🇮🇷
📝#یادداشت_کوتاه | #وظایف_شهروندی ما، در قبال چالش‌ها
🍃🌹🍃
❌ قسمت پنجم | #قناعت
🔻امام علی (ع) قناعت را بهره‌مندی از دنیا به‌اندازه کفایت و رفع نیازِ ضروری می‌دانند (حکمت ۳۷۱ نهج‌البلاغه). ضدِ آن، اسراف (هدر دادن منابع و سرمایه) است.
🔹 قناعت در ابعاد مختلف (فردی-اجتماعی)، آثار شگرفی دارد که به برخی از آنها با استناد به آموزه‌های معصومین (ع)، اشاره می‌کنیم:
1️⃣ احساس رضايت از زندگی، آرامش و دوری از غم (نهج‌البلاغه، حكمت ۳۷۱).
2️⃣ بی‌نیازی (بحار الأنوار ج ۲، ص: ۵۴)
3️⃣ سروری (بحار الأنوار ج ۶۸، ص: ۳۴۶)
4⃣ گنج پایان‌ناپذیر (نهج‌البلاغه، حکمت ۵۷).
5⃣ عزت (غررالحکم، ص. ۲۰).
6⃣ و...
🔺نتیجه: یکی از وظایف شهروندی من این است که از منابع (غذایی، حامل‌های انرژی و...) به‌اندازه نیاز ضروری و درست استفاده کرده و از هدر رفت آن جلوگیری نمایم. این امر در رشد اقتصادِ خانواده و کشور، نقش به سزایی دارد.
✍️علی‌اکبر صیدی
#روشنگری | #ثامن | #حقوق_بشر_آمریکایی
🆔 eitaa.com/meyarpb
🌸🍃﷽🌸🍃
✋ زندگی با آیه ها
♦️انفاق و خودداری از تبذیر و اسراف 👈 در آینه کلام بزرگان
💢 در این آیه، فصل دیگرى از سلسله احکام اصولى اسلام را در رابطه با اداى حق #خویشاوندان و مستمندان و درراه‌ماندگان و همچنین انفاق را به طور کلى، دور از هرگونه اسراف و تبذیر بیان مى‌کند.
💠نخست مى‌گوید: «حق ذى‌القربى و نزدیکان را به آنها بده»؛ <وَآتِ ذَا الْقُرْبَى حَقَّهُ>؛ «و همچنین مستمندان و درراه‌ماندگان را»؛ <والْمِسْكِينَ وَابْنَ السَّبِيلِ>؛ درعین‌حال، «هرگز دست به تبذیر نیالاى»؛ <وَلَا تُبَذِّرْ تَبْذِيرًا>.🚫
‼️«تبذیر» در اصل از ماده «بذر» و به معناى پاشیدن دانه مى‌آید، منتها این کلمه مخصوص مواردى است که انسان اموال خود را به صورت غیرمنطقى و فساد مصرف مى‌کند، و معادل آن در فارسى امروز « #ریخت‌وپاش» است؛ و به تعبیر دیگر تبذیر آن است که مال در غیر موردش مصرف شود؛ هرچند کم باشد و اگر درموردش صرف شود، تبذیر نیست؛ هرچند زیاد باشد؛ چنان‌که در تفسیر عیاشى از امام صادق علیه السلام مى‌خوانیم که در ذیل این آیه در پاسخ سؤال‌کننده‌اى فرمود: من انفق شيئا فى غير طاعة اللَّه فهو مبذر ومن انفق فى سبيل اللَّه فهو مقتصد؛ «یعنی کسى که در غیر راه اطاعت فرمان خدا مالى انفاق کند، ♨️تبذیرکننده است و کسى که در راه خدا انفاق کند میانه‌روست»؛ و نیز از آن حضرت نقل شده که روزى دستور داد رطب براى خوردن حاضران بیاورند. بعضى رطب را مى‌خوردند و #هسته آن را به دور مى‌افکندند. فرمود: «این کار را نکنید که این تبذیر است و خدا فساد را دوست نمى‌دارد.»
🕒در اینکه منظور از ذى‌القربى در اینجا همه خویشاوندان است یا خصوص خویشاوندان پیامبر ص (زیرا مخاطب در آیه اوست) در میان مفسران گفت‌وگوست. در احادیث متعددى این آیه به ذوى‌القرباى پیامبر ص تفسیر شده، و حتى در بعضى مى‌خوانیم که به داستان بخشیدن سرزمین فدک به فاطمه زهرا س نظر دارد؛ ولى همان‌گونه که بارها گفته‌ایم، این‌گونه تفسیرها #مفهوم وسیع آیات را محدود نمى‌کند، و درواقع بیان مصداق روشن و واضح آن است.
♦️خطاب به پیامبر ص در جمله «وآتِ» دلیل بر اختصاص این حکم به او نیست؛ زیرا سایر احکامى که در این سلسله آیات وارد شده، مانند نهى از تبذیر و یا مداراى با سائل و مستمند و یا نهى از #بخل و اسراف، همه به صورت خطاب به پیامبر ص ذکر شده، درحالى‌که مى‌دانیم این احکام جنبه اختصاصى ندارد، و مفهوم آن کاملاً عام است.
💢 اهمیت پرهیز از اسراف در جامعه و قناعت سرافرازانه
♥️ملت عزیز جداً از اسراف و زیاده‌روی پرهیز کنند. ما حق نداریم به عنوان یک ملت، مصالح بزرگ و ملی و دورنگر، بلکه مصالح نقد مهم و کنونی خود را به خاطر خواسته‌های شخصی خودمان، که ما را به اسراف و بی‌بندوباری در مصرف می‌کشاند، فدا کنیم و آنها را ندیده بگیریم. ... من مردم را به قناعت دعوت می‌کنم؛ قناعت سرافرازانه، #قناعت انسان عاقل و خردمندی که می‌داند آینده خود را با قناعت تأمین می‌کند و زندگی و روال اقتصادی کشور را تسهیل، و به مسئولین کمک می‌کند که بتوانند تدابیر صحیح را در کار اداره مملکت اعمال کنند. (پیام نوروزی امام خامنه‌ای، 1377)
💢 اتلاف منابع عمومی اسراف است.
🔸منکراتی که در سطح جامعه وجود دارد و می‌شود از آنها نهی کرد و باید نهی کرد، از جمله اینهاست: اتلاف منابع عمومی، اتلاف منابع حیاتی، اتلاف برق، اتلاف وسایل سوخت، اتلاف مواد غذایی، #اسراف در آب و اسراف در نان. ما این‌همه ضایعات نان داریم. اصلاً این یک منکر است؛ یک منکر دینی است؛ یک منکر اقتصادی و اجتماعی است. نهی از این منکر هم لازم است؛ هرکسی به هر طریقی که می‌تواند. یک مسئول یک طور می‌تواند، یک مشتری نانوایی یک طور می‌تواند، یک کارگر نانوایی طور دیگر می‌تواند.