ خود بريزد، و به درون او فرو رود مبطل نیست، چون صدق خوردن نمی‌کند. اما اگر از راه بينى چيزى را عمداً فرو برد، مبطل است. 🍀 ۱۱. اگر چیزی به زور در دهان روزه‌دار بریزند مبطل نیست، اما اگر خود او با اجبار و تهدید چیزی بخورد روزه‌اش باطل است.
هدایت شده از روزنه
یحیای مقاومت @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 عاقبت خبری آمد؛ خبرِ . ابتدا تن‌مان لرزید و اشک‌مان جاری شد؛ اما توصیف آن حماسه‌ی مقتدرانه شهادتش، که سرخط خبرهاشد، دل‌مان محکم‌تر شد و اشک‌مان جاری‌تر... بنازم خدایی که موسی را در دامن فرعون پرورش داد؛ داستان حماسه‌ی رهبر حماس تا آخرین نفس را از زبان و دوربین صهیونیست‌ها منتشر ساخت... خون سرخش همه‌ی آزادمردان جبهه‌ی مقاومت را سرمست حماسه‌ی خود نمود و شعارهای بی‌شرفی یاوه‌گویان همیشه رسوا که سنوار، ته عمیق‌ترین تونل‌های حماس پشت گروگان های اسرائیلی پناه گرفته را برملاتر کرد. یحیای مقاومت علی‌دوستی بود سُنّی، که در امتداد مداد حیدر کرار، زندگی را دو گونه نظاره می‌کرد؛ روز فتح و سلامت و روز نوشیدن شهد شهادت. در اول نباید از فتح و سلامت، سرمست شد؛ و در دوم نباید مایوس. این بود راز سال‌ها رشادت او. نه فقط خون سرخش دلیرانه بود و اسرائیل شکن. تمام زندگانی‌اش اسطوره‌‌‌ای بود از حماسه و مقاومت؛ یک آن آرام نبود! یحیای عزیز! اصلا تو کی شهید نبودی؟! چقدر با تو پُز دادیم که ارتش تا دندان مجهزِ آمریکایی فرانسوی آلمانی انگلیسیِ اسرائیل، هنوز از پس ۴ هزار رزمنده بر نیامده و یک گروگان آزاد نکرده؛ و تنها عِرض خود می‌برد و شرف آل یهود بر باد. چرا چون یک ابر مجاهد در سرزمین مقدس غزه، لابلای خانه‌های خراب و تونل‌های تو در تو، بچه‌رزمندگان را فرماندهی می‌کند! یحیای مقاومت! وقتی محتویات لباست را دیدم؛ تفنگ با چسب‌ بسته شده ات را دیدم! کنار آن ادواتِ نظامی کُهنه، تسبیح و کتاب دعایت را دیدم؛ اشکم بی‌اختیار جاری شد... یک دنیا درس بود! حقا تو در عین اقتدار مظلوم بودی! مگر یاوه‌گویان نمی‌گفتند حماس و فلسطینی‌ها جملگی ناصبی‌اند و دشمن علی؟ تو که با وُسع ناوسیع خود، کربلا آفریدی و شدی خوار کننده اسرائیل و یزیدیان زمانت! اصلا مگر نمی‌گفتند: جاسوس اسرائیل هستی یا در سرزمین دگر پناهنده شده‌ای یا ته تونل پشت مُشتی گروگان پناه گرفته‌ای؟ پس اینطور شیرانه میانه‌ی میدان چه می‌کردی؟ یحیا! وقتی خبر فتحی شقاقی آمد؛ دست تو و بچه‌رزمنده‌های حماس، جز چندقطعه سنگ نبود... اما امروز که حماسه‌ی شهادتت در عالم پیچید؛ همه حماس را به بُرد موشک‌هایش می‌شناسند؛ به نهضتی که دنده عقب ندارد! به کینه‌ی اسرائیل در دل تمامی بچه‌ عرب‌های فلسطینی... محمد هادی طاهریان @rozaneebefarda
جلسه ۲۰. فقه۳، مکاسب؛ ج۲، ص ۴۷. المسألة العشرون، اللهو... نعم، لو خُصَّ اللّهو. ۲۸ مهر ۱۴۰۳ .mp3
9.88M
جلسه ۲۰. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الرابع المکاسب، ج۲، ص ۴۷؛ المسألة العشرون: اللّهو... نعم، لو خُصَّ اللّهو 📆 شنبه؛ ۲۸ مهر ۱۴۰۳
🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۲۰: «دفاع از آبروی مؤمن» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 عن أمیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «مَنْ رَدَّ عَنْ عِرْضِ أَخِيهِ (المسلم) وَجَبَتْ لَهُ اَلْجَنَّةُ اَلْبَتَّةَ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 آبروی مؤمن این‌قدر مهمّ است که اگر کسی از آبروی برادر مؤمن خود دفاع کند، به حسب این روایت، بهشت بر او واجب می‌شود. 🛑 واجب‌شدن بهشت و تعهّد الهی معنایش این نیست که انسان هر کاری خواست، بکند. همه چیز دستِ خود ماست. ✅ بله، می‌توان بهشت را با یک عمل واجب کرد، بعد -خدای نکرده- با یک عمل دیگر همان را زائل و بر خود حرام کرد! 🍃 به هر حال، آن‌چه مورد توجّه و اهتمام در این روایت است، آبروی مسلمان است. ❌ شایعه‌درست‌کردن علیه مسلمان، شایعه را بازگوکردن علیه یک مسلمان، مذموم است. گاهی حرفی علیه یک کسی زده می‌شود که آبروی او را به خطر می‌اندازد! ما آن را می‌شنویم. گاهی خود ما ابتداکننده نیستیم، امّا همان را نقل می‌کنیم، نقل ما را هم دیگری نقل می‌کند، همین‌طور این شایعه علیه مسلمانی گسترش پیدا می‌کند، در حالی که بعد معلوم می‌شود هیچ چیز هم نبوده! اگر چیزی هم باشد، نباید منتشر کرد، نبایستی آبروی یک مسلمان را در خطر انداخت. چه برسد به این‌که موارد متعدّدی هم خلاف واقع است. 📚 النوادر، صفحۀ ۱۰۱؛ مرحوم راوندی 📆 ۲۱ دی ۱۳۸۳ (جلسه ۲۰ مکاسب محرّمه).
441.doc
1.91M
📋 النوع الرابع: المسألة العشرون؛ اللهو 🌱 ۱. روایات در حرمت لهو، و نقد آن 🍃 مطرح شده توسط مقام معظم رهبری (حفظه الله)
442.doc
1.92M
📋 النوع الرابع: المسألة العشرون؛ اللهو 🌱 ۲. معنای لهو 🍃 مطرح شده توسط مقام معظم رهبری (حفظه الله)
جلسه ۱۹. اصول۳، کفایة؛ ج۱، ص ۲۲۵. في النواهي... اجتماع الأمر و النهي... أمّا القسم الأوّل. ۲۸ مهر ۱۴۰۳ .mp3
11.43M
🎙جلسه ۱۹. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: اجتماع الأمر و النهي ج۱، ص ۲۲۵؛ و أمّا القسم الأوّل 📆 شنبه؛ ۲۸ مهر ۱۴۰۳
🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۱۹: «شوخی به‌جا و متوسط از شعب حسن خلق» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الکافي [عَنْهُ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ يَحْيَى بْنِ سَلاَّمٍ عَنْ يُوسُفَ بْنِ يَعْقُوبَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ يُونُسَ اَلشَّيْبَانِيِّ قَالَ] قَالَ أَبُو عَبْدِ اَللَّهِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ): «كَيْفَ مُدَاعَبَةُ بَعْضِكُمْ بَعْضاً؟ قُلْتُ: قَلِيلٌ. قَالَ: فَلاَتَفْعَلُوا؛ فَإِنَّ اَلْمُدَاعَبَةَ مِنْ حُسْنِ اَلْخُلُقِ، وَ إِنَّكَ لَتُدْخِلُ بِهَا اَلسُّرُورَ عَلَى أَخِيكَ، وَ لَقَدْ كَانَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) يُدَاعِبُ اَلرَّجُلَ يُرِيدُ أَنْ يَسُرَّهُ». 🖊 شرح حدیث: ❓حضرت از یکی از اصحابشان سؤال کردند: شما وضع مزاح‌تان با یکدیگر چطوری است؟جزئیات رفتارهای شیعه را مورد توجّه قرار می‌دادند تا آن‌جایی که لازم بود تذکّر بدهند، تذکّر می‌دادند. مقام امامت این بزرگواران این‌ها است، احاطه‌ی به همه‌ی امور این‌طوری است. فقط حرام و حلال و نماز و کسب و تجارت نیست، حتّی رفتارهای معمولی. ❓پرسیدند: چطور است وضع شوخی‌کردن‌تان؟ مزاح‌کردن‌تان؟ 🍃 آن کسی که مخاطب حضرت بود، عرض کرد: کم! 🍃 حضرت فرمودند: نه! نه! عبارت «لاتفعلوا» به این معنا نیست که شوخی نکنید، یعنی کم بودن شوخی و نادر بودن مزاح بین شما، مطلوب نیست. 🍃 این، از جمله‌ی شقوق و شعب حسن خلق است. ادخال سرور هم که با این مزاح می‌کنی. این هم فضیلت دیگر است. 🍃 پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) گاهی با اصحاب‌شان مزاح می‌کردند، قصد حضرت هم این بود که آن طرف را مسرور و خوشحال کنند. 🛑 البته در این بابی که عنوانش هم باب المزاح است، روایاتی وجود دارد که نهی از شوخی‌کردن کرده است؛ مثلاً در یک روایتی از حضرت صادق دارد: «ایّاکم و المزاح!»، یا «فلاتُمازِح فیُجترءُ علیک!». ❇️ جمع بین این دو دسته روایت را، یک دسته‌ی سوّمی از روایات در این‌جا بیان کردند. ◀️ جمعش به این است که: در شوخی‌کردن افراط نکنید! بعضی‌ها را ما دیده بودیم که دائماً شوخی می‌کردند. آدم نمی‌فهمید که این افراد، حرف جدّی‌شان چه وقت است. دائماً در حال شوخی و اذیت کردن این و آن بودند. 🍃 روایات ناهیه، نهی از کثرت مزاح است، از افراط در مزاح نهی می‌کند. 🍃 روایات آمره، امر بر آن شکل متوسط است. 🍃 از جمله این روایات جمع کننده: روایتی در کافی است: کثرةُ المزاح تَذهب بماء الوجه. شوخی کردن زیاد، آبرو را، آن حیثیت انسان و آن وقار و وزانت انسان را از بین می‌برد. 🍃 مرحوم فیض هم همین‌طور می‌فرمایند: عبارت «لاتفعلوا» نهی از این کاری که صورت می‌گرفته؛ یعنی: قلّة مداعبة، این کار را حضرت فرمودند: لاتفعلوا! بلکه کونوا علی حدِّ الوسطِ فیها. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۷۵؛ فیض کاشانی 📆 دوشنبه، ۲۹ فروردین ۱۳۹۰ (جلسه ۴۱۳ مکاسب محرّمه)
📜 ۲.۱۳. اجتماع امر و نهی 🍃 ۱۳.۱. پاسخ تفصیلی آخوند (العبادات المکروهة) 🌱 ۳ جواب در قسم اول
جلسه ۲۱. فقه۳، مکاسب؛ ج۲، ص ۵۱. المسألة الحادیة و العشرون، حرمة مدح من لایستحقّ المدح. ۲۹ مهر ۱۴۰۳ .mp3
12.66M
جلسه ۲۱. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الرابع المکاسب، ج۲، ص ۵۱؛ المسألة الحادیة و العشرون: حرمة مدح من لایستحقّ المدح 📆 یکشنبه؛ ۲۹ مهر ۱۴۰۳
🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۲۱: «غربت اسلام» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 عن امیر المؤمنین (علیه‌السلام)، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «إِنَّ اَلْإِسْلاَمَ بَدَأَ (بُدِء) غَرِيباً وَ سَيَعُودُ غَرِيباً كَمَا بَدَأَ؛ فَطُوبَى لِلْغُرَبَاءِ؛ قِيلَ: وَ مَنْ هُمْ يَا رَسُولَ اَللَّهِ؟ قَالَ: اَلَّذِينَ يَصْلُحُونَ إِذَا فَسَدَ اَلنَّاسُ؛ إِنَّهُ لاَ وَحْشَةَ وَ لاَ غُرْبَةَ عَلَى مُؤْمِنٍ، وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَمُوتُ فِي غُرْبَةٍ إِلَّا بَكَتْ عَلَيْهِ اَلْمَلاَئِكَةُ رَحْمَةً لَهُ حَيْثُ قَلَّتْ بَوَاكِيهِ، وَ إِلَّا فُسِحَ لَهُ فِي قَبْرِهِ بِنُورٍ يَتَلَأْلَأُ مِنْ حَيْثُ دُفِنَ إِلَى مَسْقَطِ رَأْسِهِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 اسلام با غربت پدید آمد، در آینده‌ی نزدیکی دوباره به غربت خواهد افتاد، آن چنان‌که در آغاز غریب بود. 🍃 شاید اشاره است به همین وضعیتی که در یکی دو قرن اوّل اسلام پیش آمد که با این‌که ادّعای مسلمانی می‌شد، و حکومت اسمش حکومت اسلامی بود، امّا باطن و معنا، حکومت غیر اسلامی بود! اسلام واقعی که عمدتاً در معارف اهل بیت (علیهم‌السلام) بود، دوران بنی اُمیّه و بنی عباس دچار غربت شد. 🍃بعد می‌فرماید: فطوبی للغُرباء، خوشا به حال غریبان، این غرباء چه کسانی هستند؟ اگر ذیل این روایت هم نبود، انسان می‌فهمید که مراد از این غرباء آن کسانی هستند که در دوران غربت اسلام یعنی همان دوران بنی امیه و بنی عباس بر اسلام صحیح پافشاری می‌کنند، و در جامعه‌ای که مثل سیلی حرکت عمومی آن به سمت فساد است اين‌ها بر سر اصول اسلامی و مبانی اسلامی پافشاری می‌کنند، ذیل هم همین معنا را توضیح می‌دهد. 🍃 قیل و مَن هم یا رسول الله؟ مقصود شما از غرباء چیست؟ 🍃 فقال: الذین یصلُحون اذا فسد الناس، آن وقتی که توده‌ی مردم به سمت فساد می‌روند و فاسد می‌شوند، اين‌ها صالح باقی می‌مانند، جذب حرکت عمومی باطل و غلط مردم نمی‌شوند، البته اشاره به آن دوران خاص است، لکن حکم منحصر به آن دوران نیست، یعنی در همه‌ی دوران‌ها یک چنین وضعی ممکن است پیش بیاید که پیش هم آمد، قرن‌های متمادی این‌طور بود، روال عمومی جامعه روال غیر اسلامی بود یک عده هم پابند و متعهّد باقی ماندند، اين‌ها در آن جامعه غریب بودند، و آن وقتی که مردم به سمت فساد می‌رفتند اين‌ها صالح می‌ماندند، امروز هم همین‌طور است، چه در دنیا، چه در جامعه‌ی خود ما، میل به فساد و میکروب فساد همیشه در جامعه وجود دارد، و کسانی به این آسیب دچار می‌شوند، غریبانی که پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) درباره‌ی آن‌ها فرمود: طوبی للغرباء، کسانی‌اند که اگر می‌بینند کسانی به سمت فساد می‌روند، خودشان را همرنگ جماعت نکنند، تن به این حرکت عمومی ندهند، صلاح خودشان را حفظ کنند، چنین کسانی که ایستادگی می‌کنند مانند ستون‌هایی هستند که بر روی اين‌ها سقفی را که ویران شده می‌توان دوباره بنا کرد، موجب می‌شوند که دوباره جامعه به سمت صلاح برگردد. انّه لاوحشة و لاغربة علی المؤمن، مؤمن از تنهایی وحشت نمی‌کند. 🍃 فرمود: لاتستوحشوا فی سبیل الهدی لِقلّة أهله، احساس غربت و وحشت نمی‌کند. 🍃 و ما مِن مؤمن یموت فی غُربةٍ، مؤمنی که در حال تنهایی است ولو در بین جماعت است، امّا دل او به گمراهی دل جماعت دچار نشده، اگر چنین مؤمنی بمیرد، 🍃 الا بکت علیه الملائکة رحمةً له حیث قلّت بواکیه. یک چنین انسان مؤمنی را فرشتگان آسمان بر او می‌گريند 🍃 و فسح له فی قبره بنورٍ طلع له من حیث دُفن. 📚 النوادر، صفحۀ ۱۰۲؛ مرحوم راوندی 📆 ۲۲ دی ۱۳۸۳ (جلسه ۲۱ مکاسب محرّمه).
📋 النوع الرابع: المسألة الحادية و العشرون: مدح من لايستحقّ المدح، أو يستحقّ الذّمّ. 🌱 تیتر مباحث 🍃 مطرح شده توسط مقام معظم رهبری (حفظه الله)
جلسه ۲۰. اصول۳، کفایة؛ ج۱، ص ۲۲۷. في النواهي... اجتماع الأمر و النهي... أمّا القسم الثاني. ۲۹ مهر ۱۴۰۳ .mp3
12.06M
🎙جلسه ۲۰. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: اجتماع الأمر و النهي ج۱، ص ۲۲۷؛ و أمّا القسم الثاني 📆 یکشنبه؛ ۲۹ مهر ۱۴۰۳
🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۲۰: «هم گریه هم خنده» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الکافي [عَنْهُ عَنِ اِبْنِ فَضَّالٍ عَنِ اَلْحَسَنِ بْنِ اَلْجَهْمِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ مِهْزَمٍ عَمَّنْ ذَكَرَهُ] عَنْ أَبِي اَلْحَسَنِ اَلْأَوَّلِ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: «كَانَ يَحْيَى بْنُ زَكَرِيَّا (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) يَبْكِي وَ لاَيَضْحَكُ، وَ كَانَ عِيسَى اِبْنُ مَرْيَمَ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) يَضْحَكُ وَ يَبْكِي، وَ كَانَ اَلَّذِي يَصْنَعُ عِيسَى (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) أَفْضَلَ مِنَ اَلَّذِي كَانَ يَصْنَعُ يَحْيَى (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ)». 🖊 شرح حدیث: 🍃 این باب را مرحوم فیض به باب الضِّحک نام‌گذاری کردند (خندیدن)، در این باب روایات متعدّدی در مذمّت ضحک و خندیدن است، مثلاً: کثرةٌ الضِّحکِ تُمیتُ القلب، پیداست اصل ضحک ایرادی ندارد، اشکال در زیاد خندیدن است. یا کثرةُ الضّحک تَُمیثُ الدین کما یمیث الماء الملحة. 🌱 إماثَة به معنای آب‌کردن است، یک چیزی مثل قند را در آب حل کردن، به این اِماثة می‌گویند. 🍃 این روایتی که ما می‌خوانیم این است که: حضرت یحیی بن زکریا بسیار گریه می‌کردند. این‌که حضرت یحیی گریه می‌کردند، به این معناست که عبادت و توجّه و تذکّر ایشان همراه با گریه بود. در زندگی هم، در معاشرت معمولی هم خنده نمی‌کردند. امّا حضرت عیسی(علیه‌السلام) در معاشرت‌ها، در زندگی‌شان به طور متعارف هم می‌خندیدند و هم گریه می‌کردند. 🍃 در بین بزرگان اهل معنا و اهل معرفت و اهل سلوک که از فقهاء هم هستند -نه عوامّ الناسی که ادّعای سلوک می‌کنند- مثل آقامیرزا جواد آقای ملکی تبریزی، مثل مرحوم شیخ محمد بهاری، مثل آخوند ملاحسینقلی همدانی که این‌ها مجتهدین بزرگند، هر کدام در حدّ مرجع تقلیدند، لکن رشته‌ی سلوک و دنبال تهذیب نفس و تهذیب غیر از بزرگانی بودند، که هر یک از این‌ها، معادل با یک حوزه‌ علمیه در یک دوره است. این‌ها هم حال‌شان مختلف بوده. 🌱 نقل می‌کنند مرحوم آقا میرزاجواد آقای ملکی اهل گریه و بکاء بود. سحر که بیدار می‌شد و به آسمان نگاه می‌کرد، گریه می‌کرد. نگاهش به آب می‌افتاد که وضو بسازد، گریه می‌کرد. در اثنای وضو گریه می‌کرد. قبلاً عرض کردم، که ایشان شعر حافظ را در قنوت‌شان می‌خواندند و گریه می‌کردند. 🌱 یا مرحوم سیداحمد کربلایی که معروف به سیداحمد بکّاء بودند، و از شاگردان برجسته‌ی‌‌ مرحوم آخوند ملاحسینقلی و معاصر آخوند و مرحوم آقا سیدمحمدکاظم یزدی و در حدّ مراجع بوده‌اند، بعد از فوت آخوند افراد زیادی خدمت ایشان آمدند و درخواست پخش رساله از جانب ایشان داشتند که ایشان قبول نکردند. 🌱 پدربزرگ ما مرحوم آقاسیدهاشم نجف‌آبادی نقل می‌کردند: وقتی نجف بودیم و شب‌های چهارشنبه دیروقت که از مسجد سهله بر می‌گشتیم، صدای گریه‌ی سیداحمد را وقتی از جلوی منزلشان رد می‌شدیم می‌شنیدیم! ایشان بلند بلند گریه می‌کرد. 🍃 عدّه‌ای از بزرگان اهل گریه بودند. 🌱 آن طرف قضیه هم مثل مرحوم آقاشیخ محمد بهاری، اهل گریه و اهل شوخی بودند. اگر مکتوبات ایشان را ملاحظه کنید که چند سال است، چاپ می‌شود و خیلی خواندنی است. این نامه‌ها، سرتا پا معنویت و روحانیت است، لکن همراه با مزاح. مزاح هم در همین نامه‌ها وجود دارد، خود ایشان هم همین‌طوری بوده (آن‌طور که ما شنیدیم). قبر این بزرگوار در شهرستان بهار از توابع همدان است. از نجف که آمده بودند، در آن‌جا از دنیا رفتند. 🍃 بنابراین، در بین اهل سلوک و اهل معنا و اهل معرفت و اهل روحانیت هم همین دو شکل وجود دارد، این، ایرادی ندارد. 🍃 این‌جا می‌فرمایند: حضرت یحیی بن زکریا اهل بُکاء بود، حضرت عیسی اهل ضحک و بکاء بود، 🍃 بعد در ادامه می‌فرمایند: این کاری که حضرت عیسی انجام می‌دادند که هم در کارشان گریه و رقّت قلب بود و هم در کارشان ضحک و خنده بود، این، افضل است. 🍃 این‌ها معیارهای خوبی به دست می‌دهد. حال، یک عده‌ای افتادند به جان این مراسم ما، البته سال‌هاست، که گله‌گذاری می‌کنند که همه‌اش گریه، همه‌اش گریه! مگر همه‌اش گریه است؟ مردم زندگی‌شان را می‌کنند، خنده‌شان را، شوخی‌شان را، بازی و ورزش‌شان را دارند، اگر خیلی مقیّد باشند، همه‌ی روز عاشورا یا شب آن را و اگر خیلی مقیّد نباشند ساعتی از روز یا شب را در ایام محرّم گریه می‌کنند.
آیا این، معنایش این است که همه‌ی زندگی ما گریه است؟ ‼️حتّی این اعتراض و انحراف، در ذهن آدم‌های حسابی هم می‌افتد و از زبان این‌ها هم جاری می‌شود! 🍃 این همه خنده، این همه شوخی، این همه بازی، این همه مسابقه، همه چیز هست، آن هم هست. آن‌ها دل‌شان می‌خواهد این حالتِ معنوی که در بُکاء وجود دارد، آن‌ها می‌خواهند این، نباشد. 🍃 مرحوم آقای بهجت (رضوان‌الله‌علیه) می‌فرمودند: انسان در حال نماز توجّه می‌کند، احساس می‌کند در مقابل خدای متعال هست، قهراً حالت بُکاء به انسان دست می‌دهد. حق می‌گویند، همین‌طور است. ✅ یک چند لحظه‌ای، چند دقیقه‌ای این حالت را در خودتان نگهدارید، خواهید دید حالت بُکاء به شما دست می‌دهد. این حالت، نورانیت است، چطور این را انسان از دست بدهد؟ یا اگر انسان به فکر ائمّه (علیهم‌السلام) و مصائب‌شان، جهادشان، صبرشان بیفتد و گریه کند، آیا این بد است؟ این خیلی خوب است، این متعادل‌کننده‌ی زندگی است، نه این‌که منفی نیست بلکه کاملاً مثبت است، اگر نباشد بد است. ❌ برخی دلشان می‌خواهد همه‌اش خنده باشد. «طَرَب افسرده کند چون که ز حدّ در گذرد آب حیوان بکشد نیز چو از سر گذرد» هیچ خوب نیست برای یک جامعه، که همه‌اش در حال غفلت، خنده، قهقهه، بازی و شوخی باشد. هیچ ملّتی این‌طور نیست، همه‌ی ملّت‌ها غم دارند، شادی دارند. حرف زدن از روی نفهمیدگی که انسان گاهی مشاهده می‌کند، نتیجه‌اش این است. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۷۷؛ فیض کاشانی 📆 سه‌شنبه، ۳۰ فروردین ۱۳۹۰ (جلسه ۴۱۴ مکاسب محرّمه)
📜 ۲.۱۳. اجتماع امر و نهی 🍃 ۱۳.۲. پاسخ تفصیلی آخوند (العبادات المکروهة) 🌱 ۴ جواب در قسم دوم
هدایت شده از اطلاع‌رسانی داخلی حوزه‌
🔰 کلاس عروه‌خوانی 🗓 یکشنبه‌ها ⏱ از ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۶:۱۵ 🕌 بخش زنانهٔ شبستان بزرگ ☑️ علاقمندان درخواست حضور خود را به شناسه‌ی (@M_HJ313) اعلام نمایند.
🌺دروس حوزوی؛ حامد اصغری🌺
🔰 کلاس عروه‌خوانی 🗓 یکشنبه‌ها ⏱ از ساعت ۱۵:۳۰ الی ۱۶:۱۵ 🕌 بخش زنانهٔ شبستان بزرگ ☑️ علاقمندان درخوا
🌺«العروة الوثقی فیما تعمّ به البلوی»🌺 🍃 إن‌شاءالله یکشنبه‌ها «العروة الوثقی» [کتاب الصلاة؛ فصل في الجماعة] به صورت نیمه‌استدلالی در حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدی (رضوان‌الله‌علیه) ارائه می‌شود، و در کانال بارگذاری می‌شود. إن شاءالله مرضیّ امام عصر (عجّل الله فرجه) باشد.
جلسه ۱. العروة الوثقی. مقدمات بحث، آشنایی با مولّف و کتاب. ۲۹ مهر ۱۴۰۳ .mp3
13.73M
🎙جلسه ۱. العروة الوثقی؛ فصلٌ في الجماعة مقدمات بحث: آشنایی با مولّف و کتاب 📆 یکشنبه؛ ۲۹ مهر ۱۴۰۳
2. مدخل علم فقه.pptx
430.7K
📜 مدخل علم فقه 🍃 ۱. تعریف فقه 🍃 ۲. تاریخچه فقه 🍃 ۳. ابواب فقه
📜 ۱. العروة الوثقی 🍃 آشنایی با مولِّف (آیت‌الله العظمی سیّد محمدکاظم طباطبایی یزدی)
📜 ۲. العروة الوثقی 🍃 آشنایی با مولَّف (حواشی و شروح)