من نمیخواهم کسی بیاید که عقلم را سر جایش بیاورد و منطقم را بالا ببرد. یا بگوید چگونه بخند و بپوش و ببین ، چگونه باش و نباش من فقط دلم میخواهد ، کسی بیاید که با او دیوانهِ ی بهتری باشم همین.

از غم گریزم نیست

چنان غمگینم که گرچه می‌کوشم

به هیچ نیندیشم ، سنگینی همین هیچ مرا از پای در می‌افکند.

من هیچ‌گاه آرام نبوده‌ ام.

دیگران فکر می‌کردند از آرامش درونی برخوردار هستم ، اما من فقط تمام شده بودم و کسی که تمام شده است ، برای چه‌چیزی باید جنگ به راه بیندازد و تلاش کند؟

من حذف شدن آدم‌ها رو به غریبه شدنشون ترجیح میدم ، واقعاً ترجیح میدم بدونم که فلان آدم از زندگیم رفته و دیگه هیچ نسبتی باهام نداره تا اینکه بدونم همچنان هست ولی بود و نبودش فرق چندانی نداره .

دوست دارم از آدم‌ها خاطره به جا بمونه ، نه صرفاً یه چهره‌ و اسم آشنا