🔈 استاد:حجت‌الإسلام #اصغری #احکام_روزه 📆 جلسه هشتم 🔹حوزه مجازی اخلاق آیت الله حق شناس ره 🔹 @hhaghshenasmajazi 👇👇👇👇👇👇👇👇

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۸: «پرداختن به عيوب خود» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 قَالَ أَبُوذَرٍّ (رَضِيَ اَللهُ عَنْهُ): وَ دَخَلْتُ يَوْماً عَلَى رَسُولِ اَللهِ (صَلَّى اَللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) وَ هُوَ فِي اَلْمَسْجِدِ جَالِسٌ وَحْدَهُ، فَاغْتَنَمْتُ خَلْوَتَهُ... قُلْتُ: يَا رَسُولَ اَلله؛ أَوْصِنِي!... قُلْتُ: يَا رَسُولَ اَلله؛ زِدْنِي! قَالَ (صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «يَا أَبَاذَرٍّ لِيَرُدَّكَ عَنِ اَلنَّاسِ مَا تَعْرِفُ مِنْ نَفْسِكَ! وَ لاَ تَجِدْ عَلَيْهِمْ فِيمَا تَأْتِي، فَكَفَى بِالرَّجُلِ عَيْباً أَنْ يَعْرِفَ مِنَ اَلنَّاسِ مَا يَجْهَلُ مِنْ نَفْسِهِ [وَ يَجِدَ عَلَيْهِمْ فِيمَا يَأْتِي]» 🖊 شرح حدیث: 🍃 آن چيزى كه از نفس خود، يعنى از عيوب خود می‌دانی، بايد تو را از عيب‌جويی نسبت به مردم منصرف كند. اين يک دستور است. 🍂 گاهى انسان در ديگران عيوبی را مشاهده مى‌كند و در صدد برمی‌آید آن عيوب را متذكّر بشود كه فلانى مثلاً آدم خسيسی است، فلانى آدم متكبّر، يا لجوجی است، از اين قبيل. 🍃 حضرت (صلّی الله‌عليه‌وآله) مى‏فرمايند: به خودت نگاه كن، عيوبی كه در خودت هست ببين! تا ديدن عيب خود، تو را از پرداختن به عيوب ديگران منصرف كند. 🌱 وَجْد در اين‌جا به معنای خشم و غضب است. 🍃 مى‏فرمايد: غضب نكن بر ديگران، در آن كارى كه خودت هم آن خطأ و آن كار بد را مرتكب می‌شوی، مثلاً فلان كس، ثروت‌اندوزی كرد، فلان كس، به دنيا عشق می‌ورزد، اگر ديديم همين عيوب در خودمان هست، به ديگران نپردازيم. ❌ نه اين‌كه: نهى از منكر نكن! ✅ لُبّ اين دستور اين است كه قبل از آن‌که به ديگران بپردازی به خودت بپرداز! خودت را اوّل اصلاح كن! تا بتوانی اين صلاحيت را پيدا كنی كه به فكر اصلاح ديگران هم باشی. 🍃 اين عيب در انسان بس كه در مردم، عيبى را ببيند كه همان عيب يا بزرگ‌تر از آن را در خود نمی‌بیند. 🛑 اين، مبتلابِهِ ماست. گاهی به شخصى اشكالاتی می‌كنيم، در حالى كه خودمان هم آن اشكال را داريم. ✅ اگر عيبی هست و بايد اصلاح بشود، از نزديک‌ترين فرد، يعنى: خودت شروع كن! 📚 مكارم الأخلاق؛ صفحه ۴۷۳؛ حسن بن فضل طبرسی 📆 ۱۱ اردیبهشت ۱۳۸۶ (جلسه ۱۶۸ مکاسب محرّمه).

📜 جزوه جلسه ۸ روزه (نکات تکمیلی) 🌺 کفاره روزه ◀️ مواردی كه قضا و كَفّاره ی عمد واجب است‌ 🌕 عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ أَبِي عَبْدِاللهِ (عليه‌السّلام):‏ فِي رَجُلٍ أَفْطَرَ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ مُتَعَمِّداً يَوْماً وَاحِداً مِنْ غَيْرِ عُذْرٍ؟ قَالَ: يُعْتِقُ نَسَمَةً، أَوْ يَصُومُ شَهْرَيْنِ مُتَتَابِعَيْنِ، أَوْ يُطْعِمُ سِتِّينَ مِسْكِيناً؛ فَإِنْ لَمْ يَقْدِرْ تَصَدَّقَ بِمَا يُطِيقُ. (الكافي) 🍀 ۱. اگر در روزه‌ی ماه مبارک رمضان برخی از مبطلات را (که در رساله مفصّلاً بیان شده است: مثل خوردن، آشاميدن و...) عمداً انجام دهد، در صورتى كه مى‌دانسته آن كار روزه را باطل مى‌كند، قضا و كفّاره بر او واجب مى‌شود. 🍀 امام (رحمه‌الله) و آیت‌الله سیستانی: اگر به واسطه‌ی ندانستن مسأله كارى انجام دهد كه روزه را باطل مى‌كند، چنان‌چه مى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد (جاهل مقصّر است)، بنابر احتياط واجب كفّاره بر او ثابت مى‌شود، و اگر نمى‌توانسته مسأله را ياد بگيرد، يا اصلاً ملتفت مسأله نبوده يا يقين داشته كه فلان چيز روزه را باطل نمى‌كند (جاهل قاصر است)، كفّاره بر او واجب نيست. (🍃 حضرات آیات مكارم و آقا (حفظهماالله): اگر به خاطر ندانستن مسأله باشد كفّاره ندارد.) 🍀 ۲. كسى كه كفّاره ی روزه‌ی ماه رمضان بر او واجب است، بايد يک بنده آزاد كند، يا دو ماه پی در پی روزه بگيرد، یا به شصت فقير غذا بدهد، که به دو صورت انجام می گیرد: يا به صورتی که با غذای آماده آن‌ها را سير كند، يا به هر كدام يک مُد كه تقريباً ۷۵۰ گرم است، طعام يعنى برنج، گندم، جو، ماکارونی، عدس، لپه، کشمش، خرما و مانند اين‌ها به فقیر بدهد؛ و دادن پول كافى نيست، ولى اگر فقير را در خريد آن جنس، و تملیک آن وكيل كند، و فقير نيز انجام دهد كافى است. ✅ البته باید توجه داشت که در مورد فدیه، یا کفّاره تأخیر، فقط باید یک مد طعام به فقیر داد، و سیر کردن کافی نیست. 🍀 ۳. امام و آیت‌الله سیستانی: و چنان‌چه اين‌ها برايش ممكن نباشد هر چند مدّ كه مى‌تواند به فقرا طعام بدهد، و اگر نتواند طعام بدهد بايد استغفار كند، اگرچه مثلاً يک مرتبه بگويد «اَستغفرُ اللهَ» (🍃 حضرت آقا: باید به هر تعداد فقير که قادر است غذا بدهد و بنابر احتياط استغفار هم بکند، و اگر به هیچ‌وجه قادر بر غذا دادن به فقرا نیست، کافی است که استغفار کند. 🍃 آیت‌الله مكارم: هر چند «مدّ» كه مى‌تواند به فقرا اطعام كند، و اگر نتواند بايد (۱۸) روز روزه بگيرد، و اگر نتواند هر چند روز كه مى‌تواند به جا آورد، و اگر نتواند استغفار كند، و همين اندازه كه در قلب بگويد: «استغفر الله» كافى است) 🍀 ۴. امام و آیت‌الله سیستانی: احتياط واجب در فرض عدم تمکّن از اداء کفّاره، آن است كه هر وقت بتواند، كفّاره را بدهد. (🍃 حضرات آیات مكارم و آقا (حفظهماالله): واجب نيست بعداً كه قدرت پيدا كرد كفّاره را بدهد.)

🎥 اشک‌های خواننده لبنانی از شوق دیدار رهبر انقلاب @Fars_plus

جلسه ۳۳. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الرابع المکاسب، ج۲، ص ۹۰؛ المسألة السادسة و العشرون: الولایة من قبل الجائر... المسوّغ الثاني: الإکراه... الثاني 📆 شنبه؛ ۱۹ آبان ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۳: «لوازم عقل» 🌕 عن أمیر المؤمنین (علیه‌السلام) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «أَرْبَعٌ يَلْزَمْنَ كُلَّ ذِي حِجْرٍ وَ عَقْلٍ مِنْ أُمَّتِي؛ قِيلَ: يَا رَسُولَ اَللَّهِ! مَا هُنَّ؟ قَالَ: اِسْتِمَاعُ اَلْعِلْمِ، وَ حِفْظُهُ، وَ نَشْرُهُ عِنْدَ أَهْلِهِ، وَ اَلْعَمَلُ بِهِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 معلوم می‌شود ملازمه این چهار چیز با انسان در اُمّت پیغمبر خاتم لازمه‌ی عقل است. اگرچه شارع مقدّس این را خواسته است، امّا مقتضای عقل و حاکم به آن عقلِ انسان است! لذا می‌فرماید: کلَّ ذی حِجرٍ و عقلٍ مِن اُمّتی. این یک مطلب. 🍃 مطلب دیگر این‌که اگر کسی ملازم با این چهار چیز نشد، حاکی از کمال عقل او نیست، حاکی از این است که داخل در کلّ ذی حجرٍ و عقلٍ نیست. ❇️ آن چهار چیز چیست؟ 🍃 قِيلَ: يَا رَسُولَ اَللَّهِ! مَا هُنَّ؟ قَالَ: اِسْتِمَاعُ اَلْعِلْمِ، 1⃣ اوّلش اين‌که دانش را استماع کنند، به دانش گوش فرا دهند‌. 🌱 هر جا نکته‌ی علمی، سخن عالمانه‌ای، مفهوم دانائی‌ای وجود دارد به آن اقبال نشان بدهد. 🌱 استماع العلم معنایش این است، معنایش این نیست که همه بروند در یک مدرسه‌ای درس بخوانند و وقت‌شان را صرف این کار بکنند، بلکه معنایش این است که به دانش گوش فرادهند. تبعاً گوش فرا دادن -غالباً یا دائماً- ملازم است با کسب علم؛ انسان علم را کسب می‌کند. هر جا علمی، دانشی وجود دارد، سراغ آن بروند. 🍃 وَ حِفْظُهُ، 2⃣ یکی این‌که علم را حفظ کنند، نگه دارند. 🌱 هم در ذهن خودشان، هم می‌شود گفت در مجموعِ جامعه‌ی اسلامی، حفظ و نگه‌داریِ علم یک وظیفه است. نگذارند که دانش در جامعه غریب بماند. 🍃 وَ نَشْرُهُ عِنْدَ أَهْلِهِ، 3⃣ دانش را در نزد اهل آن منتشر کنند. 🌱 اهل آن یعنی چیزهایی که مناسب با آن است. یک علمی را شما فرا می‌گیرید، همه کس مناسب با آن نیستند. فرض بفرمائید انسان یک مطلبی را در باب یک مسأله‌ی فنی فرامی‌گیرد، یا یک مسأله‌ی اصولی را یاد می‌گیرد، جای نشر این مسأله‌ی اصولی در بین عامّه‌ی مردم نیست. امّا آن‌جایی که طلبه‌ی علم اصول مثلاً یا علم فقه، در آن‌جا هست، عند أهله، آن‌چه را که فرا می‌گیرید، آن را پخش کنید. 🍃 وَ اَلْعَمَلُ بِهِ. 4⃣ چهارم هم عمل به علم. علمی و آگاهی‌ای را که انسان فرا می‌گیرد، بدان عمل کند. امّا اگر آن را در زندگی چراغِ راه خودش قرار ندهد، این هم یک خسارت است. 📚 النوادر، صفحۀ ۱۳۲، مرحوم راوندی 📆 ۱۷ اسفند ۱۳۸۳ (جلسه ۳۳ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۳۱. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: اجتماع الأمر و النهي ج۱، ص ۲۴۲؛ الأمر الثاني... فانقدح بذلك 📆 شنبه؛ ۱۹ آبان ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۱: «حقّ خدا اخلاص و حقّ نفس» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه [رَوَى إِسْمَاعِيلُ بْنُ اَلْفَضْلِ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ] عَنْ سَيِّدِ اَلْعَابِدِينَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ: «حَقُّ اَللَّهِ اَلْأَكْبَرُ عَلَيْكَ أَنْ تَعْبُدَهُ وَ لاَتُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً؛ فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ بِإِخْلاَصٍ جَعَلَ لَكَ عَلَى نَفْسِهِ أَنْ يَكْفِيَكَ أَمْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ؛ وَ حَقُّ نَفْسِكَ عَلَيْكَ أَنْ تَسْتَعْمِلَهَا بِطَاعَةِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ» 🖊 شرح حدیث: 🍃 در این رساله‌ی حقوق حضرت سجّاد (علیه‌السّلام)، امام (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «بزرگترین حق خدا بر تو این است که او را عبادت کنی و شرک نورزی. جزای این کار که خدای متعال را با اخلاص بپرستی و عبادت بکنی، این است که خدای متعال همه‌ی امور دنیا و آخرت تو را کفایت می‌کند.» 🌱 عبادت پروردگار به اخلاص این خصوصیت را دارد. در همه‌ی چالش‌ها، مشکلات گوناگونی که انسان در زندگی دارد، خدای متعال به او کمک خواهد کرد. در امر آخرت هم همین‌طور. این وعده‌ای است که خدای متعال به بنده‌ی مخلص خودش داده است. 🍃 بعد از حقّ پروردگار، حقّ خود انسان بر عهده‌ی خود است. این حقّ این است که: وجود خود را، نفس خود را در راه طاعت به کار بگیری. 🍂 اگر این حقّ را اداء نکردیم، ظلم به خودمان کردیم، حقّ خودمان را اداء نکردیم. الاسائةَ علی نفسی، ظلمت نفسی، که در ادعیه مکرّر آمده، همین است. ❌ بزرگ‌ترین ظلم به نفس این است که انسان نفس خود را در راه بندگی و اطاعت پروردگار به کار نگیرد. ✅ و بزرگ‌ترین توفیق برای انسان این است که بتواند نفس را در اطاعت خدای متعال به کار بگیرد. 🍃 جوارح خود را، جوانح خود را، حیات خود را، وقت خود را در راه خدا به کار گیرد. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۹۳؛ فیض کاشانی 📆 یکشنبه، ۸ خرداد ۱۳۹۰ (جلسه ۴۲۵ مکاسب محرّمه)

روایتی جعلی از دیدار خبرگان اخیراً فردی با روایت غلط از دیدار اعضای مجلس #خبرگان رهبری با #رهبر عزیز انقلاب مدّظلّه‌العالی، باعث نگرانی مومنین شده است. بنده نقل و برداشت ایشان را جعلی می‌دانم. کاشکی اگر خوب حرف زدن را بلد نیستیم خوب سکوت کردن را بیاموزیم. https://farsnews.ir/solhmirzaei/1731265096801837322 @solhmirzaei_ir

🔻جای نگرانی نیست! 🔹اگر شما هم با شنیدن سخنان رهبر انقلاب در جمع اعضای مجلس خبرگان نگران شدید، این فیلم را ببینید 🎙حجت‌الاسلام صلح میرزایی (عضو مجلس خبرگان رهبری) 🔻#خط_ولی

جلسه ۳۴. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الرابع المکاسب، ج۲، ص ۹۱؛ المسألة السادسة و العشرون: الولایة من قبل الجائر... المسوّغ الثاني: الإکراه... لکن لایخفی أنّه لایباح بهذا النحو من التقیة 📆 یکشنبه؛ ۲۰ آبان ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۴: «دوری از سلطان و حواشی آن» 🌕 عن أمیر المؤمنین (علیه‌السلام) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «إِيَّاكُمْ وَ أَبْوَابَ اَلسُّلْطَانِ وَ حَوَاشِيَهَا؛ أَبْعَدُكُمْ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى مَنْ آثَرَ سُلْطَاناً عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى، جَعَلَ (الله) اَلْمِيتَةَ فِي قَلْبِهِ ظَاهِرَةً وَ بَاطِنَةً، وَ أَذْهَبَ عَنْهُ اَلْوَرَعَ، وَ جَعَلَهُ حَيْرَانَ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 پرهیز کنید از دربار سلاطین و پادشاهان و حکّامِ جور و حواشیِ آن‌ها. 🌱 حواشی‌شان یعنی وزیرش، مشاورش، عاملش، استاندارش، رئیس شهربانیش تا إلی آخر، پرهیز کنید از اين‌ها. البته سلطان را معنا کردیم به حاکمِ جور؛ زیرا گوینده‌ی این سخن یعنی أمیرالمؤمنین و خود نبیّ مکّرم (علیهماالصلاةوالسلام) هر دو سلطان حقّ بودند، سلطان عدل بودند، آن‌ها خودشان را که نمی‌گفتند. پیداست که مراد، همین حکّام جور و مؤسّسین و فرماندهان بنای ظالمانه در جوامع بشری هستند، مراد این‌هایند. 🍃 أَبْعَدُكُمْ مِنَ اَللَّهِ تَعَالَى مَنْ آثَرَ سُلْطَاناً عَلَى اَللَّهِ تَعَالَى دورترین شما از خدای متعال آن کسی است که ترجیح بدهد یک فرمانروایی را بر خدای متعال. 🌱 فرمانروای حقّ در جهت اراده‌ی حقّ تعالی است، اطاعت از او تصوّر ندارد که معارض با اطاعت پروردگار باشد. پس «آثَر» و «ترجیح بدهد» آن‌جایی است که معارضه وجود دارد. البته اگر سلطان حقّی هم حکم به ظلم کرد، آن‌جا هم پیش می‌آید. امّا آن‌جا سلطان حقّ از سلطنتِ مشروع خود تعدّی و تجاوز کرده است، آن‌جا دیگر در آن حکم، سلطان حقّ نیست. 🍃 جَعَلَ (الله) اَلْمِيتَةَ فِي قَلْبِهِ ظَاهِرَةً وَ بَاطِنَةً دل او را می‌میراند هم در ظاهر هم در باطن؛ 🌱 یعنی هم در عمل ظاهر او اثر می‌گذارد این مرگ دل و میرائیِ دل، هم در باطن قلب او اثر می‌گذارد و او را از خدا دور می‌کند، هم در عمل او، هم در نیّت و جهت او. ❌ این‌طور نیست که ما فرض کنیم در حال حاضر إن‌شاءالله سلطان جُوری نداریم، این روایت به چه دردی می‌خورد؟ اتّفاقاً امروز روز سلطنتِ سلطانِ جور در دنیا است، بخصوص با این روابط نزدیکی و ارتباطاتی که پیدا شده است. 🍂 ممکن است شخصی در داخلِ بلاد اسلامی بنشیند امّا پیرو سلطان جور باشد، آن‌ها به او دستور بدهند: این کار را بکن! این کار را نکن! این حرف را بزن! این موضع را بگیر یا نگیر! لازم هم نیست که خود رئیس جمهور آمریکا که سلطانِ جور است تلفن کند به خانۀ فلان کس که آقا این کار را بکن! نه، حواشی؛ حواشی یعنی همین دستگاه‌هایی که وابسته به حکومت سلاطین جور دنیا هستند و فرمانروایان ظلم و جورند، این کمپانی‌ها، این مؤسسات، این حامیان حقوق بشر، تماس بگیرند؛ این کسانی که طبق میل آن‌ها و دستور آن‌ها عمل می‌کنند، حرف می‌زنند، می‌نویسند، می‌گویند، موضع می‌گیرند، دشمنی می‌کنند، دوستی می‌کنند، طبق میل آن‌ها، اين‌ها مشمول همین حدیثند: 🍃 «مَن آثر سلطاناً علی الله تعالی جَعل اللهُ المیتةَ فی قلبه»، دل اين‌ها واقعاً می‌میرد، ظاهرةً و باطنةً. 🍃 وَ أَذْهَبَ عَنْهُ اَلْوَرَعَ بلای دیگری که اين‌ها دچار می‌شوند این است که از ورع دور می‌مانند، دیگر ورعی نیست. 🌱 الورعُ عن محارم الله، دوری گزیدن از محارم خدا، این، از بین می‌رود، می‌افتد، غرق می‌شود در محارم الهی! 🍃 وَ جَعَلَهُ حَيْرَانَ حیرت به او می‌دهد. واقعاً هم همین‌طور است، انسان می‌بیند که چطور افرادی سر در گم می‌شوند در پیداکردن راه هدایت و راه سعادت! 📚 النوادر، صفحۀ ۱۳۴، مرحوم راوندی 📆 ۱۸ اسفند ۱۳۸۳ (جلسه ۳۴ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۳۲. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: اجتماع الأمر و النهي ج۱، ص ۲۴۳؛ الأمر الثاني... قلت: دلالتهما علی العموم و الاستیعاب 📆 یکشنبه؛ ۲۰ آبان ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۲: «رساله حقوق: حقّ زبان» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه [رَوَى إِسْمَاعِيلُ بْنُ اَلْفَضْلِ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ] عَنْ سَيِّدِ اَلْعَابِدِينَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ:... «وَ حَقُّ اَللِّسَانِ إِكْرَامُهُ عَنِ اَلْخَنَا، وَ تَعْوِيدُهُ اَلْخَيْرَ، وَ تَرْكُ اَلْفُضُولِ اَلَّتِي لاَ فَائِدَةَ لَهَا، وَ اَلْبِرُّ بِالنَّاسِ، وَ حُسْنُ اَلْقَوْلِ فِيهِمْ» 🖊 شرح حدیث: 🍃 می‌فرماید: 1⃣ حقّ زبان بر عهده‌ی تو این است که آن را از دشنام سالم بداری. 🍃 آن را اکرام کنی، و برتر و گرامی‌تر بدانی از این‌که آن را دچاربدگویی و زشت‌گویی کنی. 🛑 این، واقعاً اهانت به زبان است، زبانی که می‌تواند ذکر خدا را بگوید، می‌تواند عالی‌ترین حِکَم را از قلب و ذهن انسان به فضای بیرون، به گوش دیگران منتقل کند، خیلی وسیله‌ی مهمّی است. انسان این ابزار محترم و گرامی را پست کند، تحقیر کند، کوچک کند به این‌که آن را به دشنام مثلاً یا دروغ آلوده کند. 2️⃣ یکی دیگر از حقوق زبان این است که آن را به خیر عادت بدهد. 🍃 بعضی زبان‌شان به شرّ عادت کرده. غالباً این مشکلات از نوجوانی و جوانی شروع می‌شود. هرچه به دهانش آمده گفته، از پدر و مادر و از معاشرین این‌طوری یادگرفته؛ دروغ گفته، بد گفته، تعبیرات زشت به کار برده. همین‌طور برایش عادت شده. حال، هم که مرد کاملی است، دلش می‌خواهد خوب زندگی بکند، این زبان طبق عادت حرکت می‌کند! ✅ باید ریاضت بکشد، مواظب باشد که دروغ نگوید، مواظب باشد که حرف زشت نزند، فحش ندهد. 🍃 ما دیده بودیم در یکی از این زندان‌های دوره‌ی طاغوت در مشهد، افسری بود کأنّه ساخته شده بود برای فحش! وقتی وارد زندان می‌شد، اهمیت نداشت که مخاطبش چه کسی است، شروع می‌کرد به دادنِ فحش‌هایی که ما تا آن موقع نشنیده بودیم، شاید دیگران شنیده بودند. ظاهراً در تولید فحش‌های قبیح مبتکر بود. هیچ عصبانی هم نبود، که بگوییم عصبانی است دارد فحش می‌دهد. این، عادت زشتی است. مثل این است که انسان زبانش را دربیاورد در نجاست‌ها وارد کند! چنین چیزی است، بلکه بدتر از این است. ❌ فحش، نجاست معنوی است، باطنِ آن، قاذورات و کثافات است. 🍃 عبارت «تعویدُه الخیر» که این‌جا می‌فرماید، برای نجات از چنین وضعی است. از جوانی زبان‌تان را به خیر، به تعبیرات خوب، به ذکر الهی، به بیانات محبّت‌آمیز عادت بدهید. 3️⃣ یکی از حقوق زبان، ترک زیاده‌گویی‌هایی است که فایده‌ای در بیان آن‌ها نیست. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۹۳؛ فیض کاشانی 📆 دوشنبه، ۹ خرداد ۱۳۹۰ (جلسه ۴۲۶ مکاسب محرّمه)

📜 ۲.۱۴. اجتماع امر و نهی 🍃 ۱۴.۲. تنبیه دوم: صغرویة المقام لکبری التزاحم ◀️ وجوه تقدیم نهی 1⃣ دلالت نهی اقوی از امر است ❌ آخوند: با مقدمات حکمت و عقل فهمیده می‌شود.

جلسه ۳۵. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الرابع المکاسب، ج۲، ص ۹۲؛ المسألة السادسة و العشرون: الولایة من قبل الجائر... المسوّغ الثاني: الإکراه... قال: في القواعد 📆 دوشنبه؛ ۲۱ آبان ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۵: «تبختر و خودآرایی ممدوح در مقابل دشمن» 🌕 عن امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «(لَمّا کان یومَ بدر) اِعْتَمَّ أَبُو دُجَانَةَ اَلْأَنْصَارِيُّ، وَ أَرْخَى عَذَبَةَ اَلْعِمَامَةِ مِنْ خَلْفِهِ بَيْنَ كَتِفَيْهِ، ثُمَّ جَعَلَ يَتَبَخْتَرُ بَيْنَ اَلصَّفَّيْنِ؛ فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «إِنَّ هَذِهِ لَمِشْيَةٌ يُبْغِضُهَا اَللَّهُ تَعَالَى إِلَّا عِنْدَ اَلْقِتَالِ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 حضرت می‌فرمایند در روز جنگ بدر، وقتی که دو صف در مقابل هم قرار گرفتند، ابی دُجانۀ انصاری که از شجاعان عرب و از مسلمان‌های خوب بود عِمامه‌ی خودش را -که عمامه می‌پیچیدند، لباس معمولیِ عرب جزوش عِمامه بود- عمامه را که پیچید، این «عِذبَه» یعنی تحت الحنک که ما می‌گوئیم، این را «أرخی مِن خلفِه بین کتفیه»، انداخت این‌طوری پشت سرش تحت الحنک را. 🍃 ثُمَّ جَعَلَ يَتَبَخْتَرُ بَيْنَ اَلصَّفَّيْنِ؛ با تبختر بنا کرد در بین صف مسلمین و کفار راه رفتن. 🍃 فَقَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): پیغمبر وقتی چشمش افتاد دید ابی‌دُجانة این‌طور با تبختر حرکت می‌کند، فرمود: 🍃«إِنَّ هَذِهِ لَمِشْيَةٌ يُبْغِضُهَا اَللَّهُ تَعَالَى إِلَّا عِنْدَ اَلْقِتَالِ». دو چیز در این جمله هست که هر دو مهم است، فرمود: ❇️ این‌طور با تبختر راه رفتن و خودآرائی‌کردن را خدای متعال از انسان مبغوض می‌دارد، مگر در مقابل دشمن. «قتال» یعنی در مقابل دشمن. 1⃣ این، اوّلاً نشان‌دهنده‌ی این است که مشیِ به تواضع و خضوع مَشیی است که خدای متعال آن را برای زندگی معمولیِ انسان می‌پسندد و دوست می‌دارد. این که شخصی با تبختر راه برود، این را خدای متعال نمی‌پسندد. 🌱 البته مشیِ به خضوع هم معنایش این نیست که انسان گردنش را همیشه باید کج نگه دارد، یا لباس مندرس بپوشد! نه، انسان می‌تواند سرش را هم بالا بگیرد، سینه‌اش را هم جلو بدهد، امّا حالت تبختر و تکّبر نداشته باشد. این‌ها را باید از هم تمییز داد. آن حالت تبختر و بی‌اعتنایی و تکبّر و از خود راضی بودن، نشان‌دهنده‌ی این‌که به کسی اعتنایی ندارند، این را خدای متعال مبغوض می‌دارد. 2⃣ یک استثناء دارد و آن در مقابل دشمن است. این که «عند القتال» فرمودند، این، مخصوصِ میدان جنگ سُنّتی به آن شکل نیست، زیرا آن‌طور میدان جنگی اصلاً وجود ندارد که شخص یا اشخاصی جلوی چشم افراد بخواهند راه بروند و تبختر کنند؛ ✅ یعنی در منظرِ دشمن هر چه می‌توانید حالت تعظّم و بی‌اعتنایی به خودتان بگیرید، دشمن شما را بزرگ ببیند، شما را بی‌اعتنا ببیند. 🍃 این در موضع‌گیری‌های سیاسی هم هست، مخصوص جسم و آن هیأت جسمی و آن به‌اصطلاح بقول آقایان پوزیشِنِ جسمانی فقط نیست، این در همه‌ی خصوصیاتِ انسان است. در مقابل دشمن، تذلّل، همانی است که صائب گفت: اشک کباب مایه‌ی طغیان آتش است! ابراز ذلّت به هر زبانی. گاهی هم انسان به زبان اظهار ذلت نمی‌کند، امّا مفهوم کلام را که آن دشمن هم می‌گیرد، این احساس ذلّت است، احساس تسلیم است در مقابل او، ولو با تعبیراتی که ظاهرش تعبیرات تَجلُّد و این‌هاست در آن، امّا باطن مطلب و روح مطلب را دشمن هم می‌فهمد که این شخص دارد اظهارِ تسلیم می‌کند در مقابلش. این از جمله‌ی چیزهایی است که مشمول این حدیث است. 📚 النوادر، صفحۀ ۱۳۹، مرحوم راوندی 📆 ۲۳ اسفند ۱۳۸۳ (جلسه ۳۵ مکاسب محرّمه)

📜 جزوه نموداری 📚 المکاسب، ج۲، ص ۹۲؛ دفع الضرر المخوف عن المؤمنين من دون إكراه 🍃 تقریر یکی از رفقای درس

🎙جلسه ۳۳. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: اجتماع الأمر و النهي ج۱، ص ۲۴۴؛ الأمر الثاني... و منها: أنّ دفع المفسدة أولی من جلب المقتضي 📆 دوشنبه؛ ۲۱ آبان ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۳: «رساله حقوق: حقّ گوش و چشم» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه [رَوَى إِسْمَاعِيلُ بْنُ اَلْفَضْلِ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ] عَنْ سَيِّدِ اَلْعَابِدِينَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ:... «وَ حَقُّ اَلسَّمْعِ تَنْزِيهُهُ عَنْ سَمَاعِ اَلْغِيبَةِ، وَ سَمَاعِ مَا لاَيَحِلُّ سَمَاعُهُ؛ وَ حَقُّ اَلْبَصَرِ أَنْ تَغُضَّهُ عَمَّا لاَيَحِلُّ لَكَ، وَ تَعْتَبِرَ بِالنَّظَرِ بِهِ (و یَعتَبِر بالنّظر به، یا یُعتَبَر بالنّظر به)» 🖊 شرح حدیث: 🍃 اوّلین چیزی که امام سجاد (علیه‌الصلاةوالسلام) به عنوان حقّ گوش ذکر می‌فرمایند، این است که: 1⃣ او را منزّه و پاکیزه بداری از این‌که غیبت را بشنود. 🛑 اوّل غیبت را ذکر می‌کنند. نشان‌دهنده‌ی اهمیّت این گناه است. بعد، ذکر عامّ بعد الخاصّ است. 2⃣ شنیدن هر آن چیزی که شنیدنش جایز نیست. 🍃 خیلی چیزها شنیدنش جایز نیست: مثل غنای لهوی و بقیه‌ی محرّمات سمعی. لکن در درجه‌ی اوّل، غیبت را ذکر می‌کنند، که هم می‌تواند ناظر به اهمیت غیبت باشد، و هم می‌تواند ناظر به شیاع این گناه باشد. 🍃 حقّ چشم این است که: 1⃣ آن را فروبنشانی، یا ببندی از آن چیزهایی که نگاه کردن تو به آن حلال نیست. 2⃣ یک بخش دیگر، یکی از دو حقّ بزرگ چشم هم این است که چشم را وسیله‌ی اعتبار قراربدهد. 🍃 چیزهایی را انسان مشاهده می‌کند، می‌تواند از آن عبرت بگیرد. خیلی چیزها را انسان مشاهده می‌کند که می‌تواند مایه‌ی عبرت برای انسان باشد، انسان از آن‌ها درس بگیرد. 🍃 البته این حدیث ادامه دارد... 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۹۳؛ فیض کاشانی 📆 دوشنبه، ۱۶ خرداد ۱۳۹۰ (جلسه ۴۲۷ مکاسب محرّمه)

📜 ۲.۱۴. اجتماع امر و نهی 🍃 ۱۴.۲. تنبیه دوم: صغرویة المقام لکبری التزاحم ◀️ وجوه تقدیم نهی 2⃣ دفع المفسدة أولی من جلب المنفعة ❌ اشکال میرزای قمی، و ردّ آخوند ❌ اشکالات چهارگانه مرحوم آخوند

♦️دوره فشرده راویان مقاومت 🔰سخنرانان: حجت‌الاسلام والمسلمین سعید صلح میرزایی (نماینده محترم مجلس خبرگان رهبری و مسئول دفتر حفظ و نشر رهبر معظم انقلاب در قم) ساعت ۷:۰۰ 🔰آقای دکتر ناصر کنعانی (معاون وزیر و سخنگوی سابق وزارت امور خارجه)ساعت۸:۰۰ 🔰حجت الاسلام والمسلمین امیری طیبی (استاد حوزه و دانشگاه)ساعت۹:۰۰ 🔰حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی موسوی (استاد حوزه و دانشگاه)ساعت۱۰:۰۰ 🔰حجت الاسلام والمسلمین بی آزار تهرانی (تولیت محترم آستان مقدس امامزاده صالح ع)ساعت۱۱:۰۰ 🔰حجت الاسلام والمسلمین استاد میرهاشم حسینی (تولیت معظم حوزه علمیه آیت الله حق شناس (ره) و حوزه علمیه آیت الله مجتهدی (ره)) بلافاصله بعد از نماز ظهر و عصر 🔰جناب آقای علی فروغی (مدیر شبکه سوم سیمای جمهوری اسلامی ایران)ساعت۱۲:۳۰ 🔰سردار حسن حسن زاده(فرمانده سپاه حضرت محمد رسول الله تهران)ساعت۱۴:۰۰ 🔰جناب آقای حسین شریعتمداری (نماینده ولی فقیه و مدیر مسئول روزنامه کیهان)ساعت۱۵:۰۰ ⏰زمان: پنجشنبه ۲۴ آبان ماه۱۴۰۳ | از ساعت ۷ صبح الی ۱۶ 📌مکان: حوزه علمیه آیت الله مجتهدی رحمة الله علیه ( میدان قیام ، خیابان مولوی، خیابان موسوی کیانی ، کوچه مسجدآقا) 🔴مجلس برای خواهران برقرار است . 🎥مراسم به صورت زنده از طریق لینک زیر قابل مشاهده می باشد https://www.aparat.com/Mirhashem_ir/live?eitaafly ---------- 📬 تنها کانال رسمی استاد میرهاشم حسینی https://eitaa.com/joinchat/188809216Cd6eff9e6f5

جلسه ۳۶. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الرابع المکاسب، ج۲، ص ۹۵؛ المسألة السادسة و العشرون: الولایة من قبل الجائر... المسوّغ الثاني: الإکراه... الثالث 📆 سه‌شنبه؛ ۲۲ آبان ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۶: «دعوت به اسلام» 🌕 عن أمیرالمؤمنین (علیه‌السلام) إنّه قال: «لَمَّا بَعَثَنِي رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ) إِلَى اَلْيَمَنِ؛ فَقَالَ: «يَا عَلِيُّ! لاَتُقَاتِلْ أَحَداً حَتَّى تَدْعُوَهُ إِلَى اَلْإِسْلاَمِ، وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَأَنْ يَهْدِيَ اَللَّهُ عَلَى يَدَيْكَ رَجُلاً خَيْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ اَلشَّمْسُ؛ وَ لَكَ وَلاَؤُهُ يَا عَلِيُّ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 در سال هشتم هجرت، پیغمبر اکرم، امیرالمؤمنین (علیه‌الصلاةوالسلام) را به یمن فرستادند. وقتی حضرت در سال دهم به مکّه رفتند، حضرت به حجة الوداع رفتند، چون پیغمبر یک حج بیشتر نکردند! آن سالی که به حجة الوداع رفتند، امیرالمؤمنین از یمن خود را به مکّه رساند، و به رسول مکرّم اسلام ملحق شد. غرض، در سال دهم این بزرگوار را فرستادند به یمن، فرمودند وقتی یمن رفتی با هیچ‌کس مقاتله نکن حتی تَدعوه إلی الإسلام. 1⃣ اوّل دعوت و زبان، توجیه و تبیینِ حقیقت 🌕 وَ اَيْمُ اَللَّهِ لَأَنْ يَهْدِيَ اَللَّهُ عَلَى يَدَيْكَ رَجُلاً خَيْرٌ لَكَ مِمَّا طَلَعَتْ عَلَيْهِ اَلشَّمْسُ (و غربت)؛ وَ لَكَ وَلاَؤُهُ يَا عَلِيُّ 🍃 سوگند به خدا در جنگ‌ها غنائم فراوانی دست مسلمان‌ها می‌آمد. خود این بدست‌آمدن غنیمت، یکی از انگیزه‌هایی بود که بعضی از مجاهدین فی سبیل الله را حتّی با نیّت قربت به جنگ می‌کشاند؛ چون این غنائم مال مسلمین بود، ثروت عمومی محسوب می‌شد، این‌طور نبود که برای شخص خودشان باشد که غنیمت‌طلبی یک امرِ شخصی محسوب بشود، بلکه برای بیت المال بود. بنابراین، برای افراد مؤمن هم این انگیزه وجود داشت. آن وقت حضرت می‌فرمایند: اگر خدای متعال یک نفر را بوسیله‌ی تو هدایت کند، از همه‌ی ثروت روی زمین ارزشِ این بیشتر است! ✅ یک دل را بتوانی به صراط مستقیم هدایت کنی، ارزشش از همه ثروت روی زمین بیشتر است. 🌱 هم از جهات معنوی می‌شود این را فهمید و معنا کرد که هدایت الهی برای هر انسانی آن‌چنان دست‌آورد مهمی است که اگر کسی بتواند این را برای یک انسان فراهم کند، این عمل با هیچ امر مادی‌ای قابل مقایسه نیست، 🌱 هم از لحاظ مسائل کشورداری این‌طور است اگر چنان‌که کسانی دل‌هایشان به حقیقت و به اسلام متوجه شود و تمایل پیدا کند، این، از هر قدرتی برای نظام بیشتر است؛ از پول و از سلاح و از همه چیز بیشتر است. 2⃣ «وَ لَكَ وَلاَؤُهُ يَا عَلِيُّ» یعنی: بعد آن ولای معروف که مولا گفته می‌شد، یعنی آن ارتباط غیرِ نسبی و غیر سببی که ارتباط ولایی است، که احکام و‌آثاری هم دارد، تو مولای همه‌ی اين‌ها هم خواهی بود. مولا به این معنا که: ارتباطات‌تان، ارتباطاتِ ولائی است با یکدیگر، در این ارتباط هیچ امر و نهی و حاکمیت و محکومیتی نیست. وِلاء به این معنا است. 📚 النوادر، صفحۀ ۱۴۰، مرحوم راوندی 📆 ۲۱ فروردین ۱۳۸۳ (جلسه ۳۶ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۳۴. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: اجتماع الأمر و النهي ج۱، ص ۲۴۵؛ الأمر الثاني... و منها: أنّ دفع المفسدة أولی من جلب المقتضي... نعم، لو قیل 📆 سه‌شنبه؛ ۲۲ آبان ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳