بامـــدّاحی حاج محمود کریمی حرم مطهر امام رضا (علیه السلام) بس کن یزید شعله به هفت آسمان مزن

بس کن یزید؛ شعله به هفت آسمان مزن

. #اسارت_نوحه #کوفه اي هلال زينب  ببين همچون هلالم آشفته گيسويي من هم آشفته حـالم  اي يك شبه ماهم – من با تو همراهم   مظلوم حسین جانم تـو از سـر نيـزه كـردي قـرآن تـلاوت از اين تلاوت شد كوفـه غـرق طـراوت اي يك شبه ماهم – من با تو همراهم من همسفر هستم با تو منزل به منزل تو بر روي نيزه هستي من هم به محمل اي يك شبه ماهم – من با تو همراهم داري ز روي ني از من دل ميبري تـو ديشب كجا بودي غرق خاكسـتري تـو اي يك شبه ماهم – من با تو همراهم اي نور چشمانم چشمت به خون نشسته اي سر بر نيزه از چـه سـرت شكسـته اي يك شبه ماهم – من با تو همراهم #سید_محسن_حسینی ✍ #اسارت #کوفه 👇

. #دیر_راهب #نوحه امان از این مسلمان های نامرد سرت از دیر راهب سر درآورد دل مریم گرفته ، مسیحا دم گرفته حسینم وا حسینا ، حسینم وا حسینا ....... الهی گریه کن هایت بمیرند سرت را میدهند درهم بگیرند از این غصه پیمبر ، زند بر سینه و سر حسینم وا حسینا ، حسینم وا حسینا ....... خدا خیرت دهد راهب که یک شب نمی بیند سرش بر نیزه زینب نمی‌دانی تو آخر ، کجاها رفته این سر حسینم وا حسینا ، حسینم وا حسینا ....... بشوی آهسته تر موی سرش را نمی‌بینی سرشک مادرش را ببند پیشانی اش را ، نبیند چشم زهرا حسینم وا حسینا ، حسینم وا حسینا .👇

. #واحد #تنور_خولی #دیر_راهب #اسارت دوباره غم قلب پریشونم و آزرده  یه زخم دیگه روی زخم جگرم خورده! دلشوره ی سرت نذاشت پِلک بذارم رو پِلک تا فهمیدم خولی سرت رو با خودش برده برای زینب نمیشه سر امشب کشته منو غمت برادر امشب ای کاش می‌شد سرت رو پس بگیرم می‌سْپارمت به دست مادر امشب آه یااباعبدالله این لحظه ها خیلی برام سخته و جانسوزه پس کی به آخر می‌رسه عذاب هر روزه من راضی ام سرت بالای نیزه ها باشه! حداقل موهات دیگه اونجا نمی‌سوزه هر روز و شب خواهرت از تو دوره برای من بساط گریه جوره خدا بخیر بگذرونه عزیزم امشب سرت تا صبح توی تنوره آه ، یااباعبدالله تا خوده صبح از ته قلبم میکشم هی آه  من غیره سوختن غیره ساختن که ندارم راه دلنگرانیم واسه ی اینه که می‌دونم  رقیه این سر و ببینه می‌میره والله مرهم دل نشد به غیره راهب عاقبتش ختم به خیره راهب خداروشکر حداقل یه ذره سامون گرفت سرت توو دیره راهب آه ، یااباعبدالله #بهمن_عظیمی✍ .👇

. ای که مرا خوانده ای راه نشانم بده در شـب ظـلـمــانی ام، مـاه نــشـانـم بـده يوسـف مصری ز چـاه، گـشت چنـان پادشـاه گـر کـه طـريـق ايـن بُـود، چـاه نـشـانـم بـده بر قـدمت همچـو خاک، گريه کنـم سوزناک گِل شد از آن گريـه خاک، روح به جـانم بده از دل شـب می رسـد، نـور سـرا پـرده ها در سـحــراز مشرقت،صـوت اذانـم بــده سر خـوشـی اين جـهـان، لـذت يک آن بُـود آنچـه تو را خـوشـتـر است، راه بـه آنـم بـده 👇