#قطرات_بارانی_۹۱ 🌾عرض شد که « خلافت الهی » به معنی « قائم مقامی و نیابت » و « جــا » نشینی و « در جای خدا نشستن نیست ». بلکه انسان عاقل و مسلمان و مؤمن و عبد صادق، باید خودش « جـــا شود » تا « خدا » در او « بنشیند » و او « مثلِ آینه¬ای پاک و شفاف » این « ظرفیت و لیاقت و قابلیت و أهلیت و افتخار » را پیدا کند که « أسماء و صفات و ارادة الهی » در او به « تجلّی » درآیند و او « جلوه و پرتو و آیتِ الهی » شود. 🌷اکنون سئوال اینست که: چگونه « جا » شویم؟ چه کنیم تا « أسماء و صفات و ارادة الهی » در ما « بنشینند » و در ما تجلّی پیدا کنند؟ 🌿پاسخ: ظاهرا فقط با « ذکــــــرِ » أسماء و صفات و کلام الهی است که « مذکــــــور » در ما « جا » می گیرد. وقتی انسان چیزی را عاقلانه و آگاهانه و مشتاقانه « یاد » می کند، در حقیقت به آن چیز اجازه می دهد که (مانند قرار گرفتن باطری در چراغ قوه) در وجود او « جا بگیرد » و او را « پُر کند » و در او « زندگی » و او را « روشن » کند و تا « این » در خدمت « آن » باشد. پس هر « یاد بی ارزشی » (مانند باطری خالی)، انسان را « بی ارزش » می کند (و روشن نمی کند.) و هر « یاد بزرگ و با عظمتی » انسان را به آن « عظمت » نزدیک می کند و می رساند. در حقیقت انسان با « ذکر و یاد آگاهانه اش » با « مذکورش » به « وحدت » می رسد. پس « موحّد » ذاکری است که می کوشد با « مذکورش »، « یکی » شود. وقتی « حی قیوم » را در یاد خود می آوریم در حقیقت حیطة وجودی خودمان را گسترش می دهیم. و وقتی هر یک از « أسماء الحُسنی و صفات جمال و جلال الهی » را در « قلبمان » مرور می کنیم، إنگار « شیشه عطر دربازی » را در جیب خود تکان می دهیم. 🌷سئوال: پس این همه تسبیح حضرت زهرا سلام الله علیها و اذکار نماز و غیرو را که هر روز بارها مرور می کنیم، چرا معطر و روشن نمی شویم؟ 🌿پاسخ: زیرا آنها را « به شکل عادت » فقط در « زبان » و در « ذهن » خود خطور می دهیم: يَقُولُونَ بِأَفْواهِهِمْ ما لَيْسَ في‏ قُلُوبِهِمْ در حالی که در « قلبِ غافل و بی توجه » ما چیزهای دیگری مرور می شوند: لاهِيَةً قُلُوبُهُمْ و آن « اذکار »، آگاهانه و مشتاقانه در « قلب » ما جاری نمی شوند و در « باور » ما نمی نشینند، لذا ما را « منقلب » و « انقلابی » و « آسمانی » و « معطر » و « روشن » و « نورانی » نمی کنند. به عبارت دیگر تا وقتی ما نگذاریم « دارو ، جذب بدن ما شود و با ما یکی شود » و نگذاریم « مذکور » به « قلب » ما متصل شود و در باور ما بنشیند، برکات وجودی « آن دارو یا ذکر » هم در ما ظهور پیدا نمی کند. پس « مقام خلافت الهی » برای « هر انسانی » ممکن است مشروط به اینکه « قلب » او « ذاکر » باشد: إِذا ذُكِرَ اللَّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ اما آنهایی که قلبشان بیمار است اگر به موقع استغفار و توبه نکنند از این افتخار محروم می شوند: في‏ قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ وَ الْقاسِيَةِ قُلُوبُهُمْ ، تَعْمَى الْقُلُوبُ، قُلُوبُهُمْ في‏ غَمْرَةٍ، في‏ قُلُوبِهِمُ الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ، وَ قُلُوبُهُمْ شَتَّى، بَلْ رانَ عَلى‏ قُلُوبِهِمْ، وَ أُشْرِبُوا في‏ قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِكُفْرِهِمْ، في‏ قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ، رَبَّنا لا تُـــزِغْ قُلُوبَــــنا بَعْدَ إِذْ هَدَيْتَـــــنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْكَ رَحْمَةً إِنَّكَ أَنْتَ الْوَهَّابُ 🍃واژه: #خلافت_الهی #ذکر #موحد #حی_قیوم #منقلب @dr_ghofran2

#قطرات_بارانی_۱۱۷۹ سلام و صلوات و برکات الهی بر شما. می دانید که جهان را *حـــی قیوم* آفریده و *همه چیز* جلوه اراده زیبای اوست. پس *همه مخلوقات خالق حـــی،* زنـــده هستند و نباید مخلوقات را به *جاندار و بی جان* تقسیم کرد. لذا قرآن می فرماید: قالَ: *رَبُّنَا الَّذي أَعْطى‏ كُلَّ شَيْ‏ءٍ خَلْقَـــــهُ ثُمَّ هَـــــدى‏.* پس *هر مخلوقی* (بدون إستثناء) در معرض *دریافت هدایت الهی* برای *ایفاء نقشی* که خداوند برای هر مخلوق مقدر فرموده و او را به *کمال* خود می رساند. هر *انسانی* هم از این *هدایت دائمی* برخوردار است اما به خاطر داشتن *اختیار* خود، *بین آسمان و زمین* و بین *أعلی علیین و اسفل سافلین* قرار دارد. *هر قدمی* که انسان در جهتِ *ترک تعلقات و وابستگیها و دلبستگیها و اسارتها* و *رسیدن به آسمان و معنویت و صداقت و طهارت و عدالت و أمنیت* بر می دارد و خودش را به *حی قیوم* نزدیک می کند و *سایه* لطف و محبت و سخاوت و کرامت و رحمت خودش را *افزایش* می دهد، نشانة زنده بودن او و *زندگی* اوست. و *هر قدمی* که او برای *افزایش تعلقات و وابستگیها و دلبستگیها و اسارت* خود بر می دارد و *پیله* خودش را *قطورتر* و *تنفس* خودش را *سخت تر* و *آینده* را برای خود *تیره و تار* می کند و *سایه* مهر و محبت و *سفره* جود و سخاوت و کرامت خودش را *کوچکتر* می کند، او در حال *مُردن* و نابودی خویش است. افراد *دل زنده،* دنبال *کوثر* بودن هستند لذا مثل خورشید و مثل ابر بر همه می تابند و بر همه می بارند و جلوه ای از *رحمه للعالمین* و بسیار *راضی و شاکر و شاد و مفید و مهربان* هستند. افراد *دل مرده،* دنبال *تکاثر* و در مسیر *اسفل سافلین هستند و مثل هر جنس سفالی، بسیار *خودخواه، شکننده، آسیب پذیر، مضطرب، دلواپس، نگران، ناامید و بخیل و اهل تفاخر* هستند. امیدوارم خداوند *حی قیوم،* قلب و عقل ما و شما و جمیع مؤمنین و مؤمنات را *إحیاء* بفرماید و به *حیاه طیبه* برساند. إن شاء الله تعالی 🍃واژه: #حـــی_قیوم @dr_ghofrani2

#قطرات_بارانی_۴۳۶۴ 📌همراه با نظرات شما اینطور که متوجه شدم دعا یک طلب درونی و به معنی روی کردن هم هست سوال هم به معنای طلب چیزی از کسی است ... 📌همراه با نظرات استاد ۱ـ *دعا* که در فارسی به آن *نیایش* گفته می‌شود، *توجه ارادی و مشتاقانه و عاشقانه* به *خالق* و *مخصوص انسان* است. پس *دعا* از منظر قرآن، *اصل و مغز عبادت* است که باید *دائمی* باشد و با *هر بهانه ای* این *توجه عاشفانه،* استمرار پیدا کند تا *چراغ زندگی* عبد *بدون خاموشی،* همواره *روشن* بماند و *حیات* از *حی قیوم* به او *إفاضه* شود. زیرا اگر چراغ حیات عبد، خاموش شود، او لایق *جهنم* می‌شود: وَ قالَ رَبُّكُمُ *ادْعُونی* أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ *عِبادَتي* سَيَدْخُلُونَ *جَهَنَّمَ* داخِرينَ (غافر/۶۰) ۲ـ اما *سئوال* که در فارسی به آن *دعا* می‌گویند: شامل *تمام تقاضاهای* انسان از خداوند می‌شود: *وَ آتاكُمْ مِنْ كُلِّ ما سَأَلْتُمُوهُ* ... (إبراهیم/۳۴) ۳ـ متأسفانه اکثر مردم، فقط برای *رفع تقاضاهای* خود به خداوند (لحظاتی) *توجه ابزاری* پیدا می‌کنند اما وقتی حاجاتشان برآورده شد و از بحران رهائی پیدا می‌کنند دیگر هیچ توجهی به *تعالیم* و *أوامر الهی* ندارند و *خودخواهانه* عمرشان را با *ناشکری* تلف می‌کنند: ... *وَ جاءَهُمُ الْمَوْجُ* مِنْ كُلِّ مَكانٍ وَ ظَنُّوا أَنَّهُمْ أُحيطَ بِهِمْ *دَعَوُا اللَّهَ مُخْلِصينَ* لَهُ الدِّينَ لَئِنْ أَنْجَيْتَنا مِنْ هذِهِ لَنَكُونَنَّ مِنَ الشَّاكِرينَ (۲۲) *فَلَمَّا أَنْجاهُمْ إِذا هُمْ يَبْغُونَ فِي الْأَرْضِ بِغَيْرِ الْحَقِّ* يا أَيُّهَا النَّاسُ *إِنَّما بَغْيُكُمْ عَلى‏ أَنْفُسِكُمْ* ... (یونس/۲۳) ۴ـ پس آن *دعائی* که می‌تواند ما و شما را به *مقام تسلیم* برساند، نیازمند *توجه* و *نیایش دائمی* است که محصول *خودشناسی* و *خداباوری* و *ترک خودخواهی* و ممارست بر *حمد* و *تسبیح* و *ذاکر* و *مطیع* و *تابع* بودن *دائمی* در تمام ابعاد زندگی است. 👈واژه: #دعا #سئوال #حیات #حی_قیوم #غافر ۶۰ 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام @dr_ghofrani2

#قطرات_بارانی_۸۱۱۷ #پرسش چگونه می توان علاقه مان را به خدا افزایش دهیم و هر روز به او عاشق تر شویم، و تکالیفمان را با علاقه و نشاط انجام دهیم ... #پاسخ ۱ـ *همه کودکان* چون *هیچ تصوری از توانمندیهای خودشان ندارند* لذا *جاهلانه، عاشق* کمترین و ساده‌ترین *اسباب‌بازی* هستند و اگر آن وسیله *صدا* هم داشته باشد و مخصوصا اگر مثل بعضی از عروسکها *حرف بزند،* محبت و *عشق* به آن را *می‌نوشند.* (همانطور که بنی‌إسرائیل محبت گوساله سامری را نوشیدند.)   ۲ـ تا وقتی کودکان *بزرگ* می‌شوند اما هنوز *عاقل* نشده‌اند، بر مبنای *علم* و *توانمندی‌های ذهنی* و *مادی* و *هوس‌های* خود، *فقط* نام و *ظاهر اسباب‌بازی* خود را *تغییر* می‌دهند و از توپ‌بازی به سه چرخ و دوچرخه و موتوربازی، به بازی با همکلاسی، با ماشین، با خانه و وسائل آن، بازی با شغل، سیاست‌بازی و حتی به عشق‌بازی و همسربازی و بچه‌بازی و مهمان‌بازی ... می‌پردازند. غالب مردم جهان به خاطر *علمی* که از *خدا* به آنها رسیده و *علاقه‌ای* که به *خدای ذهنی* خود دارند، (البته اکثرا او را غول چراغ جادو و فردی توانمند اما وظیفه‌نشناس!!! و گاه کر و کور و نفهم می‌پندارند، پس برای خودفریبی،) *خدابازی* و گاهی با او *قهر* و *اشتی* هم می‌کنند. ۳ـ اما اگر مردم *عاقل* و *بالغ* شوند و معلومات خود را با *تفکر* و *تعقل* به *معرفت* برسانند و به *خودشناسی* برسند و به درستی *بفهمند که نمی‌فهمند* و *باور کنند* که *هیچ توان مستقلی ندارند،* و یقین کنند که اصلا *هیچی نیستند:* .... *لَسْتُمْ عَلى‏ شَيْ‏ءٍ* ... (مائده/۶۸)    آن زمان (مثل افراد بیدار و هوشیاری که در دریا یا هواپیما خود را در معرض غرق شدن یا سقوط می‌بینند،) با *همه وجود* خود، *مضطر* می‌شوند و *مخلصانه* خالقشان را می‌یابند و می‌خوانند و (به جای اینکه جاهلانه به او علاقه پیدا کنند،) با او (مثل یک *انسان* سالم و عاقل،) *انس* می‌ورزند و او را با هیچ مخلوقی *شبیه نمی‌بینند* و با هیچ *آفلی* او را عوض نمی‌کنند ... و حتی یک لحظه *توجّه* به آن *حیّ قیّوم* و *یاد* آن یگانه معشوق و محبوب آفرینش را از دست نمی‌دهند و با *هر بهانه‌ای* او را می‌خوانند، پس *دائم الذکر* و *دائم الصلوه* و لذا مثل *کوثر* بر همه *می‌تابند* و بر هم *می‌بارند* و *رحمه للعالمین* هستند. *اللهم ارزقنا کذلک الحال و أحسن الحال.* 👈واژه: #عاشق #حی_قیوم #کوثر 🔻 ما را می توانید در رسانه های زیر دنبال کنید: ایتا، بله، سروش، واتساب، تلگرام، سایت، اینستاگرام، روبیکا، ایمو @dr_ghofrani2