✅ کلمات جدید درس ششم:👇 אוֹ: یا אָז: پس، سپس אַחֲרֵי כֵן: پس از آن אֵיזֶה: کدام (مذکر) אֵיזוֹ: کدام (مؤنث) אֵלֶּה: اینها אַנְגְּלִי, אַנְגְּלִית: انگلیسی דָּבָר (דְּבָרִים): چیز، شیء، کلمه זֶה: این (مذکر) זֹאת: این (مؤنث) כִּסֵּא (כִּסְאוֹת): صندلی מְאֹד= מאוד: خیلی، خیلی زیاد מִבְחָן (מִבְחָנִים): امتحان מִלּוֹן (מִלּוֹנִים): فرهنگ لغت נוֹתֵן: می‌گیرد נָכוֹן, נְכוֹנָה: صحیح، درست עִבְרִי, עִבְרִית: عبری שְׁאֵלָה (שְׁאֵלוֹת): سؤال שֻׁלְחָן = שׁוּלְחָן (שֻׁלְחָנוֹת = שׁוּלְחָנוֹת): میز תְּשׁוּבָה (תְּשׁוּבוֹת): پاسخ 🔅عبارات تازه: יוֹם ו': جمعه בֹּקֶר (בוקר) טוֹב: صبح بخیر! ✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר ה (5)‏ فعل‌های درس پنجم 🔵 فعلی که حرف دومش حلقی است:‏ 1⃣ א - ה - ב دوست داشتن אוֹהֵב אוֹהֲבִים אוֹהֶבֶת אוֹהֲבוֹת ✅ متن ماله درس ششم:👇 המבחן כיתה א'. כל יום ו' לפני הצהריים המורה נותן מבחן בעברית. היום, יום ו'. המורה וכל התלמידים בכיתה. המורה אומר: "בוקר טוב, תלמידים". ויושב על הכיסא. על השולחן לפני המורה יש הרבה דברים. המורה שואל שאלות בעברית. - מתי יש מבחן בעברית, שואל המורה, באיזה יום? - בכל יום ו' יש מבחן בעברית, אומר דוד. - נכון! אומר המורה. עכשיו המבחן, כי היום, יום ו'. אז לוקח המורה מלון גדול מן השולחן ושואל: - מושה! מה זה? - זה מילון. אומר מושה. - נכון! אבל איזה מילון הוא? שואל המורה. - המילון הזה הוא מילון עברי-אנגלי. אומר מושה. אחרי כן לוקח המורה מחברת גדולה מן השולחן ושואל: - דוד! מה הוא הדבר הזה? - זאת מחברת. אומר דוד. - איזו מחברת היא? שואל המורה. - המחברת הזאת היא מחברת אנגלית. אומר מושה. - טוב מאוד! אומר המורה. אחרי כן, לוקח המורה עטים מן השולחן, והוא שואל: - מושה! אתה יודע מה אלה? - אלה עיתונים. אומר משה. - ואתה דוד, מה אתה חושב? התשובה הזאת נכונה? - לא! אומר דוד. התשובה הזאת לא נכונה. הדברים האלה הם מעילים. אז אומר המורה אל שרה: - מה את חושבת שרה? איזו תשובה נכונה? התשובה של דוד או התשובה של מושה? - לא זאת ולא זאת. צוחקת שרה. הדברים האלה הם עטים. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس ششم (۱):👇 הַמִּבְחָן امتحان 🔺הַמִּבְחָן: הַ + מִבְחָן 🔅מִבְחָן بعد از گرفتن حرف تعریف، حرف اولش (מ) داگش گرفته. כִּתָּה א'. کلاس اول [است]. כָּל יוֹם ו' هر جمعه 🔺כָּל: اگر اسم بعد از כָּל مفرد باشد، כָּל معنای «هر» می‌دهد و اگر اسم جمع باشد، כָּל معنای «همه» می‌دهد. לִפְנֵי הַצָּהֳרַיִם پیش از ظهر 🔺הַצָּהֳרַיִם: הַ + צָהֳרַיִם 🔅צָהֳרַיִם بعد از گرفتن حرف تعریف، حرف اولش (צ) داگش گرفته. הַמּוֹרֶה נוֹתֵן מִבְחָן בְּעִבְרִית. معلم می‌گیرد امتحان عبری. 🔺הַמּוֹרֶה: הַ + מוֹרֶה הַיּוֹם, יוֹם ו'. امروز جمعه [است]. הַמּוֹרֶה וְכָל הַתַּלְמִידִים בַּכִּתָּה. معلم و همه دانش‌آموزان در کلاس [هستند]. 🔺וְכָל: וְ + כָּל 🔅וְ به ابتدای כָּל اضافه شده، داگش כּ افتاده. 🔺הַתַּלְמִידִים: הַ + תַּלְמִידִים 🔅حرف تعریف بر سر תַּלְמִידִים آمده، اما چون حرف اول این کلمه خودش داگش داشته، تغییری نکرده. 🔺בַּכִּתָּה: בְּ + הַ + כִּתָּה 🔅حرف اضافه و حرف تعریف ادغام شده‌اند. 🔺וְכָל הַתַּלְמִידִים: در اینجا اسم بعد از כָּל جمع است، پس معنای «همه» گرفته است. הַמּוֹרֶה אוֹמֵר: معلم می‌گوید: "בֹּקֶר טוֹב, תַּלְמִידִים". «صبح بخیر دانش‌آموزان!» וְיוֹשֵׁב עַל הַכִּסֵּא. و می‌نشیند بر روی صندلی. 🔺וְיוֹשֵׁב: וְ + יוֹשֵׁב 🔺הַכִּסֵּא: הַ + כִּסֵּא עַל הַשֻּׁלְחָן روی میز 🔺הַשֻּׁלְחָן: הַ + שֻׁלְחָן לִפְנֵי הַמּוֹרֶה مقابل معلم יֵשׁ הַרְבֵּה דְּבָרִים. وجود دارد تعداد زیادی اشیاء. הַמּוֹרֶה שׁוֹאֵל שְׁאֵלוֹת בְּעִבְרִית. معلم می‌پرسد سؤالهایی به [زبان] عبری. 🔺בְּעִבְרִית: בְּ + עִבְרִית 🔺עִבְרִית: در اینجا، چون «عبری» در اشاره به زبان (שָׂפָה) آمده، و زبان در عبری مؤنث است، از لفظ مؤنث استفاده کرده. - מָתַי יֵשׁ מִבְחָן בְּעִבְרִית, - کی هست امتحان عبری، שׁוֹאֵל הַמּוֹרֶה, می‌پرسد معلم، בְּאֵיזֶה יוֹם? در چه روزی؟ 🔺בְּאֵיזֶה: בְּ + אֵיזֶה - בְּכָל יוֹם ו' - در هر جمعه 🔺בְּכָל: בְּ + כָּל 🔅בְּ به ابتدای כָּל اضافه شده، داگش כּ افتاده. יֵשׁ מִבְחָן בְּעִבְרִית, هست امتحان عبری. אוֹמֵר דָּוִד. می‌گوید داوود. - נָכוֹן! - صحیح [است]! אוֹמֵר הַמּוֹרֶה. می‌گوید معلم. עַכְשָׁו הַמִּבְחָן, اکنون امتحان [است]. כִּי הַיּוֹם, יוֹם ו'. زیرا امروز جمعه [است]. אָז לוֹקֵחַ הַמּוֹרֶה מִלּוֹן גָּדוֹל מִן הַשֻּׁלְחָן پس برداشت معلم فرهنگ لغتی بزرگ از [روی] میز 🔺מִלּוֹן גָּדוֹל: موصوف و صفت. مطابقت در جنس، عدد و شناس. 🔺הַשֻּׁלְחָן: הַ + שֻׁלְחָן וְשׁוֹאֵל: و می‌پرسد: - מֹשֶׁה, מַה זֶּה? - موسی! چه [هست] این؟ 🔺מַה זֶּה: گفتیم מַה مانند حرف تعریف عمل می‌کند و به حرف اول کلمه بعد از خود داگش می‌دهد. داگش ז در זֶה نیز به همین خاطر است. - זֶה מִלּוֹן. - این فرهنگ لغت [است]. אוֹמֵר מֹשֶׁה. می‌گوید موسی. - נָכוֹן! درست [است]. אֲבָל אֵיזֶה מִלּוֹן הוּא? اما کدام فرهنگ لغت [است] این؟ 🔺הוּא: همانطور که می‌بینیم، ضمائر برای اشیاء نیز به کار می‌رود. שׁוֹאֵל הַמּוֹרֶה. می‌پرسد معلم. - הַמִּלּוֹן הַזֶּה הוּא מִלּוֹן עִבְרִי-אַנְגְּלִי. - این فرهنگ لغت همان فرهنگ عبری-انگلیسی است. 🔺הַמִּלּוֹן: הַ + מִלּוֹן 🔺הַזֶּה: הַ + זֶה 🔺הַמִּלּוֹן הַזֶּה: موصوف و صفت اشاره. مطابقت در جنس، عدد و شناس. 🔅صرف گفتن מִלּוֹן זֶה کافی بود که موصوف و صفت اشاره شود. در آن صورت هم מִלּוֹן به خاطر صفت اشاره، معرفه می‌شد. آمدن حرف تعریف برای تأکید بیشتر است. 🔺הוּא: اگر نمی‌آمد، جمله همچنان صحیح بود. آمدن ضمیر در چنین جملاتی، برای بلاغی شدن است. אוֹמֵר מֹשֶׁה. می‌گوید موسی. אַחֲרֵי כֵן, לוֹקֵחַ הַמּוֹרֶה پس از آن، برمی‌دارد معلم מַחְבֶּרֶת גְּדוֹלָה מִן הַשֻּׁלְחָן دفتری بزرگ از [روی] میز 🔺מַחְבֶּרֶת גְּדוֹלָה: موصوف و صفت. مطابقت در جنس، عدد و شناس. וְשׁוֹאֵל: و می‌پرسد: - דָּוִד! - داوود! מַה הוּא הַדָּבָר הַזֶּה? چه [هست] این شیء؟ 🔺מַה הוּא: چون הוּא، حرف اولش حلقی است، با وجود מַה بر سرش، داگش نگرفته. 🔺הַדָּבָר: הַ + דָּבָר 🔅ד خودش در ابتدای کلمه داگش می‌گیرد. پس اگر حرف تعریف را برداریم، داگشش نمی‌افتد. 🔺הַדָּבָר הַזֶּה: موصوف و صفت اشاره. مطابقت در جنس، عدد و شناس. - זֹאת מַחְבֶּרֶת. آن، دفتری [است]. 🔺זֹאת: در اینجا זֹאת اسم اشاره هست، نه صفت اشاره. پس قبل از اسمی می‌آید که به آن اشاره دارد و تنها در جنس و عدد با اسم مورد اشاره مطابقت دارد و از نظر شناس، همیشه نکره است. אוֹמֵר דָּוִד. می‌گوید داوود. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس ششم (۲):👇 - אֵיזוֹ מַחְבֶּרֶת הִיא? - کدام دفتر [هست] آن؟ שׁוֹאֵל הַמּוֹרֶה. می‌پرسد معلم. - הַמַּחְבֶּרֶת הַזֹּאת הִיא מַחְבֶּרֶת אַנְגְּלִית. این دفتر، دفتر انگلیسی [است]. 🔺הַמַּחְבֶּרֶת: הַ + מַחְבֶּרֶת 🔺הַזֹּאת: הַ + זֹאת 🔺הַמַּחְבֶּרֶת הַזֹּאת: موصوف و صفت اشاره. مطابقت در جنس، عدد و شناس. 🔺הִיא: اگر نباشد هم جمله صحیح است. 🔺מַחְבֶּרֶת אַנְגְּלִית: موصوف و صفت. مطابقت در جنس، عدد و شناس. אוֹמֵר מֹשֶׁה. می‌گوید موسی. - טוֹב מְאֹד! - خیلی خوب! אוֹמֵר הַמּוֹרֶה. می‌گوید معلم. אַחֲרֵי כֵן, پس از آن، 🔺כֵן همان כֵּן است که به دلیل صدای کشیده آخر کلمه قبلی، داگشش افتاده. این یک قاعده است. לוֹקֵחַ הַמּוֹרֶה עֵטִים מִן הַשֻּׁלְחָן, برمی‌دارد معلم خودکارهایی از [روی] میز، וְהוּא שׁוֹאֵל: و او می‌پرسد: - מֹשֶׁה! אַתָּה יוֹדֵעַ מָה אֵלֶּה? - موسی! تو می‌دانی چه [هستند] اینها؟ 🔺מָה אֵלֶּה: گفتیم قواعد مربوط به מָה مثل حرف تعریف است. بنابراین چون کلمه بعدی‌اش (אֵלֶּה) با حرف א شروع شده، صدای מָה، کاماتص می‌شود. אֵלֶּה هم چون حرف اولش حلقی است، داگش نمی‌گیرد. - אֵלֶּה עִתּוֹנִים, - اینها روزنامه [هستند]، 🔺עִתּוֹנִים: دقت داشته باشید. در جمله‌های عبری، وقتی به مجموعه‌ای اشاره می‌شود، از اسم جمع استفاده می‌کنند. اما چنانچه در ترجمه این جمله می‌بینیم، در همین موقعیت در زبان فارسی، از اسم مفرد استفاده می‌کنیم. אוֹמֵר מֹשֶׁה. می‌گوید موسی. - וְאַתָּה דָּוִד, - و تو داوود! מָה אַתָּה חוֹשֵׁב, چه تو فکر می‌کنی، הַתְּשׁוּבָה הַזֹּאת נְכוֹנָה? این پاسخ صحیح است؟ 🔺הַתְּשׁוּבָה הַזֹּאת: موصوف و صفت اشاره. مطابقت در جنس، عدد و شناس. 🔺נְכוֹנָה: گزاره جمله. مطابقت در جنس و عدد با نهاد. گزاره معمولا نکره می‌آید، مگر در موارد خاص. - לֹא! אוֹמֵר דָּוִד. - نه! می‌گوید داوود. הַתְּשׁוּבָה הַזֹּאת לֹא נְכוֹנָה. این پاسخ نیست صحیح. הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה הֵם מְעִילִים. این اشیاء، کت [هستند]. 🔺הַדְּבָרִים: הַ + דְּבָרִים 🔺הָאֵלֶּה: הָ + אֵלֶּה 🔺הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה: موصوف و صفت اشاره. مطابقت در جنس، عدد و شناس. אָז אוֹמֵר הַמּוֹרֶה אֶל שָׂרָה: پس می‌گوید معلم به سارا: - מָה אַתְּ חוֹשֶׁבֶת, שָׂרָה? - چه تو فکر می‌کنی، سارا؟ אֵיזוֹ תְּשׁוּבָה נְכוֹנָה? کدام پاسخ صحیح [است]؟ הַתְּשׁוּבָה שֶׁל דָּוִד پاسخ داوود אוֹ یا הַתְּשׁוּבָה שֶׁל מֹשֶׁה? پاسخ موسی؟ - לֹא זֹאת וְלֹא זֹאת, - نه این و نه آن، 🔺זֹאת: چون مورد اشاره (תְּשׁוּבָה) مؤنث است، اسم اشاره هم مؤنث آمده. چه اگر مذکر بود، اسم اشاره مذکر می‌آمد. צוֹחֶקֶת שָׂרָה. می‌خندد سارا. הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה הֵם עֵטִים. این اشیاء، خودکار [هستند]. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

🌺🌸🌺🌸🌺🌸🌺 قال رسول الله(ص): ينزل عيسي(ع) علي ثنية (اي عقبة) بالارض المقدسة (بیت المقدس) يقال لها افيق،* فيأتي بيت المقدس و الناس في صلاة الصبح. فيتأخر الامام فيقدمه عيسي(ع) و يصلي خلفه علي شريعة محمد(ص) و يقول: انتم اهل بيت لا يتقدمکم احد. * مدينة في منطقة فلسطين القديمة حضرت محمد(ص) فرمودند: عيسی(ع) بر گردنه کوهی به نام افيق* نزول می‌کند و به بيت‌المقدس می‌آيد در حالیکه مردم آماده برای نماز صبح باشند. امام يعنی حضرت مهدی(ع) عقب می‌رود. عيسی(ع) او را به جلو می‌برد و در پشت سرش نماز می‌گذارد به آئين شريعت محمد(ص) و می‌گويد: شما اهل بيت(ع) را هيچکس مقدم نمی‌شود. * شهری در منطقه فلسطین باستانی The Prophet Muhammad said: Jesus (pbuh) descends to the top of a mountain called Aphek* and comes to Bayt al-Maqdis while the people are ready for the morning prayer. Imam, means Hazrat Mahday (AS) goes backwards. Jesus (pbuh) takes him forward and prays behind him according to the religion of Muhammad (pbuh) and says: You, Ahl al-Bayt (pbuh), will not be preceded by anyone. * A city in the region of ancient Palestine הנביא מוחמד אמר: ישוע(עליו השלום) יורד לראש ההר, שנקרא אֲפֵק,* ומגיע לביט אל-מקדיס בזמן שהעם מוכן לתפילת הפג'ר. אימאם, פרוש חזרת מהדי(עליו השלום), חוזר אחורה. ישוע(עליו השלום) לוקח אותו קדימה ומתפלל מאחוריו לפי דתו של מוחמד(עליו השלום) והוא אומר: אתם, אהל אל-בייט(עליהם השלום), לא יוקדם על ידי אף אחד. * עיר באזור פלסטין העתיקה #رسول_الله #الامام_المهدی #اهل_البیت #عیسی #البیت_المقدس #افیق #حضرت_محمد #امام_مهدی #اهل_بیت #بیت_المقدس #Prophet_Muhammad #Imam_Mahday #Ahl_al_Bayt #Jesus #Bayt_al_Maqdis #Aphek #מוחמד_הנביא #אימאם_מהדי #אהל_אל_בייט #ישוע #ביט_אל_מקדיס #אפק 🌸🌺🌸🌺🌸🌺🌸

این سند جنایت آمریکاست. هذه هي وثيقة الجريمة الأمريكية. This is the US's crime document. זהו מסמך הפשע של ארה"ב. #نه_به_مذاکره #مرگ_بر_آمریکا #مرگ_بر_اسراییل #لا_للتفاوض #الموت_لأمریکا #الموت_لإسرائیل #No_to_the_Negotiation #Death_to_the_US #Death_to_Israel #לא_למשא_ומתן #מוות_לארה"ב #מוות_לישראל

✅ متن کامل (کتیو ماله)👇 זהו מסמך הפשע של ארה"ב. #לא_למשא_ומתן #מוות_לישראל #מוות_לארה"ב ✅ متن نقطه‌گذاری‌شده (کتیو منوکاد)👇 זֶהוּ מִסְמַךְ הַפֶּשַׁע שֶׁל לְאַרְהַ"ב. #לֹא_לְמַשָּׂא_וּמַתָּן #מָוֶת_לְיִשְׂרָאֵל #מָוֶת_לְאַרְהַ"ב ✅ نکته‌هایی که تا امروز یاد گرفته‌ایم را در این جمله بررسی می‌کنیم:👇 ۱. מִסְמַךְ הַפֶּשַׁע (سند جنایت) اینجا ترکیب اضافی یا سمیخوت ساخته شده. درواقع הַמִּסְמָךְ שֶׁל הַפֶּשַׁע بوده که با حذف שֶׁל (کسره اضافه)، הַ (حرف تعریفش) افتاده. 🔅מִסְמָךְ و اسم‌هایی شبیه آن که آخرین صدایشان کاماتص است، در ترکیب سمیخوتی، اگر مضاف واقع شوند، آخرین کاماتص، تبدیل به پتخ می‌شود. ۲. اضافه شدن حرف تعریف به ابتدای کلمه و داگش گرفتن حرف اول: הַפֶּשַׁע (جنایت). 🔅البته פּ خودش هم داگش داشته. ✳️ کلمات منوکادی که در حالت ماله تغییر پیدا کرده‌اند:👇 מָוֶת ~ מוות (مرگ) 🔅معمولا برای نشان دادن صدای «و» (v) داشتن حرف واو، از دو حرف واو در کنار هم استفاده می‌شود. ✳️ אַרְהַ"ב: مخفف אֲרָצוֹת הַבְּרִית است که به معنای ایالات متحده است و برای اشاره به کشور آمریکا به کار می‌رود. 🔅در مبحث مخفف‌ها این کلمه را بررسی بیشتری خواهیم کرد، إن شاءالله‌.

Reverso Context | Translation in context - Arabic, German, Spanish, French, Hebrew, Italian, Japanese, Dutch, Polish, Portuguese, Romanian, Russian, Turkish, Chinese, English https://context.reverso.net/translation/ Forvo: the pronunciation dictionary. All the words in the world pronounced by native speakers https://forvo.com/ برای شنیدن تلفظ درست کلمات، می‌توانید به این سایت‌ها مراجعه کنید.

#جلسه_هفتم_سطح_دو👇 #قواعد_درس_هفت #ה_در_حرف_سوم_ریشه #אֶת_مفعولی #کلمه_پرسشی_הַאִם #صرف_فعل‌های_درس_هفت #متن_ماله_درس_هفت #بررسی_متن_درس_هفت #نحوه_خواندن_کلمات_اختصاری

✅ قواعد درس هفت (۱):👇 الف) افعالی که حرف سوم ریشه‌شان ("ל" הַפֹּעַל) ה است، در زمان حال (הֹוֶה) به صورت زیر صرف می‌شود: ۱. مفرد مذکر: (אֲנִי- אַתָּה- הוּא) רוֹאֶה ۲. مفرد مؤنث: (אֲנִי- אַתְּ- הִיא) רוֹאָה ۳. جمع مذکر: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּם- הֵם) רוֹאִים ۴. جمع مؤنث: (אֲנַחְנוּ- אַתֶּן- הֵן) רוֹאוֹת ✳️ الگو: ~וֹ~ֶ‏~ ~וֹ~ִים ~וֹ~ָ~ ~וֹ~וֹת ✳️ دقت داشته باشید که در صیغه‌های جمع این فعل‌ها، حرف سوم ریشه که ה هست، می‌افتد. ب) مفعول معرفه (אֶת مفعولی): در زبان عبری، قبل از مفعولی که معرفه هست از کلمه אֶת استفاده می‌شود. 🔅 דָּוִד לוֹקֵחַ סֵפֶר. => داوود کتابی را برداشت. (مفعول نکره) 🔅 דָּוִד לוֹקֵחַ אֶת הַסֵּפֶר. => داوود آن کتاب را برداشت. (مفعول معرفه) ✳️ اسم‌های خاص نیز معرفه محسوب می‌شوند؛ در نتیجه زمانی که مفعول هستند، אֶת نیاز دارند. من داوود را دیدم.=> אֲנִי רוֹאֶה אֶת דָּוִד. ✳️ پرسش از مفعول معرفه: همانطور که برای پرسش از فاعل از מִי استفاده می‌کردیم، با افزودن אֶת بر سر מִי می‌تواتیم از مفعول سؤال کنیم. 🔅 אֶת מִי אַתָּה אוֹהֵב? => تو چه کسی را دوست داری؟ ✅ قواعد درس هفت (۳):👇 ج) کلمه پرسشی הַאִם (آیا): همانطور که در زبان فارسی هم می‌توانیم صرفا با لحن خود، جمله را سؤالی کنیم هم با کلمه پرسشی «آیا»، در عبری نیز می‌توانیم از همین دو راه، جمله‌ای را پرسشی کنیم. کلمه پرسشی‌ای که در زبان عبری برای آیا به کار می‌رود، הַאִם است. 🔅 آیا تو عبری بلدی؟ => הַאִם אַתָּה יוֹדֵעַ עִבְרִית? ✳️ می‌توانیم به جای הַאִם از حرف پرسشی הֲ استفاده کنیم که در این صورت، این حرف باید بر سر کلمه اصلی جمله و ابتدای جمله بیاید. اگر جمله فعل داشته باشد، ترجیح با فعل است. 🔅 آیا تو عبری بلدی؟=> הֲיוֹדֵעַ אַתָּה עִבְרִית? ✅ הַפְּעָלִים שֶׁל שִׁעוּר ז (7) فعل‌های درس هفتم 🔴 این فعل سالم صرف می‌شود: 1️⃣ ס - ג - ר بستن، خاموش کردن (ماشین، چراغ) סוֹגֵר סוֹגְרִים סוֹגֶרֶת סוֹגְרוֹת 🔵 حرف سوم ה است: 2️⃣ ע - נ - ה پاسخ دادن עוֹנֶה עוֹנִים עוֹנָה עוֹנוֹת 3️⃣ ר - א - ה دیدن רוֹאֶה רוֹאִים רוֹאָה רוֹאוֹת ⚫️ فعلی که حرف سومش ח‏ یا ע است: 4️⃣ פ - ת - ח باز کردن، روشن کردن (چراغ) פּוֹתֵחַ פּוֹתְחִים פּוֹתַחַת פּוֹתְחוֹת https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ کلمات جدید درس هفت:👇 גַּן (גַּנִּים): باغ، بوستان הַאִם: آیا זָקֵן, זְקֵנָה: پیر יָד (יָדַיִם): دست יֶלֶד (יְלָדִים): پسر بچه יַלְדָּה (יְלָדוֹת): دختر بچه סוֹגֵר: می‌بندد סַפְסָל (סַפְסָלִים): نیمکت עוֹנֶה: جواب می‌دهد עַל יַד, לְיַד: کنار، نزدیک עִיר (עָרִים): شهر עֵץ (עֵצִים): درخت פּוֹתֵחַ: باز می‌کند קָטָן (קְטַנָּה): کوچک، کوتاه רוֹאֶה: می‌بیند רַעַשׁ: سر و صدا שׁוּם: هیچ תַּחַת: زیر عبارات تازه: אֶת מִי? چه کسی (سؤال از مفعول) אֵין שִׁיעוּרִים: کلاسی برقرار نیست ✅ متن ماله درس هفت:👇 בגן של העיר על יד הבית של דוד יש גן גדול ויפה. זה הגן של העיר. בגן יש הרבה עצים, עצים גדולים ועצים קטנים. בגן של העיר יש תמיד אנשים ונשים. בגן הזה יש גם הרבה ילדים והרבה ילדות. בגן רעש ושמחה מן הבוקר עד הערב. יום א'. היום אין שיעורים בבית הספר. דוד הוא ילד חכם ותלמיד טוב. אחרי הצהריים הוא לוקח ספר עברי ביד והולך אל הגן. דוד רואה ספסל תחת עץ גדול. הוא יושב על הספסל תחת העץ. איש זקן יושב ליד דוד. האיש קורא עתון אנגלי. דוד פותח את הספר וקורא. פתאום סוגר דוד את הספר. האיש הזקן שואל את דוד: - מדוע אתה סוגר את הספר? האם הספר הזה לא טוב? - לא! עונה דוד. זה ספר טוב מאוד. אני אוהב את הספר. אבל פה בגן רעש גדול. אני קורא וקורא, אבל אני לא לומד שום דבר. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس هفت (۱):👇 בַּגַּן שֶׁל הָעִיר در بوستان (این) شهر 🔺בַּגַּן: בְּ + הַ + גַּן 🔺הָעִיר: הָ + עִיר 🔅از آنجا که ما در فارسی نشانه معرفه نداریم، در این متن از «آن» یا «این» (متناسب با متن) در داخل پرانتز استفاده شده تا معرفه بودن کلمه مشخص شود. עַל יַד הַבַּיִת שֶׁל דָּוִד نزدیک خانه داوود 🔺הַבַּיִת: הַ + בַּיִת יֵשׁ גַּן גָּדוֹל וְיָפֶה. وجود دارد بوستانی بزرگ و زیبا 🔺גַּן גָּדוֹל וְיָפֶה: ترکیب وصفی. موصوف (גַּן): مفرد مذکر نکره. انطباق صفات (גָּדוֹל و יָפֶה) با موصوف. זֶה הַגַּן שֶׁל הָעִיר. آن، بوستان شهر [است]. 🔺זֶה: اسم اشاره، انطباق با مورد اشاره تنها در عدد و جنس. בַּגַּן יֵשׁ הַרְבֵּה עֵצִים, در بوستان وجود دارد تعداد زیادی درخت; 🔺הַרְבֵּה עֵצִים: برخلاف زبان فارسی، در زبان عبری بعد از הַרְבֵּה (تعداد زیادی) اسم قابل شمارش در حالت جمع می‌آید. עֵצִים גְּדוֹלִים درختانی بزرگ 🔺עֵצִים גְּדוֹלִים: ترکیب وصفی؛ جمع، مذکر، نکره. וְעֵצִים קְטַנִּים. و درختانی کوچک. 🔺עֵצִים קְטַנִּים: ترکیب وصفی؛ جمع، مذکر، نکره. בַּגַּן שֶׁל הָעִיר در بوستان شهر יֵשׁ תָּמִיד אֲנָשִׁים וְנָשִׁים. وجود دارد همیشه مردان و زنانی. בַּגַּן הַזֶּה در این بوستان 🔺בַּגַּן הַזֶּה: صفت اشاره، انطباق با موصوف در عدد و جنس و شناس. יֵשׁ גַּם הַרְבֵּה יְלָדִים وجود دارد همچنین تعداد زیادی پسربچه וְהַרְבֵּה יְלָדוֹת. و تعداد زیادی دختربچه. בַּגַּן רַעַשׁ וְשִׂמְחָה در بوستان سر و صدا [هست]، מִן הַבֹּקֶר עַד הָעֶרֶב. از صبح تا شب. יוֹם א'. روز یکشنبه [است]. הַיּוֹם אֵין שִׁיעוּרִים בְּבֵית הַסֵּפֶר. امروز [برقرار] نیست درسی (کلاسی) در مدرسه. 🔺בְּבֵית הַסֵּפֶר: בְּ + בֵּית הַסֵּפֶר 🔅حرف اضافه ابتدای کلمه مدرسه آمده، داگش בּ در בֵּית افتاده. 🔆 مهم: از آنجا که کلمه مدرسه (בֵּית סֵפֶר)، یک عبارت سمیخوت (ترکیب اضافی) است، همیشه، بعد از حروف اضافه، داگش בּ در בֵּית می‌افتد. در باقی کلماتی که مشابه مدرسه هستند نیز همین اتفاق می‌افتد؛ مانند בֵּית חוֹלִים (بیمارستان)، בֵּית קָפֶה (قهوه‌خانه). דָּוִד הוּא יֶלֶד חָכָם داوود پسری باهوش 🔺יֶלֶד חָכָם: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، نکره. וְתַלְמִיד טוֹב. و دانش آموزی خوب [است]. 🔺וְתַלְמִיד: וְ + תַּלְמִיד 🔅 به خاطر آمدن حرف عطف، داگش תּ در תַּלְמִיד افتاده. 🔺תַּלְמִיד טוֹב: ترکیب وصفی، مفرد، مذکر، نکره. אַחֲרֵי הַצָּהֳרַיִם بعد از ظهر הוּא לוֹקֵחַ סֵפֶר עִבְרִי בַּיָּד او برمی‌دارد کتابی عبری در دست 🔺סֵפֶר עִבְרִי: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، نکره. 🔺בַּיָּד: בְּ + הַ + יָד וְהוֹלֵךְ אֶל הַגַּן. و می‌رود به (آن) بوستان. דָּוִד רוֹאֶה סַפְסָל תַּחַת עֵץ גָּדוֹל. داوود می‌بیند نیمکتی زیر درختی بزرگ. הוּא יוֹשֵׁב עַל הַסַּפְסָל תַּחַת הָעֵץ. او می‌نشیند روی (آن) نیمکت زیر (آن) درخت. 🔺הַסַּפְסָל: הַ + סַפְסָל 🔺הָעֵץ: הָ + עֵץ אִישׁ זָקֵן יוֹשֵׁב לְיַד דָּוִד. مرد پیری نشسته [است] کنار داوود. 🔺יוֹשֵׁב: از ادامه متن معلوم است که مرد قبلا نشسته روی نیمکت. پس ما יוֹשֵׁב را ماضی نقلی یا اسم فاعل ترجمه می‌کنیم. הָאִישׁ קוֹרֵא עִתּוֹן אַנְגְּלִי. (آن) مرد می‌خواند روزنامه‌ای انگلیسی. 🔺הָאִישׁ: הָ + אִישׁ 🔺עִתּוֹן אַנְגְּלִי: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، نکره. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim

✅ بررسی متن درس هفت (۲):👇 דָּוִד פּוֹתֵחַ אֶת הַסֵּפֶר داوود باز می‌کند (آن) کتاب را. אֶת הַסֵּפֶר: الان کتاب برای ما شناخته شده است (معرفه). پس چنانچه مفعول باشد، قبل از آن باید אֶת (نشانه مفعول معرفه) بیاوریم. וְקוֹרֵא. و می‌خواند. פִּתְאֹם סוֹגֵר דָּוִד אֶת הַסֵּפֶר. ناگهان می‌بندد داوود (آن) کتاب را. 🔺סוֹגֵר דָּוִד: دقت کنید! در زبان عبری نیازی نیست فاعل قبل از فعل بیاید. برای ساختن ساختار جمله، به اهمیت نقشها توجه می‌شود. הָאִישׁ הַזָּקֵן שׁוֹאֵל אֶת דָּוִד: (آن) مرد پیر می‌پرسد (از) داوود: 🔺הָאִישׁ הַזָּקֵן: ترکیب وصفی. مفرد، مذکر، معرفه. - מַדּוּעַ אַתָּה סוֹגֵר אֶת הַסֵּפֶר? - چرا تو بستی (آن) کتاب را؟ 🔺אֶת הַסֵּפֶר: אֶת مفعولی همراه مفعول معرفه (הַסֵּפֶר) הַאִם הַסֵּפֶר הַזֶּה לֹא טוֹב? آیا این کتاب خوب نیست؟ 🔺הַסֵּפֶר הַזֶּה: موصوف و صفت اشاره. مفرد، مذکر، معرفه. - לֹא! עוֹנֶה דָּוִד. - نه! پاسخ می‌دهد داوود. זֶה סֵפֶר טוֹב מְאֹד. این، کتابی بسیار خوب [است]. 🔺זֶה: ضمیر اشاره. معرفه نمی‌آید. 🔺סֵפֶר טוֹב: موصوف و صفت. مفرد، مذکر، نکره. نکره بودن در اینجا، به معنی ناشناخته بودن نیست. بلکه همانطور که پیشتر گفتیم، گزاره معمولا نکره می‌آید. اگر معرفه بود، هنگام ترجمه باید کلمه «همان» اضافه می‌شد. مثال: זֶה הַסֵּפֶר הַטּוֹב: این، همان کتاب خوب است. אֲנִי אוֹהֵב אֶת הַסֵּפֶר. من دوست دارم [این] کتاب را. אַבָל פֹּה בַּגַּן רַעַשׁ גָּדוֹל. اما اینجا، در بوستان، صدا زیاد [است]. אֲנִי קוֹרֵא וְקוֹרֵא, من می‌خوانم و می‌خوانم، אַבָל אֲנִי לֹא לוֹמֵד שׁוּם דָּבָר. اما من یاد نمی‌گیرم هیچ چیزی. https://eitaa.com/ebri_biyamoozim