با ساختن ها خراب می‌شویم 🎙صدای استاد علی صفایی استاد علی صفایی(عین صاد)

🟣👈 پاسخ حکیمانه 🎤👈 حاج آقا حیدری 💠 روزی یکی از اساتید دانشگاه با طنز به استاد صفایی رحمة الله علیه گفت: برخی از این احادیث درباره حورالعین ها چه چیزها که نمی‌گویند. استاد پرسید:چه چیزی می‌گویند؟ 💠 او با همان طنز و ناباوری گفت: می‌گویند یک حورالعین می‌دهند که قدش چند متر، پیشانیش چنان بلند که روی آن بسم الله نوشته و از این دست حرفا و سپس پیروزمندانه خندید. 💠 حاج شیخ پاسخ داد: جغرافیای هر حرفی را باید فهمید. اگر زمانی که یک ذره اسپرم در پشت پدرت بودی به تو می‌گفتند که می‌خواهند همسری به تو بدهند که چند میلیارد برابر توست، تو در شگفت می‌شدی و می‌گفتی: من چنین زنی را می‌خواهم چه کنم⁉️ 💠 اما توجّه نداری که آن زن در محیط دیگری با ظرفیت و استعداد دیگری مورد نظر است و همین مرد هم در دنیا طراز همان زن می‌شود. بنابراین هیچ جای تعجّبی نیست. 📚 مشهور آسمان، ص ۱۸۹ استاد علی صفایی(عین صاد)

🔅انسان تا وقتی با الله نباشد، به رشد نهایی استعدادهایش دست پیدا نمی کند و با غیر الله بودن خسارت است؛ چراکه هر اندازه هدف انسان عالی تر باشد ، رشدش بیشتر می‌شود. 👈پس انسان در خسارت است مگر وقتی به ایمان برسد . 🔅ایمان علاوه بر اینکه در جدا شدن از خسارت ها نقش دارد، خود، عامل ایجاد عمل صالح است؛ عمل صالحی که وسعتش شامل سه حوزه رشد؛ یعنی رشد خود انسان، سازندگی دیگران، و شکیبایی و استقامت انسان است‌. جمع ها و حاصل جمع ها ، علی صفایی حائری ، ص ۷۲، ۷۳. استاد علی صفایی(عین صاد)

#با_عباس_علیه_السلام #سخنرانی_کوتاه #4شعبان 🍃 #ما_مرده_پرست_نیستیم 👈🏼 حکایت نادرشاه و حضرت ابالفضل علیه‌السلام 🔘 حجت‌الاسلام #شیخ_حسین_یوسفی . 🌺🌺🌺🌺میلاد حضرت اباالفضل العباس مبارک 🌺🌺🌺🌺 استاد علی صفایی(عین صاد)

❇️اهمیت استعاذه 🎙صدای استاد علی صفایی استاد علی صفایی(عین صاد)

🔰يگانگى در انفاق ♻️با انفاق و احسان، به اتحاد و هم‌بستگى مى‌رسند و با اتحاد، به وحدت و يگانگى. ♻️اين‌ها همچون يك اندام و يك واحد كار مى‌كنند. هنگامى كه يكى صدمه ديد و ضربه خورد، بقيه برايش تب مى‌كنند و مى‌سوزند و برايش نيرو ذخيره مى‌كنند و به يارى‌اش مى‌شتابند. 🧺و در اين حد، شكل انفاق‌ها و احسان‌ها هم عوض مى‌شود. ديگر، هركدام از ديگرى برمى‌دارد و بدون اطلاع برادرش، در دارايى او تصرف مى‌كند. 📿در اين حد، ديگر دادن و گرفتن نيست، سؤال و بخشش نيست، كه برداشتن و بدون اجازه تصرف‌كردن است؛ و اين نشانهوحدت است و اين وحدت، علامت كمال ايمان؛ و همين است كه امام مى‌گويد مادام كه بدون اطلاعِ هم، از هم برنداريد، به تشيع نرسيده‌ايد. 📿ارزش انفاق بر اساس هدف‌ها و ديدهايى است كه انفاق‌كننده به آن رسيده و با آن كار مى‌كند. 🧺كسى كه با انفاقش، بدن‌ها و مغزها و دل‌ها و روحيه‌ها را سرشار مى‌كند و بارور مى‌نمايد و روشن‌فكرى‌ها و روشن‌دلى‌ها و سازندگى‌ها و هم‌بستگى‌ها و يگانگى‌ها مى‌آورد، با ديگران برابر نيست. «آيا آن‌ها كه مى‌دانند، با آن‌ها كه نمى‌دانند برابر مى‌شوند؟» 📿با اين ديدها و هدف‌ها و دانش‌ها و بينش‌هاست كه انفاق ضريب مى‌گردد، بهره‌هاى زياد از كارهاى كم سر مى‌كشد، كه عمل، با اينديدها و اين نيت‌ها نقد مى‌خورد. 📿اين انفاق در اين شكل و وسعت، نيازمند زيربنا و اساس و انگيزه نيرومندى است كه بتواند اين‌همه بار را تحمل كند و بر سر بگيرد. 📚انفاق، صفحه 14 استاد علی صفایی(عین صاد)

🟣👈 متوکّل واقعی 🎤👈 حاج‌آقا حیدری 💠 آن روزها که جنسهای استراتژیک مثل مواد شوینده و بنزین کوپنی بود، استاد صفایی رحمةالله علیه به راحتی اقدام به سفر می‌کرد. می‌گفت:«هر جا متوقف شدیم تکلیف نداریم». 💠 روزی به اصغر عسکری از طلبه‌های خوب آبادانی که در جبهه شهید شد، گفت: اصغر، برو تاید بگیر. اصغر با لبخند، گفت:«کوپنی است». حاج شیخ فرمود: برو به مغازه و بخر. اصغر رفت و با چند تا پودر آمد. 💠 گفتم: چطور شد؟ گفت: وقتی به فروشنده گفتم دو تا تاید بده، با تعجّب نگاهم کرد. ناگهان فردی که در مغازه بود گفت:«آقا بده من کوپنش را می‌دهم». شیخ تاید را گرفت و هیچ نگفت. 📚 مشهور آسمان، ص ۱۹۱ استاد علی صفایی(عین صاد)

🎧 ویژگی یاران علی علیه‌السلام 🎙 صدای استاد علی صفایی استاد علی صفایی(عین صاد)

🔰بازارها و خريدارها ♻️بايد در اين وقت كم به تجارتى دست زد كه بى‌نهايت سود بياورد و بايد به دنبال خريدارى رفت كه پولش نقد باشد و بازگردان داشته باشد و بايد در جست‌وجوى بازارى بود كه رونق داشته باشد، يك بازار، بازار پايين است با خريدارى‌هايى به نام دل و هوس‌هايش و بنام مردم و حرفهايش و به نام دنيا و جلوه‌هايش، با ثروت و قدرت و شهرت و مدارك و عنوان‌هايش و به نام شيطان و وسوسه‌هايش. و يك بازار هم بازار ديگرى است با خريدارى به نام اللّه، مالك، رحيم، مهربان. اينها بازارها و خريدارها هستند، آن هم سرمايه و متاع‌هاى ما، بايد ديد كه هر كدام چه مى‌گيرند و در برابر، چه مى‌دهند. آن بازار پايين، نمى‌تواند اين همه سرمايه را جذب كند، سرمايه‌ها گزاف هستند و متورم مى‌شوند و عصيان مى‌آورند و بحران مى‌آورند و...آن خريدارها هم مصرف كننده‌ى مفت هستند. سرمايه را مى‌بلعند، استعدادهاى مرا به بازى مى‌گيرند، چيزى بر آن نمى‌افزايند. هنگامى كه يك عمر براى دلم دويدم چه بازدهى دارد؟ هنگامى كه يك عمر براى هوس‌هاى مردم سوختم آنها به من چه مى‌دهند؟ جز چهار تا بارك اللّه و يك دقيقه كف زدن و چهار دقيقه سكوت. اگر اين خلق، از فرزندم گرفته تا زنم، تا پدرم، تا مادرم و ديگران به من چيزى دادند و برايم لذتى آوردند بايد بسنجم كه چه چيز از من گرفته‌اند. آيا اينها بيش از آنچه داده‌اند از من نگرفته‌اند؟ مغز من و دل من و عمر من به سوى آنها رفته، سرم شده مستراحشان و دلم شده انبار موجودها و بتخانه‌شان و عمرم شده چراگاه و جولانگاه‌شان، كه چى‌؟ خودم هم نمى‌دانم، فقط اسير عادت‌ها و هوس‌ها شده‌ام و از فكرم و سنجشم و اراده‌ام كارى نكشيده‌ام. ادامه دارد... رشد، صفحه 36 استاد علی صفایی(عین صاد)

ادامه قبل... ♻️فكرم فقط در حساب خانه و اجاره‌اش كلنجار مى‌رود و عقلم دخل و خرج را مى‌سنجد. و اراده‌ام در اين تكرار خوردن و خوابيدن و خوش بودن، گرفتار شده است. از خودم و سرمايه‌هايم مانده‌ام. اگر اينها را شناخته بودم، ديگر به كم قانع نمى‌شدم و اگر تجارت‌ها و سودها را محاسبه كرده بودم، هيچگاه دوبار ضرر نمى‌دادم و از يك سوراخ دو بار گزيده نمى‌شدم. ♻️من با اين همه پا، فقط تا توالت و آشپزخانه رفته‌ام و با اين همه سرمايه، فقط بوق حمام خريده‌ام، آن هم در دهى كه حمام ندارد و قدرت جذب اين همه بوق را ندارد. ♻️من از خانه‌ى وسيع وجودم با قسمت‌هاى گوناگون و اطاق‌هاى متعدد، فقط به مستراحش چسبيده‌ام و به آن مشغول شده‌ام، در حالى كه بايد تمام اين اطاق‌ها منظم مى‌شد. همان طور كه دست و پا و موى و اندامم را منظم مى‌كنم و پرورش مى‌دهم، بايد دل و مغز و فكر و عقل و اراده‌ام و روحم را پرورش مى‌دادم و در جاى خود مى‌نهادم و در جاى خود به جريان مى‌انداختم. 📚رشد، صفحه 37 استاد علی صفایی(عین صاد)

🎤👈 حاج آقا حیدری 🔷 بارها در رفتار استاد صفایی رحمة الله علیه دیده می‌شد که ناگهان برخاسته و ظرفی را می شست. 🔷 و کاری از بخش اندرونی را انجام می داد و به دنبال کار کوچکی راه می‌افتاد. 🔷 به پیرمرد همسایه سر می زد و با مهربانی سینه‌اش را می‌بوسید و... 🔷 آنگاه می گفت:«کار ما، کار گنده نیست، کارهای مانده است»؛ یعنی کارهایی که روی زمین مانده و متولّی ندارد. 📚 مشهور آسمان، ص ۱۹٠ استاد علی صفایی(عین صاد)