🍀 ۹. عبادت امیرالمؤمنین بعد راجع به عبادت حضرت صحبت می کند. آن حضرت، قلّه اسلام است؛ اسوه مسلمین است. در همین روایت فرمود: 🍃 «وَ مَا أَشْبَهَهُ مِنْ وُلْدِهِ وَ لَا أَهْلِ بَيْتِهِ أَحَدٌ أَقْرَبُ شَبَهاً بِهِ فِي لِبَاسِهِ وَ فِقْهِهِ مِنْ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْن (علیهما السّلام)» 🌱 امام صادق می گوید: در تمام اهل بیتمان -اهل بیت و اولاد پیامبر- از لحاظ این رفتارها و این زهد و عبادت، هیچ کس به اندازه علی بن الحسین به امیرالمؤمنین شبیه‌تر نبود؛ امام سجّاد، از همه شبیه‌تر بود. 🌸 امام صادق فصلی در باب عبادت امام سجّاد ذکر می کند؛ از جمله می فرماید: 🍃 «و لقد دخل ابوجعفر ابنُه علیه» پدرم حضرت باقر یک روز پیش پدرش رفت و وارد اتاق آن بزرگوار شد. 🍃 «فاذا هو قد بلغ من العبادة ما لم یبلغه احد» 🌱 نگاه کرد، دید پدرش از عبادت حالی پیدا کرده که هیچ کس به این حال نرسیده است. شرح می دهد: رنگش از بیخوابی زرد شده، چشم هایش از گریه درهم شده، پاهایش ورم کرده و... امام باقر اینها را در پدر بزرگوارش مشاهده کرد و دلش سوخت: «فلم املک حین رأیتُه بتلک الحال البکاء» می گوید وقتی وارد اتاق پدرم شدم و او را به این حال دیدم، نتوانستم خودداری کنم؛ بنا کردم زار زار گریه کردن: «فبکیت رحمة له». امام سجّاد در حال فکر بود -تفکّر هم عبادتی است- به فراست دانست که پسرش امام باقر چرا گریه می کند؛ خواست یک درس عملی به او بدهد؛ سرش را بلند کرد: 🍃 «قال یا بنی اعطنی بعض تلک الصحف التی فیها عبادة علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام»؛ 🌱 در میان کاغذهای ما بگرد و آن دفتری که عبادت علی بن ‌ابی طالب را شرح داده، بیاور. امام باقر می فرماید: «فاعطیته»؛ رفتم آوردم و به پدرم دادم. 🍃 «فقرأ فیها شیئاً یسیرا ثم ترکها من یده تضجرا» 🌱 مقداری به این نوشته نگاه کرد -امام سجّاد، هم به امام باقر درس می دهد، هم به امام صادق درس می دهد، هم به من و شما درس می دهد- با حال ملامت آن را بر زمین گذاشت؛ 🍃 «و قال من یقوی علی عبادة علیّ بن ‌ابی طالب (علیه‌السّلام)»؛ 🌱 فرمود چه کسی می تواند مثل علی بن‌ابی‌طالب عبادت کند؟ امام سجّادی که آن قدر عبادت می کند که امام باقر دلش به حال او می سوزد -نه مثل من و شما؛ ما که کمتر از اینها هم به چشم مان بزرگ می‌آید- امام باقری که خودش هم امام است و دارای آن مقامات عالی است، از عبادت علی بن الحسین دلتنگ می شود و دلش می سوزد و نمی تواند خودش را نگه دارد و بی اختیار زار زار گریه می کند، آن وقت علی‌بن‌الحسینِ با این‌طور عبادات می گوید: چه کسی می تواند مثل علی عبادت کند؟! یعنی بین خودش و علی فاصله‌ای طولانی می بیند. 🍀 علی ای که من و شما عاشق او هستیم، دنیا عاشق اوست، مسیحی عاشقانه برایش کتاب می نویسد، آدمی که به مبانی دینی هم عملاً خیلی پایبند نیست، درباره او زبان به ستایش باز می کند. امروز بشریت به همین خصلت هایی که امیرالمؤمنین پرچمدارش بود، احتیاج دارد. این خصلت ها، با پیشرفت علم، با پیشرفت فناوری، با پدید آمدن روش جدید زندگی در دنیا کهنه نمی شود. عدالت کهنه نمی شود؛ انصاف و حق‌طلبی کهنه نمی شود؛ دشمنی با زورگو کهنه نمی شود؛ پیوند دل با خدا کهنه نمی شود. اینها رنگ ثابت وجود انسان در همه تاریخ است. امیرالمؤمنین این پرچم ها را در دست داشت. امروز بشر تشنه این حرف ها و تشنه این حقایق است. راه چیست؟ راه، نزدیک شدن است. مبادا اگر من و شما در جایی حرفی برای حق زدیم، این به نظرمان زیاد و بزرگ بیاید؛ نه. علی این است. مبادا اگر ساعتی از شبی، روزی، نیمه‌شبی، توانستیم عبادتی کنیم، به چشممان بزرگ بیاید و ما را عُجب بگیرد؛ نه. علی این است. مبادا اگر در صحنه خطری وارد شدیم، خودمان را خیلی بزرگ ببینیم؛ نه. علی این است. هرچه می توانید، نزدیک شوید. ای روزه‌داران، ای نمازگزاران، ای نافله‌گزاران، ای مجاهدان فی سبیل‌الله، ای حاضر شوندگان در میدان های خطر، ای زاهدان در دنیا، ای شیران روز، ای عبادت کنندگان شب! خوشا به‌حالتان؛ شما به علی نزدیکترید؛ اما شما هم می توانید باز نزدیکتر شوید. 🌱 دنیای اسلام، بلکه دنیای بشریتِ سالم، در مقابل او خاضع است. اینهاست که در تاریخ اثرش می ماند. آن زهدش بود؛ آن عبادتش بود؛ آن شجاعتش بود؛ آن قاطعیتش در راه خدا بود. آن‌جایی که لازم بود، با شمشیر به جان دشمنان حقیقت و دشمنان دین و دشمنان خدا می افتاد و از هیچ چیز باک نداشت: «لا تأخذه فی الله لومة لائم». آن‌جایی که آدمِ منحرفِ مضرِّ مخلّی بر سر راه حرکت به‌سوی خدا وجود داشت، شمشیر او فیصله دهنده بود.

🎙جلسه ۸۶- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۲۰، فالذي ينبغي أن يقال إنّ الكلام تارة في كفاية كلّ من التقديرين في المقدّر بالآخر 📆 شنبه‌‌؛ ۳۰ بهمن ۱۴۰۰

🎙جلسه ۸۷- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۲۴، ثمّ إنّه قد علم مما ذكرنا: أنّه لو وقعت معاملة الموزون بعنوان معلوم عند أحد المتبايعين دون الآخر 📆 یکشنبه‌‌؛ ۱ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۸۸- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۲۵، بقي الكلام في تعيين المناط في کون الشئ مکیلاً أو موزوناً 📆 دوشنبه‌‌؛ ۲ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۸۹- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۳۰، نعم، ينافي ذلك بعض ما تقدم من إطلاق النهي عن بيع المكيل و الموزون جزافاً 📆 سه شنبه‌‌؛ ۳ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۹۰- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۳۲، و ذكر المحقّق الثاني أيضاً: أنّ الحقيقة العرفية يعتبر فيها ما كان يعتبر في حمل إطلاق لفظ الشارع عليها 📆 شنبه‌‌؛ ۷ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۹۱- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۳۵، نعم، اختلفوا -فيما إذا كان البلاد مختلفة- في أنّ لكلّ بلد حكم نفسه من حيث الربا. 📆 یکشنبه‌‌؛ ۸ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۹۲- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۴۰، مسألة: لو أخبر البائع بمقدار المبيع جاز الاعتماد عليه 📆 دوشنبه‌‌؛ ۹ اسفند ۱۴۰۰

🌺 حدیث جلسه: "داستان عابد فاسق، و فاسق صدّیق" 📜 روایت ابتدای درس خارج مقام معظّم رهبری (حفظه الله) 🌕 في الكافي (عَنْهُ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِي دَاوُدَ، عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِنَا:) عَنْ أَحَدِهِمَا (عَلَيْهِمَا السَّلَامُ)، قَالَ: «دَخَلَ رَجُلَانِ الْمَسْجِدَ: أَحَدُهُمَا عَابِدٌ، وَ الْآخَرُ فَاسِقٌ‏، فَخَرَجَا مِنَ الْمَسْجِدِ وَ الْفَاسِقُ صِدِّيقٌ‏، وَ الْعَابِدُ فَاسِقٌ، وَ ذلِكَ أَنَّهُ يَدْخُلُ الْعَابِدُ الْمَسْجِدَ مُدِلّاً بِعِبَادَتِهِ يُدِلُّ بِهَا، فَتَكُونُ‏ فِكْرَتُهُ فِي ذلِكَ، وَ تَكُونُ‏ فِكْرَةُ الْفَاسِقِ فِي التَّنَدُّمِ عَلى‏ فِسْقِهِ، وَ يَسْتَغْفِرُ اللهَ -عَزَّ وَ جَلَّ- مِمَّا صَنَعَ‏ مِنَ الذُّنُوبِ» 🖊 شرح حدیث: لزومی ندارد تصوّر کنیم این حکایت یک واقعیّتی است، اینها بیان تمثیلات است برای اینکه حقایقی در خلال این تمثیلات روشن بشود. 🍃 دو نفر وارد مسجد شدند، یکی عابد بود، ديگري فاسق. از مسجد که خارج شدند، قضیه به عکس شده بود! آن فاسق به یک صدّیق (مبالغۀ در صدق در ایمان) تبدیل شده بود، آن عابد به فاسق مبدّل شده بود. ❓چه حادثه‌ای در مسجد اتفاق افتاد که یک چنین تحوّلی را به وجود آورد؟ ✅ می‌فرمایند: 1⃣ عابد وارد مسجد شد در حالی که دَلال به خرج می‌داد، به عبادت خودش می‌نازید، می‌بالید، همۀ ذهنش مشغول بود، "کاین منم طاووس علییّن شده" (به قول مولوی). این عُجب و دَلال و تفاخر و نازش به عبادت، او را به یک فاسق تبدیل کرد. 2⃣ امّا آن فاسق وارد مسجد شد، در حالی که ندامت و پشیمانی از فسق خود داشت، خود را ملامت می‌کرد به خاطر کارهايی که انجام داده است، استغفار می‌کرد به خاطر آنچه از گناهانی که به یادش می‌آمد، اشک می‌ریخت. او به خاطر آن توبه و پشیمانی‌اي که برایش حاصل شد، به یک صدّیق تبدیل شد؛ «التّائب من الذنب کمن لاذنب له»، ◀️ آن عابد بیچاره به خاطر اینکه به خود مغرور شد، به فاسق تبديل شد. «و ما قدر أعمالنا فی جنب نعمک» (دعای ابی حمزه). چه ارزشی دارد این کارهايی که ما می‌کنیم در مقابل نعم فراوان پروردگار!؟ در مقابل حق عظیمی که پروردگار عالم بر همۀ ذرات عالم دارد، چه ارزشی دارد این چند رکعت نمازی که ما خواندیم؟ همین نماز خوب، نماز بد که هیچ، نماز بی‌تذکّر و بی‌خشوع که هیچ، همان نماز خوب و با اخلاص هم که می‌خوانیم، مگر چقدر اهمیّت دارد؟ در مقابل عظمت پروردگار، در مقابل آن نور محض، ما با این نماز می‌خواهیم ظلمت های خودمان را برطرف کنیم، منّتی بر کسی ندارد، ناز آمدن، بالیدن به خود ندارد. ✅ هر قدمی که می‌رویم باید خدا را شکر کنیم که پروردگارا تو را شکر که به ما توفیق دادی این قدم خیر را برداریم، این عبادت را بکنیم. 🛑 اینکه ما به خودمان ببالیم، بنازیم که بله، این ما هستیم که این قدر عبادت می‌کنیم، این، ما را منکوساً برمی‌گرداند به آن اسفل السافلینی که با این عبادت خواستیم از آن خارج بشویم. لذاست که این عابد وضعش این‌طوری است -پناه بر خدا- 🛑 این، از آن چیزهایی است که خیلی مورد ابتلای ماهاست، خیلی باید توجّه کنیم. عالم دین و کسی که در راه حق است، یکی از شاخص های مهمّش باید همین باشد که کاری را که انجام می‌دهد، بداند که قدر این کار در مقابل وظیفه‌ای که در قبال ذات اقدس احدیّت دارد، صفر است، هیچ است. ✅ حالا به قدر توانایی‌مان، به قدر همّتمان، به قدر عقلمان یک تلاشی می‌کنیم، به کارهای خودمان به این چشم نگاه کنیم، نه اینکه به نظرمان با عظمت بیاید. تازه این، در مورد کارهای خالص است، کارهایی که بی‌عیب و خالص و درست باشد. آن کارهایی که در آن ریا و هوى است، آن که اصلاً قابل ذکر نیست، خود آن سیّئة است. این عُجب و دَلالی که می‌گویند نداشته باشید، برای خاطر کارهای خوب، کارهای سالم و خالص است. 📚 الشّافی (تلخیص کتب اربعه)؛ صفحه ۵۸۷؛ فیض کاشانی 📆 ۲۶ آبان ۱۳۸۸ (جلسه ۳۰۸ مکاسب محرّمه)

🎙جلسه ۹۳- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۴۵، مسألة: قال في الشرائع: يجوز بيع الثوب و الأرض مع المشاهدة و إن لم يمسحا 📆 شنبه‌‌؛ ۱۴ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۹۴- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۴۷، مسألة: بيع بعض من جملة متساوية الأجزاء 📆 یکشنبه‌‌؛ ۱۵ اسفند ۱۴۰۰

🎙جلسه ۹۵- شروط العوضین الخامس: العلم بقدر المثمن ص ۲۴۹، مسألة: بيع بعض من جملة متساوية الأجزاء... و يضعّف الأول بمنع المقدمتين 📆 دوشنبه‌‌؛ ۱۶ اسفند ۱۴۰۰