🎙جلسه ۱۵۴ - ص ۱۱۷؛ النوع الرابع، المسألة السابعة و العشرون، حرمة هِجاء المؤمن + الثامنة و العشرون، حرمة الهُجر 📆 تیرماه ۱۴۰۰

🎙جلسه ۳۶. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: في أنّ النهي عن الشئ هل يقتضي فساده أم لا؟ ج۱، ص ۲۴۹؛ فصلٌ... 📆 شنبه؛ ۲۶ آبان ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۶: «رسالة حقوق: حقّ نماز» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه [رَوَى إِسْمَاعِيلُ بْنُ اَلْفَضْلِ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ] عَنْ سَيِّدِ اَلْعَابِدِينَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ:... «وَ حَقُّ اَلصَّلاَةِ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّهَا وِفَادَةٌ إِلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ أَنْتَ فِيهَا قَائِمٌ بَيْنَ يَدَيِ اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ؛ فَإِذَا عَلِمْتَ ذَلِكَ قُمْتَ مَقَامَ اَلْعَبْدِ اَلذَّلِيلِ اَلْحَقِيرِ اَلرَّاغِبِ اَلرَّاهِبِ اَلرَّاجِي اَلْخَائِفِ اَلْمُسْتَكِينِ اَلْمُتَضَرِّعِ اَلْمُعَظِّمِ لِمَنْ كَانَ بَيْنَ يَدَيْهِ بِالسُّكُونِ وَ اَلْوَقَارِ، وَ تُقْبِلَ عَلَيْهَا بِقَلْبِكَ، وَ تُقِيمَهَا بِحُدُودِهَا وَ حُقُوقِهَا» 🖊 شرح حدیث: 🍃 حقّ نماز این است: 1⃣ بدانید که نماز وفود و ورود بر خدای متعال است. 🍃 شما در حال نماز محضر حضرت حقّ (جلّت‌عظمته) حاضر می‌شوید. 2⃣ توجّه به این معنا داشته باشید که در حال نماز در مقابل چه کسی ایستاده‌اید، با چه کسی می‌خواهید حرف بزنید، بر چه کسی وارد شدید. 🍃 در مقابل ذات اقدس حضرت احدیّت (جلّت‌عظمته) همه‌ی امتیازات مادی و معنوی که انسان برای خودش قائل است، فرو می‌ریزد. 3⃣ آن‌جا عبد حقیری است در مقابل پروردگار عالم که هم رغبت دارد، هم رهبت، هم درخواست می‌کند، رجا و امید دارد، هم بیم‌ناک است از عمل خود، از تقصیر خود، از ضعف‌های خود. 🍃 انسان وقتی این را احساس کرد که در محضر کیست، آن وقت آن کسی را که در مقابل اوست، اعظام می‌کند، تجلیل می‌کند، به قدر معرفت خود اجلال ذات مقدّس پروردگار می‌کند. با حالتِ آرامش، حالت سکون، حالت طمأنینه در مقابل حضرت حق قرار می‌گیرد. 4⃣ وقتی انسان فهمید که در نماز در محضر کیست، به نماز، اقبالِ قلبی می‌کند. ❓مکرّر سؤال می‌کنند راهِ این‌که انسان در نماز حضور قلب پیدا کند چیست؟ ✅ هر کسی یک راهی و علاجی دارد. 🛑 آن مراتب عالی‌اش که اصلاً برای ماها میسّر نیست، به قول یکی از بندگان خوب خدا، ما از این ۲۴ ساعت، ۲۳ ساعتش را غرق در مسائل شخصی و نفسی و هوی و دنیا و تصوّرات و تخیّلاتیم! انسان از وسط این همه گرفتاری، خودش را بخواهد بیرون بکشد، یک ساعت در مقابل حضرت حق با حضور قرار بگیرد، این کارِ امثال ماها نیست. ❓امّا همان مقداری که ممکن است، همان مقداری که ممکن است راهش چیست؟ 🍃 اهل معنا و اهل توجّه راه‌هایی بیان کردند، آن‌چه بنده از بیان بزرگان پسندیدم این است که: انسان در حال نماز توجّه کند که دارد با یک نفری حرف می‌زند. ✅ نفس همین توجّه، حضور قلب می‌آورد. حتّی اگر چنان‌چه انسان معانی نماز را هم نداند. این برای آن عوامی که معنای نماز را هم نمی‌داند، مفید است. همین‌قدر که می‌داند دارد با یکی حرف می‌زند، در محضر ذاتِ حضرت پروردگار است. نفس همین، بهترین وسیله برای حضور قلب است. 🍃 همین است که در این روایت می‌فرماید: و تُقبِل علیها بقلبِک و تُقیمها بحدودِها و حقوقِها. 5⃣ اگر این شد، انسان نماز را با همه‌ی حقوقش، با همه‌ی حدودش انجام می‌دهد. ❌ نه این که مثل یک عادتی روزانه، چنان‌که مسواک می‌زنیم، یکی هم این است که نماز بخوانیم. این نماز فایده ندارد. 🍃 نماز یک موقع خاصّ و وضعیت ویژه است، یک نعمت بزرگ الهی است برای ما، یک فرصت عظیمی است که باید قدرش را بدانیم. از مرحوم آقای حاج میرزا علی آقای قاضی (رضوان‌الله‌علیه) نقل شده است که ایشان با همه‌ی گرفتاری‌های زیادی که داشت -عائله‌ی سنگین، زندگیِ فقیرانه، از زندگی فقیرترین طلبه‌های امروز ما هم شاید زندگی این مرد بزرگ در نجف سخت‌تر بوده است- با همه‌ی این گرفتاری‌ها و آن گرفتاری‌های روحی و معنوی که یک سالکِ عارفِ اهل معنای بزرگی مثل او دارد، نقل می‌کنند که می‌فرمود: وقتی وارد نماز می‌شوم، تمام گرفتاری‌هایم تمام می‌شود! اصلاً غافل از همه‌ی گرفتاری‌ها. این، خوب است. این نماز، نماز است. نه این‌که ما وقتی وارد نماز می‌شویم، افکاری هم که هیچ وقت به ذهن‌مان نمی‌آید، در حال نماز می‌آید. اگر اهل علمیم، شبهات علمی؛ بحث، درس. اگر اهل دنیاییم، مسائل کسب و کار. و هلّم جرّا، اهل هر چه هستیم. 🛑 این نماز خیلی تفاوت دارد با آن نماز. نماز فرصتی بزرگ و نعمت عظیمی است که خدای متعال به ما داده، باید قدرش را بدانیم. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۹۳؛ فیض کاشانی 📆 یکشنبه، ۳ مهر ۱۳۹۰ (جلسه ۴۲۹ مکاسب محرّمه)

🌷 نامه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای به فرمانده لشکر ۹۲ زرهی اهواز برای عملیات آزادسازی سوسنگرد ✏️ متن نامه به شرح زیر است: ✏️ شب دوشنبه ۵۹/۸/۲۶ ساعت ۰۱:۱۰ سرکار سرهنگ قاسمی فرمانده لشکر ۹۲ زرهی اهواز ✏️ با سلام شنیدم تیمسار ظهیرنژاد به شما تلفن کرده‌اند که تیپ ۲ فردا وارد عمل نشود مگر بنا به امر. و منظورشان امر آقای رئیس‌جمهور است. من این عدول از تصمیم عصر را قابل توجیه نمی‌دانم. این به‌معنای تعطیل یا به ناکامی کشاندن عملیات فردا است. ✏️ استعداد دشمن چنان است که آن دو گروهان پیاده یارای کار درستی در برابر آن ندارند و اگر تیپ وارد عمل نشود در حقیقت تک انجام نگرفته است. صبح اگر برای تصمیم نهائی بخواهیم منتظر آمدن تیمسار ظهیرنژاد بمانیم وقت خواهد گذشت. جوانان ما در سوسنگرد حداکثر تا صبح مقاومت خواهند کرد و صبح زود اگر ما قدری بار دشمن را سبک نکنیم همه نابود خواهند شد و شهر کاملاً سقوط خواهد کرد. ✏️ خلاصه اینکه به نظر و تشخیص ما کار باید به همان روال که عصر صحبت شد پیش برود و تیپ آماده باشد که صبح وارد عمل شود. در غیر این صورت مسئولیت سقوط سوسنگرد با هر کسی است که از این تصمیم عدول کرده است. سیدعلی خامنه‌ای 👈 شرح کامل ماجرا و پاسخ دکتر چمران 🗓 ۲۶آبان، سالروز آزادسازی سوسنگرد 💻 Farsi.Khamenei.ir

🌷 روایت کمتر دیده شده حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از آزاد سازی سوسنگرد 🗓 ۲۶آبان، سالروز آزادسازی سوسنگرد 📥 مشاهده نسخه کامل مستند در لباس سربازی👇 khl.ink/f/46589

جلسه ۳۹. فقه۳، مکاسب محرمه: النوع الخامس المکاسب، ج۲، ص ۱۲۵؛ النوع الخامس: حرمة التکسب بالواجبات 📆 یکشنبه؛ ۲۷ آبان ۱۴۰۳ #المکاسب #فقه_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۹: «اهتمام به امور مسلمین» 🌕 عن‌ امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) قَالَ: قَالَ رَسُولُ اَللَّهِ (صَلَّى اَللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ): «مَنْ أَصْبَحَ لاَيَهْتَمُّ بِأَمْرِ اَلْمُسْلِمِينَ فَلَيْسَ مِنَ اَلْإِسْلاَمِ (فی شیءٍ)؛ وَ مَنْ شَهِدَ رَجُلاً يُنَادِي: يَا مُسْلِمِينَ! فَلَمْ يُجِبْهُ فَلَيْسَ مِنَ اَلْمُسْلِمِينَ». 🖊 شرح حدیث: 🍃 این، یک ضابطه کلّی برای نوع وظایف ما است، کسی که فقط به فکر خود و زندگی خود باشد، و اهتمام او را مسائلِ شخص خود او تشکیل بدهد، این، شیوه‌ی اسلام و برنامه‌ی اسلام نیست. 🍃 وظیفه‌ی مسلمان است که اهتمام به امور مسلمانان داشته باشد. ✅ و اوضح و اقوای از همه انواعِ اهتمامِ به امور مسلمانان، این است که اهتمام به امر اُمّت اسلامی و جامعه‌ی اسلامی داشته باشد. 🛑 این که در گوشه‌های مختلف دنیا، در دنیای اسلام، مسلمانان دچار ابتلائاتی باشند، ما هم بگوئیم به ما چه! 🍂 فرض کنید قصد تخریب مسجد الاقصی را بکنند، ما بگوئیم به ما چه! 🍂 هر روزی تعدادی از مسلمان‌ها را در عراق یا در فلسطین یا در افغانستان یا در هر نقطه‌ی دیگر نابود کنند، ما بگوییم به ما چه، ما به فکر خودمان باشیم! 🍂 این، فرهنگی که سیاست‌های تبلیغی و فرهنگیِ غربی‌ها که مُخّ و باطنش جز سیاست چیز دیگر نیست، اگرچه ظاهراً فرهنگ است، و خیلی‌ها را به این طرف سوق می‌دهد. ❌ متأسفانه می‌بینیم بعضی این را عقل می‌دانند، عقل اقتضا می‌کند که به فکر خودمان باشیم. ✅ نخیر، کاملاً ضدِّ عقل است، ضدّ آن عقل ممدوحی است که در اسلام است، باید به فکر آن‌ها بود. 🍃 وَ مَن شَهد رجلاً یُنادی یا مسلمین، در روایاتی هم «یا لَلمسلمین» دارد که آن «یا للمسلمین» استغاثه است، «یا مسلمین» نداء است. 🍃 فلم‌یُجِبهُ فلیس مِن المسلمین، همین روایت معروفی که از قدیم عادت کردیم این را تکرار کنیم، ✅ و تأثیر مهمّی هم در تشکیل ذهنیت جامعه‌ی اسلامی و جامعه‌ی ایرانی ما داشت، کارهای بزرگی را بر این اساس انجام دادیم. 🛑 البته یک عدّه‌ای از این طرف یک جریان معارض و مضادّ با این فکر را شروع کردند، به این عنوان که: به فکر خودت باش! زندگی و گلیم خودت را از آب بیرون بکش! چه کار داری به دیگران؟! ❌ این، درست نقطه مقابل آن تفکّری است که اسلام در بین مسلمان‌ها ترویج می‌کند. 📚 النوادر، صفحۀ ۱۴۲، مرحوم راوندی 📆 ۲۸ فروردین ۱۳۸۳ (جلسه ۳۹ مکاسب محرّمه)

📜 جلسه ۴۹۸ درس مکاسب محرمه (النوع الخامس) 🍃 مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله)

📜 فهرست مباحث درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه‌الله) ◀️ درس مکاسب محرّمة (جلسه ۱ تا ۶۱۵)

🎙جلسه ۳۷. اصول۳،کفایةالأصول؛ المقصد الثاني: في النواهي... فصلٌ: في أنّ النهي عن الشئ هل يقتضي فساده أم لا؟ ج۱، ص ۲۵۰؛ فصلٌ... الرابع: ما یتعلّق بالنهي 📆 یکشنبه؛ ۲۷ آبان ۱۴۰۳ #کفایة_الأصول #اصول_۳

🌺 حدیث اخلاقی جلسه ۳۷: «رسالة حقوق: حقّ حجّ» 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الفقیه [رَوَى إِسْمَاعِيلُ بْنُ اَلْفَضْلِ عَنْ ثَابِتِ بْنِ دِينَارٍ] عَنْ سَيِّدِ اَلْعَابِدِينَ عَلِيِّ بْنِ اَلْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ (عَلَيْهِ اَلسَّلاَمُ) قَالَ:... «وَ حَقُّ اَلْحَجِّ أَنْ تَعْلَمَ أَنَّهُ وِفَادَةٌ إِلَى رَبِّكَ، وَ فِرَارٌ إِلَيْهِ مِنْ ذُنُوبِكَ؛ وَ فِيهِ قَبُولُ تَوْبَتِكَ، وَ قَضَاءُ اَلْفَرْضِ اَلَّذِي أَوْجَبَهُ اَللَّهُ تَعَالَى عَلَيْكَ» 🖊 شرح حدیث: 🍃 دو خصوصیت مهم برای حجّ است: 1⃣ یکی این‌که: ورود بر خدای متعال است، میهمان خدا شدن. 2⃣ دوّم: فرار از ذنوب است، از گناهان است. 🍃 در این روایت کأنّه وعده‌ی مغفرت برای حاجی داده شده است. در حج، قبول توبه است. 🍃 این مراسم و اعمالی که در حجّ وجود دارد که در آن یاد خدای متعال و ذکر الهی موج می‌زند، این بهترین موقعیت است برای توبه و بازگشت، توبه‌ی صادق و واقعی که انسان حقیقتاً از راه خطا برگردد. 🍃 علاوه‌ی بر این‌ها حقّ دیگر حجّ این است که: 3⃣ انسان بداند که این، ادای آن فریضه‌ای است که خدای متعال آن را واجب کرده است و بر گردن انسان گذاشته است. 🍃 چنان‌چه انسان با توجّه به این حقّ بزرگی که حج دارد، وارد عرصه‌ی حج بشود و اعمال را شروع کند، آن وقت بهره‌ی وافی خواهد برد، حقیقتاً از حج بهره‌مند خواهد شد. شاید یک علّتی که انسان می‌بیند کسانی حج می‌کنند، برمی‌گردند، چیزی بر معنویت آن‌ها افزوده نشده، دستشان پر نیست؛ 🌱 ای از سفر حجاز برگشته با کِبر و غرور و ناز برگشته! 🍃 تنها چیزی که با خودشان می‌آورند، همین عناوین ظاهری است. بعضی از روی ناچاری، بعضی به خاطر بعضی انگیزه‌های حقیر، گردش، عنوان، پول، این‌ها حج نیست، این‌ها حج نمی‌شود، این‌طور حجّ انسان را به آن مرتبه‌ی مقرّری که خدای متعال در حج برای انسان قرار داده است، به آن مرتبه نمی‌رساند. 🍃 امّا اگر حقّ حجّ دانسته شد همین‌طور که در فقرات شریف این روایت بود، آن وقت حجّ حجِّ خوبی خواهد شد. انسان که به ضیافت الهی وارد می‌شود، بداند که این فرار از گناه است؛ چون روال زندگی معمولیِ ما آمیخته و آلوده است، این روال به هم می‌خورد، انسان وارد یک مرحله‌ی دیگری می‌شود. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۶۹۳؛ فیض کاشانی 📆 دوشنبه، ۴ مهر ۱۳۹۰ (جلسه ۴۳۰ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۵. العروة الوثقی؛ فصلٌ في الجماعة ج ۳، ص ۱۱۱، في جمیع الفرائض قضای نماز یومیه، و بررسی رقود النبي 📆 یکشنبه؛ ۲۷ آبان ۱۴۰۳ #العروة_الوثقی #فصلٌ_في_الجماعة