دائمی داشته باشد. یکی از راههایی که به وسیله را بیان می کنند، تکیه یا آکسان گذاشته شود. از این قبیلند کلماتی مانند: مفعول مطلق، مفعول نوعی، حال، و کلماتی که معنای امر در آنهاست؛ مانند: قُلْ. ✅درنوع دوم ،آکسان بوسیله «تغییر پرده های صوتی» بر روی برخی از حروف مانند حروف نهی و نفی انجام می شود. مثلاً: لا یَدْخُلونَ الْجَنَّة (سوره مبارکه الاعراف، آیه 40) ❇️بدین صورت که با تغییر پرده و گام صوتی به هنگام بیان لا یدخلون (مثلاً از گام توسط به اوج) بر داخل نشدن مشرکین و کفار به بهشت تأکید ✍و نیز کلماتی که حالت یا احساس خاصی و یا عمل خاصی را بیان می نمایند، احتیاج به این نوع آکسان دارند. مثلاً «رَفَعَ» و «أنْزَلَ» هر دو اگر با این آکسان ادا شوند، در القاء معنی تأثیر بسزایی می گذارند و اگر قاری اهل ذوق باشد، بین آکسانی که در کلمه «أنْزَلَ» بکار می برد با آکسان بر کلمه «تنزیلاً» فرق می گذارد، یعنی در «انزل» که نزول دفعی را می رساند، تغییر پرده صوتی که به آن وسیله آکسان را انجام می دهد، دفعی است، ولی در کلمه «تنزیلاً» این تغییر را تدریجی انجام می دهد. زیرا تنزیل به مفهوم نزول تدریجی است. و از این قبیل است کلماتی مانند فسجدوا ـ السَّمواتِ ـ الاْرْضَ ـ اَنْبَتَتْ. البته چون این بحث بسیار ظریف است و از عهده همگان بر نمی آید، بیش از این آنرا بسط نمی دهیم... #ادامه_بحث_شناخت_الحان_و_مقامات_برای_قاریان_ ❇️ این بحث ادامه دارد... 👇👇👇قسمت قبل پیوست با استیکر صلوات

🔴🔵🔴 #ادامه_ے_بحث_شناخت_الحان_و_مقامات_برای_قاریان_ ✅جلسۀ_هفتم_حزن_صوتی👇👇 #ان_القرآن_نزل_بالحزن=فاقروه_بالحزن (عن ابی عبدالله ـ علیه السلام ) ❇️فاذا قرأتموه فابکوا فان لم تبکوا فتباکوا (عن رسول الله ـ صلی الله علیه و اله و سلم ) ✍یکی از مسائل مهمی که در بحث صوت مطرح است، قرائت قرآن با صدایی محزون است. در روایات شریفه مربوط به قرآن، به این موضوع تأکید فراوانی شده است؛ یعنی، علاوه بر اینکه بین صوت قاری و آیات شریفه باید ارتباط معنوی برقرار باشد، در سراسر تلاوت، صوت او باید صوتی محزون باشد. حزن به معنای نگرانی و اندوه از گذشته و وقایعی است که در گذشته انجام شده است، به خلاف خوف که نگرانی و اندوه نسبت به مسائل آینده است و حزنی که در قرائت قرآن مطرح است، حزن مادی نیست، زیرا حزن مادی مذموم است و از صفات اولیاء الهی این است که از این حزن به دور می باشد: 🔴اَلا اِنَّ اولیاءَ اللهِ لاخَوفٌ عَلَیْهِمْ و لا هُمْ یَحْزَنونَ . آگاه باشید، که بر دوستان خدا نه بیمى است و نه آنان اندوهگین مى‏شوند. ❇️پس این حزن مؤکد چه حزنی است؟ برخی از بزرگان گفته اند: ذکر و یادآوری حقیقت انسان و جدایی او از آن حقیقت نورانی و معذب شدن در زندان طبیعت، موجب چنین حزنی است و قاری قرآن به هنگام تلاوت، اگر متوجه حقیقت قرآن شود و درباره نزول آن تفکر کند، توجه به حقیقت خویش می نماید و بر جدایی از عالم قدس حسرت می خورد و دچار حزن معنوی می گردد. و این حزن در صوتش ظهور می کند و در اثر شدت حزن به گریه می افتد. لذا فرمود: وقتی قرآن می خوانید گریه کنید. البته این درجه از حزن که حقیقت حزن است، مخصوص اولیاء الهی است و !تصنعی نیست و ما که از ضعفای امت حضرت محمد ـ صلوات الله علیه و اله ـ هستیم، باید برای ظهور حزن در صوتمان به هنگام تلاوت قرآن، رحمت حق تعالی و اولیاءش را در نظر آورده و از قصور و تقصیر خویش در برابر این رحمت الهی محزون گردیم و یا در آیات #نعیم تدبر کنیم و به حال مومنین حسرت بخوریم و از این که در زمره آنها نباشیم، دچار حزن گردیم یا لااقل در آیات عذاب تفکر کنیم و حالت خوف در نفس ایجاد نمائیم. اگر این درجه از حزن هم حاصل نشد و قطره اشکی جاری نگشت، چاره ای جز حزن تصنعی نیست.⁉️ #ادامه_بحث_شناخت_الحان_و_مقامات_برای_قاریان_ ❇️ این بحث ادامه دارد. 🔰 @eshragholqoran 🔰همه قسمتهای قبل پیوست می باشد و شما بزرگواران می توانید #با_لمس_نوشته_بالای_هر_متن <> قسمتهای قبل را به راحتی مطالعه فرمایید. .. 🌈🔰 🌙شبتان سراسر نور و امنیت باد 🌙

#ادامه_بحث_شناخت_الحان_و_مقامات_برای_قاریان_ ✅جلسۀ چهاردهم: #ردیف_مقامات بعد از شناخت مقامات موسیقی قرآن، باید تناسب آنها را با یکدیگر بدانیم تا هر مقامی در موضع مناسب خویش قرار گیرد و قرائت قرآن از نظر فنی، ردیف زیبا و دل نشینی پیدا نماید. برای اینکار، هر یک از مقامات را در نظر گرفته و تناسبش را با دیگر مقامات می سنجیم. ✅ مقام بیات : بیات را ام المقامات گویند. شاید این نامگذاری به این سبب باشد که بیات با همه مقامات متناسب است و پس از آن هر مقامی را می توان تلاوت کرد. اگر چه مرسوم است پس از بیات، مقامات رست، صبا و نهاوند خوانده شود. ✅ مقام رست : ✍چون رست ملک المقامات است، پس از هر مقامی تلاوت می شود. پس از مقام رست مقامات چهارگاه، سه گاه و نهاوند خوانده می شود. ✅ مقام سه گاه : قبل و پس از مقام سه گاه، مقامات چهارگاه و حجاز خوانده می شود. ✅ مقام حجاز : قبل و پس از حجاز مقامات سه گاه و صبا خوانده می شود. ✅ مقام نهاوند : قبل و پس از نهاوند مقامات حجاز، چهارگاه و صبا خوانده می شود. ✅ مقام صبا : قبل و پس از صبا مقامات سه گاه، حجاز و نهاوند خوانده می شود. · ✅ مقام چهارگاه : قبل و پس از چهارگاه، سه گاه و صبا خوانده می شود. ✍لازم به ذکر است که اگر معانی آیات شریفه با ردیف انتخاب قاری مناسبت نداشته باشد باید ردیف دیگری انتخاب گردد و هرگز نباید هدف والای هنر قرائت را که القای معناست فدای موسیقی قرائت نمود، اگرچه در یک قرائت طولانی فقط دو مقام خوانده شود. این سنت مشهور که تلاوت را با مقام بیات شروع می کنند زمانی پسندیده است که با آیات شروع تلاوت تناسب داشته باشد. مثلاً اگر شروع تلاوت با آیات شریفه ای است که احکام فقهی را بیان می کند، مانند: « وَ یَسْئَلونَکَ عَنِ الْمحیضَ » 🔰نباید با مقام بیات تلاوت شود و زیباتر آن است که با مقام رست خوانده شود. ✍مطلب بعدی این است که برخی از قراء مصری، ردیف خاصی برای تلاوت خویش دارند و همیشه از آن استفاده می کنند؛ همچون این ردیف ها: 💠1- مقامات: بیات، رست، چهارگاه، سه گاه، حجاز و بیات. 💠2- مقامات: بیات، صبا، نهاوند یا حجاز، رست، سه گاه، چهارگاه و بیات. 💠3- مقامات: رست، سه گاه، بیات، صبا، حجاز و رست. ❇️باید گفت: این ردیف ها برای قاری قرآن ملاک قابل قبولی نیست بلکه باید قبل از تلاوت، ریدف مناسبی که به القاء معنا خدشه وارد نکند تنظیم نمود و سپس تلاوت کرد. ✍سخن مشهوری است که می گوید: «در هر مقامی که تلاوت با آن آغاز می شود باید با همان مقام تلاوت را ختم کرد» اما باید توجه داشت، هر چند در هنرهای آوازی، مثلاً آواز ایرانی از هر دستگاهی که آواز شروع می شود در همان دستگاه باید فرود آمد، اما هنر قرائت اگر چه در ردیف هنرهای آوازی است، مزیت و شرافتی عالی بر آنها دارد و آن تلاوت کلام وحی و القای معنا با این تلاوت است. پس اگر در زمان ختم تلاوت، معنای آیه شریفه تناسب با مقامی که شروع به تلاوت شده است نداشته باشد، نباید با آن مقام ختم نمود و فرود آمد. بلکه فرود و ختم قرائت باید با هر مقامی که متناسب با معنی آیه شریفه است، باشد.. @eshragholqoran 🔰همه قسمتهای قبل پیوست می باشد و شما بزرگواران می توانید #با_لمس_نوشته_بالای_هر_متن <> قسمتهای قبل را به راحتی مطالعه فرمایید. .. 🌈🔰 #این_بحث_ادامه_دارد