eitaa logo
امام حسین ع
22.1هزار دنبال‌کننده
414 عکس
2.1هزار ویدیو
2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
4_5816404098479561111.mp3
2.77M
بدبخت ترین آدم اونه که ماه رمضون ..
. دارد غروب ماه خدا می رسد رفیق پایان اشک وسوزونوا می رسد رفیق تا اینکه ماه لطف خدا می شود تمام اتمام کار اهل بکا می شود رفیق ماه خدا تجلی پرواز بنده است پایان پر زدن به هوا می رسد رفیق قطع یقین بدان که در این ماه؛عاقبت با افتخار عیدی ما می رسد رفیق فردا گدا برای گدایی کجا رود؟ پایان کار شاه و گدا می رسد رفیق این گریه های ما به خدا بی نتیجه نیست برگ ضمانتی ز رضا می رسد رفیق هرکس که راه و شیوه ی او خط رهبری است محشر به خدمت شهدا می رسد رفیق هم عاقبت به خیر و هم اینکه شود عزیز هر کس به محضر علما می رسد رفیق باور کنید با نظر لطف فاطمه روزی برات کرب و بلا می رسد رفیق بعد از سه ماه گریه بر آن شاه تشنه لب باز این چه نوحه و چه عزا می رسد رفیق .
. اشعاروداع با ماه رمضان ـ استاد غلامرضاسازگار حیف که از دست ما ماه خدا می‌رود ماه مناجات و نور، ماه دعا می‌رود ماه سحر خیزی اهل صفا می‌رود ماه وصال علی، ماه ولا می‌رود ماه خدا رفت رفت، جلوۀ بدرش به خیر زمزمـه‌های شب و لیلۀ قدرش به خیر بود به روی خدا، چشم تماشای ما خواندن جوشن کبیر، صوت دل‌آرای ما هر شب و هر روز بود، بزم خدا جای ما زمـزمۀ افتتاح، سـر زد از آوای مـا حیف که مانند برق، این مه معبود رفت دیـر ز راه آمد و، خنده زد و زود رفت ماه خداوند رفت، ماند به دل آه ما دست خداوندگار بود به همراه ما نور به افلاک داد، ذکر هو الله ما ذکر هو اللهِ ما، اشک سحرگاه ما نـالۀ العفو مـا از رمضان دل ربود گاه دعای سحر، گاه ابوحمزه بود زآینۀ دل گرفت ماه خداوند، زنگ سلسلۀ زلف وصل، بود سحرها به چنگ عبد خدا بود و صلح، دیو هوی بود و جنگ یافت ز خون علی صورت این ماه، رنگ محفل قرب خدا کوی علی بود و بس روی جمیل خدا روی علی بود و بس کیست علی؟ کیست؟ کیست؟ سرّ مگوی خدا آن کـه هیـاهوی اوست، معنی هـوی خـدا دست و زبان گوش و چشم روی نکوی خدا داشته شصت و سه سال، دیده به سوی خدا نور به او متکی، خلق به او زنده بود عالم و آدم نبود، او به خدا بنده بود ارض و سماوات را در همگان یک علی است هم به مکان یک علی، هم به زمان یک علی است هم به جهان یک علی، هم به جنان یک علی است بلکه خداوند را در دو جهان یک علی است قادر منان یکی است، خالق داور یکی است بعـد خداونـدگار، احمد و حیـدر یکی است حاصل لوح و قلم، نام علی بود و بود نقش وجود و عدم، نام علی بود و بود بعد خدا دم به دم، نام علی بود و بود ذکر خداوند هم نام علی بود و بود مدح علی هم همان مدح محمّد بوَد احمـد حیـدر بـود حیـدر احمد بوَد علی به نص صریح، نفس پیمبر بود علی کنـار نبی، ساقی کوثر بود علی تمام نماز، نه بلکه برتر بود نمـاز بی مهر او، گنـاه اکبـر بود عبد مؤید علی است، جمال سرمد علی است نه، جان پیغمبر است، تمام احمد علی است این دو ز صبح ازل، کنار هم زیستند جدا ز هم تا ابد، نبوده و نیستند خدای داند فقط که بوده و کیستند که بوده و کیستند؟ چه بوده و چیستند؟ دو نـاشناس وجـود دو نـور غیب و شهود به هر دو از حق سلام به هر دو از ما درود علی است آقای من، علی است مولای من علی است دنیای من علی است عقبای من جحیم با مهر اوست، جنت اعلای من اگر رَوَم در بهشت، سوای او، وای من مرده بُدم با دمی زنده شدم از دمش «میثمم» و می‌دهم جان به ره میثمش .
. اشعاروداع با ماه رمضان ـ شاعرناشناس ای ماه مخصوص خدارفتی برون از دست ما آیا زما هستی رضا؟ ماه مبارک الوداع کردی تو چون عزم سفر، ما را نمودی خون جگر ای همدم شام و سحر ماه مبارک الوداع ای معدن جود و سخا ای حاجت هر بینوا بود از تو ترویج دعا ماه مبارک الوداع رفتی ای ماه عزیز کردی محبان اشک ریز ای یار روز رستخیز ماه مبارک الوداع گنجینه ی عرفان تویی رونق ده قرآن تویی سرچشمه ی ایمان تویی ماه مبارک الوداع زینت ده هر محفلی تو نور چشم هر دلی تو یاور هر سائلی ماه مبارک الوداع هر کس که خواهان تو است نالان زهجران تو است در فکر دوران تو است ماه مبارک الوداع ای ماه با عز وجلال مقصود حی لایزال ما را نکن افسرده حال ماه مبارک الوداع ما عاشق نام توییم ما تشنه جام توییم مایل به اکرام توییم ماه مبارک الوداع گشتی نهان از هر نظر کو عمر تا سال دگر بینیم رویت چون قمر ماه مبارک الوداع ای مایه امید ما ای شاهد روز جزا درد محبان کن دوا ماه مبارک الوداع .
. 😭😭😭😭😭😭😭 بسم رب الحسین(علیه السلام) . . . هرچه روزی میدهی خرج معاصی میشود ما فقط سوءاستفاده از رفاقت میکنیم . بیشتر دارد اَجَل سَر به جوانان میزند پس چرا ما اینقدر داریم غفلت میکنیم؟ . کار دنیارا ببین که متهم شاکی شده جای تو ما دائما از تو شکایت میکنیم . تو اگر مارا در این یک ماه دعوت میکنی ماتورا ماه غم ارباب دعوت میکنیم . عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست هرچه را داریم یکجا خرج هیئت میکنیم . خاک، خاک کربلا باشد غذاهم میشود روزه را افطار با یک ذره تربت میکنیم . از حرم تا قتلگه، زینب تماماً پیرشد گریه بر خم بودن آن قد و قامت میکنیم .
. وداع با ماه مبارک رمضان -( در پیش چشم فاطمه بر سینه اش نشست ) ماه خدا برای تو دلتنگ می شوم یکسال در هوای تو دلتنگ می شوم هر روز وقت مغرب و هنگامهء اذان با یاد ربنای تو دلتنگ می شوم دارند سفره های تو را جمع می کنند با دوری از فضای تو دلتنگ می شوم سی ، نیمه شب دعای سحررا شنیده ام ای ماه ، بی دعای تو دلتنگ می شوم نزدیکتر شدم به ابالفضل با عطش پس بهر روزه های تو دلتنگ می شوم این حال خوش که سرزده در تار و پود من ای کاش ماندگار شود در وجود من تا اسمه دواست، دوا را گرفته ایم تا ذکره شفاست ، شفا را گرفته ایم این رحمت خداست که یاری نموده تا دامان لطف شیر خدا را گرفته ایم شکر خدا که نیمهء ماه خدا به لب ذکر کریم آل عبا را گرفته ایم با یاد لحطه لحطهء ارباب بی کفن حتما برات کرببلا را گرفته ایم والله این بزرگترین افتخار ماست از دست او نشان گدا را گرفته ایم داریم امید اینکه خدایی شدیم ما تا سال بعد کرببلایی شدیم ما وقت وداع با تو به هر حال می رسد ماه خدا چه زود به شوال می رسد این بنده با گناه به ماه خدا رسید حالا به عید فطر سبکبال می رسد شبهای قدر حال و هوایی عجیب داشت شاید عزیز فاطمه امسال می رسد شاید به کربلا نرسد دست ما دگر اما به دامن علی و آل می رسد فرقی نمی کند رمضان یا محرم است هر جا رویم روضه به گودال می رسد با چکمه ای به پا و سپس خنجری به دست در پیش چشم فاطمه بر سینه اش نشست شاعر: .
. وداع با رمضان (یکبار دگر وقت وداع رمضان شد) وداع با رمضان یکبار دگر وقت وداع رمضان شد این ماه پر ازنور زهر دیده نهان شد افسوس مه روزه وایام دعا رفت در بدرقه اش اشک زهر دیده روان شد بر چیده شده سفره ی پرفیض الهی بیچاره همان بنده که بی بهره زخوان شد ترک دل ما کرد دل آرام خدایی ایام بهار دل هر بنده خزان شد آن شوق غروب ودم افطار سرآمد محروم زفیض سحری پیروجوان شد ای کاش که یکسال دگر باشم وبینم این ماه خدا بر سرمان نور فشان شد شعر :اسماعیل تقوایی شاعر: .
به پایان آمد این ماه و عبادت همچنان باقیست دوباره من تهی دستم ندامت همچنان باقیست اگر چه سفره ی ماه مبارک جمع می گردد در توبه ولی بازست ، اجابت همچنان باقیست الهی حسرت "العفو" به دل ها مانده و اما محرم میرسد از ره ، شفاعت همچنان باقیست به هر عبد مسلمانی در این سی شب عطا کردی حسینی های عالم را عطایت همچنان باقیست خدایا اربعین ما را بیا و کربلایی کن به اربابم قسم شوق زیارت همچنان باقیست 🔸شاعر: .
. بهترین فصل دعا بود نمی‌دانستم مرغ آمین* همه جا بود نمی‌دانستم یا كریم دل من سی شب و سی روز تمام در قفس بود و رها بود نمی‌دانستم «ندهد فرصت گفتار به محتاج، کریم» لطف، بی‌چون و چرا بود نمی‌دانستم عابر كوچۀ دلتنگی و حیرت بودیم خانه‌ی دوست كجا بود؟ نمی‌دانستم و خدا را به علی! باز قسم خواهم داد صحبت از عشق خدا بود نمی‌دانستم بهترین فصل دعا بود نمی‌دانستم مرغ آمین* همه جا بود نمی‌دانستم یا كریم دل من سی شب و سی روز تمام در قفس بود و رها بود نمی‌دانستم «ندهد فرصت گفتار به محتاج، کریم» لطف، بی‌چون و چرا بود نمی‌دانستم عابر كوچۀ دلتنگی و حیرت بودیم خانه‌ی دوست كجا بود؟ نمی‌دانستم و خدا را به علی! باز قسم خواهم داد صحبت از عشق خدا بود نمی‌دانستم 🔸شاعر: .
. با آقا سلام! ماه مبارک تمام شد شبهاي آخر من و ماه صيام شد درهايي از ضيافت حق بسته شد ولي پشت در نگاه شما ازدحام شد سفره دوباره جمع شد و دير آمديم دير آمديم و قسمت ما فيض عام شد بين دعاي آخر سفره دعا کنيد شايد که سال، سالِ ظهور امام شد آقا دعا کنيد که شبهاي آخر است شايد که مهمانی ما هم به کام شد. اَلّلــهُمَّـ عـَجِّـل‌لِوَلـیِّــڪَ الـفـَرَج
. شعر خداحافظی با ماه میهمانی خدا آخرین شبهاست کم کم رفع زحمت می کنیم جیبمان خالیست احساس خجالت می کنیم بین مسجد بیشتر باخود تعلق می بریم حق صاحبخانه را کمتر رعایت می کنیم هرچه روزی می دهی خرج معاصی می شود ما فقط سواستفاده از رفاقت می کنیم بیشتر دارد اجل سر به جوانان می زند پس چرا ما اینقدر داریم غفلت می کنیم؟ کار دنیا را ببین که متهم شاکی شده جای تو ما دائما از تو شکایت می کنیم سهم ما از قال صادق ها به این و آن رسید وقت منبر هم فقط داریم صحبت می کنیم ذره ای دربندگی سختی نمی بینیم ما روز و شب جای ریاضت استراحت می کنیم نهی از منکر نکردن معنی اش این می شود از فساد و بی حیایی ها حمایت می کنیم عمر ما موقوفه عشق حسین و کربلاست هرچه را داریم یکجا خرج هیئت می کنیم خاک خاک کربلا باشد غذاهم می شود روزه را افطار با یک ذره تربت می کنیم از حرم تا قتلگه زینب تماما پیرشد گریه بر خم بودن آن قد و قامت می کنیم .