eitaa logo
امام حسین ع
21.9هزار دنبال‌کننده
414 عکس
2.1هزار ویدیو
2هزار فایل
کانال مداحی و شعر و سبک https://eitaa.com/emame3vom
مشاهده در ایتا
دانلود
enc_16491139655828192549599.mp3
5.84M
اللهم رب شهر رمضان
الذی انزلت فیه القرآن
و افترضت علی عبادک فیه الصیام
صل علی محمد و آل محمد
و الرزقنی حج بیتک الحرام
فی عامی هذا و فی کل عام
و اغفرلی تلک الذنوب العظام
فانه لا یغفرها غیرک

یا رحمن و یا علام ...

چه بهتر است ببخشم به لطف و احسانم
چگونه جسم ضعیف تو را بسوزانم

اگر تو خالق خود را خدا نمیدانی
منم خدا و تو را عبد خویش میدانم

یا رحمن و یا علام ...

شرار قهر مرا آب بحر کافی نیست
مگر ز اشک تو آبی بر آن بیافشانم

تو غافلی و مرا لحظه ای نمیخوانی
بیا منم که تو را سوی خویش میخوانم

هزار بار شدم از تو خشمگین اما
تو کیستی که ز تو انتقام بستانم

یا رحمن و یا علام ...

به عزتم قسم ار سوی من بیایی باز
تو را ز لطف در آغوش خویش بنشانم

ز بس که اشک تو را دوست دارم
از رحمت بلا دهم که تو را لحظه ای بگریانم

هزار بار گنه کرده ای بیا یک بار بگو
الهی العفو من پشیمانم

الهی العفو ...

ز سالها گنهت بگذرم به یک العفو
ببخشم و به تو ثابت کنم که رحمانم

اگرچه از همه آلوده تر بود هر کس
به ذات اقدسم او را ز در نمیرانم
enc_16792403087933019747709.mp3
3.02M
چی کار کردی تا اسم کربلات میاد دلم میره
دلم تو جاده ها قدم قدم میره
تا میشنوم یکی داره حرم میره

چی کار کردم میگن اجازه نیست که زائرت باشم
اجازه نیست دیگه مسافرت باشم
یه شب تو کربلا مجاورت باشم

گدا مگه جز تو کیو داره
چشمام فقط برا تو میباره
یا ثارالله و ابن ثاره

دلا خونه مگه به غیر کربلا پناه داریم
راهی مگه به غیر اشک و آه داریم
ما اربعین نرفته ها گناه داریم

دلم خونه خوشا به زائری که کربلا رفته
که پای اون ضریح با صفا رفته
کسی که کربلا نره کجا رفته

حسین آقام همه میرن تو میمونی برام ...
hasan.ataie-torbate.karbalaye.to(128).mp3
4.24M
تربت کربلای تو بالاترین دواست حسین
نوکری تو رو ازم کم کسی که نخواست حسین
گریه برات سفارش مادر توست به ماست حسین
من همیشه میبالم به این نوکری و خوشحالم
به این که میبری امسالم به این اربعین آقا
خورده گره اقبالم به تت
بسته همه عالم به تو
من تا ابد میبالم به تو نازنین آقا
اباعبدالله آقای دوعالم
اباعبدالله ای اشک زلالم
اباعبدالله محول الاحوالم
اباعبدالله حسین حسین

پیچیده توی شهر ما عطر و بوی محرمت
گره زدم دلم رو به یک نخ شال ماتمت
زندگی میکنم برای مردن زیر پرچمت
چه حسی خوبی دارم به تو
تا زنده ام بیمارم به تو
زندگیمو میسپرم به تو پسر زهرا
ورد زبونی و مستم به این اسم تو میگم هستم به این
دلخوشی که باشه دستم به این علمت آقا
اباعبدالله راه نجات من
اباعبدالله حی و ممات من
اباعبدالله ای صوم و صلاة من
اباعبدالله حسین حسین

دنیا بدون کربلا مثل جهنمه حسین
سینه زنی رو دوست دارم وسط علقمه حسین
مادرم گفته تا ابد که باشم آدم حسین
رحمت و فیض کامل تویی
دریا زده من و ساحل تویی
صله ی دعبل و مقبل تویی سالار زینب
علت چشم پر آبم تویی
دین و حساب و کتابم تویی
میگم رفیق و خطابم تویی
دلداره زینب اباعبدالله
ای عشق ناب من اباعبدالله
لطف خدا به من اباعبدالله
ای جانم ارباب من اباعبدالله
اباعبدالله حسین حسین
.
. جا دارد اگر از غم دلدار بمیرم در گریه رهایم کن و بگذار بمیرم مجموعه ای از درد و مصیبات گران است هر جمعه که در حسرت دیدار بمیرم حالا که در وصل به رویم شده بسته سر بگذارم بر سر دیوار بمیرم از حسن کمالش بنویسم همه ی عمر اصلا چه خیالی که سر دار بمیرم یا رب سببی ساز ببینم گل رویش مگذار که با دیده خونبار بمیرم یک بار اگر قرعه وصلش به من افتد نزد پسر فاطمه صدبار بمیرم ماه رمضان روزی من کن که کنارش یا وقت سحر یا دم افطار بمیرم ای کاش که لب تشنه ، گرسنه ، دم افطار در روضه ی آن پای پر از خار بمیرم جان های دو عالم همه قربان رقیه میگفت که من پای غم یار بمیرم بابای من از راه می‌آید به خرابه حیف است که در کوچه و بازار بمیرم کعب نی و زنجیر و لگد ، ضربه سیلی حق دارم از این هجمه ی آزار بمیرم تب کرده ام از دوری تو ، عشق همین است اصلا گله ای نیست که بیمار بمیرم بی وقفه صدایت زدم و شمر مرا زد از لذت شیرینی تکرار بمیرم من در حرم ستر سه سال است نهانم سخت است که در مرکز انظار بمیرم در طول مسیر عمه سپر بود برایم شرمنده از این شدت ایثار بمیرم خیلی به سرت زخم نشسته است ، شمردم میخواهم از این غصه ی بسیار بمیرم حالا که سرت آمده و پیکر تو نیست در گریه رهایم کن و بگذار بمیرم جمعه ۴ فروردین ۱۴۰۲ .
. زین خفته در سحر که صدایی نمی‌رسد... با چشم های بسته به جایی نمی‌رسد خوابم ربود دیده و دل را از آن جهت برگوش خفته هیچ ندایی نمی‌رسد رب کریم پشت در خانه منتظر بنشسته است اگر چه گدایی نمی‌رسد او اسمع است از چه زبانم خموش شد از سنگ بین سینه دعایی نمی‌رسد فهمیده ام که روی ندارد به سمت من زیرا که هیچ گونه بلایی نمی‌رسد دعوت شدند کل خلائق به محضرش بر گوش من چگونه صلایی نمی‌رسد در چاه نفس زار و گرفتار مانده ام یا رب چه شد که زلف دو تایی نمی‌رسد تا تربت الحسین نیاید به یاری ام بر دردهای کهنه دوایی نمی‌رسد من نا امیدم از همه غیر از حسین جان از جانب طبیب شفایی نمی‌رسد وقت حیات و وقت وفات و پس از ممات جز از حسین هیچ وفایی نمی‌رسد . . هر چند در قبولی طاعات خود ردم با روضه های او رمضان را گره زدم . . . آن آتش عطش که سرش را گرفته بود ‌تا آب چشم های ترش را گرفته بود تنها نه نیش نیزه ی شام بلای شوم سنگ جفای کوفه سرش را گرفته بود از این جهت همای خدا روی خاک بود پرهای تیر روی پرش را گرفته بود سنگین نفس کشید دم آخر این غریب سنگ آنچنان که دور برش را گرفته بود زخم زیاد داشت ولی با دو دست خویش پهلو و بازو و کمرش را گرفته بود آماده بود پر بکشد جان نمی‌سپرد انگار غصه ای جگرش را گرفته بود . با یک نگاه جانب گودال قتلگاه زینب اجازه سفرش را گرفته بود ✍ پنجشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۲ .
ماه مهمانی خدا آمد ابروی یار در سما آمد تا که راهم دهند بنشینم سوز و آهم دهند بنشینم قدر و یس و نور می‌خوانم از شراب طهور می‌خوانم گریه های زیاد می‌خواهم های های زیاد می‌خواهم اشک من گاه اشک توبه شود اشک من گاه اشک روضه شود بنده اینجا بیاید آزاد است هر که ویران بیاید آباد است در پناه حسین می‌بخشند با نگاه حسین می‌بخشند شمع و پروانه دل است حسین در نهانخانه دل است حسین در توان غریب نایی نیست حاجتی غیر آشنایی نیست از حضورت نیامده گفتیم محنتی بدتر از جدایی نیست چشم و دل سیرها خبر دارند بهتر از ساحت تو جایی نیست پیش لطف کسی به غیر از تو دست من کاسه گدایی نیست در حضور تو ای اجابت محض مسئلت کردن ابتدایی نیست ابتدا گر کنی به جود و کرم میرسد دائم انتهایی نیست پر شکستم که پیش تو باشم این کبوتر دلش هوایی نیست دائما برده ایم در بندت لذتی را که در رهایی نیست حسرت بی حساب خواهد خورد هر که را مهر کربلایی نیست خاک راه توام به سر غیر از جای پای تو رد پایی نیست داد و فریاد میکنم اینجا گریه بر بوریا ریایی نیست بی کفن مانده بود در گودال از وطن مانده بود در گودال ظاهرا یک نفر ولی در اصل پنجتن مانده بود در گودال آتش خیمه ها که جای خودش سوختن مانده بود در گودال از گلوی بریده گفت بیا از سخن مانده بود در گودال مادرش قد خمیده مویه کُنان با حسن مانده بود در گودال از حسین مدینه تنها یک پیرهن مانده بود در گودال گفت زینب زمان رفتن خود جان من مانده بود در گودال پنجشنبه ۳ فروردین ۱۴۰۲ .
ویژگیهای_نوجوانان_و_روزه).Mp3
613K
ویژگیهای نوجوانان و روزه صحبت های حجت الاسلام و المسلمین محمد كاظمی از اساتید ستاد اقامه نماز كشور در خصوص وضعیت جسمانی نوجوانان و جوانان در ماه مبارك رمضان و راه حلهای برطرف كردن مشكل
. بند اول من دمِ اذون مغرب وقتی که سجاده پهنه زائرت میشم خیالی تازه با پای برهنه خودمو تو راه می بینم عمودِ سیصد و پونزده من حرم لازمم ارباب آقاجون بهم بگو ، نه میبینی وا میشه روزه هام چه جوری آخرش دق میکنم از غم دوری مرهمی به دیده ی ترم بده تو رو جون دخترت، حرم بده یا اباعبدالله بند دوم روضه هاتو دم افطار میخونم با عشق و احساس لب نمی زنم به آب تا سلامی ندم به عباس رو لبم ذکر ابالفضل تو چشام یه دریا آبه یه دلم پیش رباب و یه دلم میره خرابه غم به جون گلای فاطمه افتاد تا علمدار میون علقمه افتاد به کم نوکرت از کرم بده تورو جون دخترت ، حرم بده یا اباعبدالله ✍ مشابه سبکهای زیر خوانده می‌شود 👇👇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا