❇️گسترش پایگاه های مردمی؛ زمینه ساز حکومت مرسوم، نه مطلوب 🔰تاریخ امامان (علیهم السلام) را می توان به سه مرحله تقسیم کرد: 1️⃣مرحله مصون سازی در برابر آسیب کژروی 2️⃣مرحله تشکیل جماعت صالحه 3️⃣مرحله گسترش و آمادگی برای بدست گرفتن زمام حکومت ♻️امام رضا (ع) از همان آغاز بدست گرفتن زمام مسئولیت، نظر به افزایش #پایگاههای_مردمی، بر اساس ویژگیهای این مرحله عمل کرد. ♻️اما باید دانست رشد پایگاه های مردمی در این مرحله، حقیقتا به این معنا نبوده که مرحله عمل امام، مرحله بدست گرفتن زمام حکومت بوده است؛ با وجود این رشد فزاینده در پایگاه های مردمی، امام – و هر کسی که به شرائط عینی، ژرف می نگریسته – می دانست که امام در سطح بدست گرفتن زمام حکومت نیست؛ زیرا حکومتی که امام می خواست بدست گیرد، با حکومتی که به پایگاه های مردمی این چنین نیاز داشت، متفاوت بود. ♻️یعنی پایگاه های مردمی موجود در جهان اسلام شرائط را آماده می ساخته اند تا امام زمام حکومت را هم تراز با حکومت هر رهبر دیگر بدست گیرد. برای امام رضا (ع) امکان پذیر بود که حکومت را به شیوه منصور، ابوسرایا، امین یا مامون بدست گیرد... اما چنین پایگاه هایی برای حکومتی که امام رضا (ع) می خواست، بنیانی شایسته نبودند؛ زیرا این پایگاه ها با مکتب امام علی (ع) یک ارتباط فکری کلی و مبهم و یک ارتباط عاطفی و هیجانی نیرومند داشتند. 📚امامان اهل بیت (علیهم السلام)؛ مرزبانان حریم اسلام، ص 623-622

🎥 گشترش شبکه شیعیان ☑️ در هیچ زمانی ارتباط شیعه وگسترش تشکیلاتی شیعه در سرتاسر دنیای اسلام، مثل زمان حضرت جواد وحضرت هادی و حضرت عسکری (علیهم السلام) نبوده است. وجود وکلاء و نواب و همین داستان هایی که از حضرت هادی وحضرت عسکری نقل می کنند - که مثلا کسی پول آورد و امام معین کردند که چه کاری صورت بگیرد - نشان دهنده این معناست. (انسان 250 ساله، ص 330) 🔹 از زمانی که #پایگاههای_مردمی دوستداران اهل بیت، از نظر جغرافیایی گسترش پیدا کرد ائمه، سازمان وکلاء را تاسیس نموده، از میان اصحاب و افراد مورد اعتماد خود عده ای را انتخاب کرده و بخشی از وظائفی را که به امام (ع) ارتباط پیدا می کرد به آنان سپردند. مانند گرفتن اموال و سوالات و استفتائات، همچنین توزیع اموال به مستحقان به امر امام (ع) و ارشاد و بیان احکام برای مردم؛ و این وکیلان بار مسئولیت امام و شیعیان را در شرائط تشدید مراقبت های حکومت از امام کم نموده، متولی مسئولیت بیان مواضع سیاسی امام بودند. آنجا که مصلحت نبود، خود امام به صورت صریح و مستقیم مواضع خود را بیان می نمود. 🔹سازمان وکیلان، در حال حضور امام (ع) - خصوصا در هنگامی که ارتباط مستقیم با امام بسیار سخت بود - همچون پل ارتباطی میان امام و پیروانش به شمار می آمد. همین سازمان در زمان غیبت صغری تبدیل به تنها راه ارتباط با امام (عج) گردید. در زمان غیبت صغری تنها انتخاب برای امام معصوم همین بود که بر امثال چنین سازمان وکالتی تکیه کند که از جهت گستردگی وتنوع مسئولیت قابل اعتماد بود. (پیشوایان هدایت، ج 13، ص 174) ✾◾️◾️◾️✾ https://eitaa.com/joinchat/90636304C6a5afed72d @eghtesad_mardomi

💠طرح امیرالمومنین (علیه السلام) به نفع ضعیفان بود| تفاوت های عینی موقعیت امام علی(ع) با وضعیت معاویه 💢 وقتی با امیرالمومنین (علیه السلام) بیعت شد، بزرگترین دشواری که ایشان پس از بیعت پیش روی خود دید، جدا شدن معاویه و به پیروی از او سرپیچی همه شامیان از بیعت با ایشان بود. این دوگانگی، جامعه اسلامی ( یا حکومت اسلامی) را دو پاره کرد و در هر پاره دستگاه سیاسی و اداری جداگانه ای پدید آورد که دیگری را و مشروعیت دیگری را نمی پذیرفت. 🔰تفاوت های عینی میان وضعیت امام علی (ع) و وضعیت معاویه ✳️ از همان آغاز تفاوت های عینی آشکاری میان وضعیت سیاسی و اداری علی بن ابی طالب (ع) با وضعیت سیاسی و اداری معاویه وجود داشت. تفاوت هایی که سبب می شد معاویه جایگاه بهتری داشته باشد و گامش استوارتر باشد و بر ادامه دادن خط خود تواناتر از امام باشد. این تفاوت های عینی به دست امام ساخته نشد، بلکه برآیند تاریخ بود: 1️⃣پشتوانه علوی در شام و پشتوانه اموی در عراق 2️⃣تفاوت دو موضع در سطح تهاجم (جنگی) و دفاع 3️⃣ رقابت مدنی ها و عراقی ها با علی (ع) و تسلیم مطلق شامیان در برابر معاویه 4️⃣ طرح علی (ع) به سود ضعیفان بود و طرح معاویه به نفع توانمندان ✅طرح علی (ع) به سود ضعیفان بود و طرح معاویه به نفع توانمندان ✳️امیرمومنان (ع) اسلام را با مسائل عدالت اجتماعی که در نظام اقتصادی اسلام نمود می یافت، بنیان نهاده بود و این مسائل به سود توانمندان نبود، بلکه به سود ضعیفان بود. اما معاویه جاهلیت را با تمام ویژگی های تمایز بخش و ترتیب ها و طبقه های آن نمایان کرده بود و این به سود ضعیفان نبود، بلکه به سود توانمندان بود. 🔹پس از رسول خدا (ص)، وقتی عراق و شام و دیگر سرزمین ها به چارچوب جامعه اسلامی درآمدند، خلفایی که رهبری مسلمانان را در دست داشتند نتوانستند سازمان قبیله ای موجود در این سرزمین ها را از بین ببرند، بلکه سازمان قبیله ای همچنان در این سرزمین ها بر جای ماند و این رهبر هر قبیله بود که با سلطان ارتباط داشت و حلقه ارتباط قبیله خود با سلطان بود. این سازمان قبیله ای طبیعتا گروهی از رهبران و شیوخ را به وجود می آورد که اسلام در مرحله پیشین هیچ کدام از آنها را نپرورانده بود و در روزگار نبوت به گونه ای درست نزیسته بودند و حتی برای لحظه ای هم پیامبر را ندیده بودند. این سازمان قبیله ای از آنان طبقه ای معین در برابر #پایگاههای_مردمی شان می ساخت که مصلحت ها و خواست ها و احساس های خاص خود را داشتند و اسباب نفوذ و اعتبار را برای آنان فراهم می کرد. 🔹اکنون جامعه ای اسلامی را تصور کنید که سایرین بر جای گذاشته اند و حال آنکه مالامال از بخش بندی های قبیله ای و سازمان های قبیله ای است. بدین ترتیب که هر قبیله از نظر سیاسی و اداری فرمانبردار رهبری است که او رابط قبیله و سلطان است. جامعه ای این چنین را تصور کنید که یکی از دو امیر به آن ها می گوید برنامه برابری میان شیخ قبیله و افراد قبیله را در دست دارد و امر دیگر بر آن است که به روسای این قبائل تا حد امکان رشوه دهد. کدام برنامه در این جامعه توانمندتر است؟! برنامه نخست به سود ضعیفانی است که در کمیت بیشتر اما در کیفیت ضعیف ترند و برنامه دوم به سود توانمندان است که در کمیت کمتر اما در کیفیت توانمندترند. 🔹این شرائط عینی را امام نساخته بود، بلکه در گذر تاریخ ساخته شده بود و در پی آن برای معاویه کانونی توانمند پدید آمده بود و در مقابل برای امام کانونی ساخته بود که اگر نبود مهارت و لیاقت شخصی امام و پشتوانه های روحی عظیم ایشان در بخش های گسترده مردمی، هرگز امام نمی توانست در چهار سال سه جنگ داخلی را پیش برد. ✳️امام دوره حکومتی خود را بنیان نهاد، حال آنکه هم پای این دوره تجزیه به دست معاویه آغاز شد. امام بر آن شد تا مسلمانان را برای پذیرش مسئولیت های بزرگ آماده سازد؛ برای ایفای نقش در تصفیه حساب های قبلی در سطح مالی و در سطح اقتصادی و در سطح اجتماعی و در سطح سیاسی و در سطح اداری. 📚امامان اهل بیت 0علیهم السلام)؛ مرزبانان حریم اسلام، ص319 -342. •┈┈••••✾•🌿🌺🌿•✾•••┈┈• 🎋جبهه مردمی اقتصاد مقاومتی🔰 عضویت در گروه👇 🌐 https://eitaa.com/joinchat/90636304C6a5afed72d عضویت در کانال👇 🌐 @eghtesad_mardomi

♻️تلالوهای آغازین تشکیل و انسجام #پایگاههای_مردمی |سطوح فعالیت امام کاظم (علیه السلام) ☑️ فعالیتهای امام کاظم (ع) در دو سطح قابل بررسی است: 1️⃣مسیر حرکت عمومی در چارچوب امت اسلامی و جذب امت در قالب ساختار و روش های سیاسی و تربیتی به منظور اصلاح و هدایت. 2️⃣ مسیر عمق بخشی به جریان و روند خاص تشیع و ایجاد جماعت صالحان. در سطح دوم، حضرت موسی بن جعفر (ع) تمام تلاش خود را مصروف به تربیت جماعت صالحان کرد. هدف امام (ع) از ایجاد چنین جماعتی حفاظت و صیانت از شریعت و ارائه الگویی کارآمد و مناسب بود تا عهده دار ایجاد دگرگونی در امت اسلامی و سپس پرورش فکری و اعتقادی آن شود. 🔹تعیین نماینده از جمله فعالیت های امام کاظم (ع) در زندان بود. حضرت، جمعی از یاران و پرورش یافتگان دانشگاه خود را در پاره ای از مناطق اسلامی به عنوان وکیل خود منصوب نموده، شیعیان را در احکام به آنان ارجاع دادند. همچنین نمایندگان خود را به دریافت وجوه شرعی مانند خمس، زکات، صدقات و ... و هزینه کردن آنها در راه تامین معاش فقرا و بینوایان شیعه و در دیگر مصارف خیر مامور نمودند. از جمله نمایندگان امام (ع) در این زمینه "فضل بن عمر" بود. او از سوی امام (ع) وکیل بود تا حقوق شرعی را دریافت و هزینه مستحقان کند. 🔹از همین زمان بود که پدیده وکالت در برنامه اهل بیت، رخ نمود تا از این رهگذر امور جماعت صالحان اداره شود. البته مساله وکالت با گذشت زمان و آن سان که در زندگی امام جواد، امام هادی، امام حسن عسکری (علیهم السلام) و امام زمان (عجل الله تعالی فرجه) خواهیم دید، دستخوش تحول و دگرگونی شد. 📚پیشوایان هدایت، ج9، ص 93، 102، 162.

💢پایگاه مردمی دوران امام مجتبی (علیه السلام) در موقعیت شک ☑️ پس از آنکه امیرمومنان (ع) در مسجد کوفه به شهادت رسید، در تجربه اسلامی - که امام حسن (ع) رهبری اش را بر عهده گرفته بود تا نظام اسلامی را بطور کامل به زندگی بازگرداند - بذر شک رو به رشد و نیرومند شدن گذاشت. منظور از شک، شک به حاکم جامعه اسلامی به عنوان رهبر، نظریه او، و برنامه ای که بخاطرش مبارزه می کند و بر پایه اش هم کنشی ایجاد می کند، است. چنین شکی، هیچ وجه حقیقی نداشت، هرگز منطقی نبود و سببی در سیره امام (ع) نداشت. بلکه صرفا ناشی از خستگی و افت روحی #پایگاههای_مردمی در درازای خط پیوسته #جهاد - به تمام معانی- القاء می شد. 🔹این شک از دوره حضرت امیرالمومنین آغاز شده بود (و حتی ادامه ای از دوران نهضت پیامبر (ص) در مکه بود) با این تفاوت که پس از امام علی هم از نظر کیفی و هم از نظر کمی شدت گرفت. عواملی از قبیل تاثیر جای خالی امیرالمومنین، نگاه امت به نظام امام حسن (ع) به عنوان نظامی عَرَضی، شبهه وراثت خلافت و ... بر تعمیق شک در پایگاه مردمی امام حسن (ع) قابل شمارش است که در جای خود باید تبیین شود. 📥امامان اهل بیت (علیهم السلام) مرزبانان حریم اسلام، ص 360 ، 390. •┈┈••••✾◾️◾️◾️✾•••┈┈• 🎋جبهه مردمی اقتصاد مقاومتی🔰 عضویت در گروه👇 https://eitaa.com/joinchat/90636304C6a5afed72d عضویت در کانال👇 🌐 @eghtesad_mardomi