فرق بین عدل در کلام و عدل در فقه و حقوق / ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ ناظر به عدل در کلام است پیام حضرت آیت الله جوادی آملی به پنجمین کنگره جهانی حیران امام رضا(ع) ۱۳۹۴/۰۲/۲۴ آیه مبارکه ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ ناظر به عدل در کلام است، ناظر به آزادی در کلام است، این عدل کلامی است و ارتباطی با عدل فقهی و حقوقی ندارد. اما از جهت فقهی و حقوقی به انسان می گویند بی راهه نرو، راه کسی را هم نبند، بر تو واجب است که به حق معتقد باشی، معترف باشی و عمل کنی. 🔹 این ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾ یعنی اجباری در کار نیست. این یک حکم کلامی است نه حکم فقهی. معنایش این نیست که انسان آزاد است هر کاری را بکند، معنایش این است که اگر بخواهد کافر بشود و بد کند و به جهنم برود آزاد است و اگر بخواهد کار خوبی کند مؤمن بشود و به بهشت برود آزاد است. این ﴿لا إِكْراهَ فِی الدِّینِ﴾، هیچ ارتباطی با مسئله فقهی و مسئله حقوقی ندارد، این راجع به مسئله کلامی است و کلاً بحثش جداست؛ اما در مسئله فقه بر همه واجب است #عادل باشند، بر همه واجب است از #ظلم بپرهیزند... @tahliltamadoni